DOI: 10.19251/sej/2018.8(7)AbstraktArtykuł omawia funkcje oraz definiuje pojęcie blurbu – krótkiego tekstu o charakterze informacyjno-reklamowym, który wydawca umieszcza na okładce książki. W pierwszej części autorka omawia etymologięoraz historięterminu stworzonego przez Geletta Burgessa. Kolejnączęśćzajmuje analiza trzech najciekawszych, jej zdaniem, współczesnych blurbów. Analitycznąpartiętekstu otwiera zatem omówienie blurbów umieszczonych na okładce powieści Doroty Masłowskiej „Paw królowej” oraz krótkich form literackich znajdujących sięna okładce powieści „Kochanie, zabiłam nasze koty”. Ostatnim analizowanym przypadkiem jest szereg blurbów-wklejek, które widnieją na serii „skandynawskich kryminałów („Enklawa”, „Połów”, „Prom”) napisanych przez Remigiusza Mroza. Wystąpienie zamykają wnioski na temat pytania postawionego w tytule artykułu. Autorka zastanawia sięnad mocą performatywnątych krótkich form literackich. Na ile przejawiająone dążnośćdo odsłaniania, na ile zaśdo zamazywania znaczeńzawartych w tekstach literackich, których dotyczą. Czy zaliczyćje należy do rodzaju syntetycznych interpretacji, streszczeń, czy teżdo tekstów-zagadek, kalamburów zachęcających do przeczytania powieści?Słowa kluczowe: blurb, powieść, interpretacja, moc performatywna, okładka, reklama, streszczenie
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.