Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Sport and Entertainment Facilities in the Land of Israel and in the Graeco-Roman World

100%

Segal A., University of Haifa

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

2009

vol. 26

Wpływy kultury klasycznej obserwujemy na terytorium starożytnego Izraela już w VI w. p.n.e., lecz dopiero w okresie hellenistycznym, kiedy to obszary te stanowiły część monarchii Ptolemeuszy, a potem Seleukidów, wpływy te są lepiej dostrzegalne. Są one wyraźne w strefie nadbrzeżnej, mniej silne - na terenach śródlądowych. Proces helenizacji najwyraźniej uzależniony był od faktorów socjoekonomicznych. W pewnych okresach władza wspierała miejski styl życia, lecz - jak wskazują dane z okresu Seleukidów i panowania Heroda Wielkiego - działania te nie były łatwe. Natomiast w okresie II i III w. n.e. życie miejskie jest sposobem życia preferowanym przez większość obywateli. Pax Romana wprowadził prosperitę ekonomiczną, otwarte granice umożliwiły przepływ ludności. Imperium było rządzone przez kompetentną administrację, która wprowadzała zasadę jedności kulturowej. Rozmaite formy ludyczne były ważną częścią programu na polu kultury, a w Izraelu nie było chyba miasta, które nie posiadałoby chociaż jednego obiektu służącego temu celowi. W wielu miastach oprócz teatru znajdował się amfiteatr i cyrk. Fundacja takich budowli w okresie Drugiej Świątyni, a głównie Miszny i Talmudu (III—V w. n.e.), sprawiła, że wydarzenia teatralne, wyścigi rydwanów, a także w mniejszym stopniu munera i venationes stały się powszechnie dostępne. Wystąpienia przeciwko takim rozrywkom w literaturze talmudycznej i w pismach Ojców Kościoła wskazują na to, że mieszkańcy miast byli głęboko zaangażowani w tego typu rozrywkę. Widowiska mimiczne, szczególnie pantonima, spektakle na wodzie, jak i wyścigi rydwanów były wysoce popularne wśród pogan, chrześcijan i żydów. Te formy prostej, spontanicznej rozrywki wiernie odzwierciedlają potrzeby kulturalne głównie miejskiej ludności omawianych okresów.

Samaria-Sebaste. Portrait of a polis in the Heart of Samaria

100%

Segal A.

Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)

2017

vol. XXX

409–430

King Herod of Iudaea (37–4 BCE) was a great master builder of the late Hellenistic and early Roman era. The two most important building enterprises initiated by him were the city and the port of Caesarea Maritima and Samaria-Sebaste. Both cities were named in honor of the Caesar Augustus and in each of these cities he erected temples dedicated to the Imperial cult. Among various public compounds erected in Samaria-Sebaste, such as the forum and the basilica, we find a gymnasium-stadium complex. The very existence of the latter testifies to the character of Samaria-Sebaste as the real polis populated mainly by the Hellenized Syro-Phoenicians. While the establishment of Caesarea Maritima with its port was a political-ideological declaration, Samaria-Sebaste was above all a power base and a stronghold loyal to the king.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

1 Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)

2 Segal A.

1 University of Haifa

1 2017

1 2009

Search results

Sport and Entertainment Facilities in the Land of Israel and in the Graeco-Roman World

Samaria-Sebaste. Portrait of a polis in the Heart of Samaria