Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest zaproponowanie koncepcji kolektywnego prawa do żywności, która może okazać się istotnym narzędziem w zwalczaniu głodu i niedożywienia w skali globalnej. Umowy międzynarodowe, a w tym Pakty Praw Człowieka, pomijają prawa ludów tubylczych, odpowiadając indywidualistycznej, państwowo-centrycznej, konsumpcjonistycznej i komercyjnej wizji prawa do żywności. Oparte na założeniach krytycznych studiów nad prawem podejście do oficjalnego dogmatu prawa do żywności (rozwijanego w ramach organów eksperckich i międzyrządowych w postaci Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ) pozwala na stwierdzenie, że ów dogmat posiada mniejszą legitymizację niż wynikające z praktyki ludów tubylczych kolektywne prawo do żywności (określone w Deklaracji z Atitlán). Dlatego też, nadal poruszając się w sferze oficjalnego, grocjańskiego porządku międzynarodowoprawnego, uznać należy, że zdefiniowane w artykule tubylcze prawo do żywności wchodzi w skład praw trzeciej generacji (obok indywidualistycznego prawa do żywności drugiej generacji), pozostając w ścisłym związku z prawami do samostanowienia i rozwoju. Jest rezultatem długo-trwałej praktyki tychże ludów. Powyższa propozycja prawa do żywności trzeciej generacji nie została do tej pory zgłoszona w doktrynie prawa. Jej wartością jest możliwość rozwijania i badania koncepcji suwerenności żywnościowej, pozwalającej na skuteczniejszą walkę z głodem i niedożywieniem w skali globalnej w porównaniu z dotychczasowymi działaniami społeczności międzynarodowej.
EN
The problem of weakness of state structures in the Sub-Saharan Africa results from international law conditions of decolonization. The postcolonial states were created on the basis of the self-determination of “colonial peoples” as well as uti possidetis principle. The addressees of abovementioned principles were the inhabitants of colonial territories, regardless of their ethnic diversification. The decolonization was based on specific criteria of statehood. They were constituted because of the sudden swing from effectiveness to legality. The right to self-determination prevailed over the requirement of effective government. Such an approach caused the phenomenon of state failure in the nineties. This failure is connected with the evolution of legal notion of the state - the sovereignty is regarded as responsibility for protection of population. The postcolonial states are not able to fulfill this basic function. Nevertheless there exists a strong legal assumption of the continuity of state in spite of its ineffectiveness. The protection of postcolonial states in frames of contemporary international legal order relates to the notion of “juridical statehood”. Nowadays it is very important to solve the problem of juridical states which have not the empirical elements (effective government). The best way of transformation of juridical states into empirical states is the conception of state-building. What could lead to unforeseeable “revolution” in international legal order are the solutions related to the decertification of juridical states or the redrawing the African map.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.