Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Pielęgniarki i położne mogą odgrywać znaczącą rolę w ochronie małych dzieci przed krzywdzeniem. Artykuł prezentuje wyniki badania ilościowego zrealizowanego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę (wtedy Fundacja Dzieci Niczyje) w próbie 338 pielęgniarek oraz położnych pracujących z rodzinami małych dzieci. Mimo że większość badanych uważa, że należy reagować, gdy dziecko doświadcza krzywdzenia ze strony swojego opiekuna, to znacząca część z nich podejmuje interwencję tylko w określonych przypadkach, a połowa twierdzi, że nie była nigdy świadkiem takiej sytuacji. Co więcej, interwencja ogranicza się często do rozmowy z opiekunem dziecka. Wyniki badań wskazują na to, że pielęgniarki i położne potrzebują wsparcia edukacyjnego na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
EN
Nurses and midwives can play a significant role in protecting small children from abuse. The article presents the results of quantitate research conducted by the Empowering Children Foundation (then the Nobody’s Children Foundation) on a sample of 338 nurses and midwives working with families with small children. Despite the fact that the majority of respondents believe that reaction is needed when a child is abused by his caregiver, a significant part of them take interaction only in specific cases, and half of them say that has never witnessed such a situation. Moreover, intervention is often limited to a conversation with the child’s guardian. The results show that nurses and midwives need educational support on the protection children from abuse.
2
Publication available in full text mode
Content available

Przemoc rówieśnicza

100%
PL
Celem rozdziału jest przedstawienie przeglądu statystyk na temat przemocy rówieśniczej w Polsce. W rozdziale zaprezentowano dostępne dane zbierane przez policję, wyniki badań ilościowych dotyczących rozpowszechnienia wiktymizacji i sprawstwa przemocy rówieśniczej, a także opinie o problemie. Znaczna część badań omówionych w rozdziale koncentruje się na przemocy szkolnej. Z powodu różnic metodologicznych i definicyjnych między badaniami trudno określić skalę problemu. Z badań wynika, że nastolatki częściej doświadczają tradycyjnej przemocy niż przemocy elektronicznej. Sprawcami i ofiarami przemocy fizycznej są częściej chłopcy. Dziewczyny częściej angażują się w przemoc relacyjną. Z prezentowanych badań wynika, że zarówno uczniowie, jak i nauczyciele nadają problemowi przemocy rówieśniczej małą wagę, w dodatku niewielu nauczycieli dostrzega przemoc wśród uczniów.
EN
The aim of the chapter is to provide an overview of statistics on peer violence in Poland. The chapter presents available data collected by the police and the results of the quantitative research on the prevalence of peer victims and perpetrators, as well as on the opinion on the problem. Majority of the research discussed in the section focuses on school violence. Due to the methodological and definitional differences between studies it is difficult to determine the scale of the problem. Research shows that teenagers often experience traditional bullying than cyberbullying. Perpetrators and victims of physical violence are more often boys. Girls more often than boys experience relational aggression. Presented research shows that both students and teachers give the problem of bullying little importance, in addition, few teachers notice violence among students.
PL
Celem artykułu było przedstawienie i porównanie wyników badań zrealizowanych w Polsce, w Chorwacji oraz na Łotwie na temat stosowania kar cielesnych oraz postaw względem tej formy dyscyplinowania. Badanie zostało przeprowadzone w sierpniu 2017 r. metodą CAWI na próbach kwotowo-losowych osób w wieku 15 lat i więcej (w Polsce: N = 1005, Chorwacji: N = 500, na Łotwie: N = 500). Zdaniem około połowy respondentów na przestrzeni ostatnich 10 lat można obserwować spadek stosowania kar fizycznych. W Polsce i na Łotwie połowę badanych stanowią zdecydowani przeciwnicy stosowania kar fizycznych. W Chorwacji można zaobserwować większe poparcie dla tego typu zachowań. We wszystkich badanych krajach obowiązuje prawny zakaz stosowania kar fizycznych. Wśród badanych wiedziało o tym 61% Polaków, 59% Chorwatów i 46% Łotyszy. Połowa badanych Polaków i Łotyszy (odpowiednio, 52% i 51%) oraz 62% Chorwatów to zwolennicy prawnego zakazu stosowania kar cielesnych. Najpopularniejsza metoda wychowawcza to stosowanie różnego rodzaju zakazów. Polscy rodzice nieco rzadziej niż pozostali stosują kary cielesne (26% w Polsce vs 32% na Łotwie i 35% w Chorwacji). Utrata panowania nad sobą to najczęstszy powód stosowania kar cielesnych przez rodziców we wszystkich trzech krajach. W obszarze wychowania dzieci respondenci największe zaufanie mają do własnego doświadczenia i własnej intuicji. Większość świadków cielesnego dyscyplinowania dziecka nie podjęło w tej sytuacji żadnych działań i zazwyczaj wynikało to z braku wiedzy, jak to zrobić.
