Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem niniejszego artykułu jest przegląd sposobów definiowania seksualizacji, zmian i dyskusji wokół tego pojęcia, a także ich znaczenia dla nauki oraz praktyki społecznej. Pojęcie seksualizacji początkowo było używane w piśmiennictwie w sposób niekonsekwentny, przy okazji rozważania szczegółowych zagadnień normatywnej seksualności i zaburzeń rozwoju na skutek wykorzystania seksualnego. Około dwadzieścia lat temu zaczęto nadawać temu pojęciu nowe, rozszerzone znaczenie i ujmować je jako zjawisko społeczno-kulturowe. Ważnym wydarzeniem, które ugruntowało to rozumienie i przyczyniło się do jego upowszechnienia, była publikacja w 2007 r. raportu grupy zadaniowej APA na temat seksualizacji dziewczyn. Zdefiniowano w nim seksualizację jako wieloaspektowe zjawisko, mające swój wymiar kulturowy, interpersonalny i intrapsychiczny. Definicja APA stała się jednym z głównym punktów odniesienia w późniejszych analizach naukowych i w praktyce społecznej. Jednocześnie stała się przedmiotem wielu dyskusji dotyczących istoty samego pojęcia, jak i jego relacji do pojęć powiązanych, m.in. zdrowia seksualnego, uprzedmiotowienia, przemocy i emancypacji seksualnej. Analiza sposobów definiowania pojęcia oraz dyskusji na jego temat stały się punktem wyjścia do zaproponowania własnej definicji, w której opisano seksualizację jako niepożądaną społecznie zmianę ustalonych skryptów seksualnych. Propozycja ta została oparta na teoretycznej koncepcji społecznych uwarunkowań seksualności według Simona i Gagnona. Na zakończenie artykułu wskazano obszary wymagające podjęcia dalszych prac naukowych (koncepcyjnych i empirycznych) oraz obszary praktyki społecznej, gdzie wiedza o zagadnieniu – w obecnej formie – może być wykorzystywana.
EN
The aim of this article is to review definitions of the concept of sexualisation, changes and discussions on its conceptualizations as well as their significance for science and social practice. This concept was originally used in the literature in an inconsistent manner, when defining specific, narrow issues related to normative sexuality and disturbances of development caused by sexual abuse. About twenty years ago, a new, extended meaning of sexualisation as a socio-cultural phenomenon was introduced. This sense of the term was grounded and than, disseminated, by an important event – the publication of the Report of the APA Task Force on the Sexualisation of Girls in 2007. The report has defined sexualisation as a multi-faceted phenomenon that has its cultural, interpersonal and intra-psychic dimensions. The definition of APA has become one of the main reference points in subsequent scientific analyses and in social practice. It has become also the subject of many discussions concerning the essence of the very concept as well as its relation to other concepts, e.g. sexual health, objectification, violence and sexual emancipation. The analysis of the ways, how the concept was defined and discussed has become the starting point for a new definition. Thus, sexulisation is proposed to be understood as a socially detrimental change of the established sexual scripts. This proposal will be referred to the theoretical model of social influence on sexuality proposed by W. Simon and J.H. Gagnon (1973, 1986). At the end, the issues that require further elaboration (conceptual and empirical) are identified as well as domains of social practice where the knowledge on sexualisation in its current state can be used.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza sposobów, w jakie osoby uwikłane w sytuacje wykorzystania seksualnego dziecka postrzegają i przeżywają kontakty z innymi ludźmi oraz jak nadają im znaczenia. Przeprowadzona analiza piśmiennictwa doprowadziła do sformułowania kilku wniosków. Po pierwsze, uwikłanie w sytuacje wykorzystania seksualnego dziecka może przybierać formę różnorodnych ról w krzywdzącej interakcji, które często współwystępują w życiu tej samej osoby. Po drugie, można zauważyć podobieństwa w sposobach postrzegania relacji interpersonalnych opisywanych w piśmiennictwie jako konsekwencje doświadczenia wykorzystania seksualnego w dzieciństwie oraz jako determinanty podjęcia czynów pedofilnych, co skłania do wniosku o wielorakich (w rozumieniu następstwa czasowego oraz zależności przyczynowych) ich powiązaniach. Po trzecie, sposób rozumienia wpływu wykorzystania seksualnego na życie człowieka oraz jego miejsca w relacjach interpersonalnych w ogóle stanowi przedmiot zainteresowania większej grupy osób niż tylko bezpośrednio w nie zaangażowani. Należą do nich osoby postronne uczestniczące w społecznym dyskursie o zjawisku, a także osoby zajmujące się nim naukowo lub w praktyce zawodowej. Wiedza potoczna o naturze relacji międzyludzkich, w tym wykorzystania seksualnego, oraz wiedza i działalność profesjonalna pozostają zaś we wzajemnych związkach. Wnioski płynące z przeprowadzonych analiz uzasadniają postulat dotyczący potrzeby znacznej uważności na sposób konceptualizowania zagadnienia relacji między uwikłaniem w wykorzystanie seksualne w życiu człowieka a sposobem jego rozumienia natury relacji międzyludzkich. Uważność ta powinna dotyczyć pojęć stosowanych do opisu zagadnienia, sposobów prowadzenia badań oraz podejmowania działań praktyki profesjonalnej – terapii czy poradnictwa. Może ona zwiększać szansę na wybór uzasadnionych i etycznych rozwiązań.
