Search results

1

SOME REMARKS ON THE PHILOSOPHY OF LOVE IN DIETRICH VON HILDEBRAND AND KAROL WOJTYLA

100%

Merecki J.

Roczniki Filozoficzne

|

2012

|

vol. 60

|

issue 3

5-13

EN

Tematem artykułu jest filozofia miłości rozwijana przez dwóch wybitnych fenomenologów wymienionych w tytule: Dietricha von Hildebranda i Karola Wojtyłę. Obydwaj korzystali w swoich badaniach z metody fenomenologicznej; celem artykułu jest pokazanie, że w obydwu wypadkach metoda ta prowadziła do podobnych rezultatów. Autor czyni to w trzech krokach. Po pierwsze, pokazuje, że miłość pojętą w sensie ogólnym obydwaj autorzy rozumieją jako odpowiedź na wartość osoby. W Lubelskiej Szkole Personalizmu zasada miłości została wyrażona w formule: persona est affirmanda propter seipsam, a treścią afirmacji, która jest należna osobie, jest miłość. W kategoriach von Hildebranda zasada ta wyrażona jest w sposób następujący: dobro osoby afirmowane jest poprzez obiektywne dobra dla osoby, które stanowią właściwą treść miłości. Po drugie, obydwaj autorzy wiele uwagi poświęcają tej specyficznej formie miłości, jaką jest miłość małżeńska. Podczas gdy miłość w sensie ogólnym stanowi odpowiedź na wyjątkową wartość osoby w stosunku do świata pozaosobowego, to miłość małżeńska jest odpowiedzią na wyjątkową wartość jednej osoby pośród wszystkich innych osób doświadczaną przez osobę płci przeciwnej. W tym sensie miłość małżeńska jest również specyficzną odpowiedzią na wartość. Po trzecie, doświadczenie miłości małżeńskiej pokazuje, że nie istnieje sprzeczność między wolnością a wzajemną przynależnością, co von Hildebrand wyraził w pojęciu intentio unionis.

XX

The paper investigates the specific contribution to the philosophy of love which was offered by the two thinkers mentioned in the title: Dietrich von Hildebrand and Karol Wojtyła. Both made use of the phenomenological method and it is interesting to see how this method yields similar results in their respective philosophies of love. The paper show sit in three steps. First, it shows thet love understood in its most general sense is the proper answer to the value of the person, which i salso called personal dignity. In terms of the Lublin Personalism: persona est affirmanda propter seipsam and the content of the affirmation that the value of the person calls for is love. In terms of von Hildebrand the good of the person is affirmed through the objective goods for the person, which constitute the proper contet of love. Secondly, the paper focuses on the specific form of love, which is spousal love. Whereas love in its most general sense responds to the unique value of the person among all other things in the world, spousal love is the answer to the unique value of this particular person among all other persons. In this sense spousal love constitutes a specific kind of value answer. Thirdly, the experience of spousal love shows that there is no contradiction between freedom and mutual belonging, which von Hildebrand expressed in the concept of intentio unionis.

2

The Myth of a World without Disease

100%

Merecki J.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2020

|

vol. 11

|

issue 3

69-78

EN

Progress in contemporary medicine seems to be unveiling amazing prospects for the future of humanity. Reasearch on human stem cells, which due to their characteristics of totipotentiality (embrionic stem cells) and pluripotentiality (adult stem cells) may raise the possibility of recreating entire humann organs, inspires a whole new vision of the world in which human organism could be recreated almost endlessly. This research, however, calls for some ethical reflection. While taking stem cells from adult human persons does not provoke moral reservations, the use of stem cells taken from embrionic human persons raises the question: can such procedures be morally justified? According to the principle of justice one may never sacrifice a single human life for the sake of an advantage for many others. On the other hand we must not forget that contingency is the immutable dimension of human life on earth.

