Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Dwa bieguny katolickiej pedagogiki. Ks. dr hab. Jan Ślósarz i Jacek Woroniecki OP

100%
Ślósarz A.
Analecta Cracoviensia
|
2019
|
vol. 51
257-281
EN
On the basis of interpretative sociology it can be said that biographies of dr. hab. Jan Ślósarz, Catholic priest, (1850–1917) and Jacek Woroniecki, O.P., (1878–1949) differ significantly, but also show similarities. The former came from a poor peasant family while the latter one had aristocratic heritage. They lived during similar social and political tensions, world wars and criminal ideologies: Bolshwvism, Communism, Stalinism, Nazism. Both were associated with Lviv and for some time were involved in education – J. Ślósarz taught in secondary schools and at the University of Lviv, while J. Woroniecki co-founded Catholic University of Lublin (Katolicki Uniwersytet Lubelski), served as its chancellor and lectured in Dominican colleges.The main books they written served as pedagogical guides for Catholics. Both formulated in them practical tips on how to behave in the most difficult everyday situations. J. Ślósarz wrote about the threatening penalties, referring to the doctrine of the First Vatican Council. Whereas Father Woroniecki set role models and encouraged Catholic intelligentsia to imitate them, anticipating the arrangements of the Second Vatican Council. Then and now Catholic pedagogy – like any other – requires warnings and encouragement.
PL
Na gruncie socjologii interpretatywnej można stwierdzić, że biografie ks. dr. hab. Jana Ślósarza (1850–1917) i o. Jacka Woronieckiego (1878–1949) bardzo się różnią, ale też wykazują podobieństwa. Pierwszy pochodził z ubogiej wiejskiej rodziny, drugi był arystokratą. Żyli w czasach podobnych napięć społeczno-politycznych, wojen i ideologii: bolszewizmu, komunizmu, stalinizmu, nazizmu. Obaj byli związani z Lwowem i przez pewien czas trudnili się edukacją – ks. Ślósarz uczył w gimnazjach i na Uniwersytecie Lwowskim, a o. Woroniecki współzakładał Katolicki Uniwersytet Lubelski, był jego rektorem i wykładał w dominikańskich kolegiach. Ich główne książki służyły katolikom jako pedagogiczne przewodniki. Obaj formułowali w nich etyczne wskazówki, jak zachowywać się w trudnych, codziennych sytuacjach. Ksiądz Ślósarz pisał o grożących karach, odwołując się do doktryny Soboru Watykańskiego I. Natomiast o. Woroniecki pokazywał wzory i zachęcał do ich naśladowania katolicką inteligencję, uprzedzając ustalenia Soboru Watykańskiego II. W każdych czasach katolicka pedagogika – jak każda inna – wymaga zarówno odwoływania się do przestróg, jak i do stosowania zachęt.
2
Publication available in full text mode
Content available

Peri-literary communication games of high school students

100%
Ślósarz A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2020
|
vol. 56
|
issue 1
163-202
PL
Przeprowadzono siedem wywiadów z licealistami, aby analizować związek sposobu użytkowania zasobów Sieci oraz kompetencji interpretacyjnych, komunikacyjnych i społecznych. Respondenci, wykorzystujący Sieć jako źródło informacji, pojmowali literaturę faktograficznie, adaptacje jako zniekształcenie fabuł. Cechował ich niski poziom umiejętności komunikacyjnych. Byli w kontakcie bierni. Nawiązywali pozorny kontakt ukrywając rzeczywisty sposób korzystania z Sieci. Najczęściej mieli niskie kompetencje społeczne. Relację wywiadu postrzegali jako hierarchiczną, czuli się podporządkowani. Uczniowie, którzy zamieszczali w Sieci teksty, umieli zainteresować poruszonym przez siebie tematem. Kreowali wizerunek siebie i otoczenia. Przyjmowali rolę węzła w społeczeństwie Sieci, ograniczając zależności społecznej hierarchii. Mała liczba badanych nie upoważnia do wniosków, lecz zamieszczanie tekstów w Sieci korelowało z wysokim poziomem kompetencji interpretacyjnych, komunikacyjnych i społecznych.
EN
Seven interviews with high school students were conducted in order to establish the relationship between their use of Internet resources and the level of their interpretation, communication and social skills. Respondents, who used the Internet as a source of information, comprehend literature factographically and its adaptations as distortions of the original texts. Their communication skills were poorly developed. They were passive in interpersonal contact. They made only superficial contact with the interviewer, in order to hide the way they really used Internet resources. They perceived the interview as a hierarchical relation, and were subordinated to the interviewer. Students who posted texts on the Internet were able to get the interviewer engaged in the topic they were discussing. They created their own image and influenced the environment. They assumed role of a node in the network, limiting the influence of social hierarchy. A small sample does not allow for generalization of findings. Nonetheless, it was found that students who posted texts on the Internet presented highly developed interpretation, communication and social skills.
3
Publication available in full text mode
Content available

