Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Pseudochorałowe śpiewy Benedicamus Domino w rękopiśmiennych kancjonałach krakowskich ss. bernardynek

100%
Godek A. E.
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
|
2018
|
issue 1(36)
33-52
EN
The Archive of St Joseph’s Convent in Kraków contains a collection of musical manuscripts, which have not been studied before. Among books of liturgical use, such as graduals and antiphonaries, there are also small cantionals, full of canto fratto repertoire. The majority of these sources originate from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków; however, there are also at least two manuscripts from the Convent in Wilno. The aim of this paper is to present canto fratto repertoire of Benedicamus Domino found in the 18th and 19th century liturgical manuscripts from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków. The author indicates sources of studied melodies based on the wide range of liturgical manuscripts from the 18th and 19th centuries – especially from convents of Bernardine Nuns in Poland, as well as from the Convent of Benedictine Friars in Staniątki – and compares it to the dispersal of canto fratto settings of ordinarium missae. Finally, the paper presents complete index of Benedicamus Domino melodies in the annex.
2
Publication available in full text mode
Content available

Spory o Młyn Górny w Bieńczycach w latach 1792-1838

100%
Godek A. E.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2020
|
vol. 134
169-190
EN
Bieńczyce, a village near Kraków, was a benefice of a parson of St Florian’s parish in Kleparz, providing his main source of income. In the 18th and 19th century the countryside witnessed a conflict between millers and peasants as well as a Rev. Antoni Krząnowski, and after his death Rev. Franciszek Kolendowicz. Three successive millers from the Upper Mill neglected their duties, which caused a gradual deterioration of the mill’s condition. The article focuses on the causes, course and results of conflicts over the mill in the years 1792–1838.
PL
Podkrakowska wieś Bieńczyce stanowiła część uposażenia proboszcza parafii pw. św. Floriana na Kleparzu, stanowiąc przy tym główne źródło jego dochodu. W XVIII i XIX w. rozegrał się w niej konflikt pomiędzy młynarzami a gromadą i ks. Antonim Krząnowskim, a po jego śmierci z ks. Franciszkiem Kolendowiczem. Kolejno następujący po sobie trzej młynarze z Młyna Górnego zaniedbywali obowiązki, wskutek czego stan młyna ulegał systematycznemu pogorszeniu. Artykuł podejmuje problematykę przyczyn, przebiegu oraz skutków toczonych w latach 1792–1838 sporów o młyn.
3

Requiem na jeden głos… f-moll ks. Hieronima Feichta w świetle jego twórczości mszalnej oraz repertuaru Chóru Stradomskiego

100%
Godek A. E.
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
|
2017
|
issue 2(33)
25-42
EN
The article focuses on the background of Hieronim Feicht’s Requiem, which was written during World War II. The main aspect of it is to present main thoughts on mass settings composed by Feicht and to give basic information about their performances given by the choir of theological seminary students of the Congregation of the Mission in Krakow-Stradom. Many of extant documents provide us with precise knowledge about the repertoire and solemnities during which it was sung. Except for performances, the article presents the praxis of performing requiem masses in the first half of the 20th century. Taking this context into consideration, the author presents a brief analysis of the Feicht’s Requiem Mass setting.
4

Requiem Mass by Hieronim Feicht in the Context of His Mass Compositions and the Repertoire of the Stradomski Choir

100%
Godek A. E.
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
|
2017
|
issue 2(33) Eng
24-42
EN
The article focuses on the context of Hieronim Feicht’s Requiem, which was written during World War II. The main aspect of it is to present main thoughts on mass settings composed by Feicht and to give basic information about their performances given by the choir of theological seminary students of the Congregation of the Mission in Kraków‑Stradom. Many of extant documents provide us with precise knowledge about the repertoire and solemnities during which it was sung. Except for performances, the article presents the praxis of performing requiem masses in the first half of the 20 th century. Taking this context into consideration, the author presents a brief analysis of the Feicht’s requiem mass setting.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zarys działalności Kapeli Akademickiej przy kościele św. Anny w Krakowie w latach 1748–1800

