Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Filozof wobec przemocy

100%

KONRAD A. R., CHABRAJSKA D.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2014

vol. 27

issue 2 (106)

The author analyzes the ways in which his contemporary philosophers approach the issue of violence, and focuses on its two distinct interpretations provided by Robert P. Wolff and Wilfried Ver Eecke respectively. His main objection is that the philosophers in question are concerned with justifying violence rather than with explaining it; furthermore, they disregard the questions asked by moral philosophy about the nature and admissibility of violent acts. Konrad holds that Wolff restricts the concept of violence to the field of political philosophy by arbitrarily resting his notion of violence on a controversial political notion of legitimate political authority. He also criticizes Wolff’s concept of autonomy and his resulting defense of ‘philosophical anarchism,’ stressing that the problem of violence as such is simply eliminated by definitional fiat in this approach. In discussing Wilfried Ver Eecke’s reflections, Konrad focuses on the idea that certain forms of violence, while deplorable, remain unavoidable and are needed for effecting a change in the society. Konrad emphasizes that there is not enough historical evidence to justify even a rough generalization that violence usually has been necessary to bring about change. In conclusion, Konrad stresses that thinking of violence as necessary, or inevitable, at least under certain circumstances, is a deeply ingrained pattern of thinking for which there is no justification. A philosopher needn’t feel any urgency for trying to justify violence. Furthermore, a belief in the inevitability of violence in an era of increasingly devastating weapons of violence may turn out suicidal. Thus it is important that the habit be broken. This is an endeavor to which a philosopher might usefully lend his critical abilities. Summarized by Dorota Chabrajska © Springer.Originally published as A. Richard Konrad, “Violence and the Philosopher,” The Journal of Value Inquiry 8, no. 1 (1974), 37-45, © “The Journal of Value Inquiry.” With kind permission from Springer Science and Business Media.

Autor analizuje, w jaki sposób współcześni mu filozofowie interpretują fenomen przemocy, i skupia się na dwóch podejściach do tego problemu, prezentowanych odpowiednio przez Roberta P. Wolffa i Wilfrieda Ver Eeckego. Głównym zarzutem, który stawia tym filozofom, jest koncentracja uwagi na kwestii usprawiedliwienia, nie zaś wyjaśnienia przemocy; ponadto nie biorą oni pod uwagę pytań, jakie na temat natury i dopuszczalności czynów noszących znamiona przemocy stawia filozofia moralności. Konrad jest zdania, że Wolff zawęża swoje rozumienie pojęcia przemocy do pola filozofii polityki, w sposób arbitralny opierając pojęcie przemocy na kontrowersyjnym pojęciu prawomocności władzy politycznej. Krytykuje też koncepcję autonomii według Wolffa i wypływającą z niej obronę filozoficznego anarchizmu, podkreślając, że na gruncie tego stanowiska problem przemocy jako takiej zostaje w istocie zlikwidowany na mocy rozstrzygnięcia definicyjnego. Analizując refleksje Wilfrieda Ver Eeckego na temat przemocy, Konrad bierze pod uwagę przede wszystkim jego pogląd, że pewne formy przemocy, jakkolwiek pozostają godne ubolewania, są zarazem potrzebne w celu doprowadzenia do zmian społecznych. Konrad podkreśla, że brak dostatecznych dowodów historycznych, by można było uzasadnić ogólną tezę mówiącą, że w historii przemoc była zazwyczaj konieczna dla wprowadzenia zmian. Podsumowując, Konrad podkreśla, że myślenie o przemocy w kategoriach jej konieczności czy nieuchronności, chociażby w pewnych tylko okolicznościach, stanowi głęboko zakorzeniony wzorzec myślowy, który pozbawiony jest uzasadnienia. Filozof nie powinien więc czuć się w żaden sposób zobligowany, by poszukiwać uzasadnienia dla przemocy. Co więcej, przekonanie o nieuchronności przemocy w epoce, w której przemoc posługuje się coraz bardziej niszczycielską bronią, może okazać się samobójcze. Dlatego ważne jest, by ten nawyk myślowy zlikwidować. Temu przedsięwzięciu filozof może z pożytkiem użyczyć swoich zdolności krytycznego myślenia. © Springer. Pierwodruk:A. Richard Konrad, Violence and the Philosopher, “The Journal of Value Inquiry” 8(1974) nr 1, s. 37-45, © “The Journal of Value Inquiry.” With kind permission from Springer Science and Business Media.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 CHABRAJSKA D.

1 KONRAD A. R.

1 2014

Search results

Filozof wobec przemocy