Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

La fortune de Jan Kochanowski en Roumanie

100%
Sasu V., de Cluj-Napoca U.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
|
1987
|
vol. 20
2
Publication available in full text mode
Content available

Un cas d'intertextualité médiévale dans l'Heptaméron: la nouvelle 70

100%
Sasu V., de Cluj-Napoca U.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
|
1997
|
vol. 38
PL
Związki z literaturą średniowieczną w twórczości Małgorzaty z Nawarry spotyka się często (np. wizja nocna i tercyna w La Navire, ramy moralitetu bądź misterium w teatrze, reminiscencje z romansów Okrągłego Stołu, echa literatury mistycznej XIV i XV w. w liryce religijnej, wątki średniowieczne w Heptameronie), ale fakt ten w niczym nie umniejsza jej oryginalności. Choć tradycja miłości dwornej jest nadal żywą w XVI w., jej konfrontacja z brutalną nieraz rzeczywistością kształtuje w Heptameronie temat dekadencji rycerskich ideałów, co służy bądź przestrodze przed zasadzkami miłości od nich odległej, bądź prowadzi do egzaltacji miłości platonizującej. Opowiedziana przez Oisille nowela 70 jest wykorzystaniem tematu La Châtelaine de Vergy, choć narratorka waha się, czy może przedstawić historię już poprzednio opisaną. Autorka zestawia obydwa teksty, koncentrując się w ostatecznych wnioskach na wykazaniu modyfikacji idei moralnej w noweli Małgorzaty z Nawarry.
3
Publication available in full text mode
Content available

Un cas d'intertextualité au XVIe siècle - l'Antigone de Robert Garnier

100%
Sasu V., de Cluj-Napoca U.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
|
1990
|
vol. 26
PL
Określając międzytekstowość jako ślad w tekście pozostawiony przez obcą kulturę w sferze językowej i odniesień do życia, autorka niniejszego artykułu stawia sobie zadanie opisania Antygony Roberta Garniera (1580) jako ilustracji zjawiska międzytekstowości. Twórca tej tragedii inspirował się przede wszystkim Feniejankami Seneki, co jest zrozumiałe w świetle sentencyjnych i oratoryjnych zainteresowań teatru XVI w. Temat Antygony pokrywa się z tradycyjną estetyką: przykładowa historia okropnej i koniecznej śmierci szlachetnych bohaterów. Antygona, rozłożona na 5 aktów, dzieli się na trzy wyraźne części: prolog, część centralną i epilog, co może być odczytane jako chęć odnowienia struktury tragedii antycznej. Utwór ten, będący przede wszystkim lekcją moralną, zrywa jednak z tradycją poprzez łączenie wątków patetycznych i dialektycznych w ramach jednego aktu. Odmalowując charaktery, Garnier bądź naśladuje bezpośrednio Senekę, bądź rozbudowuje pewne wątki, głównie w kierunku głębszych analiz psychologicznych postaci. I tak w przypadku Antygony oddaje wiernie wobec swego modelu starożytnego Jej pobożność, rozwija natomiast, wykraczając poza ten wzór, bolesną walkę, która odbywa się w sercu bohaterki. Dalej autorka kontynuuje opis psychiki Antygony, podkreślając, że działanie tej postaci świadczy o zdławieniu prawa naturalnego przez prawo cywilne. Opis Antygony ustępuje potem miejsca analizie innych postaci .tej tragedii, przy czym autorka zwraca uwagę na wprowadzanie przez Garniera scen nie występujących w antycznym modelu. Wreszcie przebadana zostaje funkcja chóru, która pokrywa się z funkcją, jaką chórowi przypisywali Arystoteles i Sofokles: komentowanie i krytykowanie zdarzeń przedstawionych w postaci ustępów lirycznych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.