Search results

1

Polityka zagraniczna administracji Billa Clintona a lokalne konflikty (Somalia, Haiti, Rwanda, Bałkany) oraz wyzwanie rzucone przez Al-Kaidę

100%

Huczko M.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2016

|

issue 48(3) Stosunki Międzynarodowe

80-93

PL

Prezydentura Billa Clintona przypadła na lata względnego spokoju na arenie międzynarodowej. Okres ten był poprzedzony zimnowojennymi zmaganiami z ZSRR trwającymi kilka dekad, z których Stany Zjednoczone wyszły zwycięsko. Natomiast, bezpośrednio po dwóch kadencjach prezydenta Billa Clintona w Białym Domu, w wyniku ataków terrorystycznych na USA w dniu 11 września 2001 roku, USA rozpoczęły wojnę z terroryzmem. Stany Zjednoczone za Billa Clintona cieszyły się wysoką moralną estymą oraz możliwością pokojowego oddziaływania na inne państwa. Naturalnie, w wyniku wieloletnich zimnowojennych zbrojeń, dysponowały też klasycznym hard-power. W tym okresie USA miały zdolność kształtowania wydarzeń na wszystkich kontynentach i dysponowały narzędziami wpływania na innych aktorów sceny politycznej. Mimo że w tym okresie Stany Zjednoczone nie były bezpośrednio zagrożone, to jednak w okresie prezydentury Billa Clintona miały miejsce lokalne konflikty i wydarzenia, które negatywie wpłynęły na bezpieczeństwo USA i wizerunek tego państwa. Wydarzenia te mogły wystawić na próbę Stany Zjednoczone, ale również, swoimi konsekwencjami, zagrozić USA bądź podkopać ich interesy. Takimi wydarzeniami były konflikty w byłej Jugosławii, na Haiti, w Somalii oraz Rwandzie. Wyzwaniem były również narodziny Al-Kaidy i transformacje tej terrorystycznej organizacji w źródło zagrożenia dla USA i całego demokratycznego świata. Stany Zjednoczone za prezydentury Clintona zastosowały politykę nieadekwatną do wymiaru tych konfliktów i zjawisk, co zaowocowało podkopaniem amerykańskiego wizerunku, doprowadziło do bezpośredniego zagrożenia oraz uwikłania się USA w dwie militarne interwencje.

EN

The Bill Clinton presidency happened in the years of a relative calm in the international arena. That period was preceded by the Cold-War struggles with the USSR, lasting a few decades, from which the United States went out as a winner. However, directly upon the two terms in office of President Bill Clinton at the White House, in result of the terrorist attacks on the United States on 11 September 2001, the USA began war against terrorism. The United States under the Bill Clinton presidency were enjoying a high moral esteem and the ability of peaceful influencing other states. Naturally, in result of multiannual Cold-War armaments, it had at its disposal the classical hard power. In that period, the USA was able to shape the events on all continents and had at its disposal the tools of influencing other actors of the political scene. Although the United States was not in that period directly endangered, nevertheless in the period of Bill Clinton presidency there took place local conflicts and events which have negatively affected US security and this state’s image. Those events might have put the United States to the test, but also, by its consequences, threaten the USA or undermine its interest. Such events were the conflicts in former Yugoslavia, in Haiti, Somalia, and Rwanda. The challenge was also the birth of Al-Qaeda and transformations of this terrorist organisation into the source of threat for the USA and the entire democratic world. The United States under the Clinton presidency applied the policy inadequate to the size of those conflicts and phenomena, what has yielded in undermining of the American image, has led to direct threat and US entanglement in two military interventions.

2

BIN LADEN, AL-ZARKAWI, AL-BAGHDADI – KRYZYSY, DO KTÓRYCH MOGŁOBY NIE DOJŚĆ…

100%

Huczko M.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2017

|

issue 3(53)

17-32

PL

Istotnym wyzwaniem polityki zagranicznej USA w początkach tego wieku jest islamski terroryzm. Wraz z atakami z dnia 11 września 2001 roku terroryzm islamski, głównie oparty na Al-Kaidzie, stał się zagrożeniem międzynarodowym. Założycielem oraz najbardziej rozpoznawalną twarzą tej organizacji terrorystycznej był bin Laden, który już kilkanaście lat przed 2001 obrał sobie za cel Stany Zjednoczone i Amerykanów. Wiedza wywiadowcza o bin Ladenie, choć niekompletna, była dostępna już pod koniec lat 90. poprzedniego stulecia. Decydenci postanowili jednak nie eliminować tego terrorysty. W wyniku amerykańskiej interwencji najpierw w Afganistanie, a później w Iraku Al-Kaida ewoluowała i rozprzestrzeniła się na region Bliskiego Wschodu. Kluczowymi postaciami w tym procesie byli (i są) al‑Zarkawi oraz al-Baghdadi. Terroryści ci są odpowiedzialni za stworzenie i kierunek działania samozwańczego Państwa Islamskiego, podmiotu destabilizującego Bliski Wschód i stanowiącego zagrożenie również poza nim. Zarówno al-Zarkawi jak i al-Baghdadi powinni byli zostać wyeliminowani we wcześniejszym okresie, co mogłoby mieć znaczący wpływ na sytuację polityczną na Bliskim Wschodzie i konsekwencje związane z brakiem stabilności w tym regionie. Powstrzymanie tych terrorystów na wcześniejszym etapie ich działalności było możliwe, a to z kolei mogło mieć znaczący wpływ na rozwój wydarzeń na Bliskim Wschodzie. Analiza porównawcza drogi, jaką przebyli wspomniani terroryści oraz niewykorzystanych okazji powstrzymania ich obrazuje pewne błędy i zaniechania które Stany Zjednoczone popełniły we wszystkich omawianych przypadkach.

