Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Skaz Rulz: (Re-)Oralisation of Contemporary British Fiction

100%
Maziarczyk G.
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
|
2014
|
vol. 38
|
issue 1
EN
Taking as its starting point the Russian Formalist concept of skaz, this paper discusses a number of contemporary British novels in which the illusion of spontaneous speech is created. It analyses basic textual signals of the skaz the narrator’s idiosyncratic style, frequent addresses to the “you” of the addressee and a highly digressive narrative structure. The skaz mode proves to be a narrative strategy which cannot be associated with a particular literary convention its popularity should rather be related to the tendencies in contemporary culture indicative of its general re-oralisation.
2

Transhumanist Dreams and/as Posthuman Nightmares in Black Mirror

100%
Maziarczyk G.
Roczniki Humanistyczne
|
2018
|
vol. 66
|
issue 11: Anglica. Zeszyt specjalny
125-136
EN
This paper analyses a TV series Black Mirror in relation to transhumanism, a philosophical movement that endorses (bio)technological augmentation as a means whereby mankind will transcend its current biological limitations and reach a new, posthuman stage in its evolution. Taking tendencies observable in contemporary Western societies as the starting point for its depiction of the near future, Black Mirror gives fictional representation to such transhumanist concepts as disembodied, transferable consciousness and enhanced cognition, and suggests that more often than not they may give rise to posthuman dystopia rather than utopia, envisioned by transhumanism.
PL
Niniejszy artykuł poddaje analizie serial telewizyjny Czarne zwierciadło jako swoistą polemikę z transhumanizmem, prądem filozoficznym propagującym (bio)technologiczne ulepszenie jako środek, który pozwoli ludzkości przekroczyć biologiczne ograniczenia i osiągnąć nowy, post-ludzki etap ewolucji. Wychodząc od tendencji dających się zaobserwować we współczesnym społeczeństwie, Czarne zwierciadło przedstawia w fikcyjnej formie takie koncepcje transhumanistyczne jak świadomość oddzielona od ciała, czy też wzmocnione poznanie i sugeruje, że w większości przypadków mogą się one przyczynić do rozwoju post-ludzkiej dystopii raczej niż utopii, zakładanej przez transhumanistów.
3

The Author’s Second Self or a Set of Implicit Norms: The Concept of the Implied Author and Its Discontents

100%
Maziarczyk G.
Roczniki Humanistyczne
|
2017
|
vol. 65
|
issue 11: Anglica
137-145
EN
Despite being a standard element of formalist poetics, the notion of the implied author actually resists easy conceptualisation. This paper analyses classical Western theorisations of the implied author and relates them to relevant Polish literary-theoretical studies in order to assess the utility of the concept. It demonstrates that the implied author can be construed as an anthropomorphic entity (re-)constructed by the reader on the basis of textual signals. Thus understood, the notion of the implied author throws into sharp relief a lack of straightforward correlation between the real author and the idea of author derived from the text, and therefore proves to be a useful literary-theoretical tool.
PL
Mimo że pojęcie autora implikowanego jest standardowym elementem poetyki formalistycznej, nie poddaje się ono łatwej konceptualizacji. Niniejszy artykuł analizuje klasyczne, zachodnie omówienia tego pojęcia i odnosi je do zbliżonych polskich studiów historycznoliterackich w celu określenia jego przydatności. Analiza wykazuje, że autor implikowany może być konceptualizowany jako antropomorficzny byt, (re)konstruowany przez czytelnika na podstawie sygnałów tekstowych. Takie rozumienie pojęcia autora implikowanego pozwala na podkreślenie braku prostej korelacji między rzeczywistym autorem a figurą autora wywiedzioną z tekstu i tym samym odsłania jego użyteczność jako narzędzia teoretycznoliterackiego.
4

From Metareference to Storytelling: Multimodality in Contemporary American Fiction

100%
Maziarczyk G.
Roczniki Humanistyczne
|
2013
|
vol. 61
|
issue 5: Neofilologia
281-295
EN
The aim of this paper is to discuss the use of multimodality, that is simultaneous employment of verbal and non-verbal semiotic resources, in American fiction from the postmodern novel of the 1960s to the recent examples of novels that depart from the conventional, purely verbal format. In William H. Gass’s Willie Masters’ Lonesome Wife, the first text to be discussed, multimodality ties in with obsessive self-reflexivity, typical of high postmodernism, and mobilisation of the metaphoric potential of the printed codex as object: the metaphoric equivalence between the book and the body of the eponymous heroine constitutes the core of Gass’s exploration of the text-reader interaction. Like Willie Masters’ Lonesome Wife, VAS: An Opera in Flatland by Steve Tomasula relies on the semiotic potential of the book-body equivalence and contains explicitly metareferential elements; however, it goes beyond mere self-reflexive exploration of the status of a literary text: for Tomasula VAS as book and as novel becomes an embodiment of a transition from the human to the post-human condition. Finally, in Jonathan Safran Foer’s Extremely Loud and Incredibly Close, the last book to be discussed in this paper, multimodality is primarily employed as a storytelling device, which only indirectly – that is, via a juxtaposition of words and images – gives the novel a metareferential dimension.
PL
Celem niniejszego artykułu jest omówienie wykorzystania multimodalności, czyli jednoczesnego użycia werbalnych i niewerbalnych środków semiotycznych, w prozie amerykańskiej od powieści postmodernistycznej z lat sześćdziesiątych do najnowszych przykładów tekstów, które odchodzą od konwencjonalnego, czysto werbalnego formatu. W pierwszym z omawianych utworów, Willie Masters’ Lonesome Wife William H. Gassa, multimodalność wiąże się z obsesyjną autotematycznością, typową dla wysokiego postmodernizmu, oraz wykorzystaniem potencjału metaforycznego książki jako obiektu: metaforyczna ekwiwalencja książki i ciała tytułowej bohaterki stanowi rdzeń przedstawienia interakcji między książką a czytelnikiem. Podobnie jak Willie Masters’ Lonesome Wife, VAS: An Opera in Flatland Steve’a Tomasuli wykorzystuje potencjał semiotyczny ekwiwalencji pomiędzy książką i ciałem i zawiera wyraźne elementy metareferencyjne; jednakże, utwór ten wychodzi poza autotematyczne rozważania na temat statusu dzieła literackiego: dla Tomasuli VAS jako książka i powieść staje się ucieleśnieniem przejścia od człowieczeństwa do post-człowieczeństwa. Z kolei w powieści Jonathana Safrana Foera Strasznie głośno, niesamowicie blisko, ostatnim z omawianych utworów, multimodalności służy głównie opowiedzeniu historii i tym samym wymiar metareferencyjny tego utworu zostaje tylko zasugerowany poprzez zestawienie słów z obrazami.
5
Publication available in full text mode
Content available

Narrative Fiction and Other Media: An Introduction

63%
Maziarczyk G., Drąg W.
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
|
2020
|
vol. 44
|
issue 2
DE
-
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.