Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Tekla z Wodzickich Małachowska jako protektorka Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie. Przyczynek do biografii

100%

Krzewska E., Skrzyniarz R.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2015

vol. 34

issue 1

The person I described in my article is Tekla Małachowska nee Wodzicka (1764–1829), daughter of Eliasz, a starost of Krakow, and Ludwika Wielopolska. Tekla was the second wife of Piotr Małachowski (1730–1799), the governor of Krakow province. After her husband’s death, she settled in Stopnice near Krakow. She came back to public life during the period of the Duchy of Warsaw. Then she moved to Krakow and rendered services to the cause of organizing the Charity Association in Krakow. In February 1817 Małachowska became the first President of the Charity Association. She was taking care of the persons under the Charity Association’s charge, organizing charitable concerts and balls where she assembled money for the Charity Association. Thanks to her personal qualities and welfare-and-social work Małachowska gained the general respect of community. Her friends were not only among the representatives of aristocratic houses but also leading intellectualists of the time, such as Jan Śniadecki, who bequeathed 12 thousands Polish zlotys for education of children in Niedźwiedź. Tekla Małachowska died on 22 December 1829, and was buried with her husband in Niedźwiedź In token of gratitude for her protection, on 11 February 1821 the Charity Association resolved to hang the portraits painted on metal of Tekla Małachowska and Stanisław Mieroszewski in the Chapel of the Poor in the Wawel Castle. These portraits, stamped in copper, were distributed later among the members of the Charity Association. After Małachowska’s death, a funeral mass for her soul was said on 16 January 1830 was. A few years later that sermon was recorded in the commemorative book/visitor’s book of the deceased benefactors of the Charity Association in Cracow.

Bohaterką tekstu jest Tekla z Wodzickich Małachowska (1764–1829), córka Eliasza, starosty krakowskiego, i Ludwiki z Wielopolskich. Tekla była drugą żoną Piotra Małachowskiego (ok. 1730–1799), wojewody krakowskiego. Po śmierci męża zamieszkała w Stopnicy pod Krakowem. Do życia publicznego powróciła w okresie Księstwa Warszawskiego. Wtedy przeniosła się do Krakowa. Włączyła się w działania przy organizacji Towarzystwa Dobroczynności. W lutym 1817 roku została pierwszą prezeską Towarzystwa. Troszczyła się o swoich podopiecznych, organizowała koncerty charytatywne, bale, na których zbierała pieniądze dla Towarzystwa. Walory osobiste i działalność społeczno-charytatywna zyskały jej powszechny szacunek. Do grona przyjaciół zaliczali ją nie tylko przedstawiciele rodów magnackich osiadłych w Krakowie, ale także czołowi intelektualiści epoki, m.in. Jan Śniadecki. Testamentem zapisała 12 tys. złp na edukację dzieci w Niedźwiedziu. Zmarła 22 grudnia 1929 roku, pochowana obok męża w Niedźwiedziu. Towarzystwo było bardzo wdzięczne protektorce za opiekę, dlatego 11 lutego 1821 roku uchwaliło, aby malowane na blasze portrety jej i Stanisława Mieroszewskiego zawiesić w kaplicy ubogich na Wawelu. Portrety te, odbite na miedzi, później rozpowszechnione zostały wśród członków towarzystwa. Po śmierci Małachowskiej 16 stycznia 1830 roku w kaplicy ubogich odprawiono żałobne nabożeństwo za jej duszę. Wygłoszone na nim wtedy kazanie ku czci Tekli Małachowskiej kilka lat później wpisano do pamiątkowej Księgi zmarłych dobroczyńców Towarzystwa.

Rozwój kultu św. Józefa w Polsce a siedemnastowieczna fundacja kościoła parafialnego pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach

100%

Krzewska E., Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

2021

vol. 116

185-201

On 30 October 1637, Bishop Jakub Zadzik (1582-1642), at the request of Krzysztof Jóźwik, the owner of glassworks in Kokanin and its vicinity, erected and endowed the parish of St. Joseph the Spouse of the Blessed Virgin Mary in Bieliny, a town lying in the property of the bishops of Kraków. The Kraków chapter approved the privileges granted by the bishop to the church and peasants. The patronage over the temple was taken over by Jakub Zadzik. Its construction began that same year. K. Jóźwik, as the founder, took part in everything, worked on erecting walls and took care of the church’s furnishings. He bought a monstrance, solicited the installation of an organ, and allocated funds for the organist’s upkeep. The construction of the temple took less than six years and on 14 June 1643, the bishop of Kraków, Tomasz Oborski, consecrated it. The article attempts to answer the question of who decided that the temple in a small town near Kielce, constructed in the first half of the 17th century, was dedicated to St. Joseph Spouse of the Blessed Virgin Mary. In Poland at that time, only a few monastic churches located in large cities: Kraków, Lublin and Poznań had such patrons. Was it the decision of the Bishop of Kraków? Was the choice of the patron influenced by the initiator and the builder of the new parish and church, K. Jóźwik?

Dnia 30 października 1637 r. biskup Jakub Zadzik (1582-1642), na prośbę Krzysztofa Jóźwika, właściciela hut szkła w Kokaninie i okolicach, erygował i uposażył parafię pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach, miejscowości leżącej w dobrach biskupów krakowskich. Kapituła krakowska zatwierdziła przywileje nadane przez biskupa dla kościoła i włościan. Prawo patronatu nad świątynią objął J. Zadzik. Jeszcze tego samego roku rozpoczęła się jej budowa. K. Jóźwik, jako fundator, czuwał nad wszystkim, pracował przy wznoszeniu murów i troszczył się o wyposażenie kościoła. Zakupił monstrancję, zabiegał o zainstalowanie organów i przeznaczył środki na utrzymanie organisty. Budowa świątyni trwała niespełna sześć lat i już 14 czerwca 1643 r. biskup krakowski Tomasz Oborski dokonał jej konsekracji. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, kto zdecydował, że świątyni w małej podkieleckiej miejscowości w pierwszej połowie XVII wieku nadano wezwanie św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. W Polsce w tym czasie takie wezwanie miało tylko kilka kościołów zakonnych usytuowanych w dużych miastach: Krakowie, Lublinie, Poznaniu. Czy taką decyzję podjął biskup krakowski? Czy na wybór patrona miał wpływ pomysłodawca nowej parafii oraz budowniczy kościoła, K. Jóźwik?

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 2021

1 2015

2 Krzewska E.

2 Skrzyniarz R.

Search results

Tekla z Wodzickich Małachowska jako protektorka Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie. Przyczynek do biografii

Rozwój kultu św. Józefa w Polsce a siedemnastowieczna fundacja kościoła parafialnego pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach