Search results

1

Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury

100%

Grygiel M.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 7: Słowianoznawstwo

137-147

PL

Vladimir Nabokov podjął pracę wykładowcy akademickiego po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na Wellesley College i Uniwersytecie Cornella literaturę europejską i literaturę rosyjską. W swoich wykładach pisarz zaprezentował kategoryczne i kontrowersyjne opinie na temat literatury, podzielił ją na arcydzieła i utwory, jego zdaniem mierne, stworzył hierarchię literacką, wynikającą z osobistych autorskich przekonań i upodobań. W literaturze rosyjskiej zachwalał twórczość M. Gogola, L. Tołstoja i A. Czechowa, negatywnie ocenił dorobek F. Dostojewskiego i M. Gorkiego. Z literatury europejskiej wyróżnił wybrane dzieła M. Prousta, J. Joyce’a i G. Flauberta, w każdym wypadku wskazywał na wartości kluczowe dla swojego dorobku, metody znamienne dla całej swojej prozy. Wykłady Nabokova stanowią nierozerwalną część jego dokonań literackich, są wykładnią literackiej filozofii pisarza.

RU

Владимир Набоков стал преподавателем литературы после переезда в США, где читал лекции в колледже Уэлсли и Корнеллском университете по русской и зарубежной литературах. В своих лекциях писатель представил твердые и спорные суждения на литературу, разделяя ее на шедевры, и, по его мнению, посредственные произведения, сочинил литературную иерархию как результат собственных авторских взглядов и симпатий. В русской литературе восхищался творчеством Н. Гоголя, Л. Толстого и А. Чехова, отрицательно высказывался на тему достижений Ф. Достоевского и М. Горького. В зарубежной европейской литературе подчеркивал значение выбранных произведений М. Пруста, Д. Джойса и Г. Флобера, в каждом случае определяя ключевые ценности и значительные методы для своего прозаического творчества. Лекции Набокова составляют неотделимую часть его творческого наследия, являются интерпретацией литературной философии писателя.

EN

When he arrived to the United States Vladimir Nabokov took a job as the university lecturer at Wellesley College and Cornell University. He taught Russian and European literature. In his lectures he presented a categorical and controversial opinions on literature, he divided it into masterpieces and works. In his opinion he created a hierarchy of literary resulted from his personal beliefs and preferences. In Russian literature, he praised works of M. Gogol, L. Tolstoy and Chekhov. He negatively assessed the achievements of F. Dostoevsky and M. Gorky. In the European literature he singled selected works of Marcel Proust, Joyce J. and G. Flaubert. In any case he pointed to the key values for his Works and methods characteristic of all his prose. Nabokov's lectures are the integral part of his literary achievements and they are writer’s literary philosophy.

2

V. Nabokov wobec II wojny światowej – twórcza recepcja i moralna ocena

100%

Grygiel M.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2022

|

vol. 1

159-167

PL

Vladimir Nabokov rosyjski i amerykański pisarz jest autorem dwóch powieściowych antyutopii: Zaproszenie na egzekucję i Nieprawe godło, w których dał wyraz swym politycznym poglądom, mimo iż deklarował się zwykle jako pisarz apolityczny. W obu utworach autor obnaża mechanizmy działania komunizmu i faszyzmu niemieckiego, ostrzega czytelników przed zniewoleniem ideologii totalitarnej, przed biernością wobec przemocy i manipulacji. Kategoryczne polityczne poglądy Nabokova wynikają z faktu, iż doświadczył konsekwencji rewolucji rosyjskiej 1917 roku oraz II wojny światowej, w wyniku których musiał uciekać najpierw z rodzinnej Rosji, a później z ogarniętej wojną Europy. Powieść Nieprawe godło pozwala na bezpośrednie skojarzenia świata przedstawionego z rzeczywistością prześladowań i represji hitleryzmu, z wypaczonym moralnie systemem państwa policyjnego. Nabokov sprzeciwia się złu, potępia go we wszelkiej postaci, opowiada się za dobrem, którego nie można dostrzec w przedstawionej przez pisarza rzeczywistości politycznej, w powieściowym świecie totalitarnym. Krytyka i dyskredytacja zbrodniczych politycznych ideologii należy do obowiązków pisarza, Nabokov w ten sposób podkreśla znaczenie dobra i moralności w życiu człowieka.

3

Metafizyka pamięci we wspomnieniowej prozie Vladimira Nabokova

100%

Grygiel M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2018

|

issue 15

191-201

EN

The article is divoted to the specificity of Nabokov’s autobiographical writings. As it is shown, their characteristic features are determined by biographical conceptualism, which makes it possibile for the writer to explain philosophy of his own perception and to evaluate the reality. In this way Nabokov also presented the key categories of his life’s and author’s hierarchy. What is worth mentioning, in his autobiographical texts Nabokov concentrated on emphasizing individual and subjective aspects that had influenced his author’s consciousness.

PL

Artykuł poświęcony jest specyfice nabokovowskiego autobiografizmu. Jak to zostało przedstawione, jego cechy charakterystyczne uwarunkowane są biograficzną konceptualizacją, poprzez którą pisarz starał się wyjaśnić filozofię własnego postrzegania i ocenę rzeczywistości. W ten sposób Nabokov zaprezentował też kategorie kluczowe w jego życiowej i pisarskiej hierarchii. Co istotne, w autobiografiach Nabokov koncentrował się na tym, co służyło podkreśleniu przede wszystkim indywidualizm i subiektywizm w formowaniu jego światopoglądu pisarskiego.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

1 Language. Culture. Politics. International Journal

1 Roczniki Humanistyczne

1 2022

1 2018

1 2016

3 Grygiel M.

Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury

V. Nabokov wobec II wojny światowej – twórcza recepcja i moralna ocena

Metafizyka pamięci we wspomnieniowej prozie Vladimira Nabokova