Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Obecność Zbawiciela w Eucharystii w świetle prawdy o Jego Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu

100%
Lekan J.
Roczniki Teologii Dogmatycznej
|
2011
|
vol. 3(58)
45-60
ES
El objeto de este estudio es el modo de entender la verdad sobre la resurrección y ascensión de Jesús en el lenguaje religioso y teológico contemporáneo, y la consecuencia de dicho entendimiento en la comprensión de la presencia de Cristo en la Eucaristía. Un ejemplo de este nexo es la concepción de S. Agustín sobre la presencia de Cristo en la Eucaristía, que tuvo gran influencia en la teología posterior. La correcta comprensión de presencia eucarística de Cristo necesita una debida síntesis teológica, en la que se tendrá en cuenta los siguientes aspectos: vencer los reduccionismos en la visión de la verdad sobre la resurrección del Señor; la presencia de Cristo en la Eucaristía no es una simple presencia „del lugar” sino de comunión; dicha presencia es una anticipación de la presencia de Cristo en su plenitud escatológica lo que subraya la dimensión eclesial del misterio eucarístico; la Eucaristía tampoco será entendida como simple „elevación hacia arriba”, sino que implica e invita a edificar el Cuerpo de Cristo, de modo que, por el servicio, un cristiano será un intrumento de la presencia salvadora del Señor en el mundo.
2

Jezus Chrystus, Zbawiciel człowieka. Teologia pośrednictwa Josepha Ratzingera

100%
Lekan J.
Roczniki Teologii Dogmatycznej
|
2012
|
vol. 4(59)
73-97
EN
One of the fundamental concerns of Joseph Ratzinger, as a theologian, has been (and still is for Benedict XVI) the presentation of Christ, the incarnated Word, as the only personal answer to the question of the meaning of life and of salvation. That is why his reflection, taking place in an environment of post-conciliar christology maimed by the crisis, puts emphasis on finding the evangelical Christ, by being both a critical and trusting christology. For Ratzinger, the Saviour of men is an epistemological key to the cognition of the eternal Logos, as well as the role of Mary in His incarnation and mission. The aim of this article is to present basic elements of understanding the person and works of Logos, incarnated as the Mediator of our salvation. The reflection consists of three stages. The first one is the presentation of the identity of Christ, the incarnated Logos. It is the christology of unity (the reflection on the unity in Christ), which has a number of dimensions. The second stage is the issue of Mary's role in the cognition of the identity of the only Saviour (the vision and role of mariology in the whole of Ratzinger's theological scheme; the nature of maternal mediation). Finally, we shall look into the mystery of the only Saviour of men as the foundation of discovering and building men's own identity and the Marian dimension of our salvation. Ratzinger's christology appears to centre on the cognition of God and on Christ as the central point of Revelation. Salvation equates to „being filled with Christ's countenance”, which we shall experience in the resurrection. A Christian heads for this fulfillment by looking at the cross and contemplating Jesus Christ, with the maternal presence of His and our Mother.
3

