Search results

1

Wojskowi wykładowcy warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierii i ich udział w powstaniu listopadowym

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2019

|

issue 104

81-108

EN

In the time of the Kingdom of Poland until the outbreak of the November Uprising, the army played an important social, political, educational and national role. It was an eye in the head of state authorities, as well as a nationally conscious part of society. Being an officer gave social prestige and enabled a career, also a political one. Hence, the youth from the families of the social elite tried to get the right education to get officer’s skills. The best military school at that time was the Application School of Artillery and Engineering in Warsaw. Her lecturers were outstanding officers, who in the vast majority had extensive knowledge and experience gained from the completed schools and participation in the Napoleonic battles. At the outbreak of the November Uprising, they faced the decision to break the oath made to the Tsar/King. Almost all university lecturers joined the fight against Russia in 1831 and performed the duties entrusted to them until the end of the uprising. Two of them died in defense of the sovereignty of the Kingdom of Poland, others remained after the defeat in the country, taking the oath of loyalty to Tsar Nicholas I. None of the lecturers at the Application School went abroad. In the inter-uprising period, they undertook various duties, most often removing themselves from public life. The uprising meant that they became political realists.

PL

W czasach Królestwa Polskiego do wybuchu powstania listopadowego ważną rolę społeczną, polityczną, wychowawczą i narodową odgrywała armia. Była ona oczkiem w głowie władz państwowych, a także świadomej narodowo części społeczeństwa. Bycie oficerem dawało prestiż społeczny i umożliwiało karierę, również polityczną. Stąd też młodzieńcy wywodzący się z rodzin elity społecznej starali się zdobyć odpowiednie wykształcenie, aby zdobyć szlify oficerskie. Najlepszą uczelnią wojskową była wówczas Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierii w Warszawie. Jej wykładowcami byli znakomici oficerowie, którzy w zdecydowanej większości mieli dużą wiedzę i doświadczenie wyniesione z ukończonych szkół i uczestnictwa w walkach napoleońskich. W chwili wybuchu powstania listopadowego stanęli oni przed decyzją złamania przysięgi złożonej carowi/królowi. Niemal wszyscy wykładowcy uczelni przystąpili do walki z Rosją w 1831 r. i wykonywali powierzone im obowiązki do końca powstania. Dwaj z nich zginęli w obronie suwerenności Królestwa Polskiego, inni pozostali po klęsce w kraju, składając przysięgę wierności carowi Mikołajowi I. Żaden z wykładowców Szkoły Aplikacyjnej nie udał się na emigrację. W okresie międzypowstaniowym podjęli różne obowiązki, najczęściej usuwając się z życia publicznego. Powstanie sprawiło, że stali się realistami politycznymi.

2

Pomysły ziemiańskie dotyczące rozwoju przemysłu w Królestwie Polskim w okresie międzypowstaniowym. Teoria i praktyka

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2010

|

issue 08

35-46

EN

The research problem definite with the title of present article was captured in several aspects. Firstly, what was landowner’s relations in issue of industrialization, for special consideration grounds, which created Polish Kingdom. Second matter are landowners’ ideas regarding to industrialization, so in narrow range, that is landowner’s goods, as in wider dimension, that is a space of Polish Kingdom. However, third problem is matter of possibility and scale of realization those ideas in period between uprisings, that is on how much the representatives of territorial community joined into working on thing of industries development in this period. The subject was worked out first of all on the basis of specific and homogeneous source basic, and namely landowner’s press in period between uprisings. Therefore author’s intention is not straighten generalizing reflection this phenomenon, and a main goal is just a bringing closer this problem, basing on limited source base and resulting from this source an arrangement research.

3

Przemieszczanie się partii powstańczych podczas powstania styczniowego

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2017

|

issue 99

181-193

EN

Movement of insurgent parties played an significant role during the January Uprising, in connection with the guerrilla nature of the fighting and the overwhelming predominance of Russian troops. Much depends on the skills and creativity of the departmental commanders. Marches were held in accordance with established rules, in case there was no threat from the enemy, but always with proper security of the marching column. However, most insurgent parties had to hide and march at night for hours and often days, running away from the pursuing Russians. The insurgents used a variety of masking and misleading activities during marches. The negative consequence of this forced mobility was nearly wandering lives of the insurgents. The insurgents were returning home, but troubles of the guerrilla fights, including the constant movement, remained in their memory for years. This is clearly indicated by the analysis of many memoirs.

