Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 17

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Potrzeba wzmocnienia międzynarodowej ochrony praw człowieka trzeciej generacji

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2018
|
vol. 30(30)
125-153
PL
1. Cel Celem artykułu jest potwierdzenie zasadności wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz wskazanie na potrzebę działań na gruncie międzynarodowym w celu zapewnienia tych praw o charakterze kolektywnym. Poprzez analizę wybranych praw człowieka trzeciej generacji Autor zwraca uwagę na to, że część praw trzeciej generacji doznaje uszczerbku w praktyce i stąd nieodzowne są zabiegi o charakterze międzynarodowym, które mają na celu wzmocnienie ochrony tych praw. 2. Wprowadzenie Prawa człowieka trzeciej generacji zostały wyodrębnione w latach 70. XX wieku przez francuskiego naukowca czeskiego pochodzenia Karela Vašaka. Charakteryzują się tym, że posiadają charakter kolektywny i w przeciwieństwie do praw pierwszej i drugiej generacji (praw wolnościowych i równościowych) zabezpieczają całe zbiorowości ludzkie. Ochrona praw człowieka trzeciej generacji ma sens wtedy, gdy nadrzędnym celem zabezpieczającym nie jest jednostka, ale grupa ludzi. Stąd też do najistotniejszych praw człowieka trzeciej generacji zalicza się w szczególności prawo do pokoju, demokratycznego państwa prawa, samostanowienia narodów, bezpieczeństwa, czystego środowiska, rozwoju, pomocy humanitarnej, wspólnego dziedzictwa ludzkości. Ważna jest też świadomość, że realizacja praw człowieka pierwszej i drugiej generacji (wolności i równości) związana jest z dostatecznym zagwarantowaniem praw człowieka trzeciej generacji. Niestety prawa człowieka trzeciej generacji bywają współcześnie łamane (poprzez liczne wojny, niemożność stanowienia o sobie przez niektóre narody, brak szerokich międzynarodowych działań na rzecz ochrony środowiska i pielęgnowania wspólnego dziedzictwa ludzkości). Stąd też ważne jest uświadamianie i podejmowanie działań na rzecz ochrony praw człowieka trzeciej generacji. 3. Metodologia Autor wyodrębnia i opisuje prawa człowieka trzeciej generacji, wykorzystując przede wszystkim metodę krytycznej analizy źródeł. Pomocniczo posiłkuje się również metodą dogmatyczno-prawną, analizując teksty aktów prawa międzynarodowego. Dla zobrazowania przypadków nieprzestrzegania praw człowieka trzeciej generacji oraz uzasadnienia podjęcia działań na gruncie międzynarodowym Autor używa również metody analizy poszczególnych przypadków. 4. Wnioski Autor uzasadnia potrzebę wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz dowodzi, że współcześnie prawa te doznają uszczerbku na wielu płaszczyznach. Wskazuje, że naruszanie praw człowieka trzeciej generacji uzasadnia potrzebę wzmocnienia ich ochrony na gruncie międzynarodowym. Przestrzeganie praw człowieka trzeciej generacji gwarantuje realizację praw wolnościowych i równościowych, to jest praw człowieka pierwszej i drugiej generacji.
2
Publication available in full text mode
Content available

THE NEED FOR ACTION CONCERNING CULTURAL SAFETY IN TERMS OF ITS PRESENT THREATS

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2014
|
vol. 16(16)
190-204
EN
The aim of the paper is to present the need for action concerning cultural safety in terms of its present threats. The author defines cultural safety and identifies threats related to it, paying attention to multiculturalism and subsequent globalization, migration, the notion of exile, economic differentiation of societies, climate changes, plundering, thefts and illegal turnover of cultural assets. In conclusion, the author stresses the necessity for taking action both by states and governmental organizations to protect cultural heritage and safety as well as active support for non-governmental organizations and international actions in this respect (particularly the ones under the auspices of the United Nations).
3
Publication available in full text mode
Content available

