Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym

100%

Witkowski MS S.

Polonia Sacra

2015

vol. 19

issue 3(40)

141-153

Jezus, pouczając trzykrotnie uczniów o swoim dramatycznym losie oraz ukazując cel swojego życia, posługiwał zawsze się tytułem „Syn Człowieczy”. Zawarł w nim swoje człowieczeństwo naznaczone wyjątkowym cierpieniem. Ukazał w ten sposób swoim uczniom, że Jego mesjańskość wyrazi się nie w triumfie, ziemskiej chwale, lecz przejdzie przez ekstremalne poniżenie, wzgardę i śmierć. Jezus – człowiek zmierzał do swego kresu w sposób zdecydowany i umotywowany. Klęska Syna Człowieczego, chociaż miała swoją widzialną przyczynę w ludzkich sprawcach, to jednak wypływała z planu Bożego, w którym zostały przewidziane zastępcza śmierć Jezusa za wszystkich ludzi oraz powstanie z martwych Syna Człowieczego. Wszystkie trzy pouczenia Jezusa podkreślają, że ostateczne zwycięstwo jest właśnie Jego dziełem. W ten sposób ewangelista Marek, który wyeksponował w losie Syna Człowieczego przede wszystkim cierpienia Jezusa, zwrócił także uwagę na Jego bóstwo. Tym samym ukazał, że człowieczeństwo i bóstwo Syna człowieczego łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny.

The article refers to Mark’s Christology, that has a primitive character and expresses itself, inter alia, under the title “Son of Man”. The author presents it as a specific aspect referring to three teachings of Jesus on his dramatic fate (Mark 8, 31–32, 9, 30–32, 10, 32–34) and also in the statement of Jesus where He speaks about the giving of his life as a ransom for many (cf. Mark 10, 45). The analysed title “Son of Man” combines humiliation and glory. Mark indeed stresses in each of the three teachings that the Son of Man will resurrect by his own power. His death is a liberation of man – the slave of sin. Therefore, the Evangelist showed indirectly that in the title „Son of Man” are hidden both the humanity and divinity of Jesus, despite the fact that Mark put more emphasis on Jesus’ tormented humanity.

Ewangelizacyjne instrukcje Jezusa (Łk 9,1-6; 10,1-12) i ich realizacja w pierwotnym Kościele (Dz 16,16-34; 19,8-12)

100%

Witkowski MS S.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2022

vol. 42

issue 1

35-57

The article is based on two texts taken from the Gospel of Luke concerning the mission of the Twelve (Luke 9:1-6) and seventy / seventy-two (Luke 10:1-12). The first mission is directed to Israel, while the second is a prelude to the evangelization of the world. It is striking that the messengers have no protection; they are deprived of even what is necessary to start out. Their poverty is intended to stress the importance of the message they preach. Theirmission relates to the proclamation of the kingdom of God already present in the person of the Saviour. The healings, driving out of evil spirits are a powerful confirmation of this.Jesus prepared his messengers to face opposition. The instructions he gave to his disciples can also be seen in the post-paschal church. Two texts selected from the Acts of the Apostles (16: 16-34; 19:8-12) confirm that the proclamation of the kingdom is accompanied by signs in the form of healings and deliverances from demons. Also, there is a significant opposition to evangelizers. Still, evangelization becomes more and more widespread, and no one is ableto stop it, because it is carried out according to the instructions of Jesus.

Artykuł opiera się na dwóch tekstach zaczerpniętych z Ewangelii Łukasza, traktujących o posłaniu w misję Dwunastu (Łk 9,1-6) oraz siedemdziesięciu/siedemdziesięciudwóch (Łk 10,1-12). Pierwsza misja jest skierowana do Izraela, druga zaś stanowi preludium do ewangelizacji świata. Uderza fakt, że posłańcy nie posiadają żadnych zabezpieczeń, są pozbawieni nawet tego, co jest konieczne, aby wyruszać w drogę. Ich ubóstwo ma podkreślić ważność orędzia, które głoszą. Misja wiąże się z proklamacją królestwa Bożego już obecnego w osobie Zbawiciela. Uzdrowienia i wypędzanie złych duchów są tego wymownym potwierdzeniem. Jezus przygotował posłańców, że doświadczą sprzeciwu. Instrukcje udzielone przez Jezusa uczniom znalazły swój wyraz także w Kościele popaschalnym. Wybrane dwa teksty z Dziejów Apostolskich (16,16-34; 19,8-12) potwierdzają, że głoszonemu królestwu towarzyszą znaki w postaci uzdrowień i uwolnień spod panowania demonów. Pojawia się także znaczna opozycja przeciwko ewangelizatorom. Mimo to ewangelizacja zatacza coraz szersze kręgi i nikt nie jest w stanie jej zatrzymać, ponieważ dokonuje się według wskazań Jezusa.

Refine search results

1 Polonia Sacra

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2 Witkowski MS S.

1 2022

1 2015

Search results

Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym

Ewangelizacyjne instrukcje Jezusa (Łk 9,1-6; 10,1-12) i ich realizacja w pierwotnym Kościele (Dz 16,16-34; 19,8-12)