EN
The aim of the article is to present and compare the results of research carried out in Poland, Croatia and Latvia on the use of corporal punishment and attitudes towards this form of discipline. The survey was conducted in August 2017 using the CAWI method on quota-random samples of persons aged 15 and over (in Poland N = 1005, in Croatia N = 500, in Latvia N = 500). According to about half of the respondents, a decline in the use of corporal punishments can be observed in the last 10 years. In Poland and Latvia, half of the respondents are strong opponents of the use of corporal punishments. In Croatia, there is more support for this type of behavior. In all investigated countries, there is a legal ban of corporal punishment. 61% of surveyed Poles, 59% of Croatians and 46% of Latvians are familiar with this law. Half of surveyed Poles and Latvians (52% and 51% respectively) and 62% of Croatians are supporters of the legal ban of corporal punishment. The most popular discipline techniques is the use of various types of bans. Polish parents use corporal punishment less than parents in Croatia and Latvia (26% in Poland to 32% in Latvia and 35% in Croatia). Loss of self-control is the most common reason for corporal punishment by parents in all three countries. In the area of raising children, the respondents have the most confidence in their own experience and their own intuition. Most respondents who witnessed corporal discipline of the child did not take any action in this situation due to lack of knowledge on how to react.
PL
Artykuł prezentuje wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród 1722 studentów z pięciu polskich uczelni. Jego celem było określenie skali przemocy fizycznej doświadczania w dzieciństwie, zidentyfikowanie form tego rodzaju krzywdzenia oraz związku między przemocą fizyczną doświadczaną w dzieciństwie a zachowaniami szkodliwymi dla zdrowia. Badani samodzielnie wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń dziecięcych. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania przemocy fizycznej (46%). Najbardziej rozpowszechnioną jej formą było karanie w postaci klapsów (41%). Stwierdzono istotny związek między doświadczaniem przemocy fizycznej w dzieciństwie a późniejszym występowaniem zachowań ryzykownych dla zdrowia, takich jak zachowania autodestrukcyjne, używanie substancji psychoaktywnych oraz ryzykowne zachowania seksualne.
EN
The article presents the results of a survey conducted among 1722 students from five Polish universities. Its purpose was is to determine the scale of physical abuse experienced in childhood, to identify forms of this type of abuse and the relationship between physical abuse experienced in childhood and health-harming behaviors. The respondents filled out a questionnaire on adverse childhood experiences. The results of the study indicate a high rate of physical abuse (46%). The most widespread form of physical abuse was punishment in the form of spanking (41%). A significant association was found between physical abuse in childhood and health-harm behaviors, such as self-destructive behaviors, the use of psychoactive substances, and risky sexual behaviors.
PL
Pracownicy ochrony zdrowia w Polsce mają możliwość rozpoznania krzywdzenia dziecka i obowiązek zgłaszania swoich podejrzeń. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badania przeprowadzonego wśród pracujących w Polsce lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych i położnych. Pierwszym etapem badania były wywiady indywidualne (N = 14), a drugim – była ankieta internetowa (N = 506). Wyniki wskazują na podejmowane działania personelu medycznego w przypadku podejrzenia krzywdzenia dzieci, a także bariery i dobre praktyki w zgłaszaniu takich podejrzeń.