POTRZEBA DZIAŁAŃ NA RZECZ BEZPIECZEŃSTWA KULTUROWEGO W ASPEKCIE JEGO WSPÓŁCZESNYCH ZAGROŻEŃ

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2015
|
vol. 20(20)
219-237
PL
1. Cel Celem artykułu jest przedstawienie potrzeby działań na rzecz bezpieczeństwa kulturowego w aspekcie jego współczesnych zagrożeń. Wartości pielęgnowane w ramach dziedzictwa kulturowego przekazywane są z pokolenia na pokolenie i w tym aspekcie niezbędne jest nieustanne działanie na rzecz bezpieczeństwa kulturowego, które nie tylko ma za cel ochronę istniejących dzieł i dóbr kultury, ale także wspomaganie jej nieustannego rozwoju. 2. Wprowadzenie Bezpieczeństwo kulturowe wywiera znaczący wpływ na bezpieczeństwo jako wartość i sprzężone jest z nieustannym rozwojem człowieka wyrażającym się m.in. w rozwijaniu kultury. Wyrosło ono na występujących od tysiącleci zagrożeniach dla kultury, będących skutkiem najazdów zbrojnych, podbojów kolonialnych, spotkań kultur a także masowych przemieszczeń ludności. Bezpieczeństwo kulturowe możemy rozpatrywać na dwóch płaszczyznach: w pierwszej płaszczyźnie (państwowej) ściśle powiązane jest z bezpieczeństwem militarnym, ekonomicznym, ekologicznym i politycznym, a w drugiej (społecznej) jawi się już jako zespół elementów wyrażających zagrożenie dla narodu lub jego części, grupy etnicznej, języka, dzieł kultury w znaczeniu materialnym, tradycji i zwyczajów. 3. Metodologia Autor definiuje bezpieczeństwo kulturowe oraz identyfikuje jego zagrożenia, pośród których podkreśla wielokulturowość i postępującą za nią globalizację, migracje (zwłaszcza ze wschodu na zachód) i zjawisko uchodźctwa, zróżnicowanie ekonomiczne społeczeństw, zmiany klimatu oraz grabieże, kradzieże i nielegalny obrót dobrami kultury. Opisując każde ze zidentyfikowanych zagrożeń autor nie tylko przedstawia podejmowane działania ochronne (zarówno zapobiegawcze jak i następcze), ale stara się też szukać nowych sposobów ochrony, podkreślając konieczność szerokiej współpracy organów państwa i samorządu terytorialnego z organizacjami pozarządowymi. 4. Wnioski Autor dowodzi, że zarówno dziedzictwo kultury jak i bezpieczeństwo kulturowe narażone są na wiele zagrożeń, z których w szczególności wyróżnia się globalizacja i stosunki demograficzne. Rekapitulując autor podkreśla konieczność podejmowania działań zarówno przez państwa i organizacje rządowe na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i bezpieczeństwa kulturowego, jak i aktywne wspieranie w tym zakresie działań o charakterze międzynarodowym (zwłaszcza tych pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych) oraz organizacji pozarządowych.
4
Publication available in full text mode
Content available

NEED TO TAKE ACTION FOR THE BENEFIT OF CULTURAL SECURITY IN VIEW OF ITS CONTEMPORARY THREATS

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2015
|
vol. 20(20)
219-237
EN
1. Objective The objective of the article is to present the need to take action for the benefit of cultural security in view of its contemporary threats. The values cherished within the framework of cultural heritage are handed down from generation to generation and in this respect it is necessary to act ceaselessly for the benefit of cultural security, which is aimed not only at the protection of existing cultural achievements, but also at facilitating its constant development. 2. Introduction Cultural security has a significant influence on the security as a value and it is linked to continuous human development, which manifests itself, for instance, in development of culture. It has its roots in cultural threats, which have been present for thousands of years and which result from armed invasions, colonial conquests, meetings of cultures and mass migrations of population. Cultural security can be examined from two perspectives: the first one (national) is closely related to military, economic, ecological and political security, and the other one (social) appears as a group of elements expressing threat for the nation or its part, ethnic group, language, cultural achievements in material terms, and in terms of tradition and customs. 3. Methodology The author defines cultural security and identifies its threats, including, in particular, multiculturalism and related globalisation, migrations (especially from the east to the west) and refugeeism, economic diversification of societies, climate changes as well as pillage, theft and illegal trading in cultural goods. When describing each of the identified threats, the author not only presents the protective action taken (both preventive and consequent), but also tries to search for new methods of protection, emphasising the need for broad cooperation between national authorities, local government and non-governmental organisations. 4. Conclusions The author proves that cultural heritage and cultural security are both exposed to many threats, including, in particular, globalisation and demographic relations. To recapitulate, the author emphasises that action must be taken both by countries and government organisations to protect cultural heritage and cultural security, and that it is essential to actively support in this respect international activity (particularly the activity under the auspices of the United Nations) and non-governmental organisations.
5
Publication available in full text mode
Content available

Imiona i nazwiska człowieka jako elementy bezpieczeństwa personalnego

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 27(27)
89-114
PL
1. Cel Celem artykułu jest wskazanie imion i nazwisk człowieka jako koniecznych elementów bezpieczeństwa personalnego. Tego bezpieczeństwa, które w wymiarze subiektywnym determinowane jest zarówno czynnikami środowiskowymi (intencjonalnymi i nieintencjonalnymi), jak i wewnętrznymi (emocjonalnymi, duchowymi, psychicznymi, mistycznymi). Poprzez analizę poszczególnych przypadków autor stara się udowodnić, że wybór imienia oraz zmiana imienia lub nazwiska determinowane są zarówno czynnikami środowiskowymi (jak dobre skojarzenia i potrzeba akceptacji), jak i ściśle wewnętrznymi (jak względy religijne, rodzinne czy potrzeba szacunku). 2. Wprowadzenie Bezpieczeństwo jest nadrzędną potrzebą człowieka i jako takie determinuje inne jego potrzeby oraz motywy podejmowanych działań. Występuje nie tylko w ujęciu negatywnym, co przejawia się brakiem występowania zagrożeń determinujących prawidłowy rozwój społeczny realizujący zasady współżycia społecznego, ale także w ujęciu pozytywnym, co z kolei objawia się zdolnością do kształtowania optymalnych warunków rozwojowych, zapewniających realizację szerokiego zakresu potrzeb społecznych. Dzisiejsze pojęcie bezpieczeństwa, oprócz wymiaru obiektywnego, musi respektować wymiar subiektywny, który implikuje pojęcie bezpieczeństwa personalnego, którego poziom uzależniony jest od czynników środowiskowych (zarówno intencjonalnych jak i nieintencjonalnych) oraz czynników wewnętrznych, takich jak duchowe, psychiczne, emocjonalne, intuicyjne, mistyczne, a nawet zdrowotne. Imiona i nazwiska stają się jednym z wyznaczników i elementów tego bezpieczeństwa personalnego. 3. Metodologia Autor identyfikuje imiona i nazwiska jako elementy bezpieczeństwa personalnego śledząc poglądy na jego temat i w tym zakresie posiłkuje się metodą intuicyjną. Niezbędna jest także analiza poszczególnych aktów prawa odnoszących się do nadawania imion oraz zmiany imion lub nazwisk i na potrzeby tego zabiegu wykorzystuje metodę formalno-prawną. Całość wnioskowań oparta jest w znacznej mierze na badaniach własnych autora przeprowadzonych za lata 2012‒2015, co z kolei wiąże się z wykorzystaniem zarówno metody ankietowej i metody wywiadu, jak i metody statystycznej. Przeprowadzone ankiety dotyczą motywów nadawania imion przez rodziców, z kolei wywiad został przeprowadzony w 84 urzędach stanu cywilnego w Polsce (w największych miastach według liczby mieszkańców). 4. Wnioski Autor dowodzi, że imiona i nazwiska są ważnym wyznacznikiem oraz elementem pojęcia bezpieczeństwa personalnego. Zarówno proces nadawania imion jak i zmiany imion lub nazwisk człowieka związany jest z wymiarem subiektywnym bezpieczeństwa. Konkluduje, że zarówno czynniki środowiskowe (intencjonalne i nieintencjonalne), jak i stricte wewnętrzne (duchowe, emocjonalne, mistyczne) mają istotny wpływ na podejmowane decyzje o wyborze lub zmianie. Często te czynniki występują jednocześnie, stanowiąc swoistego rodzaju implikację wzajemnie przenikających się przyczyn.
6
Publication available in full text mode
Content available