Maryjny wymiar tożsamości chrześcijanina

100%
Lekan J.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
91-118
EN
God has revealed himself to a human being in order to give him an opportunity to fulfill his goal which is his predestination. Cognition, which has its source in God's revelation, must be accepted by a human through faith. Intellectual effort of a human cannot be separated from listening and contemplation. Experience of Christian faith shows that Mary, Mother of God plays an important role in this process. That is why the first question of our reflection would be: What does it mean that presence of Mary is necessary on our way to salvation? The key to mystery of the Virgin Mary and her role in our salvation is connected with her “place in the history of salvation.” Next question is: Can we imagine Christian identity without the presence of Mother of God? The answer can be found in one of recently popular mariological topics: Mary's pilgrimage of faith. In the analysis of Mary's faith we will focus on the words and events that we will find in the Scripture remembering that itinerarium fidei includes all of Mary's life, also the hidden life in Nazareth. This analysis leads to conclusion that the Virgin Mary's way of faith is the way that definitely leads to the encounter with Christ. Marian spirituality, when experienced authentically, always shapes our life in accordance with the spirit and values of the Gospel.
PL
Bóg się objawił człowiekowi, aby ten mógł zrealizować cel, do jakiego Bóg go przeznaczył. Poznanie, które w Jego objawieniu posiada swoje źródło, domaga się akceptacji ze strony człowieka − przez wiarę. Intelektualny wysiłek człowieka nie może być oddzielony od postawy słuchania i kontemplacji. Doświadczenie drogi wiary chrześcijanina wskazuje, że na tej drodze ważną rolę odgrywa obecność Maryi, Matki Bożej. Stąd pierwsze pytanie w naszej refleksji brzmi następująco: Jakiej natury jest konieczność Maryi na drodze zbawienia chrześcijanina? Klucz do misterium Maryi i Jej roli w naszym zbawieniu znajduje się w tym, co moglibyśmy nazwać jako Jej „miejsce w historii zbawienia”. Kolejne pytanie, na które szukamy odpowiedzi to: Czy może istnieć tożsamość chrześcijanina bez obecności Matki Bożej? Odpowiedź znajduje się w jednym z wiodących tematów współczesnej mariologii: pielgrzymka wiary Maryi. W analizie postawy wiary Maryi skupiamy się na słowach i wydarzeniach, jakie odnajdujemy w Piśmie Świętym, nie zapominając, że itinerarium wiary obejmuje bez wyjątku całe życie Maryi, z życiem ukrytym w Nazarecie włącznie. Analiza ta prowadzi do wniosku, że droga wiary Maryi jest drogą pewnie i skutecznie prowadzącą do spotkania Chrystusa. Pobożność do Matki Pana, przeżywana w sposób autentyczny, zawsze prowadzi do kształtowania naszego życia zgodnie z duchem i wartościami Ewangelii.
4

Maryja ikona Chrystusa - „Nowego Człowieka”. Via pulchritudinis w mariologii

100%
Lekan J.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 2: Teologia Dogmatyczna
79-98
EN
Mariology that is an academic reflection on the person of the Virgin Mary requires an adequate methodology. The tradition that is many hundreds of years old has worked out various ways of cognition. Besides the dominating logical-rational reflection (via veritatis), there is also the equally legitimate via pulchritudinis. Its significant role in Mariological reflection was pointed to by the recent popes. In the second half of the 20th century an important role of aesthetics in theology was emphasized by Hans Urs von Balthasar. If theology is symbolic, Mariology plays a critical role, as it is with the participation of Mary that God performs the mysteries that He reveals, and it is with Her that He causes them to be perceived. Aesthetic Mariology becomes then a way to cognize the beauty of Christ via a contact with His beauty reflected on the image of Mary’s life. Mary, being an actual person, plays an essential role in the birth of Christ as the “icon of the invisible God”. Maintaining the principle of analogy it may be stated that like Christ is an icon of the invisible God, Mary also is one, being “an icon that gives birth to the Icon”. Mary herself, being a synthesis of the beauty of God’s work, helps us discover the beauty that we can enjoy through Her mediation: becoming a new man by participating in the salvation, which is Christ’s work that creates a new man.
PL
Mariologia, będąca naukową refleksją nad osobą Najświętszej Maryi Panny, domaga się odpowiedniej metodologii. Wielowiekowa tradycja wypracowała różne drogi poznania. Obok dominującej refleksji logiczno-racjonalna (via veritatis), istnieje równie uprawniona via pulchritudinis. Na jej znaczącą rolę w refleksji mariologicznej zwracali uwagę ostatni papieże. W II połowie XX wieku istotą rolę estetyki w teologii uwypuklił Hans Urs von Balthasar. Jeśli teologia jest symboliczna, to mariologia pełni rolę krytyczną, gdyż to z udziałem Maryi Bóg dokonuje misteriów, jakie objawia i z Nią osiąga to, że zostają one postrzegane. Mariologia estetyczna staje się więc drogą poznawania piękna Chrystusa poprzez kontakt z Jego pięknem odbitym na obliczu życia Maryi. Maryja, będąc konkretną osobą, pełni zasadniczą rolę w narodzinach Chrystusa jako „ikony niewidzialnego Boga”. Zachowując zasadę analogii można uznać, iż tak jak Chrystus jest ikoną niewidzialnego Boga, tak Maryja też nią jest, będąc „ikoną, która daje początek Ikonie”. Sama, będąc syntezą piękna dzieła Bożego pomaga nam odkrywać to piękno, jakie pośrednio dzięki Niej staje się naszym udziałem: stawanie się nowym człowiekiem przez udział w zbawieniu, Chrystusowym dziele rodzącym nowego człowieka.
5