100%
Godek A. E.
Muzyka
|
2020
|
vol. 65
|
issue 1
38-56
EN
The Church of St Anne was erected in its still existing form in 1689–1703. In the same period, Father Grzegorz Ochabowicz made a number of generous donations to this church, funding, among other things, the ensemble, the organ and the posts of four priests penitentiaries who were to supervise the music performed there. A new ensemble, known as the Academic Ensemble, was established at the same Collegiate Church of St Anne in Kraków by Father Stanisław Filipowicz in 1748. The idea was to enable the church to dispense with the services of the Jesuit ensemble, the most active ensemble in Kraków at that time. Kazimierz Sojecki was appointed Kapellmeister of the new ensemble. Preliminary research has made it possible to establish the names of many other musicians who performed at St Anne’s in the second half of the eighteenth century. They also played at other churches then benefitting from the Academy’s patronage: the Collegiate Church of St Florian, Church of All Saints and St Nicholas’s Church in Kraków, as well as the Church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Zielonki. Based on the account books of other churches and of the confraternities attached to them, I also discuss the activity of the Academic Ensemble within the city of Kraków. The ensemble began to decline from the early nineteenth century onward, due to financial problems. Eventually it no longer had its own permanent line-up of musicians, but only hired them for selected feasts. Reforms reduced the ensemble to the music boarding school alone, which existed until 1873.
PL
W latach 1689–1703 wzniesiony został obecnie istniejący kościół pw. św. Anny w Krakowie. W tym samym okresie ks. Grzegorz Ochabowicz przeznaczył szereg hojnych fundacji na rzecz świątyni: ufundował m.in. kapelę, organy oraz czterech księży penitencjarzy, którzy sprawować mieli pieczę nad muzyką wykonywaną w kościele. W 1748 r. za sprawą ks. Stanisława Filipowicza, rektora Akademii Krakowskiej, przy kolegiacie pw. św. Anny w Krakowie powołana została nowa kapela, zwana Akademicką. Utworzenie własnego zespołu miało przyczynić się do rezygnacji z usług kapeli jezuickiej, najbardziej aktywnej wówczas krakowskiej kapeli. Kapelmistrzem nowo utworzonego zespołu został Kazimierz Sojecki. Dzięki przeprowadzonej kwerendzie udało się ustalić personalia szeregu innych muzyków działających w II poł. XVIII w. przy kolegiacie pw. św. Anny. Ich działalność obejmowała również inne kościoły pozostające wówczas pod patronatem Akademii Krakowskiej, tj. kolegiatę pw. św. Floriana, Wszystkich Świętych, św. Mikołaja w Krakowie oraz NMP w Zielonkach. W oparciu o księgi finansowe innych kościołów oraz działających przy nich konfraterniach omówiono ponadto aktywność Kapeli Akademickiej w obrębie Krakowa. Od początku XIX w. wskutek problemów finansowych zespół zaczął podupadać, aż wreszcie przestał dysponować stałym składem osobowym, ograniczając się wyłącznie do najmowania muzyków na niektóre uroczystości. Podjęte reformy ograniczyły zespół do samej bursy muzycznej, która przetrwała do 1873 roku.
6
Publication available in full text mode
Content available

