Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Libertariańska droga do postczłowieka. Ekstropianizm Maxa More’a

100%

MACIEJOWSKI E.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2015

vol. 28

issue 3 (111)

The article analyzes the basic assumptions of Max More’s extropianism, a current of transhumanist thought which emerged at the turn of the 1990’s. Extropianism was the first attempt at creating a complete transhumanist philosophy, and it turned out the only variant of transhumanism having such far-reaching political implications. While a majority of transhumanist thinkers abstain from any political declarations, More believes accepting the anarcho-capitalist version of libertarianism is a natural and necessary implication of his views. Extropy is a metaphorical antonym of entropy, denoting the extent of the existing order and complexity. According to More, increasing extropy is the goal of all the living organisms, including the human beings. In the first version of his extropist manifesto, entitled The Extropian Principles 2.5, More enumerates five principles of sustained extropy increase, namely: boundless expansion, self-transformation, dynamic optimism, intelligent technology, and spontaneous order. According to the principle of spontaneous order, an increase in entropy is fostered in decentralized systems which come into being as a result of the application of the accepted basic rules of action and which do not involve authoritarian centralized control over individuals. Therefore it is libertarianism in its anarcho-capitalist version that More believes to be the only social and political order that will promote extropianism. In his opinion, only the libertarian system ensures the freedom of experiment, the freedom of technological development and the freedom of research, simultaneously advocating a society with little or no government power. More agrees with the libertarians that government power results in limiting those areas of life which, once left undisturbed, become self-regulated and self-developed. Contrary to More’s contentions, while combining libertarianism with transhumanism remains a possibility, the two intellectual currents are actually independent. Libertariansim may though provide a social framework in which the transhumanist ideas might be implemented once demands to do so should appear. Otherwise, transhumanism necessarily involves libertarianism only in one instance, namely, on the grounds of the processual vision of the reality, once the rules operating in the natural world (i.e. self-organization, evolution, and expansion) are transferred onto the society composed of rational and expansive individuals who tend to preserve their existence, in particular foster its biological dimension. Such a vision of the reality, however, is not a constitutive element of transhumanism, and is characteristic of early extropianism only. In the later versions of his Principles of Extropy More abandons his radical ideas and supports loosely defined liberal ‘open societies.’ By doing away with the principle of spontaneous order, he eliminates the problematic metaphysical implications of extropianism and transforms it into an exclusively moral project. Translated by Dorota Chabrajska

Artykuł analizuje podstawowe założenia ekstropianizmu Maxa More’a, odłamu myśli transhumanistycznej powstałego na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Była to pierwsza próba stworzenia kompletnej filozofii o charakterze transhumanistycznym i zarazem jedyna wersja transhumanizmu o tak daleko idących implikacjach politycznych. Przyjęcie anarchokapitalistycznej wersji libertarianizmu jest dla More’a naturalną i konieczną konsekwencją głoszonych poglądów, podczas gdy większość transhumanistów odcina się od jakichkolwiek deklaracji politycznych. Ekstropia to metaforyczny termin skonstruowany w opozycji do entropii, oznaczający miarę uporządkowania i złożoności. Dążenie do zwiększania ekstropii jest celem wszystkich organizmów żywych, w tym także ludzi. W pierwszej wersji swojego manifestu, The Extropian Principles 2.5, More wyróżnia pięć zasad, których realizacja ma pozwolić na jej osiągnięcie. Są to: nieograniczona ekspansja, samoprzekształcanie, dynamiczny optymizm, inteligentna technologia, spontaniczne porządkowanie. Ostatnia zasada mówi, że zwiększaniu ekstropii sprzyjają systemy organizujące się spontanicznie, w wyniku konsekwentnego realizowania przyjętych podstawowych reguł działania, bez nadrzędnej nadzorującej instancji. Oznacza to, że jedynym sprzyjającym ekstropianizmowi porządkiem społecznym i politycznym jest libertarianizm w swojej wersji anarchokapitalistycznej, ponieważ tylko on zapewnia swobodę eksperymentowania, rozwoju technologii i prowadzenia badań oraz odrzuca istnienie rządu, którego rola polega wyłącznie na ograniczaniu tego, co zostawione samemu sobie, będzie regulowało i rozwijało się samo. Wbrew twierdzeniom More’a, połączenie libertarianizmu z transhumanizmem nie jest wcale konieczne, lecz jest tylko jedną z możliwości. Libertarianizm dostarcza ramy społecznej, w której, jeśli są osoby tego pragnące, można rozwijać postulaty transhumanizmu. Ich połączenie jest konieczne tylko przy przyjęciu szczególnej, procesualnej wizji rzeczywistości, w której reguły rządzące światem przyrody (samoorganizowanie się, ewolucja, rozwój) przeniesiemy na świat społeczny, przyjmując przy tym koncepcję jednostek racjonalnych, rozwijających się, dążących do zachowania swojej egzystencji, w szczególności biologicznej. Tymczasem taka wizja świata nie jest elementem konstytutywnym transhumanizmu w ogóle, a jedynie jego szczególnej odmiany – ekstropianizmu, i to we wczesnej jego postaci. W późniejszych wersjach „Zasad ekstropii” More wycofuje się ze swoich radykalnych postulatów na rzecz wspierania luźno zdefiniowanych „społeczeństw otwartych” o charakterze liberalnym. Pozbywając się zasady spontanicznego porządkowania, oczyszcza ekstropianizm z jego problematycznych konsekwencji metafizycznych i przekształca w projekt o charakterze wyłącznie etycznym.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 MACIEJOWSKI E.

1 2015

Search results

Libertariańska droga do postczłowieka. Ekstropianizm Maxa More’a