IMIONA I NAZWISKA CZŁOWIEKA W ASPEKCIE BEZPIECZEŃSTWA KULTUROWEGO

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 28(28)
66-93
PL
1. Cel Celem artykułu jest wykazanie związku imion i nazwisk człowieka z tożsamością kulturową i bezpieczeństwem kulturowym poprzez wykazanie, że zarówno ich motywy nadawania jak i możliwość zmiany związane są z szeroko pojętą kulturą i tożsamością kulturową determinowaną zwyczajami, obyczajami, tradycją, wspólnymi historią i celami, religią czy językiem. Dodatkowo celem artykułu jest wykazanie, że związek ten może stopniowo się rozluźniać wskutek postępującej globalizacji oraz migracji ludności. 2. Wprowadzenie Bezpieczeństwo kulturowe determinowane jest licznymi zjawiskami kulturowymi oraz wykazuje sprzężenie z tożsamością kulturową. Trzeba założyć, że bezpieczeństwo kulturowe występuje w co najmniej trzech płaszczyznach podmiotowych (indywidualnej, mikrogrupowej i makrogrupowej) oraz dwóch płaszczyznach przedmiotowych (państwowej i społecznej). Trzeba przyjąć także, że związek imion i nazwisk z tożsamością kulturową oraz bezpieczeństwem kulturowym ujawnia się zarówno w płaszczyźnie podmiotowej (zarówno indywidualnej, mikrogrupowej, jak i makrogrupowej) oraz przedmiotowej (społecznej), dla której istnienia duże znaczenie mają takie pojęcia jak naród, język, tradycje, zwyczaje i obyczaje. 3. Metodologia Autor rozpatruje zagadnienie imion i nazwisk człowieka w aspekcie bezpieczeństwa kulturowego, śledząc poglądy na te tematy i w tym zakresie posiłkuje się metodą analizy teoretycznej pojęć. Niezbędna jest także analiza poszczególnych aktów prawa odnoszących się do nadawania imion oraz zmiany imion lub nazwisk i na potrzeby tego zabiegu wykorzystuje metodę formalno-prawną. Częściowo przydatna jest także metoda historyczna, dzięki której można prześledzić jak poglądy na imiona i nazwiska oraz przepisy je regulujące zmieniały się. Całość wnioskowań oparta jest w znacznej mierze na badaniach własnych autora przeprowadzonych za lata 2012–2015, co z kolei wiąże się z wykorzystaniem zarówno metody ankietowej i metody wywiadu, jak i metody statystycznej. Przeprowadzone ankiety dotyczą motywów nadawania imion przez rodziców, z kolei wywiad został przeprowadzony w 84 urzędach stanu cywilnego w Polsce (w największych miastach według liczby mieszkańców). 4. Wnioski Autor dowodzi, że imiona i nazwiska człowieka wykazują silne związki z szeroko pojętą kulturą i tożsamością kulturową determinowanymi zwyczajami, obyczajami, tradycją, wspólnymi historią i celami, religią czy językiem, a przez to afiliację z bezpieczeństwem kulturowym. Jednocześnie narastająca globalizacja oraz migracje ludności będą związek ten zaburzać (rozluźniać), co obecnie notować można w państwach Europy Zachodniej, gdzie wpływy islamu istotnie odbijają się na kulturze i tożsamości kulturowej poszczególnych narodów.
7
Publication available in full text mode
Content available

