Search results

1

W stronę domu. Metamorfozy Apulejusza z Madaury w perspektywie ekologii teatru Włodzimierza Staniewskiego

100%

Uhlig W.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2017

|

vol. 10

PL

Artykuł powstał w oparciu o referat pt. Zmienny ośli świat. O ekoteatralnej podróży i boskiej przyrodzie w „Metamorfozach” Apulejusza z Madaury, wygłoszony 10 czerwca 2016 roku podczas Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Przestrzeń w perspektywie geo- i ekopoetyki. Interpretacje” na Uniwersytecie w Białymstoku. Wybór tematu stanowi efekt doświadczeń naukowych autora w Pracowni Ekologii Teatru na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.

EN

The article offers the reading of the ancient novel Metamorphoses, otherwise known as The Golden Ass by Apuleius. It relies on the theoretical frame of theater ecology (or oikology), which is the artistic concept initiated and practiced by Włodzimierz Staniewski at the Academy for Theater Practices “Gardzienice”. The nomadic and ecocentric aspects of this perspective indicate its similarities with geopoetics. The geographical space, nature and spirituality intertwine as the protagonist, who turns into a donkey and is introduced to the cult of the goddess Isis, sets on a journey in the search of οἶκος (home).

2

Wystawić przemądrzalstwo z uczelni! O Pracowni Ekologii Teatru i „eseju scenicznym”

100%

Uhlig W.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2018

|

vol. 72

|

issue 1-2(320-321)

367-373

3

Schulz po wagnerowsku

100%

Uhlig W.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2018

|

vol. 72

|

issue 1-2(320-321)

383-386

PL

Artykuł dotyczy napisanego, skomponowanego i wyreżyserowanego przez Jana Lecha dramatu muzycznego pt. Noc poślubna na podstawie opowiadań Brunona Schulza ze zbioru Sklepy cynamonowe. Spektakl został przygotowany na Jubileusz 40-lecia Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. W pierwszej części tekstu została przedstawiona droga Jana Lecha do „Gardzienic” – od uczestnictwa w zajęciach „Ekologia teatru” na Uniwersytecie Warszawskim, przez jego działalność naukową, aż do twórczości artystycznej. Zasadniczą część artykułu stanowi analiza spektaklu Noc poślubna i opis metod pracy jego autora. W operze Jana Lecha widać zarówno inspiracje twórczością Richarda Wagnera, jak i muzyką dwudziestowieczną oraz echa doświadczenia zdobytego w Gardzienicach. W autorskiej adaptacji prozy Schulza Lech ujawnił własny styl, polegający na grze z konwencjami różnych epok i przetworzeniu badań naukowych na język sztuki. W swoim kameralnym dziele teatralno-muzycznym w interesujący sposób interpretuje oniryczny klimat i ekspresjonistyczny charakter Schulzowskich Karakonów.

EN

The article concerns Noc poślubna (Wedding Night), a musical drama written, composed, and directed by Jan Lech and based on a novel by Bruno Schulz from the Sklepy cynamonowe collection. The spectacle was prepared for the 40th anniversary of the Centre for Theatre Practices “Gardzienice”. The first part of the text presents Jan Lech’s path towards “Gardzienice” – from participation in the “Ecology of the theatre” course at Warsaw University and scientific activity to artistic undertakings. A fundamental part of the article is an analysis of ‘Noc poślubna’ and a description of the work methods applied by its author. The opera by Jan Lech features both discernible inspiration by the oeuvre of Richard Wagner, twentieth-century music, and echoes of experiences gained in Gardzienice. In his auteur adaptation of Schulz’s prose Lech disclosed a personal style consisting of playing a game with the conventions of assorted epochs and processing scientific research into the language of art. In his small-scale theatrical-musical work Lech proposes an interesting interpretation of the oneiric ambiance and Expressionistic character of Schulz’s Karakony.

Refine search results

2 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

1 Białostockie Studia Literaturoznawcze

3 Uhlig W.

2 2018

1 2017

W stronę domu. Metamorfozy Apulejusza z Madaury w perspektywie ekologii teatru Włodzimierza Staniewskiego

Wystawić przemądrzalstwo z uczelni! O Pracowni Ekologii Teatru i „eseju scenicznym”

Schulz po wagnerowsku