PL

Podczas powstania styczniowego ze względu na partyzancki charakter walk i przygniatającą przewagę wojsk rosyjskich niezmiernie istotną rolę odgrywało przemieszczanie się partii powstańczych. Wiele zależało w tym względzie od umiejętności i inwencji dowódców poszczególnych oddziałów powstańczych. W sytuacji, kiedy nie było zagrożenia ze strony nieprzyjaciela, marsze odbywały się według ustalonych zasad, zawsze jednak z odpowiednim ubezpieczeniem kolumny marszowej. Jednak najczęściej partie powstańcze musiały się ukrywać i maszerować nocami lub przez wiele godzin, a nawet dni, uciekać przed ścigającymi je Rosjanami. Podczas marszów powstańcy stosowali wiele różnych działań maskujących i wprowadzających wroga w błąd. Negatywną konsekwencją tej wymuszonej mobilności był niemal tułaczy tryb życia, jaki wiedli insurgenci styczniowi. Powstańcy wracali do domów, jednak trudy partyzanckiego charakteru walki, a w tym nieustanne przemieszczanie się partii powstańczych, pozostawały w ich pamięci na długie lata, na co wyraźnie wskazuje analiza niejednego pamiętnika.

4

Formy „wychowywania i umoralniania” chłopów propagowane na łamach pism pozytywistów warszawskich (do 1886 r.)

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1995

|

issue 52

59-69

EN

The positivists declared the programme of the emancipation of lower classes of the society. That programme was aimed at the final removal of class deserimination and at allowing people the equal social and civil rights. It was associated with demands for wide changes tu the countryside of the Polish Kingdom. The most important of the postulates were those of development of the culture of the education and of the morals of the peasants. In this article the ways and the forms of realization of postulations are so presented. They were propagated by the positivists in their publications.

5

Od Redakcji

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2019

7-15

6

Organicznicy i społecznicy na prowincji. Na marginesie książki Marty Milewskiej pt. „Medycy, higieniści i darczyńcy. Społeczne formy wsparcia opieki medycznej w guberni płockiej w latach 1865–1914”, Wyd. Akademia Finansów i Biznesu Vistula, Warszawa 2020, ss. 250

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2021

|

vol. 24

145-155

EN

After the defeat of the January Uprising, during the period of increased of Russification policy, the partitioning authorities were not very much involved in the development of various areas of social life in the Kingdom of Poland. This statement also applies to the involvement of foreign authorities in the development of medical care for the inhabitants of the provinces of the Kingdom of Poland. Therefore, all extremly initiatives to support healthcare and people in need of help have become extremely important. Social forms of support for medical care on the example of the Płock Governorate in the second half of the 19th century became the research goal of Dr. Marta Milewska. Through the analysis of source materials of various provenance and by using a literature on the subject, she prepared a monograph expanding the current state of historiography in the field of the regional history of Płock and the surrounding area. However, this work will also be useful for comparative research.

PL

Po klęsce powstania styczniowego w okresie wzmożonej polityki rusyfikacyjnej władze zaborcze niezbyt mocno angażowały się w rozwój różnych dziedzin życia społecznego w Królestwie Polskim. Konstatacja ta dotyczy także angażowania się przez obcą władzę w rozwój opieki medycznej mieszkańców prowincji Królestwa Polskiego. Dlatego też niezmiernie istotne stały się wszelkie inicjatywy podejmowane oddolnie celem wsparcia opieki zdrowotnej i osób potrzebujących pomocy. Społeczne formy wsparcia opieki medycznej na przykładzie guberni płockiej w drugiej połowie XIX stulecia stały się celem badawczym dr Marty Milewskiej. Poprzez analizę materiałów źródłowych różnej proweniencji i wykorzystanie literatury przedmiotu przygotowała ona monografię poszerzającą dotychczasowy stan historiografii w zakresie historii regionalnej Płocka i okolic. Praca ta będzie jednak przydatna także do badań o charakterze komparatystycznym.