PL

Mit świata bez chorób Postęp współczesnej medycyny wydaje się odsłaniać dla ludzkości niesamowite perspektywy na przyszłość. Badania nad ludzkimi komórkami macierzystymi, które ze względu na swoje cechy totipotencjalności (embrionalne komórki macierzyste) i pluripotencjalności (dorosłe komórki macierzyste) mogą przynieść możliwość odtworzenia całych ludzkich organów, inspirują do zupełnie nowej wizji świata, w którym można odtworzyć organizm ludzki prawie bez ograniczeń. Te badania wymagają jednak refleksji etycznej. O ile pobieranie komórek macierzystych od dorosłego człowieka nie budzi zastrzeżeń moralnych, o tyle wykorzystanie komórek macierzystych pobranych od osób ludzkich w stadium embrionalnym rodzi pytanie, czy takie procedury mogą być moralnie uzasadnione. Zgodnie z zasadą sprawiedliwości nigdy nie można poświęcić jednego życia ludzkiego dla korzyści nawet wielu innych. Z drugiej strony nie wolno zapominać, że przygodność jest niezmiennym wymiarem ludzkiego życia na ziemi.

3

On the Sources of Karol Wojtyła's The Acting Person

100%

Merecki J.

Philosophy and Canon Law

|

2021

|

vol. 7

|

issue 1

1-15

EN

The paper shows that the critical analysis of Max Scheler’s and Immanuel Kant’s concepts of moral philosophy was a starting point of Karol Wojtyła’s own positive project of anthropology presented in the book The Acting Person. Its core lies in the recognition of the significance of human efficacy: human persons express and realize their full subjectivity through their actions. Wojtyła shows that genuine human actions are not motivated only by the emotional power with which particular values are given, but rather by the perception of their being true values. In the last analysis, Wojtyła’s theory might be described as transphenomenology, that is, a synthesis of phenomenology and metaphysics. According to him, what is immediately given to the subject can be fully explained by categories that transcend direct experience. In this way Wojtyła incorporates his vision of anthropology into a broader metaphysics, at the same time showing that in philosophy one should move from phenomenon to foundation.

4

Europa, la filosofía y el cristianismo

100%

Merecki J.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2020

|

vol. 28

|

issue 2

PL

W pierwszym paragrafie autor wskazuje na to, że każda wspólnota polityczna opiera się na tak zwanych „wydarzeniach założycielskich”. W przypadku kultury europejskiej takim wydarzeniem było spotkanie z przesłaniem chrześcijaństwa. W paragrafie drugim autor zauważa, iż po podziale chrześcijaństwa i wojnach religijnych wspólnota polityczna w wielu krajach europejskich została oparta na fundamencie niezależnym od religii. Uznano, że ponieważ religia prowadzi do konfliktów, to wspólnotę polityczną należy oprzeć na samym rozumie. Wiek totalitaryzmów pokazał, że rozum pozbawiony odniesienia do transcendentnej prawdy również prowadzi do konfliktów i wojen. W trzecim punkcie autor omawia propozycję J. Ratzingera, według którego prawa każdej osoby ludzkiej są zabezpieczone lepiej, jeśli członkowie wspólnoty politycznej żyją etsi Deus daretur.

5

„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, czyli prawda jako problem polityczny

100%

Merecki J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2022

|

vol. 29

249-257

EN

Starting from the content of John Paul II’s homily delivered on 1 June 1991 in Koszalin, the author tries to answer the question: can a political community function only on the basis of formal procedures or must it recognise values which precede it and which are not its own creation? The modern conception of the state was based on the idea of a social contract, in which the parties give up some of their own freedom to a political community. The social contract involves an exchange of giving up the potential for danger to others. The disadvantage of such a contractual conception is that it leaves outside the realm of justice those who are so weak that they have nothing to offer in a contract conceived as an exchange. In his article, the author defends the concept of natural justice, which is not established by any community but is a consequence of the objective truth about the human person. A just state is a state governed by the rule of law, based on unnegotiable values that are an expression of the truth about the human person.

