Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Duchowość eucharystyczna

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 8: Liturgika
27-38
EN
Appreciation of the meaning of the liturgy in the overall activity of the Church consequently leads to the discovery of its relationship with Christian spirituality. This resulted in the emergence in theology of a domain called liturgical spirituality, in which the liturgy of the Church determines the quality of life of the believer and at the same time shapes it. Considering the importance and role of the Eucharist in Christian life, the fullest realization of liturgical spirituality is the participation of the believer in the Eucharistic liturgy. Hence, we can talk about the so-called Eucharistic spirituality, which is an example of liturgical spirituality. The issue of this article is summarized in the question how the Eucharist and the participation of the believer in it shapes the Christian life.
PL
Docenienie znaczenia liturgii w całokształcie działalności Kościoła prowadzi konsekwentnie do odkrycia jej związku z duchowością chrześcijańską. Zaskutkowało to powstaniem w teologii dziedziny zwanej duchowością liturgiczną, w której elementem określającym jakość życia wierzącego i zarazem kształtującym ją jest liturgia Kościoła. Gdy wziąć pod uwagę znaczenie i rolę Eucharystii w życiu chrześcijańskim, najpełniejszym urzeczywistnieniem duchowości liturgicznej jest uczestnictwo wierzącego w liturgii eucharystycznej. Stąd też można mówić o tzw. duchowości eucharystycznej, będącej przykładem duchowości liturgicznej. Problematyka tego artykułu streszcza się w pytaniu, w jaki sposób Eucharystia i udział w niej wierzącego kształtuje życie chrześcijańskie.
2

Eucharistic Spirituality

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 8: Liturgika - English Online Version
5-16
EN
Appreciating the meaning of the liturgy in the overall activity of the Church consequently leads to the discovery of its relationship with Christian spirituality. This has resulted in the emergence of a field of theology called liturgical spirituality, in which the liturgy of the Church determines the quality of life of the believer and at the same time shapes it. Considering the importance and role of the Eucharist in a Christian’s life, the fullest realization of liturgical spirituality is a believer’s participation in the Eucharistic liturgy. Hence, we can talk about a so-called Eucharistic spirituality, which is an example of liturgical spirituality. The issue discussed in this article is summarized in the following question: how does the Eucharist shape the Christian life of a believer participating in it?.
3

Paralelizm liturgii i katechezy

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 8: Liturgika
19-31
EN
The connection between liturgy and catechesis has been marked since the beginning of the existence and work of the Church. These two realities are connected with each other by their mutual participation in the work of evangelization. Analysis of the essence of catechesis and liturgy leads to discovering their similarity that is expressed in relating both of them to the Mystery of Christ and to Christian life. The bond of catechesis and liturgy can also be seen in their common aim, which is unification with Christ that results in existential change of the believer’s life. Catechesis and liturgy that have Mystery of Christ as their basis and lead to com¬plete Christian life are parallel to each other. It is only in their mutual bond that evangelization can achieve its aim—faith that will define the whole of a man’s life. Despite the emphasized parallelism catechesis plays an ancillary role to liturgy, which is conditioned by the sacramental presence of Christ and His salutary work in it.
XX
Związek liturgii i katechezy zaznacza się od początków istnienia i działania Kościoła. Te dwie rzeczywistości związane są ze sobą poprzez ich wzajemny udział w dziele ewangelizacji. Analiza istoty katechezy oraz liturgii prowadzi do odkrycia ich podobieństwa, wyrażającego się w odniesieniu obu z nich do Misterium Chrystusa oraz do życia chrześcijańskiego. Łączność katechezy i liturgii można także widzieć w ich wspólnym celu, którym jest zjednoczenie z Chrystusem, skutkujące egzystencjalną przemianą życia wierzącego. Katecheza i liturgia mając za podstawę Misterium Chrystusa i prowadząc do pełni życia chrześcijańskiego są wobec siebie paralelne. Dopiero w ich wzajemnym powiązaniu ewangelizacja może osiągnąć swój cel – wiarę, która będzie określała całokształt życia człowieka. Mimo podkreślanego paralelizmu katecheza spełnia wobec liturgii rolę służebną, co jest uwarunkowane sakramentalną obecnością w niej Chrystusa i Jego dzieła zbawczego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ks. Bogusław Migut, Liturgia jako teologia żywa

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2020
|
vol. 67
|
issue 8
121-124
5