7

Chłopi Królestwa Polskiego w dobie pouwłaszczeniowej w świetle prasy Piotrkowa i Radomia

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1990

|

issue 37

107-134

FR

L'histoire des paysans du Royaume de Pologne constitue une partie essentielle de l'histoire de notre nation au XIXème siècle. Elle embrasse de vastes domaines de leur vie. Parmi les problèmes les plus importants, il faut compter ceux largement conçus de cultuire et de personnalité, ainsi que les aspects compliqués de la conscience des paysans. Le présent article est consacré à l'examen de ces problêmes, qui est basé sur la presse de Piotrków et de Radom. Celle-ci, ainsi que les autres journaux de province, était relativement peu exploitée. A la lumière des correspondances et des articles, se font voir les changement s'opérant dans l'attitude dos paysans affranchis de la corvée. L'affranchissement, comme on l'a souligné, rendit possible le développement social plus rapide des habitants de villages. Ce développement s'accomplissait lentement et embrassait quelques générations paysannes. On a accentué le rôle important des gens du „travail organique", qui avaient pour but: aider les paysans à devenir membres do plein droit de la société. Les collaborateurs des journaux essayaient de ne pas remarquer la con science sociale des paysans, ils indiquaient cependant la conscience nationale croissante. On soulignait le rapport négatif des paysans envers le séccles gouvernementales et l'attachement à la foi catholique, identifiée avec l'esprit polonais. Les informations de presse à l'époque de la révolution de 1905-1907 présentent les changements qui s'opérèrent dans la conscience des villageois du Royaume de Pologne sous l'influence des événements révolutionnaires: la participation à la lutte pour les libertés nationales et politiques et les aspirations sociales. Surgit le problème du renoncement au parti démocratique national et du rapprochement d'une partie des paysans du mouvement socialiste. Les correspondances et les articles de presse démontrent aussi le développement inégal de la campagne. Cela résultait du processus de l’industrialisation de certains terrains, de l'activité des partis politiques, de l'affermage antérieur d'une partie des paysans avant l'affranchissement de 1864.

8

Obóz powstańczy podczas insurekcji styczniowej 1863 roku

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2018

|

issue 101

69-84

EN

The specifics of the guerrilla war and the continuous movement of insurgent parties during the January 1863 Insurrection were not conducive to establish permanent military camps. Only the camps founded in the first months of the uprising were in accordance with the instructions of the central authorities of the uprising. The example of such camp was the camp commanded by Apolinary Kurowski in Ojców. Later, when the Russian army began to control almost all the Kingdom of Poland regions, insurgent camps were generally scheduled for just a few days’ rest. It can be concluded, that in the period of the January Uprising, the so-called marching camps dominated. They were the forms of transition between permanent camps used for many days, and a simple stop for a sleep and short rest during the march.

PL

Specyfika wojny partyzanckiej i ciągłe przemieszczanie się partii powstańczych podczas insurekcji styczniowej 1863 r. nie sprzyjały zakładaniu stałych obozów wojskowych. Jedynie w pierwszych miesiącach powstania zakładano obozy, które w jakimś stopniu zgodne były z instrukcjami władz centralnych powstania. Takim przykładem był obóz oddziału dowodzonego przez Apolinarego Kurowskiego założony w Ojcowie. W późniejszym okresie, kiedy wojska rosyjskie zaczęły kontrolować niemal wszystkie regiony Królestwa Polskiego, obozy powstańcze przewidziane były z reguły na zaledwie kilkudniowy postój. Można konkludować, iż faktycznie w okresie powstania styczniowego dominowały tzw. obozy marszowe. Przedstawiały one wszelkie formy przejściowe między stałymi, wykorzystywanymi przez wiele dni obozami, a prostym zatrzymaniem się na sen i krótki wypoczynek w czasie marszu.

