Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 1 Pamiętnik Teatralny

Authors help

  1. 1 Zaprzalska D.

Years help

  1. 1 2022

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Asamblaż w asamblażu: O performatywności ikon kompozytowych w kontekście liturgicznym i muzealnym

100%
Zaprzalska D.
Pamiętnik Teatralny
|
2022
|
vol. 71
|
issue 4
EN
This article analyzes the performativity of two composite icons in liturgical and museum contexts. Their unusual form, consisting of two panels combined as one work of art, is interpreted as an assemblage, following Victor I. Stoichita use of the term. Moreover, the multivalency of the term assemblage is used to present the icons as part of dynamic social assemblages by applying the theoretical perspective of assemblage theory. It becomes crucial in seeing them as active agents in the assemblages of humans and non-humans as well as understanding the potential of this unusual form and the way they function in various relations with other works of art, institutions, and people. Applying the categories of assemblage and performative icon to the analysis of two examples of composite icons, the article characterizes the influence of assemblage form on the veneration and presentation of icons. Focusing on the issue of performativity, agency, and affordance made it possible to highlight the dynamics of the assemblage form and the icon itself. Depending on the context-the performances in which it participates and the assemblages of which it becomes a part-the icon can be perceived as a work of art and/or a devotional image that transcends the realm of artistic values. The article also reflects on the assemblage nature of the icon research and study process.
PL
Artykuł stanowi analizę performatywności dwóch ikon kompozytowych w kontekście liturgicznym i w kontekście muzealnym. Ich niezwykła forma polegająca na połączeniu dwóch paneli w jedno dzieło sztuki jest interpretowana jako asamblaż – w ślad za użyciem tego terminu przez Victora I. Stoichitę. Jednocześnie autorka akcentuje wieloznaczność tego terminu i korzysta z teorii asamblażu jako narzędzia interpretacyjnego, by ukazać funkcjonowanie ikon w ramach asamblaży społecznych. W perspektywie tej teorii można analizować aktywne uczestnictwo ikon kompozytowych w asamblażach ludzi i nie-ludzi oraz sprawczy potencjał tkwiący w ich niezwykłej formie, by pogłębić rozumienie ich funkcjonowania w relacjach z innymi dziełami sztuki, instytucjami, ludźmi. Dzięki zastosowaniu kategorii asamblażu i ikony performatywnej do analizy dwóch przykładów ikon kompozytowych w artykule scharakteryzowano wpływ asamblażowej formy na kult i prezentację obrazów. Skupienie się na kwestii performatywności pozwoliło uwydatnić dynamikę formy asamblażowej i ikony samej w sobie. W zależności od kontekstu – performansów, w których uczestniczy, a także asamblaży, których staje się częścią – ikona będzie dziełem sztuki i/lub obrazem dewocyjnym, który przekracza sferę wartości artystycznych. W artykule poddano także refleksji asamblażowy charakter procesu badania ikon.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.