EN
Health care workers in Poland have the opportunity to recognize child maltreatment and the obligation to report their suspicions. This article presents the results of a study conducted among doctors, nurses, paramedics and midwives working in Poland. The first stage of the study involves individual interviews (N = 14), while the second one – an online survey (N = 506). The results indicate the actions taken by medical personnel in the event of suspected child maltreatment, as well as barriers and good practices in reporting such suspicions.
PL
Celem artykułu jest analiza praktyki stosowania zasady jednokrotnego przesłuchania wyrażonej w art. 185a Kodeksu postępowania karnego, która gwarantuje małoletniemu pokrzywdzonemu ochronę przed negatywnymi skutkami udziału w czynności. Badanie przeprowadzono w marcu i kwietniu 2020 r. metodą indywidualnego wywiadu telefonicznego wśród 19 sędziów z wydziałów karnych sądów rejonowych i okręgowych oraz 12 biegłych psychologów. Do powtórnych przesłuchań dochodzi, gdy zawnioskuje o to oskarżony, który nie miał obrońcy w czasie pierwszego przesłuchania, lub gdy wyjdą na jaw nowe istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania. Według respondentów do takiej sytuacji często dochodzi w wyniku przesłuchania małoletniego w fazie in rem postępowania przygotowawczego. Badani są przeciwni powtórnemu przesłuchiwaniu małoletnich świadków przestępstw. Aby uniknąć konieczności powtarzania czynności, sędziowie stosują różne strategie, chociaż nie zawsze są przekonani, czy są one efektywne i zapewnią małoletnim pokrzywdzonym ochronę również na kolejnych etapach postępowania karnego.
EN
The aim of the article is to analyse the practice of applying the principle of single interview, expressed in The Article 185 of the Code of Criminal Procedure, which guarantees protection of a child witness of a crime against the negative effects of participation in the proceeding. The study was conducted using the method of individual telephone interview in March and April 2020 among 19 judges from the criminal departments of district and regional courts and 12 expert witnesses. Repeated interviewing takes place when the accused, who did not have a defense attorney during the first interview, requests it or when new, previously unknown circumstances come to light. According to the respondents, such a situation often takes place as a result of the minor being interviewed at the preparatory stage of the proceedings. The respondents are against repeated interviewing of child witnesses. To avoid repetition, judges use different strategies, although they are not always convinced that the strategies are effective and will ensure protection for child witness also at subsequent stages of criminal proceedings.
PL
Celem artykułu jest określenie skali zjawiska kontaktu dzieci i młodzieży z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, roli rodziców w profilaktyce tego kontaktu oraz wskazanie jego negatywnych korelatów. Badanie zostało zrealizowane techniką Audio-CASI na ogólnopolskiej losowej reprezentatywnej próbie uczniów w wieku 11–18 lat (N = 3943). Wykorzystany w badaniu kwestionariusz poruszał m.in. takie zagadnienia jak: nadużywanie internetu, kontrola rodzicielska, kontakt z pornografią, wiedza na temat seksualności, ocena zadowolenia z różnych aspektów życia i podejmowanie zachowań seksualnych. Wśród badanych 43% miało kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi. Chłopcy oglądają tego typu treści ponad dwa razy częściej (AOR = 2,228) niż dziewczyny. Ponad połowa dzieci i młodzieży (58%), która miała kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, deklaruje, że trafiła na nie przypadkiem. Osoby, które miały kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, ponad trzy razy częściej otrzymywały zdjęcia o charakterze erotycznym (AOR = 3,335) i ponad pięć razy częściej je wysyłały (AOR = 5,014). Osoby, które miały kontakt z pornografią i materiałami seksualizującymi, są mniej zadowolone z osiągnięć szkolnych (rho = –0,124), rodziny (rho = –0,182), przyjaciół (rho = –0,065), czasu wolnego (rho = –0,110) i życia ogólnie (rho = –0,155). Nie wykazano żadnych istotnych statystycznie związków między wystąpieniem kontaktu z tego typu treściami a zadowoleniem z własnego wyglądu. Brak jakichkolwiek zasad dotyczących korzystania z internetu ma związek z kontaktem z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi (AOR = 2,134).