9

Posłowie Małopolski Zachodniej i ich udział w początkach obrad Sejmu Czteroletniego

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1987

|

issue 30

25-47

FR

Jusqu'à présent dans la littérature de l’objet, l'histoire des débats de la Grande Diète était présentée comme un processus des travaux homogènes, des résultats et des mérites de toute la Chambre des députés. Le présent article est un essai d'estimer la participation des députés de Cracovie et de Sandomierz dans la phase initiale de la Diète de quatre ans jusqu'à l'abolition du Conseil Permanent (19 I 1789) Lee représentants de la Petite-Pologne, députés de Ière législature, dans leur majorité, constituaient un groupe assez caractéristique de la base politique d'une représentation de noblesse de province. Ils étaient liés à l'activité des institutions et organes d administration existants, à celle de juridiction et de cour royale; parmi eux il y avait aussi des militaires. Pour la plupart c'étaient des députés riches! ayant de grands biens et revenus (10 représentants), qui pouvaient sе permettre de participer aux débats de longue durée. Les idées de Siècle de lumières faisant la base de leur éducation, ils étaient ceux qui purent entreprendre une tâche difficile de la réforme du régime de la République. Déjà après le s premières séances de la Diète, il était évident, que plusieurs d'entre eux soutiendraient l'action de l'opposition, faisant face aux initiatives du roi. La plupart des députés de la Petite-Pologne se prononcèrent pour la formation de la Commission Militaire. Les énoncés des Petits-Polonais prouvent que ceux-ci se souciaient d'assurer d'unc façon convenable la liberté et les droits, d'établir le pouvoir le plus adroit possible, mais en même temps rédoutaient le pouvoir trop fort du roi. Les Petits-Polonais, comme représentants de l'opposition, votaient aussi pour l'abolition du Conseil Permanent et, en général, pour la suppression de la domination de la Russie, donc, pour l'indépendance totale. L'un des accusateurs du Conseil Permanent, le cracovien Marcin Śląski, était en même temps, à côté de Stanisław Małachowski, maréchal de la Diète, le député le plus actif dans la période présentée. Les plus grandes individualités parmi les Petits-Polonais étaient Stanisław Małachowski et Michał Kochanowski. Les énoncés de ce dernier étaient toujours bien réfléchis et équilibrés, étaient preuve de son intellect et de son éducation. Les députés de la Petite-Pologne de l’ouest n'étaient pas, il est vrai, les plus actifs pendant la Diète, mais, c’était l’esprit du républicanisme éclairé qui remplissait la plupart de leurs déclarations.

10

Romuald M. Łuczyński, Szlacheckie i arystokratyczne rezydencje w Sudetach Polskich. Sudety Wschodnie i Przedgórze Sudeckie, Wydawnictwo Kartograficzne EKO-GRAF Sp. z o.o., Wrocław 2018, ss. 288

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2018

|

vol. 20

203-206

11

Japońska wizja dziewiętnastowiecznej historii Łodzi. Kilka uwag o monografii Fujii Kazuo „Socjoekonomiczna historia Polski XIX wieku – kształtowanie przedsiębiorcy i nowoczesnego społeczeństwa w Łodzi”, Kwansei Gakuin University Press, Nishinomiya 2019, s

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2020

|

vol. 23

193-200

EN

Japanese historian Fujii Kazuo, for four decades has been taking up topics related mainly to various aspects of the nineteenth-century history of Lodz, and above all, he is concerned with the different development of this urban center during the partitions not only in Poland, but also in Central and Eastern Europe. Many years ago he devoted his first monograph to this subject, and the currently reviewed book, is a kind of summary of the research work of this Japanese researcher of social and economic history at the time of his retirement. According to his thesis, Lodz, which did not have noble traditions and did not play the role of a political center such as Warsaw, in the 19th century, together with the capital of the Kingdom of Poland, became a great city, unique in the scale of the Russian partition. The dynamism of the development of modern industry in it was the enormous activity of local entrepreneurs, mainly of German and Jewish origin, who, however, permanently penetrated the fabric of the city, creating their “little homeland”.