NAMES AND SURNAMES AS ELEMENTS OF PERSONAL SECURITY

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 27(27)
89-114
EN
1. Objective The objective of the article is to indicate that names and surnames are essential elements of personal security. The security which is subjectively determined by both environmental (intentional and non-intentional), and internal (emotional, spiritual, psychological and mystical) factors. Through the analysis of individual cases the author tries to prove that the choice of name as well as the change of name or surname are determined not only by environmental factors (such as good associations and the need for acceptance) but also by strictly internal ones (such as religious or family aspects, or the need for respect). 2. Introduction Security is an overriding human need and as such determines other human needs and motives for actions taken. It occurs not only in a negative form, manifested by a lack of threats which determines normal social development in accordance with principles of social coexistence, but also in a positive form, which in turn is manifested by the ability to develop optimum developmental conditions which ensure the fulfilment of a wide scope of social needs. Today’s understanding of security, apart from the objective dimension, must respect the subjective measure, which implies the notion of personal security, the level of which depends on environmental factors (both intentional and non-intentional ones) and internal factors, including spiritual, psychological, emotional, intuitive, health and mystical ones. Names and surnames become one of the indicators and elements of personal security. 3. Methodology The author identifies names and surnames as elements of personal security, following views about it, and in this scope applies the intuitive method. It is also necessary to analyse individual legal acts relating to the giving of names and the changing of names or surnames, and to this end the author uses the formal and legal method. All conclusions are based to a great extent on the author’s own research conducted for the years 2012‒2015, which in turn is connected with the use of both the survey method and the interview method, as well as the statistical method. The surveys conducted concern the motives for naming children by parents, and the interviews were carried out in 84 registry offices in Poland (in the largest cities in Poland, according to the number of population). 4. Conclusions The author proves that names and surnames are an important indicator and element of personal security. The process of giving names and changing names and surnames is related to the subjective understanding of security. He concludes that both environmental factors (intentional and non-intentional) and strictly internal ones (spiritual, emotional and mystical) have a significant influence on the decisions to choose or change a name or surname. The factors often occur at the same time and constitute a specific kind of implication of interrelated causes.
8
Publication available in full text mode
Content available

POJĘCIE BEZPIECZEŃSTWA W KONTEKŚCIE OCHRONY ELEMENTÓW STANU CYWILNEGO OSOBY TRANSSEKSUALNEJ

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2014
|
vol. 15(15)
80-91
PL
W prezentowanym artykule autor wychodzi od przedstawienia różnych obszarów pojęcia bezpieczeństwa, w tym w szczególności bezpieczeństwa indywidualnego, obejmującego swym zakresem nie tylko wartości o charakterze uniwersalnym (tj.: pokój, suwerenność narodu, systemy zabezpieczeń społecznych, solidarność, majętność państwa), charakterystyczne dla bezpieczeństwa publicznego, ale w szczególności wartości istotne z punktu widzenia jednostki (np.: godność człowieka, wolność, zdrowie, swoboda, praca, rodzina). Zdaniem autora, do obszaru zainteresowania bezpieczeństwa indywidualnego należeć powinny w szczególności elementy stanu cywilnego człowieka, w tym imiona, nazwisko i płeć człowieka. Wolność w obszarze zmiany tych elementów, a w szczególności zmiany płci stanowić powinna o poszanowaniu godności człowieka przez państwo i być wyrazem zapewnienia bezpieczeństwa obywatelowi w tym zakresie. Niestety w naszym systemie prawnym tak nie jest, co wykazano na przykładzie niedostatecznej ochrony elementów stanu cywilnego osoby transseksualnej. Brak regulacji prawnych ustanawiających właściwy tryb postępowania w przypadku zmiany płci stanowi istotną lukę w prawie i powinien być jak najszybciej przez ustawodawcę skorygowany. Zapewnienie właściwej ochrony elementom stanu cywilnego osoby transseksualnej pozwoliłby postrzegać państwo jako gwaranta bezpieczeństwa indywidualnego, zwłaszcza w aspekcie chronienia godności człowieka.
9
Publication available in full text mode
Content available

POJĘCIOWE ASPEKTY BEZPIECZEŃSTWA KULTUROWEGO ORAZ JEGO ZAGROŻENIA W EUROPIE

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2014
|
vol. 16(16)
190-204
PL
-
10
Publication available in full text mode
Content available

The need to strengthen international protection of the third-generation human rights

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2018
|
vol. 30(30)
125-153
EN
1. Purpose The purpose of the article is to confirm the relevance of isolation of the third-generation human rights and to indicate the need for action at international level in order to enforce such rights of a collective nature. Analysing the selected third-generation human rights the author draws attention to the fact that some of the third-generation rights are violated in practice and hence indispensable are measures of an international nature that aim at reinforcement of protection of these rights. 2. Introduction The third-generation human rights were isolated in the 70’s of the XX century by a French scientist of Czech origin Karel Vašak. They are collective in nature and contrary to the first- and second-generation rights (which are related to liberty and equality) serve entire human communities. Protection of the third-generation human rights makes sense if the overall objective of the ensuring is not a human but a group of people. Hence, the most significant third-generation human rights house in particular the right to peace, to democratic state based on the rule of law, to self-determination of nations, to security, to a healthy environment, to development, to humanitarian aid, to participation in human heritage. It is important to realise that enforcement of the first- and second-generation human rights (to liberty and equality) is associated with a sufficient guaranteeing the third-generation human rights. Unfortunately, the third-generation rights are often violated nowadays (by numerous wars, impossibility of self-determination for some nations, lack of broad international environmental protection measures and cherishing the common human heritage). That is why it is vital to create awareness and take actions in favour of protection of the third-generation human rights. 3. Methodology The author isolates and describes the third-generation human rights using primarily the method of critical review of the literature. In the alternative, he deals with the dogmatic-legal method analysing texts of international law. In order to illustrate cases of the third-generation human rights abuses and to give legitimacy to taking action at international level the author also uses the case study method. 4. Conclusions The author justifies the need to isolate the third-generation human rights and proves that contemporarily these rights are prejudiced on many aspects. He indicates that violation of the third-generation human rights legitimizes the need to strengthen their protection at international level. The respect for the third-generation human rights guarantees the exercise of liberties and equality laws, i.e. the first- and second-generation human rights
11
Publication available in full text mode
Content available

