Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 3 Teologia w Polsce

Authors help

  1. 3 Piekarska M.

  2. 1 Ferdek B.

Years help

  1. 2 2012

  2. 1 2011

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Modlitwa osobista jako droga do przebóstwienia w ujęciu metropolity Kallistosa Ware'a

100%
Piekarska M.
Teologia w Polsce
|
2012
|
issue 1
155-176
PL
W chrześcijańskiej tradycji modlitwa jest relacją człowieka z Bogiem i poza nią nie może się dokonać z Nim zjednoczenie. Duchowość prawosławna – chociaż nie korzysta z metod praktykowanych od czasów kontrreformacji, jak na przykład medytacja ignacjańska – to wiedzie do bogatego życia duchowego przez afirmację tradycji ojców, symbolikę liturgii i praktykę modlitwy. Mówiąc o tej ostatniej, wskazuje jej stadia, a szczyt dostrzega w przebóstwieniu. Wyjątkową drogą do theosis jest modlitwa osobista. To ona oraz ciągle żywa tradycja ojców przekonały Kallistosa Ware’a, a właściwie Timothy’ego Ware’a, do prawosławia. Metropolita poświęcił wiele uwagi prawosławnej tradycji modlitwy, którą tak bardzo ubogacili ojcowie pustyni. Jego wizyta w Polsce w listopadzie 2011 roku wiązała się z promocją drugiej publikacji poświęconej chrześcijańskiemu Wschodowi. Niniejsza praca, przedstawiając funkcję modlitwy w drodze do przebóstwienia w ujęciu metropolity Kallistosa, jest jednocześnie próbą określenia jego stanowiska wobec zagadnienia związanego z rolą ciała w modlitwie.
EN
also an attempt to show the role of a body in a prayer. Orthodox Church, being strongly influenced by Fathers Tradition, teaches that hesychia is a state of peace for a person who prays short formula ‘Jesus Christ, the Son of God, have mercy on me’. The prayer thatnis of a mouth at first, becomes through a prayer of intellect to a prayer of a heart, that is a constant being in front of God. Prayer of a heart makes a man the prayer. Becoming a prayer assumes participation of a body. Jesus revealed His divinity in the body. Hesychia is then a prayer of a holy person and has its result in unification. A person who does not sleep but prays through the light of Tabor makes his nature better. Theosis is final unification.
2
Content available remote

Nowy człowiek Bonhoeffera i nadczłowiek Nietzschego - próba porównania elementów dwóch antropologii.

100%
Piekarska M.
Teologia w Polsce
|
2011
|
issue 2
351-370
PL
W pismach Dietricha Bonhoeffera i Friedricha Nietzschego zaproponowane zostały drogi, jakimi mógł podążać człowiek. Czytając dzieła pastora, można odnaleźć nie zawsze wprost czynione odniesienia do koncepcji Nietzschego. W jednym z nich Bonhoeffer wskazał: „W rzeczywistości nietzscheański nadczłowiek nie jest, jak Nietzsche uznawał, przeciwieństwem chrześcijan”. Niniejsza praca jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy istnieje wspólna kategoria definiowania człowieka oraz jak należy to zdanie ujmować, wszak nie jest tajemnicą, że Bonhoeffer żył w czasach, kiedy realizowana była filozofia nadczłowieczeństwa i jej się sprzeciwiał.
EN
The subject of the paper is Dietrich Bonhoeffer’s philosophy of a man, in particular, its connections with Friedrich Nietzsche’s antropology. The author sows Bonhoeffer’s philosophy based on the truth from the Bible and Nietzsche’s philosophy based on rejection of the God. The author compares he most important points of Bonhoeffer’s and Nietzsche’s antropology to show resemblances and differences. Philosophy of overman which was put into practise in Bonhoeffer’s life ruined a dignity of a man. „New” man was overman’s resist.
3
Content available remote

Chrystologia sztuką życia Dietricha Bonhoeffera

63%
Ferdek B., Piekarska M.
Teologia w Polsce
|
2012
|
issue 2
31-39
PL
Jezus Chrystus jest „Drogą” (J 14,6) i dlatego chrystologia, która chce być dyskursem o Nim, powinna być w drodze − christologia viae. Taka chrystologia chce być równocześnie ortodoksją i ortopraksją. Nie można zatem tylko teoretyzować o Chrystusie, ale równocześnie trzeba żyć Chrystusem. Ponieważ Chrystus jest również „Prawdą” (J 14,6), dlatego życie Chrystusem musi być życiem w „Prawdzie”. Taką chrystologię w drodze tworzył w swoich pismach i równocześnie swoim życiem ewangelicki teolog Dietrich Bonhoeffer. Czy to, że Chrystus jest „Prawdą”, można bardziej odczytać z jego życia niż z jego pism? Jego pisma i życie, które składają się na Bonhoefferowską chrystologię w drodze, zachowują aktualność we współczesnym sporze o prawdę.
EN
Bonhoeffer`s resistance to Nazism fl ies in the face of the initial successes of the Third Reich. Believing that truth consists of more than the facts, he chose to resist evil rather than negotiate a „non-agression pact” with it. For Bonhoeffer truth is not so much something as it is Someone, i.e. Jesus Christ. Living in the truth thus entails following Jesus. Today the debate over truth has taken a new face. A thoroughgoing relativism, which denies the existence of truth and hence of lies, acknowledges one`s self and one`s desires to be the only measure of things. The fruit of relativism is political correctness, which eliminates certain themes from public discourse in the name of tolerance. The dominant ideology gains control of the media and perhaps the parliament, leading to solutions that infringe on the dignity of human beings. Bonhoffer reminds us that politicians cannot divorce themselves from truth.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.