PL

Japoński historyk Fujii Kazuo, od czterech dekad podejmuje tematy zawiązane głównie z różnymi aspektami XIX-wiecznych dziejów Łodzi, a przede wszystkim zajmuje go odmienność rozwoju tego ośrodka miejskiego w czasach zaborów w skali nie tylko ziem polskich, ale Europy Środkowo-Wschodniej. Tej tematyce poświęcił już wiele lat temu pierwszą monografię, a obecnie recenzowana książka, stanowi niejako podsumowanie prac badawczych tego japońskiego badacza dziejów społecznych i gospodarczych w momencie przejścia na emeryturę. Według jego tezy, Łódź, która nie posiadała tradycji szlacheckich, ani nie odgrywała roli centrum politycznego, jakim była Warszawa, w XIX stuleciu właśnie wraz ze stolicą Królestwa Polskiego stała się wyjątkowym w skali zaboru rosyjskiego wielkim miastem. Dynamizmem rozwoju w nim nowoczesnego przemysłu stała się ogromna aktywność tutejszych przedsiębiorców, głównie pochodzenia niemieckiego i żydowskiego, którzy jednak na trwałe wnikali w tkankę miasta, tworząc swoją „małą ojczyzną”.

12

Profesor Edward Wiśniewski (1953–2017)

100%

Kita J.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

461-467

13

Syberyjskie losy powstańców styczniowych z regionu łódzkiego

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2017

|

vol. 17

63-76

EN

The article deals with the problem of exile to Siberia of population from Łódź and the region of Łódź. It enriches the knowledge about the fate of post-January exiles. The first part of the article presents a demographic analysis of a group that was sentenced to work or settle in Siberia. There are given detailed statistics of convicted with split into different kind of judgments. In the second part, we are dealing with the presentation of the peregrination of exiles from region of Łódź, reproduced on the basis of the preserved memoirs material. There were used the memoirs of insurgents related to the region of Łódź. The analysis of the material of the memories allows to conclude that the path to the exile of individual prisoners was very similar to each other. On the other hand, the stay in exile was slightly different, and it dependented on the place of exile and the received judgments.

14

Problem przeobrażenia wsi Królestwa Polskiego w świetle programu społecznego „Prawdy” (1881-1887)

100%

Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1993

|

issue 49

165-184

EN

This article presents journalists opinions of „Prawda” magazine on peasants matter in the Congress Kingdom of Poland in years 1881-1887. Analysing articles and columns of this magazine, it can be concluded that journalists were only interested in some questions. Especially there were articles, which propagated parcelling out of great estate, increasing education and culture level and granting civil rights to peasants. The essence of these articles was under the influence of „Prawda” social programme, which was realized. The main purpose of this programme was securing suitable living conditions for every inhabitant of Polish lands, regardless of the social origin and the place in social structure. Journalists were going to realize this purpose by propagation country changes programme in the Congress Kingdom of Poland, in the first place basing on the following rules: - democratization of social and agrarian relations, - national solidarism, - evolutional progress.

15

Donacja hrabiów Tollów w przestrzeni wiejskiej Królestwa Polskiego

100%

Kita J.

Zeszyty Wiejskie

|

2020

|

vol. 26

9-31

EN

After the defeat of the November Uprising, donations belonging to Russian high-ranking officers and the Tsar’s official elite appeared in the rural space of the Kingdom of Poland. Tsar Nicholas I gave them these goods, above all for their services rendered during the suppression of the Polish uprising and faithful service. One of the biggest donations was received by infantry general Karol Wilhelm, count Toll, from the so-called Balts (Baltic nobility). He was one of the most significant tsarist commanders in the Polish-Russian war in 1831. In 1836 he received part of Uniejów’s treasury goods with an area of over 5,500 morgens. This donation was in the possession of the von Toll family for 80 years. After the defeat of the January Uprising, they received a small donation from Grzybki. In addition, they were owners of the Stemplew estate. The next three generations of this family were increasingly associated with the region, and after the creation of the independent Republic of Poland, the descendants of the first donor remained in our country. However, they were no longer the owners of the donation, which was taken over by the Polish state in 1919. In the first part of this article, a synthetic description of the land goods in the hands of the counts of the Tolls was made. In the second part, however, an attempt was made to reconstruct the genealogy of the Uniejów line of this family, and often presented the complicated fate of the descendants of the first donor.