NAMES AND SURNAMES FROM THE ASPECT OF CULTURAL SECURITY

100%
Hrynicki W. M.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 28(28)
66-93
EN
1. Objective The objective of the article is to prove that names and surnames are connected with cultural identity and cultural security by demonstrating that both the motives for granting and the possibility of changing them are related with broadly understood culture and cultural identity, determined by customs, habits, tradition, common history and objectives, religion or language. Additionally, the aim of this article is to demonstrate that such a relationship may gradually loosen as a result of increasing globalisation and migration of population. 2. Introduction Cultural security is determined by numerous cultural phenomena and is linked with cultural identity. It should be assumed that cultural security occurs on at least three subjective planes (individual, microgroup and macrogroup) and two objective planes (national and social). It should also be assumed that the relationship between names and surnames, cultural identity and cultural security is visible both on the subjective plane (individual, microgroup and macrogroup) and the objective one (social), for the existence of which notions such as nation, language, traditions, customs and habits, religion, are also of great significance. 3. Methodology The author considers the issue of names and surnames from the aspect of cultural security, following views on such topics and, in this respect, makes use of the intuitive method. It is also necessary to analyse individual legal acts relating to the giving of names and the changing of names or surnames, and to this end the author uses the formal and legal method. The historic method, thanks to which one may see how the views on names and surnames and corresponding regulations have changed, is also partly useful. All conclusions are based to a great extent on the author’s own research conducted for the years 2012–2015, which in turn is connected with the use of both the survey method and the interview method, as well as the statistical method. The surveys conducted concern the motives for naming children by parents, and the interviews were carried out in 84 registry offices in Poland (in the largest cities in Poland, according to the number of population). 4. Conclusions The author proves that names and surnames demonstrate a strong relationship with broadly understood culture and cultural identity, determined by customs, habits, tradition, common objectives, history, religion and language, and an affiliation with cultural security. At the same time, increasing globalisation and migration of population will loosen this relationship, which may currently be observed in countries of Western Europe, where the influence of Islam has a significant impact on the culture and cultural identity of individual nations.
12
Publication available in full text mode
Content available

GRANICE MIĘDZY ZAPEWNIANIEM BEZPIECZEŃSTWA A ZBYTECZNĄ INWIGILACJĄ SPOŁECZEŃSTWA – NA PRZYKŁADZIE NIEMIECKIEJ REPUBLIKI DEMOKRATYCZNEJ

63%
Hrynicki W. M., Greif T.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2016
|
vol. 23(23)
67-89
PL
1. Cel Celem artykułu jest przedstawienie potrzeby kontrolowania społeczeństwa jako zadania zapewnienia bezpieczeństwa zarówno samemu społeczeństwu jak i państwu oraz wskazanie niezwykle płynnej granicy między tym co niezbędne, a tym co zbędne, mogące przerodzić się w niepotrzebną inwigilację, przybierającą czasem postać karykaturalną. Obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa społeczeństwu, zwłaszcza w dobie narastającego w Europie terroryzmu o podłożu religijnym (wynikającego z prostych relacji zachodzących w społeczeństwie), jest obowiązkiem realizowanym w celu zapewnienia trwałości bytu danej grupy społecznej (narodowej, ponadnarodowej) funkcjonującej w ramach państwa i jako taki powinien być związany z trafnie dobranymi metodami nadzoru. 2. Wprowadzenie Bezpieczeństwo jest nadrzędną potrzebą człowieka i jako takie determinuje inne jego potrzeby oraz motywy podejmowanych działań. Przejawia się nie tylko brakiem występowania zagrożeń (co jest jego zasadniczym założeniem związanym z zapewnieniem bytu), ale także potrzebą działań na rzecz zapewnienia odpowiednich warunków rozwoju, zarówno jednostki jak i mniejszych i większych grup społecznych1. Stąd też dzisiejsze rozumienie bezpieczeństwa nie jest wyłącznie związane z bytem człowieka czy grup społecznych (brakiem zagrożeń), ale musi być rozpatrywane z punktu widzenia jego rozwoju, co determinuje z kolei ewolucję takich kategorii bezpieczeństwa jak bezpieczeństwo gospodarcze, naukowe, kulturowe czy bezpieczeństwo pracy. Jednak te wtórne kategorie bezpieczeństwa, gwarantujące rozwój człowieka i rozmaitych grup społecznych nie będą mogły być realizowane bez wyeliminowania potencjalnych zagrożeń2 bytu człowieka, zwłaszcza związanych z jego istnieniem, czyli życiem i zdrowiem oraz zapewnieniem ciągłości pokoleń. Dla realizacji tego celu, zwłaszcza w dobie narastającego terroryzmu niezbędny jest właściwy nadzór społeczeństwa, coraz bardziej zróżnicowanego kulturowo, w tym religijnie, ale nie może on przybrać formy karykaturalnej, jak to miało na przykład miejsce w Niemieckiej Republice Demokratycznej. 3. Metodologia Autorzy identyfikują potrzeby prowadzenia stałego nadzoru w społeczeństwie, zwłaszcza w obszarze zagrożeń terroryzmem i jednocześnie wskazują na możliwości przekroczenia niezbędnej inwigilacji w sposób prowadzący do jego form karykaturalnych, co miało miejsce w nieistniejącej już Niemieckiej Republice Demokratycznej. Przyjęta metoda historyczna porównawcza pozwala na bezpośrednią analizę potrzeb w obszarze bezpieczeństwa w zestawieniu z potencjalnym zagrożeniem przyjęcia niewłaściwych metod ich zapewnienia. Spojrzenie na obecne zagrożenia bezpieczeństwa społeczeństwa, w tym terrorystyczne w konfrontacji z przesadną inwigilacją, która miała miejsce historycznie w nieistniejącej już ponad dwadzieścia pięć lat Niemieckiej Republice Demokratycznej, zasiewa wątpliwości w obszarze granic potrzebnej i dopuszczalnej inwigilacji społeczeństwa. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że trudno jest postawić sztywną granicę między tym co dozwolone, a tym co niedopuszczalne w inwigilacji społeczeństwa, zwłaszcza w sytuacji zagrożenia terroryzmem. Stąd też działania organów państwa winna cechować daleko idąca ostrożność w doborze metod prowadzonego nadzoru, by państwo demokratyczne nie przybrało form państwa policyjnego. Tym niemniej zgadzają się, że nadzór w postaci dobrze prowadzonej inwigilacji jest jedną z metod zapewnienia bezpieczeństwa jednostce i społeczeństwu.
13
Publication available in full text mode
Content available