PL

Wychodząc od treści homilii Jana Pawła II wygłoszonej 1 czerwca 1991 roku w Koszalinie, autor stara się odpowiedzieć na pytanie: czy wspólnota polityczna może funkcjonować wyłącznie na podstawie formalnych procedur, czy też musi uznać wartości, które ją poprzedzają i które nie są jej wytworem? Nowożytna koncepcja państwa została oparta na idei kontraktu społecznego, którego strony rezygnują z części własnej wolności na rzecz wspólnoty politycznej. Kontrakt społeczny polega na wymianie rezygnacji z potencjału zagrożenia dla innych. Wadą takiej koncepcji umownej jest to, że poza sferą sprawiedliwości pozostawia ona tych, którzy są na tyle słabi, że nie mają niczego do zaoferowania w kontrakcie pojętym jako wymiana. W swoim artykule autor broni koncepcji sprawiedliwości naturalnej, która nie jest ustanawiana przez żadną wspólnotę, lecz jest następstwem obiektywnej prawdy o człowieku. Sprawiedliwe państwo to państwo praworządne, oparte na wartościach nierozporządzalnych, które są wyrazem prawdy o osobie ludzkiej.

6

Wojtyła’s view on Kant’s formalism and Scheler’s material ethics of value, or the ethics of material duty

100%

Merecki J.

Logos i Ethos

|

2023

|

vol. 61

|

issue 1

57-70

PL

Artykuł przedstawia koncepcję etyki opracowaną przez Karola Wojtyłę w jego polemice z systemami etycznymi Immanuela Kanta oraz Maksa Schelera. Wojtyła negatywnie ocenia system Schelera jako narzędzie do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej, a zarazem jako narzędzie interpretacji doświadczenia moralności jako takiego. Nie ocenia jednak negatywnie samej metody fenomenologicznej, która w jego opinii stanowi niezbędne narzędzie w analizie faktów moralnych. Co więcej, Wojtyła postuluje, aby metodę tę stosować jeszcze bardziej konsekwentnie niż czynił to sam Scheler. W swojej częściowo uzasadnionej polemice z Kantem, Scheler posunął się bowiem zbyt daleko, wykluczając moment normatywny z doświadczenia moralności. Wojtyła stwierdził, że sama fenomenologiczna analiza doświadczenia - przede wszystkim sądów sumienia - pokazuje, że normatywność dana jest w źródłowym doświadczeniu moralności.

EN

The article presents the concept of ethics developed by Karol Wojtyła in his polemic against the ethical systems of Immanuel Kant and Max Scheler. Wojtyła negatively evaluates Scheler’s system as a tool for scientific interpretation of the Christian ethics, and at the same time as a tool for interpreting the experience of morality as such. However, he does not negatively evaluate the phenomenological method itself, which, in his opinion, is an indispensable tool in the analysis of moral facts. Moreover, Wojtyła proposes that this method should be applied even more consistently than Scheler himself did. This is because in his – partly justified – polemic with Kant, Scheler went too far in excluding the normative moment from the experience of morality. Wojtyła argues that the very phenomenological analysis of experience – above all, the judgments of conscience – shows that normativity is given in the originary experience of morality.

Refine search results

1 Logos i Ethos

1 Philosophy and Canon Law

1 Roczniki Filozoficzne

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

6 Merecki J.

1 2023

1 2022

1 2021

2 2020

1 2012

SOME REMARKS ON THE PHILOSOPHY OF LOVE IN DIETRICH VON HILDEBRAND AND KAROL WOJTYLA

The Myth of a World without Disease

On the Sources of Karol Wojtyła's The Acting Person

Europa, la filosofía y el cristianismo

„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, czyli prawda jako problem polityczny

Wojtyła’s view on Kant’s formalism and Scheler’s material ethics of value, or the ethics of material duty