PL

Po klęsce powstania listopadowego w przestrzeni wiejskiej Królestwa Polskiego pojawiły się donacje należące do rosyjskich wysokiej rangi oficerów i carskiej elity urzędniczej. Car Mikołaj I nadał im te dobra przede wszystkim za zasługi oddane podczas tłumienia polskiego powstania i wierną służbę. Jedną z największych donacji otrzymał generał piechoty Karol Wilhelm hrabia Toll, pochodzący z tzw. Bałtów (szlachty bałtyckiej). Był on jednym z najbardziej znaczących dowódców carskich w wojnie polsko-rosyjskiej w 1831 r. Otrzymał on w 1836 r. część dóbr skarbowych Uniejów o powierzchni ponad 5500 mórg. Donacja ta znajdowała się w posiadaniu rodziny von Tollów przez 80 lat. Po klęsce powstania styczniowego otrzymali oni jeszcze niewielką donację Grzybki. Ponadto byli właścicielami majątku ziemskiego Stemplew. Kolejne trzy pokolenia tej rodziny coraz bardziej wiązały się z regionem, a po utworzeniu niepodległej Rzeczypospolitej potomkowie pierwszego donatariusza pozostali w naszym kraju. Jednak nie byli już właścicielami donacji, którą przejęło państwo polskie w 1919 r. W pierwszej części niniejszego artykułu dokonano syntetycznej charakterystyki dóbr ziemskich będących w rękach hrabiów Tollów. Natomiast w drugiej części podjęto próbę odtworzenia genealogii uniejowskiej linii tego rodu oraz przybliżono nieraz skomplikowane losy potomków pierwszego donatariusza.

16

Z dworu ziemiańskiego na uniwersytecką katedrę. Przyczynek do genezy inteligencji polskiej

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2018

|

vol. 19

101-122

EN

Landowners and intelligence are two layers of Polish society that had complemented each other and played an important role in maintaining of the Polishness in the era of partitions, and seriously contributed to regaining independence in 1918. An educated landowner, or an intellectual of landowner origin, it was often difficult to define belonging to a particular social layer. After the January Uprising, publicists were writing about gentry as “country intelligentsia”, which had to play an important role in the modernization of the Polish countryside. In the light of the previous findings of historiography, it appears that indeed the landowning environment became one of the main groups of recruitment of the Polish intelligentsia in the second half of the 19th and the first half of the 20th century. An analysis of the sources of various provenance shows that one of the most important intellectual professional groups, to which were getting first sons and then daughters from the landowners families, were scientists. The main research problem is the attempt to characterize people of science, who had abandoned the mansions and decided to pursue a career at universities in Cracow, Lviv and Warsaw, and after independence, also Poznań, Vilnius and Lublin. This issue will be discussed both in the broader context of collective fates as well as selected individual biographies of Polish scholars on landed genealogy. An important selection criterion will be their simultaneous involvement in various political and social ventures.

PL

Ziemiaństwo i inteligencja to dwie warstwy społeczeństwa polskiego, które wzajemnie się uzupełniały i odgrywały ważną rolę w utrzymaniu polskości w dobie zaborów, oraz poważnie przyczyniły się do odzyskania niepodległości w 1918 r. Wykształcony ziemianin, czy też inteligent pochodzenia ziemiańskiego, jak trudno było nieraz określić przynależność do konkretnej warstwy społecznej. Publicyści po powstaniu styczniowym pisali wręcz o ziemiaństwie jako „inteligencji wiejskiej”, która miała odegrać istotną rolę w modernizacji wsi polskiej. W świetle dotychczasowych ustaleń historiografii wynika, iż rzeczywiście środowisko ziemiańskie stało się jedną z głównych grup rekrutacji polskiej inteligencji w drugiej połowie XIX i pierwszej połowie XX w. Analiza źródeł różnej proweniencji wskazuje, iż jedną z najważniejszych inteligenckich grup zawodowych, do której trafiali najpierw synowie, a następnie i córki z rodzin ziemiańskich, byli naukowcy. Zasadniczym problemem badawczym jest próba charakterystyki ludzi nauki, którzy porzucali dwory i decydowali się na karierę w uczelniach wpierw Krakowa, Lwowa i Warszawy, a po odzyskaniu niepodległości także Poznania, Wilna i Lublina. Zagadnienie to omówione zostanie zarówno w szerszym kontekście losów zbiorowych, jak również wybranych indywidualnych biografii uczonych polskich o ziemiańskim rodowodzie. Ważnym kryterium wyboru będzie ich jednoczesne zaangażowanie w różnych przedsięwzięciach o charakterze politycznym i społecznym.