ŁAMANIE PRAW CZŁOWIEKA PODCZAS MIGRACJI LUDNOŚCI U SCHYŁKU I PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ W EUROPIE ŚRODKOWEJ

63%
Hrynicki W. M., Widerski J.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2016
|
vol. 24(24)
92-117
PL
1. Cel Celem artykułu jest przypomnienie ogromu cierpienia ludzkiego związanego z przymusowym przesiedlaniem ludności u schyłku i po II wojnie światowej w Europie Środkowej. Tragedia II wojny światowej nie zakończyła się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Przeciwnie, dla wielu rozpoczął się czas ucieczek, wypędzeń, czy w końcu przymusowych wysiedleń. Zwycięzcy bez pardonu obchodzili się nie tylko z przegranymi, ale również ze sprzymierzeńcami, jak i własnymi obywatelami, łamiąc postanowienia traktatów międzynarodowych. Dziś należy pamiętać o tych strasznych wydarzeniach, o których dopiero od niedawna zaczęto głośno rozmawiać, by w przyszłości nie popełniać tych samych błędów prowadzących do cierpień i śmierci wielu istnień. 2. Wprowadzenie Wielkie konferencje wieńczące II wojnę światową (Teheran, Jałta, Poczdam) oraz Karta Atlantycka i Karta Narodów Zjednoczonych wyprowadziły świat, a w szczególności Europę z koszmaru zniszczenia i śmierci, tym niemniej stały się także gwarantem podziału łupów wojennych między zwycięzców. Wymienione wyżej traktaty nie podzieliły jednak wyłącznie terytoriów, ale w szczególności ludzi, dając początek tragediom ucieczek, wypędzeń i przymusowym przesiedleniom. Tragedie te rozegrały się szczególnie w Europie Środkowej i dotknęły zarówno najeźdźców, jak i ofiary. Czasem ofiary stawały się najeźdźcami, a najeźdźcy ofiarami. Okrucieństwo ucieczek, wypędzeń i przymusowych przesiedleń dotknęło nie tylko Żydów, dla których II wojna światowa była największą w dziejach tragedią, ale Polaków, Niemców, Węgrów, Ukraińców, Białorusinów, Czechów, Słowaków, Litwinów, Rosjan i przedstawicieli innych narodów. Piękne hasła Karty Atlantyckiej i Karty Narodów Zjednoczonych stały się dla uciekających, wypędzonych i przymusowo przesiedlanych jedynie pustymi hasłami, o których w czasie tragedii najczęściej nawet nie słyszeli. 3. Metodologia Autorzy identyfikują ogrom tragedii ucieczek, wypędzeń i przymusowych wysiedleń ludności u schyłku i po II wojnie światowej, starając się uświadomić potrzebę pamiętania o tym i wyciągania wniosków na przyszłość. Przyjęta metoda historyczna porównawcza pozwala na bezpośrednią analizę potrzeb w obszarze gwarancji podstawowych praw człowieka w obliczu pożogi wojennej i bezpośrednich działań po wojnie. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że bez względu na zwycięstwo w wojnie, zabezpieczenie ludności przed prześladowaniami na tle narodowym czy etnicznym po jej zakończeniu powinno być wartością nadrzędną dla zwycięzców. Zwycięstwo nie upoważnia do traktowania ludzi przedmiotowo, nawet jeśli są współwinni tragedii wojennej. Wielkie wojny toczą się między państwami, zwłaszcza największymi, cierpią zazwyczaj bezbronni, niewinni ludzie, nieodpowiedzialni za jej wybuch i całe zło. Doświadczenie II wojny światowej winno wyczulić ludzi na zagrożenie cierpienia i śmierci w obliczu powojennych podziałów łupów terytorialnych.
14
Publication available in full text mode
Content available