EN
The aim of the present study is to analyze the ways in which people entangled in situations of child sexual abuse perceive, experience and give meaning to relationships with other people. The analysis of literature led to a few conclusions. Firstly, involvement in situations of child sexual abuse may take the form of various roles in the harmful interaction, and these often co-occur in life of the same person. Secondly, there can be identified some similarities in perception of interpersonal relationships described in the literature as a consequence of child sexual abuse experience and as a determinant of pedophile offending. It leads to the conclusion of multiple relations between tchem (in terms of time and cause-effect). Third, the way how of understanding the impact of sexual abuse on the persons’ life and its place in interpersonal relationships in general is also the subject of interests of people other than just directly involved. These include members of the public participating in the social discourse on the phenomenon, as well as professionals conducting research or clinical practice. Common knowledge on the nature of interpersonal relationships, including sexual abuse and professional knowledge on the topic are in mutual relationships. These conclusions justify the postulate on the need for a awareness of the way how the relation between entanglement in sexual abuse in human life course and the way of their understanding of the nature of interpersonal relationships are conceptualized. The awareness should be involved both in concepts used to describe the problem, ways of conducting research and in professional practice: therapy or counseling. It can increase the possibility of choosing the well-grounded and ethical solutions.
PL
Artykuł jest poświęcony zagadnieniu specyfiki kontaktu diagnostycznego lekarza z małoletnimi pacjentami i pacjentkami z doświadczeniem wykorzystania seksualnego. Omówiono cechy psychologicznego funkcjonowania małoletnich doświadczonych seksualnym wykorzystaniem, a także możliwe cechy i reakcje lekarza uruchomione w odpowiedzi na doświadczenia dziecka oraz przejawiane w związku z nimi zachowania. W odniesieniu do zarówno lekarza, jak i małoletniego pacjenta i jego opiekunów wyróżniono dwie grupy czynników determinujących przebieg kontaktu diagnostycznego – niezwiązane z doświadczeniem przez dziecko wykorzystania seksualnego oraz powiązane z takim doświadczeniem. Przeprowadzone analizy stały się podstawą sformułowania zaleceń praktycznych dla lekarzy. Omówiono je w odniesieniu do modeli relacji lekarz–pacjent zgodnie z klasyfikacją Szasza i Hollendera: modelu aktywność–bierność, kierownictwo–współpraca oraz obustronnego uczestnictwa. W konkluzjach wskazano także potrzebę rozwoju badań empirycznych odnoszących się do analizowanego zagadnienia, także w warunkach polskich.
EN
The article is devoted to the issue of the specifics of a diagnostic contact between a doctor and minor patients with experience of sexual abuse. Features of psychological functioning of minors with sexual abuse experience were discussed, as well as possible features and reactions of a physician activated in response to the child’s experiences and behaviors associated with them. In relation to both the doctor and the minor patient and their carers, two groups of factors determining the course of diagnostic contact were distinguished - unrelated to the child’s experience of sexual abuse and related to such experience. The analyzes became the basis for formulating practical recommendations for doctors. They were discussed in relation to models of doctor- -patient relations according to the classification of Szasz and Hollender: the activity-passivity model, guidance-cooperation and mutual participation. The conclusions also indicate the need to develop empirical research related to the analyzed issue, also in Polish conditions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.