Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Analiza porównawcza frakcji w Partii Liberalno-Demokratycznej oraz grup w Partii Demokratycznej po alternacji władzy w Japonii w 2009 roku

100%
Żakowski K.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2015
|
vol. 45
32-45
EN
The article examines the changes in factional system of the Democratic Party of Japan (DPJ) after electoral victory in 2009. During opposition period, DPJ factions were believed to be much less significant groups than their counterparts in the Liberal Democratic Party (LDP). Nevertheless, after the DPJ assumed power, its intra-party groups, to a certain degree, started functioning as LDP factions. Over the years, their ideological leanings weakened and instead of realizing distinctive political vision, they started focusing on pragmatic struggle for power in the party. In 2009 – 2012 period, the competition between intra-party mainstreams and anti-mainstreams increased, challenging the unity of the DPJ. The significance of factional divisions was also clearly visible in the distribution of governmental portfolios by succeeding prime ministers. Although DPJ factions were still not as powerful as LDP factions, they played a much greater role than before in maintaining intra-party balance and structuring intra-party competition.
2
Publication available in full text mode
Content available

Strategic Use of Early Elections in Japan : Comparison of the Koizumi and Abe Cabinets

100%
Żakowski K.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2019
|
vol. 63
78-91
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza politycznych celów i następstw rozwiązania parlamentu przez premierów Koizumiego Jun’ichirō w 2005 roku i Abe Shinzō w 2014 roku. W obu przypadkach rozwiązanie Izby Reprezentantów miało miejsce mniej niż dwa lata po poprzednich wyborach. Artykuł opisuje, na ile zwiększone uprawnienia szefów rządu po reformach systemu wyborczego i administracyjnej ułatwiły im skorzystanie z możliwości rozwiązania parlamentu w celu przezwyciężenia sprzeciwu graczy weto. Apelując do elektoratu, Koizumi planował sprywatyzować Pocztę Japońską, zaś Abe przełożyć podwyżkę podatku konsumpcyjnego. W obu przypadkach premierzy posłużyli się przedterminowymi wyborami do parlamentu w celu wzmocnienia własnej pozycji w partii rządzącej. W rezultacie Koizumi zdołał przezwyciężyć naciski ze strony pracowników poczty, zaś Abe uzyskał lepszy wpływ na biurokratów z Ministerstwa Finansów.
EN
The aim of this article is to analyze political objectives and repercussions of the dissolutions of the House of Representatives by Prime Ministers Koizumi Jun’ichirō in 2005 and Abe Shinzō in 2014. In both cases dissolutions took place less than two years after the previous elections. The paper argues that the strengthened power of the heads of government after electoral and administrative reforms facilitated them to take advantage of Diet dissolution to overcome opposition by veto players. By appealing to the public Koizumi planned to privatize the Japan Post and Abe intended to postpone the consumption tax hike. In both cases the prime ministers used early elections to enhance their position in the ruling party. As a result, Koizumi managed to overcome pressure from postal employees and Abe gained leverage over Ministry of Finance (MOF) bureaucrats.
3
Publication available in full text mode
Content available

Balancing the Win-Sets: Agricultural Lobby and Japan’s Accession to the Trans-Pacific Partnership Agreement

100%
Żakowski K.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2021
|
vol. 71
198-216
PL
Ze względu na silne powiązania z Partią Liberalno- Demokratyczną i Partią Demokratyczną lobby rolnicze stanowiło istotną przeszkodę w liberalizacji handlu przez Japonię. Niemniej jednak w ostatnich latach jego wpływ na politykę rządu osłabł. Nawiązując do teorii gier dwupoziomowych (theory of two-level games), w artykule dokonano analizy dyskursu dotyczącego przystąpienia do Partnerstwa Transpacyficznego (TPP) pod kątem słabnącej zależności japońskich polityków od wsparcia ze strony Centralnego Związku Spółdzielni Rolniczych. Stwierdzono, że rządowi Japonii udało się podpisać zarówno umowę o TPP w 2016 roku, jak i jej kontynuację, Kompleksową i progresywną umowę o partnerstwie transpacyficznym w 2018 roku, dzięki sile instytucjonalnej i strategii negocjacyjnej rządu premiera Abe Shinzō.
EN
Due to strong connections with the Liberal Democratic Party (LDP) and the Democratic Party of Japan (DPJ), the agricultural lobby constituted a considerable obstacle in liberalization of trade by Japan. Nevertheless, in the last years, its influence on governmental policy has been waning. Referring to the theory of two-level games, the article analyzes the discourse on accession to the Trans-Pacific Partnership (TPP) Agreement to examine the weakening dependence of Japanese politicians on support from the Central Union of Agricultural Cooperatives. It is argued that the Japanese government managed to sign both the TPP Agreement in 2016 and its successor, the Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership in 2018, thanks to the institutional strength and negotiation strategy of the Abe administration.
4
Publication available in full text mode
Content available