EN
The aim of the article is to determine the scale of children and youth’s exposure to pornography and sexually explicit material, the role of parents in the prevention of this contact and an indication of its negative correlates. The aim of the article is to assess the, indicate on the risk factors of exposure and the relationship between children and youth’s exposure to pornography and its psychosocial and health variables. The study was carried out using the Audio-CASI technique on a nationwide random representative sample of students (N = 3943) aged 11–18. The questionnaire used in the survey covered issues such as: internet abuse, parental control, exposure to pornography, knowledge about sexuality, assessment of satisfaction of various aspects of life and engaging in sexual behaviors. Among the respondents, 43% had contact with pornographic sexual materials. Boys view this type of content more than twice as often (AOR = 2.228) than girls. More than half (58%) of children and youth who have had contact with pornographic and sexual material declare that it was accidental. Those who had contact with pornographic and sexual materials, more than three times more likely to receive erotic photos (AOR = 3.335) and more than five times more likely to send these types of photos (AOR = 5.014). People who have had contact with pornographic and sexual materials are less satisfied with school achievements (rho = –0.124), family (rho = –0.182), friends (rho = –0.065), free time (rho = –0.110) and life in general (rho = –0.155). There were no statistically significant relationships between exposure to this type of content and the satisfaction with one’s appearance. The lack of any rules regarding the use of the internet is related to exposure to pornographic and sexual materials (AOR = 2.134).
PL
Celem przekrojowego badania ankietowego było oszacowanie częstości występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie (adverse childhood experiences, ACE) w Polsce oraz ich związek z zachowaniami ryzykownymi dla zdrowia. Badanie przeprowadzono na próbie złożonej ze 1722 losowo dobranych studentów z pięciu polskich uczelni, które zostały dobrane w sposób celowy. Badani wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń w dzieciństwie. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń: przemocy fizycznej doświadczyło 46% respondentów, przemocy emocjonalnej – 42%, wykorzystywania seksualnego – 5%, a zaniedbywania emocjonalnego – także 5%. Poziom dysfunkcji w rodzinie również był wysoki: 3% badanych w dzieciństwie mieszkało z osobą uzależnioną od narkotyków, 21% – z osobą uzależnioną od alkoholu, 19% – z kimś, kto cierpiał na zaburzenia psychiczne, 8% było świadkami przemocy domowej, a 5% zadeklarowało dorastanie w rodzinie dotkniętej przestępczością. Żadnych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie nie miało 23% respondentów, a 19% doświadczyło co najmniej czterech form ACE. Stwierdzono istotny związek między negatywnymi doświadczeniami a zachowaniami niekorzystnymi dla zdrowia, takimi jak próby samobójcze, nadużywanie alkoholu, używanie narkotyków, ryzykowne zachowania seksualne i palenie tytoniu. Otrzymane wyniki wskazują na potrzebę inwestowania w programy profilaktyczne.
EN
A cross-sectional survey was undertaken to estimate the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences, and their association with health-harming behaviours in Poland. The survey was conducted among 1722 randomly selected students from five purposefully selected Polish universities. Participants filled in the adverse childhood experiences survey instrument. The results showed that the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences was high: physical abuse was reported by 46%, emotional abuse by 42%, sexual abuse by 5% and emotional neglect by 25%. Household dysfunction was also high, with household street drug use reported by 3%, alcohol misuse by 21%, mental disorder by 19%, parental violence by 8% and household crime by 5%. Twenty-four per cent had not had any adverse childhood experience, while 19% reported that they had undergone four or more types of adverse childhood experiences. There was a significant association between adverse childhood experiences and health-harming behaviours such as suicide attempt, alcohol misuse, drug use, risky sexual behaviour and tobacco use. The findings suggest that there is a need to invest in prevention programming.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.