Search results

1

DEROGATORY FORCE AND THE OFFENSIVENESS OF SLURS

100%

Liu C.

Organon F. medzinárodný časopis pre analytickú filozofiu

|

2021

|

vol. 28

|

issue 3

626 – 649

EN

Slurs are both derogatory and offensive, and they are said to exhibit “derogatory force” and “offensiveness.” Almost all theories of slurs, except the truth-conditional content theory and the invocational content theory conflate these two features and use “derogatory force” and “offensiveness” interchangeably. This paper defends and explains the distinction between slurs’ derogatory force and offensiveness by fulfilling three goals. First, it distinguishes between slurs’ being derogatory and their being offensive with four arguments. For instance, ‘Monday’, a slur in the Bostonian argot, is used to secretly derogate African Americans without causing offense. Secondly, this paper points out that many theories of slurs run into problems because they conflate derogatory force with offensiveness. For example, the prohibition theory’s account of offensiveness in terms of prohibitions struggles to explain why ‘Monday’ is derogatory when it is not a prohibited word in English. Third, this paper offers a new explanation of this distinction from the perspective of a speech act theory of slurs; derogatory force is different from offensiveness because they arise from two different kinds of speech acts that slurs are used to perform, i.e., the illocutionary act of derogation and the perlocutionary act of offending. This new explanation avoids the problems faced by other theories.

2

A Technical analysis of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku – From a Karate and Chinese martial arts perspective as it affected Kano Jigoro

51%

Liu C., Jung K., Shishida F.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2016

|

vol. 16

|

issue 1

1-10

EN

Background. There is frequent communication and a complex relationship between the martial arts in Eastern Asia, in particular between China and Japan. Nowadays Chinese martial arts are facing the issue of globalization following the wave of Chinese modernization. These authors believe is important to understand the core of martial arts through historical and comparative studies of the time before martial arts spread overseas. In fact, Kano Jigoro referred to Karate in his book Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku written in 1924 as well to a set of movements or physical exercises that are now part of Judo. Karate has a close relationships with Chinese martial arts. Based on the analysis in this study, Kano must have known of the relationship between Karate and Chinese martial arts. What is more, Kano had direct contact with Chinese martial arts when he went to China and saw them being practiced. He even said that Chinese martial arts were similar to the Japanese martial art of Jujutsu. Based on these facts, this study will use Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku as a clue to analyze the connection between Kano Jigoro and Chinese martial arts. Aims and objectives. To reveal the connections between Kano Jigoro and Chinese martial arts through Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, the study has to solve the following problems: 1. What kind of relationship do Karate and Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku have? 2. Did Kano consider the relationship of Karate to Chinese martial arts when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? 3. What kind of martial arts did Kano see when he went to China in 1902? Do similarities exist in the techniques or any other aspects of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku and the Chinese martial arts that Kano saw in China. Method. This is historical research combined with a phenomenological and technical approach. The study analyzes the technique of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, and compares it with Karate and Chinese martial arts. The study also discovers what connections existed between Kano and Chinese martial arts based on related documents and materials. Results. The Tandoku movement and Karate do have a close relationship. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, as a kind of kata of Judo, has striking techniques that used to be seen in Karate. It should also be borne in mind that Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku was created two years after Gichin Funakoshi started spreading Karate to the Japanese mainland. Kano should also have known this history when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano was more likely referring to Shuaijiao when he said he was excited to find the Chinese martial arts were similar to Jujutsu. Furthermore, Shuaijiao shares similarities with Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku in both techniques and training methods.

PL

Tło. Między sztukami walki w Azji Wschodniej, szczególnie w Chinach i Japonii, istnieją złożone relacje i cechy wspólne. Obecnie chińskie sztuki walki stoją w obliczu problemu globalizacji pod falą modernizacji Chin. Autorzy uważają, że ważne jest, aby zrozumieć istotę sztuk walki poprzez badania historyczne i porównawcze zanim sztuki walki rozprzestrzenią się w innych krajach. W rzeczywistości książka Seiryoku zen’yo Kokumin Taliku, napisana przez Jigoro Kano w 1924 roku, wspominała o karate a także zawierała zestaw ruchów i ćwiczeń fizycznych, które są obecnie częścią judo. Karate ma bliskie relacje z chińskimi sztukami walki. Na podstawie analizy w tym badaniu można stwierdzić, iż Kano widział związek karate i chińskich sztuk walki. Co więcej, Kano miał bezpośredni kontakt z chińskimi sztukami walki, kiedy udał się do Chin i miał okazję obserwować je osobiście. Stwierdził nawet, że chińskie sztuki walki są podobne do japońskiej sztuki walki jujutsu. Na podstawie wskazanych faktów, to badanie korzysta z Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku jako wskazówki do analizy związku Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki. Problem i cel. Aby przedstawić związek Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki poprzez Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, w badaniu pozostawiono do analizy następujące problemy: (1) Jaki jest związek między karate a Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (2) Czy Kano rozważał związek karate i chińskiej sztuki walki, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (3) Jakie sztuki walki Kano zobaczył, gdy udał się do Chin w 1902 roku? (4) Czy istnieją podobieństwa w technikach lub innych elementach Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku i chińskich sztukach walki, które Kano widział w Chinach? Metoda. Jest to badanie historyczne o podejściu fenomenologicznym i technicznym. W badaniu zanalizowano technikę Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku oraz porównano ją z karate i chińskimi sztukami walki. Badanie dotyczy także koneksji, które istniały między Kano a chińskimi sztukami walki w oparciu o odpowiednie dokumenty i materiały. Wyniki. Ruch Tandoku i karate mają bliskie relacje. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, to rodzaj kata w judo. Zawierają one techniki ciosów, które były widoczne w karate. Należy także wziąć pod uwagę fakt, że Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku został stworzony w dwa lata później, po tym jak Gichin Funakoshi zaczął rozpowszechniać karate na głównych wyspach Japonii. Kano powinien był znać historię, gdy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano częściej odnosił się do shuaijiao, kiedy odkrył podobieństwo chińskich sztuk walki do jujutsu. Natomiast shuaijiao łączy wiele podobieństw z Seiryokuzen’yo Kokumin taiiku w zakresie techniki i metod szkolenia. Wnioski. (1) Ruch Tandoku ma ścisły związek z karate i technikami Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (2) Kano prawdopodobnie znał historię karate, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (3) Kano częściej odnosił się do shuaijiao, gdy w 1902 mówił o podobieństwach chińskich sztuk walki i jujutsu. 4) W shuaijiao występują pewne podobieństwa do Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku - nie tylko jeśli chodzi o technikę, ale także metody szkolenia.