Sakramentalność liturgii słowa Bożego we Mszy Świętej

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 8: Liturgika
5-19
EN
The Church’s interest in the subject of sacramentality is due to the affirmation of the Divine Word in liturgy. In his exhortation Verbum Domini, Pope Benedict XVI presents the sacramentality as analogous to sacramental action. The article demonstrates a relationship between the sacramentality of the Word and the contemporary, mystery-centred vision of liturgy. The treatment of liturgy as a celebration of the mystery of Christ has consequences for the perception of the Sacraments and, on a broader plane, for the perception of the Divine Word in liturgy. The Word and Sacrament are then those elements of liturgy in which individual dimensions of its mystery character can be seen. Such an approach to the Word of God has an impact on celebration, in which specific rules of conducting liturgy manifest the sacramental power of the Divine Word.
XX
Źródłem zainteresowania w Kościele tematyką sakramentalności słowa Bożego jest ponowne jego dowartościowanie w liturgii. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini przedstawia ją w analogii do działania sakramentalnego. Artykuł ukazuje związek sakramentalności słowa z dzisiejszym, misteryjnym widzeniem liturgii. Traktowanie jej jako celebracji misterium Chrystusa ma bowiem swoje konsekwencje w postrzeganiu sakramentów, a w dalszej perspektywie – analogicznie – słowa Bożego w liturgii. Słowo i sakrament są więc tymi elementami liturgii, w których można dostrzec poszczególne wymiary jej misteryjności. Takie podejście do słowa Bożego przekłada się także na celebrację, w której konkretne zasady sprawowania liturgii słowa uwidoczniają sakramentalną moc słowa Bożego.
6

Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgii

100%
Głowacki Z.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 6: Teologia pastoralna
159-175
EN
Professor Adam Ludwik Szfrański's theology of liturgy is an example of an integrated treatment of the whole theology. The basic term in his theological research is participation which is a philosophical idea used by him in theology to define the notion of sacramental character. This term is connected with three sacraments: baptism, confirmation and ordination. This is one of a few attempts of explaining this theological problem. For Szafrański this is the sacramental character, which comes from the baptism, that allows believers to participate in Christian worship and celebrate the liturgy. For him it is the basis for describing universal and ministerial priesthood, too. Szafrański presents both of them as the participation in the only priesthood of Christ. This has consequences in celebrating the liturgy which, first of all, is celebrated by Christ. The man is only included in Christ's activity. In Szafrański's opinion the most important among all sacraments is the Eucharist in which foremost aspect is Christ's Sacrifice. Believers' participation in the Eucharist consists in spiritual sacrificing which leads to the community with Christ in the Holy Communion. Szafrański's theology of liturgy has solid dogmatic foundations and connects the celebration with the Christian life and the Mystery of Christ. These attributes of his theology of liturgy allow it to be seen as an example of liturgical spirituality.
PL
Profesor Adam Ludwik Szafrański jest teologiem którego teologia liturgii jest przykładem integralnego traktowania całej teologii. Pojęciem podstawowym w jego badaniach jest filozoficzny termin partycypacji, który stosuje on w opisie teologicznym. Termin ten służy mu do zdefiniowania pojęcia charakteru sakramentalnego związanego z sakramentami chrztu, bierzmowania i święceń. W teologii jest to jedna z niewielu prób wyjaśnienia tego zagadnienia. Szafrański uważa, że to charakter sakramentalny otrzymany we chrzcie pozwala wierzącemu uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim i celebrować liturgię. Jest on także dla tego teologa podstawą do określenia kapłaństwa wiernych i kapłaństwa hierarchicznego. Szafrański pokazuje je jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Ma to bezpośrednie konsekwencje w sprawowaniu liturgii, która jest w jego teologii dziełem Chrystusa, w które człowiek zostaje włączony. Najważniejszym sakramentem jest dla tego teologa Eucharystia, w której najważniejszym aspektem jest aspekt ofiarniczy. Udział wierzących w tym sakramencie polega na składaniu Bogu ofiar duchowych, które prowadzą do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii świętej. Teologia liturgii Szafrańskiego jest oparta na solidnych podstawach dogmatycznych oraz wiąże celebrację z życiem chrześcijańskim i Misterium Chrystusa. Te cechy jego teologii liturgii pozwalają widzieć ją jako przykład duchowości liturgicznej.
7

Relacja kultu do uświęcenia w liturgii

100%
Głowacki Z.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2012
|
vol. 3(59)
7-19
EN
One of the problems resulting directly from the definition of liturgy is the relation between cult and sanctification. It is connected with the double subject of liturgy, that is Christ who is present in it, and the believers who participate in it. In Christ’s activity in liturgy priority of the cultic dimension may be seen, from which sanctification of man follows. Hence in this case cult is the supreme and superior category. This priority follows from the nature of Christ as the Son of God. It is the other way round in the case of man, who, before adopting the cultic attitude has to be sanctified first. So for him cult is the purpose of liturgy that is achieved by his earlier sanctification. This thesis is confirmed by the two definitions of liturgy contained in the encyclical Mediator Dei and in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium of the Second Vatican Council. The entirety of these documents allows noticing continuity in defining liturgy that has the cult of Christ as its main purpose, the Church joining the cult, and in the Church the believers doing the same, via sanctification.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.