BOUNDARIES BETWEEN ENSURING SECURITY AND UNNECESSARY SOCIAL SURVEILLANCE – CASE STUDY OF THE GERMAN DEMOCRATIC REPUBLIC

63%
Hrynicki W. M., Greif T.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2016
|
vol. 23(23)
67-89
EN
1. Objective The objective of this article is to present the need to control society in order to ensure security both to the society itself and to the state, and to draw an extremely fluid boundary line between what is necessary and what is unnecessary, which may turn into unnecessary surveillance which sometimes becomes caricatural. The duty to ensure security to the society, particularly in the era of increasing religious terrorism in Europe (resulting from simple relationships in the society), is an obligation aimed at permanence of existence of a given social group (national, supranational) functioning within the state and as such should be connected with aptly chosen methods of supervision. 2. Introduction Security is the overriding need of humans and it determines their other needs and the motives for the actions they take. It manifests itself not only in the lack of hazards (which constitutes its basic principle related to the assurance of existence) but also in the need to take action to ensure appropriate conditions for development of individuals as well as smaller and larger social groups. Hence, today’s understanding of security is not exclusively linked with the existence of humans or social groups (lack of hazards); it must be analysed from the point of view of its development, which in turn determines the evolution of such categories of security as economic, scientific cultural security, or job security. However, such secondary categories of security, which ensure the development of individuals and various social groups, cannot be pursued without eliminating potential threats to the existence of humans, particularly those related to their life and health, and ensuring continuity of generations. In order to meet this objective, especially in the era of increasing terrorism, it is necessary to supervise the society, which is more and more culturally and religiously diverse, in the right way, and the supervision may not become caricatural as was the case with the German Democratic Republic. 3. Methodology The authors identify the need to exercise permanent supervision in the society, particularly in areas threatened with terrorism, and, at the same time, point out that it is possible to overstep the necessary surveillance in a manner leading to its caricatural forms, which occurred in the German Democratic Republic, non-existent today. The adopted comparative historical method allows for direct analysis of needs regarding security in comparison with the potential threat of adopting wrong methods to meet them. A glance at current threats to social security, including terrorism, confronted with the surveillance that was common in the German Democratic Republic, which ceased to exist over twenty-five years ago, throws doubt on the boundaries of the needed and acceptable social surveillance. 4. Conclusions The authors prove that it is difficult to draw a clear line between what is permissible and what is impermissible in social surveillance, especially in view of terrorism threats. Therefore, the actions of national authorities should be marked by far-reaching carefulness in the selection of surveillance methods so that a democratic state does not turn into a police state. They agree, however, that supervision in the form of well administered surveillance is one of the methods of ensuring security to individuals and society.
15
Publication available in full text mode
Content available

KONTROLA JAKO NIEODZOWNY ELEMENT BEZPIECZEŃSTWA NA PRZYKŁADZIE REGIONALNEGO CENTRUM KRWIODAWSTWA I KRWIOLECZNICTWA W KRAKOWIE

63%
Hrynicki W. M., MOROZEWICZ E.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 25(25)
85-105
PL
1. Cel Celem artykułu jest przedstawienie potrzeby kontroli jako nieodzownego elementu bezpieczeństwa na przykładzie jednej z jednostek działalności publicznej jaką jest regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa, podmiot uprawniony do pobierania krwi i jej składników, preparatyki oraz zaopatrzenia w krew lub jej składniki. Autorzy starają się udowodnić, że kontrole w RCKiK w Krakowie istotnie wpływają na bezpieczeństwo publicznej służby krwi. 2. Wprowadzenie Bezpieczeństwo, prócz potrzeb fizjologicznych, jest nadrzędną potrzebą człowieka i jako takie determinuje inne jego potrzeby oraz motywy podejmowanych działań. Przejawia się nie tylko brakiem występowania zagrożeń (co jest jego zasadniczym przejawem), ale także potrzebą działań na rzecz zapewnienia odpowiednich warunków rozwoju, zarówno jednostki jak i mniejszych i większych grup społecznych. Stąd też dzisiejsze rozumienie bezpieczeństwa nie jest wyłącznie związane z bytem człowieka czy grup społecznych (brakiem zagrożeń), ale musi być rozpatrywane z punktu widzenia jego rozwoju, co determinuje z kolei ewolucję takich kategorii bezpieczeństwa jak na przykład bezpieczeństwo kulturowe czy bezpieczeństwo pracy. Nieodzownym elementem bezpieczeństwa wydaje się kontrola, bez której istota bezpieczeństwa nie ma sensu, jako że stan pożądany (gwarantowany przez determinanty bezpieczeństwa) nie może być pewny, o ile nie jest właściwie kontrolowany (często i w odpowiedni sposób). Kontrola jest składnikiem różnych obszarów bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa publicznej służby krwi. 3. Metodologia Autorzy analizują problematykę kontroli jako nieodzownego elementu bezpieczeństwa i starają się w ten sposób udowodnić jakim jest ona ważnym elementem sfery publicznej. Posiłkują się przy tym zarówno metodą formalno-dogmatyczną, jak i badawczą, bowiem analizie poddają kontrole przeprowadzone w ostatnich latach w RCKiK w Krakowie. Spojrzenie na pojęcie bezpieczeństwa od strony jego poszczególnych elementów (tutaj: kontroli) pozwala potwierdzić ukształtowany już wniosek, że jest ono zjawiskiem multipłaszczyznowym, występującym w wielu dziedzinach życia i nauki. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że kontrola jest nieodzowny elementem bezpieczeństwa, bez którego niemożliwa jest dyskusja o bezpieczeństwie nie tylko z punktu widzenia naukowego, ale nade wszystko praktycznego. Stąd też konkludują, że kontrola jest elementem zarówno bezpieczeństwa w znaczeniu globalnym, jak i bezpieczeństwa publicznego, a nawet samego poczucia bezpieczeństwa. Wskazują końcowo, że kontrola ma wpływ na poziom bezpieczeństwa publicznej służby krwi.
16
Publication available in full text mode
Content available