3

The influence of karateka Gichin Funakoshi on Jigoro Kano and taekwondo leaders

51%

Jung K., Liu C., Shishida F.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2015

|

vol. 15

|

issue 3

49-53

EN

Problem. The purpose of this study is to examine the direct influence of karateka (karate practitioner) Gichin Funakoshi on Jigoro Kano, the founder of judo, and the founders of Korea’s national sport, taekwondo, especially Won Kuk Lee and Byung Jick Ro. Kano founded Seiryoku zen’yō Kokumin Taiiku (National Physical Education According to the Principle of Best Use of Energy) in 1924, but the movements seemed to have been greatly influenced by Karate. This study takes up two questions: First, how did Gichin Funakoshi influence Jigoro Kano. And second, how did Gichin Funakoshi influence taekwondo leaders. Method. This study is historical research based on relevant data analysis. In the question 1, the solo moves of Shotokan karate-do with the seiryoku zen’yō kokumin taiiku style were compared. In the question 2, literature and newspaper articles about karate and taekwondo from Korea and Japan are analyzed to investigate the motivations, objectives, and beliefs of Funakoshi and early Korean taekwondo leaders for their martial arts practice. Results. As a result, this study has found: (1) Funakoshi’s karate style and Kano’s seiryoku zen’yō kokumin taiiku style shared some similarities, especially in terms of punching, kicking. Differences were found in the direction of punches, standing postures and simultaneity of upper-body defense in kicking attacks. (2) Lee and Ro practiced karate at the Shotokan dojo by Funakoshi while they were studying in Japan. They were influenced by Funakoshi’ training method, kata (a series of fixed technique motion for selfpracticing), and philosophy, which led them to found the first Karate school (the original version of Taekwondo school) in Korea around the time of Korea’s liberation in 1945.

PL

Cel. Celem niniejszej pracy jest zbadanie bezpośredniego wpływu karateki Gichin Funakoshi, który uczył się karate na Okinawie od Itosu Anko i Azato Anko i nie tylko spopularyzował współczesne karate w Japonii, ale także wywarł wpływ na Jigoro Kano, twórcę judo, a także na założycieli sportu narodowego Korei, taekwondo, zwłaszcza Won Kuk Lee i Byung Jick Ro. Kano założył Seiryoku zen’yō Kokumin Taiiku (Państwowe Wychowanie Fizyczne Zgodnie z Zasadą Najlepszego Wykorzystania Energii) w roku 1924, ale wydaje się, że jego ruch był pod dużym wpływem karate. Badanie zawiera dwa pytania: po pierwsze, w jaki sposób Gichin Funakoshi wpłynął na Jigoro Kano. A po drugie, jaki wpływ miał Gichin Funakoshi na liderów taekwondo. Metoda. Niniejsza praca jest badaniem historycznym w oparciu o odpowiednie analizy danych. W celu odpowiedzi na 1 pytanie porównywano pojedyncze ruchy w stylu Shotokan karate-do z Seiryoku zen’yō Kokumin Taiiku. W pytaniu 2, w celu zbadania motywacji, celów i przekonań Funakoshiego i wczesnych koreańskich wiodących praktyków taekwondo w związku z ich praktyką sztuk walki przeanalizowano literaturę tematu i artykuły z gazet dotyczące karate i taekwondo z Korei oraz Japonii. Wyniki. W wyniku tego badania wykazano, iż: (1) styl karate Funakoshi i styl reprezentowany przez Kano Seiryoku zen’yō Kokumin Taiiku mają pewne podobieństwa, szczególnie w zakresie uderzeń i kopnięć. Stwierdzono różnice jeśli chodzi o kierunek ciosów, postawę stojącą i jednoczesność obrony górnej części ciała w atakach z użyciem kopnięć. (2) Lee i Ro ćwiczyli karate Shotokan dojo według metody Funakoshiego podczas swoich studiów w Japonii. Byli pod wpływem metody szkolenia Funakoshiego, kata (seria stałej techniki ruchu do samodzielnego ćwiczenia) i filozofii, które doprowadziły ich do założenia pierwszej szkoły karate (oryginalna wersja szkoły Taekwondo) w Korei w czasach wyzwolenia tego kraju w 1945 roku.

Refine search results

2 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

1 Organon F. medzinárodný časopis pre analytickú filozofiu

3 Liu C.

2 Jung K.

2 Shishida F.

1 2021

1 2016

1 2015

DEROGATORY FORCE AND THE OFFENSIVENESS OF SLURS

A Technical analysis of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku – From a Karate and Chinese martial arts perspective as it affected Kano Jigoro

The influence of karateka Gichin Funakoshi on Jigoro Kano and taekwondo leaders