Ku teologii nadziei Świętej Bożej Rodzicielki

100%
Lekan J.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
91-108
EN
The believer's hope is based on his faithfulness to God's love that is shown in the beauty of salvation, whose image is the Blessed Virgin Mary. However, the mystery of man's salvation constantly needs its ecclesial actualization. In the present reflection we put the question about the presence of the Virgin Mary on the way of a full realization of man's hope. Her presence as that of a Mother and Teacher, who – as the latest Council stresses – “does […] shine forth on earth, until the day of the Lord shall come, as a sign of sure hope and solace to the people of God during its sojourn on earth”. Giving our attention to the nature of Mary's hope we notice that it is built on the foundation of the relation of faith between Her and God. Undoubtedly the mystery of Annunciation is a test of the Virgin Mary's faith, and at the same time of Her hope. Mary assumes a deeply dynamic attitude here, pinning Her full hope upon God's grace. This attitude accompanies Her during Her whole life. Then, a view of Mary's hope in the ecclesial dimension is important. It has two complementary elements, as the Virgin Mary is at the same time a member of God's new people and their Mother. Contemplating the events in Her life the Church finds in Mary's person and life its paradigm of hope. And finally, we can see Mary as a sign of a certain hope on the way of every man heading towards God. Mary's participation in the realization of our salvation, and Her presence in the Church shows us the foundation and the aim of our hope: God, who grants the creation the possibility to eternally participate in His Divine life of love.
PL
Nadzieja człowieka wierzącego oparta jest na wierności Bożej miłości, ukazującej się w pięknie dzieła zbawienia, którego obrazem jest Najświętsza Maryja Panna. Jednak misterium zbawienia człowieka potrzebuje stale swojej eklezjalnej aktualizacji. W obecnej refleksji stawiamy pytanie o obecność Dziewicy Maryi na drodze pełnej realizacji nadziei człowieka. Jej obecność jako Matki i Nauczycielki, która – jak uwypukla to ostatni Sobór – „przyświeca pielgrzymującemu Ludowi Bożemu jako znak niezachwianej nadziei i pociechy” (KK 68). Pochylając się nad naturą nadziei Maryi dostrzegamy, że jest ona zbudowana na fundamencie relacji wiary pomiędzy Nią a Bogiem. Niewątpliwie próbą wiary, a jednocześnie nadziei Dziewicy Maryi, jest tajemnica Zwiastowania. Maryja przyjmuje tu postawę głęboko dynamiczną, pokładając pełną nadzieję w łasce Bożej. Ta postawa towarzyszy Jej na przestrzeni całego życia. Dalej, ważnym jest spojrzenie na nadzieję Maryi w wymiarze eklezjalnym. Posiada ona dwa dopełniające się elementy, gdyż Dziewica Maryja jest jednocześnie członkiem nowego Ludu Bożego i jego Matką. Kontemplując wydarzenia Jej życia, Kościół odnajduje w osobie i życiu Maryi swój paradygmat nadziei. Wreszcie widzimy Maryję jako znak pewnej nadziei na drodze każdego człowieka zdążającego ku Bogu. Udział Maryi w realizacji dzieła naszego zbawienia i Jej obecność w Kościele wskazuje nam fundament i cel naszej nadziei: Boga, który obdarza stworzenie możliwością wiecznego udziału w Jego Boskim życiu miłości.
6

Namaszczenie chorych czy ostatnie namaszczenie?