17

Drogi inteligencji polskiej (od powstania styczniowego do niepodległości) – wprowadzenie

100%

Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2018

|

vol. 19

9-14

18

Bibliografia prac drukowanych profesora doktora habilitowanego Zbigniewa Stankiewicza

63%

Kita J., Kostrzewska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1992

|

vol. 46

15-25

19

Polen in der europäischen Geschichte, hrsg. Michael G. Müller, Band 3, Die polnisch-litauischen Länder unter der Herrschaft der Teilungsmächte (1772/1795–1914), hrsg. [ed.] Michael G. Müller, Igor Kąkolewski, Karsten Holste, Robert Traba, Anton Hiersemann

63%

Kita A. M., Kita J.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2021

|

vol. 24

163-167

20

Słowo wstępne

63%

Jarno W., Kita J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2019

|

issue 103

5-11

Refine search results

Wojskowi wykładowcy warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierii i ich udział w powstaniu listopadowym

Pomysły ziemiańskie dotyczące rozwoju przemysłu w Królestwie Polskim w okresie międzypowstaniowym. Teoria i praktyka

Przemieszczanie się partii powstańczych podczas powstania styczniowego

Formy „wychowywania i umoralniania” chłopów propagowane na łamach pism pozytywistów warszawskich (do 1886 r.)

Od Redakcji

Organicznicy i społecznicy na prowincji. Na marginesie książki Marty Milewskiej pt. „Medycy, higieniści i darczyńcy. Społeczne formy wsparcia opieki medycznej w guberni płockiej w latach 1865–1914”, Wyd. Akademia Finansów i Biznesu Vistula, Warszawa 2020, ss. 250

Chłopi Królestwa Polskiego w dobie pouwłaszczeniowej w świetle prasy Piotrkowa i Radomia

Obóz powstańczy podczas insurekcji styczniowej 1863 roku

Posłowie Małopolski Zachodniej i ich udział w początkach obrad Sejmu Czteroletniego

Romuald M. Łuczyński, Szlacheckie i arystokratyczne rezydencje w Sudetach Polskich. Sudety Wschodnie i Przedgórze Sudeckie, Wydawnictwo Kartograficzne EKO-GRAF Sp. z o.o., Wrocław 2018, ss. 288

Japońska wizja dziewiętnastowiecznej historii Łodzi. Kilka uwag o monografii Fujii Kazuo „Socjoekonomiczna historia Polski XIX wieku – kształtowanie przedsiębiorcy i nowoczesnego społeczeństwa w Łodzi”, Kwansei Gakuin University Press, Nishinomiya 2019, s

Profesor Edward Wiśniewski (1953–2017)

Syberyjskie losy powstańców styczniowych z regionu łódzkiego

Problem przeobrażenia wsi Królestwa Polskiego w świetle programu społecznego „Prawdy” (1881-1887)

Donacja hrabiów Tollów w przestrzeni wiejskiej Królestwa Polskiego

Z dworu ziemiańskiego na uniwersytecką katedrę. Przyczynek do genezy inteligencji polskiej

Drogi inteligencji polskiej (od powstania styczniowego do niepodległości) – wprowadzenie

Bibliografia prac drukowanych profesora doktora habilitowanego Zbigniewa Stankiewicza

Polen in der europäischen Geschichte, hrsg. Michael G. Müller, Band 3, Die polnisch-litauischen Länder unter der Herrschaft der Teilungsmächte (1772/1795–1914), hrsg. [ed.] Michael G. Müller, Igor Kąkolewski, Karsten Holste, Robert Traba, Anton Hiersemann

Słowo wstępne