EN

A crucial challenge to the US foreign policy at the beginning of this century is Islamic terrorism. With the attacks of 11 September 2001, Islamic terrorism, mainly based on Al-Qaeda, has become an international threat. The founder and the best recognised face of this terrorist organisation was Bin Laden who already a dozen or so years before 2001 had made the United States and Americans his target. Intelligence knowledge about Bin Laden, though incomplete, was already accessible in the late 1990s. However, the decisionmakers decided not to eliminate this terrorist. In result of the American intervention, first in Afghanistan, then in Iraq, Al-Qaeda evolved and spread over the Middle East region. The key figures in that process were (and are) al-Zarqawi and al-Baghdadi. These terrorists are responsible for setting up and the direction of activities of the self-proclaimed Islamic State, the subject destabilising the Middle East and posing a threat also beyond it. Both al- Zarqawi and al-Baghdadi should have been eliminated at an earlier stage, what might have exerted a significant impact on the political situation in the Middle East and consequences related to the lack of stability in this region. Holding back these terrorists at an earlier stage was possible and this, in turn, might have had a considerable impact on the development of events in the Middle East. The comparative analysis of the way covered by the said terrorists as well as the unexploited opportunities to hold them back illustrates some mistakes and omissions the United States made in all the cases in question.

3

Inwestowanie w pokój…? Amerykańsko-izeraelska współpraca militarna

100%

Huczko M.

Polish Journal of Political Science

|

2016

|

vol. 2

|

issue 4

6-30

PL

Izrael jest jedynym państwem demokratycznym na Bliskim Wschodzi. Ma za swoich sąsiadów państwa historycznie mu wrogie. Od 1948 roku, roku jego powstania, państwa arabskie tego regionu podjęły szereg prób unicestwienia Izraela. Stąd siła militarna miała dla Izraela kluczowe znaczenie egzystencjonalne. Izrael jako młode państwo, wobec agresywnie nastawionych sąsiadów, szukał sojuszników skłonnych go wesprzeć zarówno w pierwszym okresie istnienia, jak i w okresach późniejszych. Takim sojuszniczym państwem, wspierającym nie tylko militarnie, ale również dyplomatycznie i ekonomicznie stały się Stany Zjednoczone. Deklaracja amerykańska wspierania Izraela nie było jednoznaczna od pierwszego okresu istnienia tego państwa, ale zintensyfikowała się wraz z nasilającym się podziałem świata w okresie Zimnej Wojny, kiedy Bliski Wschód stał się kolejną areną zmagań amerykańsko-sowieckich. Amerykańska racja stanu postrzegała Bliski Wschód jako region o strategicznym znaczeniu, stąd zrozumiałe, że również Izrael stał się istotny dla USA. Znaczenie to nasiliło się wraz z wydarzeniami z 11 września 2001, rozpoczęciu wojny z terroryzmem oraz związanej z nią destabilizacji regionu Bliskiego Wschodu. Militarne, ale również dyplomatyczne i ekonomiczne wspieranie Izraela przez USA, zacieśnianie więzów pomiędzy tymi państwami jest równie korzystne dla obu partnerów jak i szkodliwe. Silna pozycja Izraela na Bliskim Wschodzie osłabia w tym państwie wole chęci współpracy z sąsiadami, natomiast Stany Zjednoczone są krytykowane za wspieranie Izraela w takim stopniu. To właśnie wspieranie Izraela przez USA zostało wykorzystane przez organizatorów ataków z 11 września 2001 jako pretekst i usprawiedliwienie tych czynów.

Refine search results

1 Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

1 Polish Journal of Political Science

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

1 2017

2 2016

3 Huczko M.

Polityka zagraniczna administracji Billa Clintona a lokalne konflikty (Somalia, Haiti, Rwanda, Bałkany) oraz wyzwanie rzucone przez Al-Kaidę

BIN LADEN, AL-ZARKAWI, AL-BAGHDADI – KRYZYSY, DO KTÓRYCH MOGŁOBY NIE DOJŚĆ…

Inwestowanie w pokój…? Amerykańsko-izeraelska współpraca militarna