Search results

1

Pogrzeby i formy pośmiertnego uhonorowania członków rodziny cesarskiej w okresie pryncypatu Augusta i Tyberiusza

100%

Sawiński P.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2012

|

issue 5

33-64

PL

During the principate of Augustus and Tiberius, the unexpected death of members of the ruling house, the planned successors in particular, repeatedly disrupted the dynastic concepts of these emperors. The situation provided a good opportunity for the senate and the inhabitants of the provinces to assert their loyalty and attachment to the imperial family through appropriate honours paid to its departed members. Among numerous posthumous honours granted to the deceased, particular attention is due to the honorific arches and statue groups which were erected in major locations in Romeand in the provinces. The regulations of the Senate and the local authorities also concerned apposite commemoration of the anniversary of their death. As the epigraphic sources inform, on that day Roman citizens were subject to a number of prohibitions, while in front of the Mausoleum of Augustus ceremonial offerings (inferiae) were to be made to their Manes. The kinds of posthumous honours voted in honour of the deceased members of the domus Augusta attest to a high rank of these persons. After all, a similar kind of posthumous honours were bestowed only on the princeps. The analysis of the course and the nature of funeral ceremony of the members of Augustus’ and Tiberius’ house demonstrates that a certain model emerged, which since the funus of Marcellus was later imitated, with certain modifications, during funerals of successive representatives of the ruling dynasty. Among the shared elements which featured at those ceremonies one should list the public presentation of the body of the deceased at the Forum Romanum, funeral speeches (laudationes) delivered by the closest male members of the family and the display of the masks of the ancestors (imagines). There is no doubt that the funeral ceremonies of persons from the imperial family were a source of substantial inspiration in the arrangements for the funeral of Augustus himself, and later for the subsequent principes of the Julio-Claudian dynasty as well.

2

Honorific Statues for Gaius and Lucius Caesar

100%

Sawiński P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2015

|

issue 30

83-90

PL

Jedną z bardziej prestiżowych form uhonorowania członków rodziny panującej, w okresie rządów Augusta, było wystawienie na ich cześć posągów. W niniejszym artykule skoncentrowałem się na wybranych przykładach posągów dedykowanych Gajuszowi i Lucjuszowi Cezarom, wnukom i adoptowanym synom Augusta, które fundowano na ich cześć w Rzymie oraz na terenie prowincji. Przedmiotem mojego zainteresowania był przede wszystkim kontekst historyczny oraz okoliczności wystawienia tych posągów, a także z czyjej inicjatywy zostały one ufundowane. Z przeprowadzonej analizy wynika, że powody wystawienia posągu mogły być różne. Jednym z nich było np. włożenie togi męskiej (toga virilis) przez synów Augusta, z czym wiązało się oficjalne rozpoczęcie przez nich kariery politycznej. Impulsu do ufundowania wielu posągów honoryfikacyjnych dostarczyła również wizyta Gajusza na terenie prowincji wschodnich. Mieszkańcy tamtejszych regionów podkreślali w ten sposób swoją lojalność i sympatię dla dynastii panującej. W przeważającej mierze inicjatorem wystawienia grup statuarycznych ku czci obu braci na terenie prowincji byli przedstawiciele lokalnych elit lub miejscowe władze (Rada, Zgromadzenie). Nie mamy żadnych podstaw, aby zakładać jakąkolwiek ingerencję w tym względzie ze strony cesarza, bądź senatu. Wydaje się, że mieszkańcy prowincji byli doskonale zorientowani w tym, w jaki sposób wypada uhonorować najważniejszych przedstawicieli domus Augusta. O wysokiej randze tych zaszczytów świadczy m.in to, gdzie sytuowano omawiane posągi. Były one najczęściej stawiane w najbardziej prestiżowych miejscach miast Italii i prowincji, takich jak: agora, teatr, czy świątynia. W taki sposób honorowano jedynie cesarza oraz najbliższych członków dynastii panującej. Zapoczątkowany w okresie pryncypatu Augusta zwyczaj wystawiania na cześć następców tronu posągów honoryfikacyjnych, stał się za rządów kolejnych cesarzy z dynastii julijsko-klaudyjskiej powszechną praktyką.

EN

-

3

Wybór Klaudiusza na cesarza

100%

Sawiński P.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2015

|

issue 12

245-260

EN

The article offers a critical analysis of the source accounts which present the circumstances surrounding the election of Claudius for princeps. Among other things, I attempt to answer the question whether his appointment to the imperial throne resulted from a sheer concatenation of circumstances or was perhaps due to planned action of a substantial group of soldiers of the praetorian guard.

4

Edictum de Paemeiobrigensibus: kilka drobnych uwag, rec. książki: Edictum de Paemeiobrigensibus. Edykt cesarza Augusta z roku 15 przed Chr., wstęp F. Beltrán Lloris, przekład i komentarz K. Antczak, E. Twarowska-Antczak, Fontes Historiae Antiquae XXVIII,

63%

Olszewski L., Sawiński P.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2014

|

issue 10

359-369

PL

-

Refine search results

3 Studia Europaea Gnesnensia

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

4 Sawiński P.

1 Olszewski L.

2 2015

1 2014

1 2012

Pogrzeby i formy pośmiertnego uhonorowania członków rodziny cesarskiej w okresie pryncypatu Augusta i Tyberiusza

Honorific Statues for Gaius and Lucius Caesar

Wybór Klaudiusza na cesarza

Edictum de Paemeiobrigensibus: kilka drobnych uwag, rec. książki: Edictum de Paemeiobrigensibus. Edykt cesarza Augusta z roku 15 przed Chr., wstęp F. Beltrán Lloris, przekład i komentarz K. Antczak, E. Twarowska-Antczak, Fontes Historiae Antiquae XXVIII,