Video-Literature as an Expression of Full Emotional Experience

100%
Ślósarz A.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
|
2017
|
issue 2
EN
Culture of the 21st century exploits human emotions for marketing, educational, social and political purposes, while postmodern aesthetics appreciate the emotional resonance of a work of literature more than its message. Human person becomes a less and less rational subject. Therefore, video-literature plays a therapeutic role because it reveals and disseminates emotions which are ignored or are repressed. Video-poetry, on the other hand, generally takes form of visual and sound animations or filmed recitations of poetry by poets. It addresses current problems and deeply involves one emotionally.
PL
Kultura XXI wieku eksploatuje emocje w celach marketingowych, edukacyjnych, społecznych i politycznych, a postmodernistyczna estetyka bardziej docenia emocjonalny rezonans dzieła niż jego kompozycję czy przesłanie. Człowiek staje się coraz mniej racjonalnym podmiotem. Dlatego wideoliteratura pełni rolę terapeutyczną – ujawnia i upowszechnia emocje pomijane w kulturze popularnej, represjonowane przez społeczeństwo. Wideopoezja przyjmuje zaś najczęściej postać wizualno-dźwiękowych animacji lub sfilmowanych recytacji wierszy przez poetów. Podejmuje aktualne problemy i silnie angażuje emocjonalnie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Interpretanty lektur. Prototypowy program nauczania metodą multimedialnych modułów tematycznych (szkoła średnia)

100%
Ślósarz A.
Polonistyka. Innowacje
|
2022
|
issue 15
57-72
EN
Teaching material for each multimedia thematic module is selected to show interdependencies of texts and assists students with learning. Henceforth, the thematically related texts form cognitive amalgams. It is recommended to link verbal texts with multimedia ones to encourage students to decode and create meanings, thus, to compare different means of expression. Such way of teaching of mother tongue has been implemented in developed countries such as Australia, Finland and Norway. The module topic guides the interpretation of the texts. Prototype Polish language curriculum for high schools Interpretants of readings recommends reading the original text aloud first and then comparing it with texts of other genres and with multimedia. This teaching method has been implemented in several Polish schools, at the Pedagogical University of Cracow and the University of Łódź. The original programs based on the prototype curriculum for high schools should be consulted with the local community.
PL
Materiał nauczania warto ująć w sekwencje, aby pokazać zależności, a całość zapamiętać. Powiązane tematycznie utwory tworzą kognitywne amalgamaty. Teksty werbalne należy wiązać z multimedialnymi, aby porównywać środki wyrazowe, ucząc dekodowania i tworzenia znaczeń. Taki sposób nauczania języka ojczystego wdrożono w Australii, Finlandii, Norwegii czyli w wysoko rozwiniętych krajach. Metoda nauczania z użyciem multimedialnych modułów tematycznych polega na celowym powiązaniu treści nauczania w moduły, z których każdy zawiera teksty literackie oraz multimedia. Temat ukierunkowuje rozumienie tekstów. Prototypowy program nauczania języka polskiego w szkole średniej Interpretanty lektur zaleca głośne odczytanie tekstu wyjściowego i tematyczne powiązanie go z tekstami innych gatunków oraz multimediami. Jest wdrożony w kilku szkołach, na Uniwersytecie Pedagogicznym i Uniwersytecie Łódzkim. Stworzone na jego bazie autorskie programy należy przed realizacją skonsultować w lokalnym środowisku, w tym z uczniami.
5
Publication available in full text mode
Content available

Ten Bonds of Polish Language and Literature Teaching in the 21st Century

100%
Ślósarz A.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
|
2020
|
issue 5
EN
The 21st-century didactics of Polish language and literature can meet social obligations on ten levels. For the examination of their completion, formal documents were analyzed: basic curricula, textbooks, written class assignments, methodical publications, conference information, and web portals. Interviews and survey were conducted. It turned out that the 21st-century didactics of Polish language and literature does not meet social obligations. It is necessary to update the objectives, strategies, methods, content and means of teaching, to eliminate unauthorized interpretations and to cooperate with the perieducational environments.
PL
Polonistyczna dydaktyka w XXI wieku może spełniać społeczne zobowiązania na dziesięciu płaszczyznach. Dla sprawdzenia ich realizacji przeanalizowano dokumenty formalne zastane: podstawy programowe, programy kształcenia, podręczniki, publikacje metodyczne, informacje konferencyjne i portale internetowe. Przeprowadzono zadania klasowe, wywiady i ankietę. Okazało się, że polonistyczna dydaktyka XXI wieku nie spełnia społecznych zobowiązań. Trzeba zaktualizować jej cele, strategie, metody i środki kształcenia, eliminować nieuprawnione interpretacje, współpracować ze środowiskami okołoedukacyjnymi.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.