Życie i aktywność Wacława Raszka (1764–1837) w świetle źródeł

51%
Bujas-Poniatowska J., Godek A. E., Poniatowski K.
Muzyka
|
2022
|
vol. 67
|
issue 1
20-38
EN
Wacław Raszek, active in the late eighteenth and early nineteenth century, is one of those musicians whose life and work, despite scholarly interest, remains largely unknown. Virtually all the basic information concerning this musician, including his first name, date of birth and death, the places he lived and worked in, and the compositions attributed to him, has remained ambiguous, leading to numerous inaccuracies, mistakes and unverified hypotheses. According to the current state of knowledge, Wacław (actually Ignacy Wacław) Raszek was born in Rychnov nad Kněžnou, in Bohemia, as one of twins baptised on 1 February 1764. We know that in the mid-1780s his works were being copied for the ensemble active at the Dominican church in Gidle, in central southern Poland. At that time, he was most likely already active in Poland, as the Kapellmeister in Żarki, in the Polish Jura, and occasionally as an organist working with the Gidle ensemble. In 1789, in Żarki, he married Klara Szretter, but just two years later he was widowed. He remarried in 1793, to Joanna Sytniowska (d. Koziegłowy, 1797). Around the turn of the nineteenth century, Warsaw became the focus of Raszek’s life and professional activity. He worked as a piano teacher at the Piarist boarding school in Żoliborz, now a district of Warsaw (1812–17), probably also working with the National Theatre and taking part in the performance of music at the Church of St Benno. In 1815 he got married for the third time, to Elżbieta Lewicka, a native of Warsaw. Their first child, Ludwik Wacław, was born a year later. For 1818 and 1819 we have record of his work as a Kapellmeister in Opole Lubelskie, where his daughter Rozalia Kaliksta was born and died a year later. Towards the end of 1819, however, Raszek moved to Puławy, where he was taken on as director of music at the Institute of Elementary School Teachers and Organists, where he probably worked till the end of 1825, teaching several dozen boys and training girls to sing in the parish school. He was regarded as a diligent, hardworking and successful teacher and organiser of musical life. It was in Puławy that he wrote his opus magnum, the Kancjonał muzyki kościelnej [Church hymnal and songbook], published in 1825 in Warsaw. Two sons were born to him in Puławy. Having left that town, Raszek returned to Warsaw, where he worked with the Warsaw Archconfraternity and privately gave piano lessons. He died on 29 January 1837 and is buried in Powązki Cemetery, along with two of his sons, who died respectively six and seven years after their father.
PL
Działający na przełomie XVIII i XIX w. Wacław Raszek należy do grona muzyków, o których – mimo zainteresowania ze strony badaczy – wiadomo nader niewiele. Niejasności dotyczące właściwie wszystkich podstawowych informacji na temat muzyka, tj.: jego imienia, lat życia, ośrodków, w których przebywał czy przypisywanych mu utworów muzycznych, doprowadziły do licznych nieścisłości, pomyłek i niesprawdzonych hipotez. Zgodnie z obecną wiedzą można stwierdzić, że Wacław (a właściwie Ignacy Wacław) Raszek urodził się w Rychnovie nad Kněžnou w północnych Czechach, jako drugie z dwojga bliźniąt ochrzczonych pierwszego lutego 1764 roku. Wiadomo, że już w połowie lat osiemdziesiątych jego utwory przepisywane były dla zespołu działającego przy dominikańskim kościele w Gidlach – prawdopodobnie w tym czasie kompozytor też był już aktywny na terenach polskich, pracując jako kapelmistrz w Żarkach oraz dorywczy organista kapeli gidelskiej. W 1789 r. w Żarkach poślubił Klarę Szretter, jednak już dwa lata później był wdowcem, a w 1793 r. ponownie się ożenił, z Joanną Sytniowską (zmarłą w 1797 r. w Koziegłowach). Na przełomie XVIII i XIX w. centrum życia i aktywności zawodowej Wacława Raszka stała się Warszawa, w której pracował jako nauczyciel fortepianu konwiktu pijarskiego na Żoliborzu (1812–17), prawdopodobnie podejmując też współpracę z Teatrem Narodowym. Być może uczestniczył w muzyce uprawianej przy kościele św. Benona. W 1815 r. ożenił się po raz  trzeci z rodowitą warszawianką Elżbietą Lewicką. Po roku urodziło im się pierwsze dziecko, Ludwik Wacław. W latach 1818 i 1819 odnotowano aktywność muzyka w Opolu Lubelskim, gdzie miał być kapelmistrzem i gdzie urodziła się, a po roku zmarła jego córka Rozalia Kaliksta. Jednak już pod koniec 1819 r. Wacław Raszek przeniósł się do Puław, gdzie został zatrudniony w charakterze dyrektora muzyki w Instytucie Nauczycieli Elementarnych i Organistów. W szkole tej działał aktywnie prawdopodobnie do końca 1825 r., kształcąc kilkudziesięciu chłopców oraz ucząc śpiewu dziewczęta w szkółce parafialnej. Uważano go za sumiennego, pracowitego i odnoszącego sukcesy nauczyciela oraz organizatora życia muzycznego. W Puławach Raszek napisał swoje opus magnum, Kancjonał Muzyki Kościelnej, wydany w Warszawie w 1825 roku. Tam też urodziło się kolejnych dwóch synów kompozytora. Po opuszczeniu Puław Wacław Raszek powrócił do Warszawy, gdzie współpracował z Archikonfraternią Warszawską oraz dawał prywatne lekcje fortepianu. Zmarł 29 I 1837 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, a wraz z nim dwójka jego synów, zmarłych odpowiednio sześć i siedem lat po ojcu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.