Uwarunkowania krótkotrwałych rządów w Japonii: przykład premiera Sugi Yoshihide

100%
Żakowski K.
Nowa Polityka Wschodnia
|
2023
|
issue 2(37)
9-28
RU
Япония - одна из стран с наибольшей нестабильностью глав правительств в мире. Целью данной статьи является рассмотрение как структурных, так и личностных причин такого положения дел на примере короткого срока правления премьер-министра Ёсихидэ Суги (2020-2021 гг.). В то время, как сильная ведомственная секционность в правительстве, фракционность в Либерально-демократической партии (ЛДП), высокая частота выборов в парламент и на должность лидера правящей партии, а также политическая культура консенсуса, затрудняли премьер-министром оставаться у власти в течение более длительного периода, избирательная и административная реформы 1990-х годов облегчили главам правительств стабилизацию социальной и партийной базы поддержки правительства. Однако полное использование новых институциональных инструментов для удержания власти зависело от способности премьер-министра создать положительный образ себя среди избирателей. В статье анализируется, почему премьер-министр Суга, несмотря на то, что возглавлял стабильную правящую коалицию в обеих палатах парламента и имел большой опыт в процессе принятия решений, не смог сохранить изначально высокую популярность правительства и ушел в отставку лишь через год после формирования своего кабинета.
EN
Japan is one of the countries with the most frequently changing heads of government in the world. The aim of this article is to examine both the structural and individual causes of this situation by using the example of the short term in office of Prime Minister Suga Yoshihide from 2020 to 2021. While such factors as strong ministerial sectionalism in the government, factionalism in the Liberal Democratic Party (LDP), high frequency of parliamentary and ruling party presidential elections, as well as consensual political culture made it difficult for prime ministers to remain in office for a longer period of time, the electoral and administrative reforms of the 1990s facilitated the heads of government to stabilize the government’s social and party base of support. Nevertheless, the usage of the new institutional instruments to remain in power depended on the prime minister’s ability to create his/her positive image among voters. This article analyzes why Prime Minister Suga, despite leading a stable ruling coalition in both houses of the parliament and having extensive experience in decision-making process, was unable to maintain the government’s initially high popularity and resigned only one year after having formed his cabinet.
5
Publication available in full text mode
Content available

Revision of Japan’s Foreign Policy After Donald Trump’s Electoral Victory

100%
Żakowski K.
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
|
2019
|
vol. 23
|
issue 1
85-101
EN
The article analyzes the process of modification of Japan’s foreign policy after Donald Trump’s election as US president. As short- and middle-range aims of Japan’s diplomatic strategy were outlined with expectation of victory of Hillary Clinton, Tokyo was forced to abruptly change its policy. Relying on the neoclassical realist theory, the article examines the complex interaction between the external factors, such as security threats from North Korea or China, and domestic factors both in Japan and the US, that is personal, institutional, societal and economic determinants. It is argued that while it was strategic convergence between Tokyo and Washington that enabled relatively smooth cooperation between Prime Minister Abe and President Trump, internal factors, such as right-wing credentials of both decision makers, distorted and to some extent facilitated this process.
6
Publication available in full text mode
Content available

Problemy historyczne a starania Japonii o stałe członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa ONZ

100%
Żakowski K.
Polityka i Społeczeństwo
|
2021
|
vol. 19
|
issue 1
133-147
EN
The article examines the impact of history problems on Japan’s long-lasting efforts to gain permanent membership in the United Nations (UN) Security Council. It analyzes both the domestic stimuli behind Tokyo’s stance on the UN reform and the external constraints on the UN Security Council enlargement. It is argued that while problems with Japan’s bid for permanent membership in the UN Security Council stemmed mainly from divergent interests of member states, history issues constituted an additional obstacle that weakened Tokyo’s position in negotiations on the UN reform. The discourse on lack of repentance by Japan for the atrocities committed during the Second World War was instrumentally used by the country’s rivals, mainly China and South Korea, all in the effort to hinder Tokyo’s efforts on the international arena.
PL
Artykuł analizuje wpływ problemów historycznych na długie starania Japonii o uzyskanie stałego członkostwa w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Badane są zarówno wewnętrzne uwarunkowania stanowiska rządu w Tokio wobec reformy ONZ, jak i czynniki międzynarodowe hamujące proces powiększenia składu Rady Bezpieczeństwa. Dowodzi się, że o ile problemy z realizacją japońskich planów uzyskania stałego miejsca w Radzie Bezpieczeństwa ONZ wynikały głównie z różnorodnych interesów państw członkowskich, o tyle kwestie historyczne stanowiły dodatkową przeszkodę, która osłabiała pozycję rządu w Tokio podczas negocjacji na temat reformy ONZ. Dyskurs dotyczący braku skruchy ze strony Japonii za zbrodnie popełnione w czasie drugiej wojny światowej został wykorzystany przez rywali Japonii, głównie przez Chiny i Koreę Południową, do podważenia starań rządu w Tokio na arenie międzynarodowej.
7
Publication available in full text mode
Content available

A neoclassical-realist analysis of Japan’s stance on cross-strait relations

100%
Żakowski K.
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
|
2022
|
vol. 58
6-24
EN
Since 1972, Tokyo has maintained official diplomatic relations with Beijing, while stressing the importance of peace and stability across the Taiwan Strait. Based on governmental documents and decision-makers’ political declarations, this article examines Japan’s approach towards cross-strait relations since the 1990s. It applies the perspective of neoclassical realism by analyzing both the international determinants (independent variables) and the domestic factors (intervening variables) behind Tokyo’s approach to ‘One China’ policy. The article tries to answer the question why different Japanese governments reacted in various ways to cross-strait frictions and rapprochement. It is argued that the level of Tokyo’s involvement in the Taiwan problem was dependent both on international and domestic factors. Growing concerns about China’s military buildup, coupled with a gradual demise of pro-Beijing faction in the Liberal Democratic Party, pushed Japan towards containing the People’s Republic of China (PRC) while ameliorating relations with Taipei. As Sino-Japanese relations deteriorated, Tokyo became less inclined to lecture Taiwan against provoking Beijing and more willing to support Taipei’s international initiatives. At the same time, Japan started perceiving cross-strait rapprochement not only as a factor stabilizing the regional security system, but also as a potential threat to national security.
8
Publication available in full text mode
Content available

Introduction

51%
Ciesielska-Klikowska J., Marczuk-Karbownik M., Żakowski K.
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
|
2019
|
vol. 23
|
issue 1
5-8
EN
-
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.