100%
Lekan J.
Roczniki Teologiczne
|
2017
|
vol. 64
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
135-151
EN
Present study is a trail to think about the Sacrament of Anointing of the Sick in three dimensions: purposefulness of institution of the sacrament, rediscovering it in the practice of the Church and consciousness of its meaning among modern catholics. The Anointing of the Sick is an element of “sacramental economy” which means new presence of Christ among us in the Church, who acts through sacraments. The purposes of the sacraments are also: the sanctification of man, building of the Church and giving glory to God. Since ages this sacrament has been practiced in the very last moments of human life, which made it “occasional” gracious help and not an effective sign of saving presence of God in the process of human's difficult experiences. Therefore, there is a need of a good mediation of the doctrine in order to explain the essence of the sacrament and to overcome false visions and theories, also those connected with calling it “extreme unction,” What is more, the practice of administering this sacrament to all people of bad health, either physically or mentally, should be emphasized, as well as its ecclesial dimension.
PL
Obecne studium jest próbą spojrzenia na sakrament namaszczenia chorych w trzech wymiarach: celowość ustanowienia sakramentu i jej odkrywanie w praktyce Kościoła oraz świadomość współczesnych katolików dotycząca jego znaczenia. Sakrament namaszczenia jest elementem „ekonomii sakramentalnej”, czyli nowej obecności Chrystusa pośród nas w Kościele, który działa poprzez sakramenty. Celem sakramentów jest jednoczesne uświęcenie człowieka, budowanie Kościoła i oddawanie czci Bogu. Wielowiekowa praktyka z naciskiem na sprawowanie tego sakramentu w ostatnich chwilach ludzkiego życia uczyniła z niego „wydarzeniową” pomoc łaski, a nie skuteczny znak zbawczego towarzyszenia Boga człowiekowi w procesie trudnych doświadczeń. Potrzeba więc dobrego przekazu doktryny w celu wyjaśnienia istoty sakramentu i przezwyciężenia różnych błędnych wizji i teorii związanych również z nazywaniem go „ostatnim namaszczeniem”. Warto też podkreślić stosowność tego sakramentu dla wszystkich będących w trudnej sytuacji zdrowotnej, zarówno w wymiarze chorób cielesnych, jak i psychicznych, a także mocniej uwypuklać eklezjalny wymiar tego sakramentu.
7
Publication available in full text mode
Content available

Kerygma i mistagogia w zbawczym spotkaniu współczesnego człowieka z Bogiem

100%
Lekan J.
Teologia w Polsce
|
2014
|
vol. 8
|
issue 2
71-86
EN
Man is the way of the Church. So what ways should the Church seek today in order to reach man who will not be afraid to encounter Christ, to attain the truth about Him and to accept Him into his life? It is one of main ideas of Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium. The Pope points to two fundamental and inextricably linked issues: kerygma and mystagogy. The dynamism of kerygma ought to shape the celebration of the mysteries of faith and thus the process of the transformation of life will lead to a formation in Christlikeness, which means shaping the attitudes in imitation of Christ.
PL
Człowiek jest drogą Kościoła. Jakich więc sposobów powinien szukać dzisiaj Kościół, aby dotrzeć do człowieka, by ten nie bał się spotkać Chrystusa, poznać prawdę o Nim i przyjąć Go do swojego życia? To jedna z głównych idei adhortacji Evangelii gaudium papieża Franciszka. Papież wskazuje na dwie podstawowe, nierozerwalnie złączone zagadnienia: kerygmat i mistagogię. Dynamizm kerygmy winien kształtować celebrację misteriów wiary, aby dokonywał się proces zmiany życia w kierunku chrystoformizacji, czyli kształtowania postaw na wzór Jezusa Chrystusa.
8
Publication available in full text mode
Content available

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

100%
Lekan J.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
59-77
EN
Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.
PL
W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).
9
Publication available in full text mode
Content available

Anna Maliszewska, W stronę antropologii inkluzywnej: głęboka niepełnosprawność intelektualna a człowieczeństwo. Studium z zakresu katolickiej teologii niepełnosprawności

100%
Lekan J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
260-265
PL
Recenzja książki: Anna Maliszewska, W stronę antropologii inkluzywnej: głęboka niepełnosprawność intelektualna a człowieczeństwo. Studium z zakresu katolickiej teologii niepełnosprawności.
10
Publication available in full text mode
Content available

Jezus Chrystus, pośrednik zbawienia. Uniwersalistyczna wizja hiszpańskiej teologii

100%
Lekan J.
Teologia w Polsce
|
2010
|
vol. 4
|
issue 2
335-346
PL
Misterium zbawienia człowieka przynosi odpowiedź na dwa istotne pytania: kim jest Jezus Chrystus, skoro jest On naszym Zbawicielem, oraz dlaczego człowiek sam nie może wejść w bezpośredni zbawczy dialog z Bogiem, lecz potrzebuje pośrednika. Chrystologia jest tą dziedziną wiedzy teologicznej, która od początku stara się odpowiedzieć na oba pytania, rozświetlając w ten sposób misterium Osoby i dzieła Jezusa Chrystusa, jedynego Pośrednika naszego zbawienia. Wskazuje, iż Jezus jest naszym Zbawicielem, ponieważ jest jedynym Pośrednikiem zbawienia, który w sobie jednoczy człowieka z Bogiem. Czy jednak wizja jednej teologii, w tym przypadku hiszpańskiej, może mieć walor uniwersalny?
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.