VIOLATION OF HUMAN RIGHTS DURING THE MIGRATION OF POPULATION AT THE CLOSE OF AND AFTER WORLD WAR II IN CENTRAL EUROPE

63%
Hrynicki W. M., Widerski J.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2016
|
vol. 24(24)
92-117
EN
1. Objective The objective of the article is to recall the enormity of human suffering related to the forcible relocation of population at the close of and after World War II in Central Europe. The tragedy of World War II did not end with the signing of peace treaties. On the contrary, for many people it was the beginning of flight, exile,and, finally, forcible relocation. The victors were dealing without mercy not only with the defeated but also with the allies and own citizens, violating the regulations of international treaties. Today we should remember about those horrible events, which only recently have started to be discussed loudly so that the same mistakes leading to the suffering and death of many human beings are not made in the future. 2. Introduction The great conferences which crowned World War II (Tehran, Yalta, Potsdam) as well as the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations pulled the world, and Europe in particular, our of the nightmare of destruction and death, and, all the same, they also served as a guarantee that the spoils of war would be divided between the victors. However, the above-mentioned treaties did not divide only territories but, particularly, people, giving rise to the tragedy of flight, exile and forcible relocation. The tragedies took place especially in Central Europe and they affected both the invaders and the victims. The victims sometimes turned into invaders, and the invaders into victims. The atrocities of flight, exile and forcible relocation were suffered by Jews, for whom World War II constituted the greatest tragedy ever, as well as by the Poles, Germans, Hungarians, Ukrainians, Belarussians, Czechs, Slovaks, Lithuanians, Russians and representatives of other nations. The beautiful slogans of the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations became for those fleeing, exiled and forcibly relocated only empty watchwords, of which most of them did not even hear during the tragedy. 3. Methodology The authors identify the enormity of flight, exile and forcible relocation of people at the close of and after World War II, and try to raise the awareness of the need to remember about it and draw conclusions for the future. The adopted comparative historical method allows for direct needs analysis concerning the guarantee of basic human needs in the face of the horrors of war and actions taken directly after the war. 4. Conclusions The authors prove that, irrespective of victory in a war, securing people against national or ethnic persecution when the war has come to an end should be a matter of overriding importance for the victors. The victory does not entitle the victors to treat people like objects, even if they also were accomplices to the tragedy of war. Great wars are fought between states, particularly between the biggest ones, and it is the unarmed, innocent people who suffer, even though they are not responsible for their outbreak and all the harm. The experience of World War II should make people aware of the threat of suffering and death in the face of post-war division of territorial spoils.
17
Publication available in full text mode
Content available

CONTROL AS AN INDISPENSABLE ELEMENT OF SECURITY BASED ON THE EXAMPLE OF REGIONAL CENTRE OF BLOOD DONATION AND BLOOD TREATMENT IN CRACOW

63%
Hrynicki W. M., MOROZEWICZ E.
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
|
2017
|
vol. 25(25)
85-105
EN
1. Objective The objective of the article is to present the need of control as an indispensable element of security based on the example of one of the public entities – Regional Centre of Blood Donation and Blood Treatment – which is authorised to collect and process blood and its components, and to provide blood or its components. The authors try to prove that inspections of the Regional Centre of Blood Donation and Blood Treatment in Kraków have a considerable influence on the security of public blood service. 2. Introduction Security, apart from constituting a physiological need, is an overriding human need and as such determines other human needs and motives for actions taken. It is manifested not only by lack of threats (which is the basic aspect of security) but also by the need to take action to provide appropriate conditions for the development of both individuals and smaller and bigger social groups. Hence, today’s understanding of security is not exclusively related to the existence of an individual or social groups (lack of threats), but it must be considered from the point of view of their development, which in turn determines the evolution of such security categories as, for example, cultural security or job security. Control seems to be an indispensable element of security. Without it the essence of security does not make sense since the desired state (guaranteed by security determinants) may not be steady if it is not appropriately controlled (often and in the right way). Control constitutes an element of different spheres of security, including the security of public blood service. 3. Methodology The authors analyse the issues of control as an indispensable element of security and try to prove that it is an important element of the public sphere. They make use both of the formal and dogmatic method, and the research method, because they analyse the inspections carried out at the Regional Centre of Blood Donation and Blood Treatment in Kraków in recent years. Looking at security from the perspective of its individual elements (here: control) allows for confirming the established conclusion that it is a multi-level phenomenon which occurs in many spheres of life and science. 4. Conclusions The authors prove that control is an indispensable element of security without which it is impossible to discuss security – not only from the scientific point of view but, above all, from the practical one. They therefore conclude that control is an element of both global and public security, and even of the feeling of security. They finally point out that control has an influence on the level of security of public blood service.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.