Search results

1

Digitalizacja i udostępnienie w Internecie dorobku kulturowego oraz ochrona zasobów cyfrowych

100%

Gołda-Sobczak M.

Zarządzanie Mediami

|

2013

|

vol. 1

|

issue 4

PL

Digitalization and sharing of the cultural works on the Internet and protection of the digital resources Digitalization is an introduction of traditional, printed or manuscript library materials or archival materialsin the form of digital data to the computer’s memory by scanning. The purpose of digitalization is primarily the protection of a collection by permanent preservation of the digital mapping of the object that belongs to the national heritage, protection of the original piece of work from excessive exploitation, devastation, theft, and finally support of the development of collections as a result of supplementing the existing original description based on a digital copy. Digitalization restricts the access to the original piece of work; however, the user while using the digital copy gets the impression of using the original. The problem of digitalization in the area of the European Union law is regulated by the recommendations of the European Parliament and of the Council and European directives, not to mention the lower-order acts. However such documents – as demonstrated in the article – lack of proper detail and accuracy.

2

Zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi w świetle najnowszych dyrektyw unijnych. Zagrożenia dla kultury i praw majątkowych twórców

100%

Gołda-Sobczak M.

Zarządzanie Mediami

|

2013

|

vol. 1

|

issue 3

PL

Collective management of copyright in the view of recent EU directives. Threats to the culture and authors’ property rights Copyright collecting agencies were established to protect the property rights of authors that were threatened as a result of the development of reprographic techniques. They are subjects of special status. Responsibilities of such copyright collecting agencies were defined in the directive 2001/29/EC of the European Parliament and of the Council of 22 May 2001 on the harmonization of certain aspects of copyright and related rights in the information society. This directive, however, proved not to correspond to the current requirements of the fast-growing market and the new technical possibilities. Consequently, another directive was adopted by European Parliament and by the Council, directive 2014/26/EU, which content became the subject of discussion in this paper. Issues related to the representation of entities eligible for copyright and related rights, issues related to membership in the copyright collecting agencies the structure of such agencies, issues related to the management of revenues, as well as issues related to the transparency of the activities of these agencies, reporting and multi-territorial licensing on the rights of online use of musical works were subjects of regulations of this directive. The content of the directive is to be implemented into Polish law by the 10th of April 2016. However, it seems to carry significant risk for the development of Polish culture.

3

Zgromadzenia publiczne w polskim systemie prawnym i ich znaczenie dla kultury i sztuki

100%

Gołda-Sobczak M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2014

|

issue 2

151-172

EN

Freedom of assembly is provided by Article 57 of the Constitution, as well as by numerous acts of international law. Neither the term “assembly” nor the provisions concerning the restrictions on the freedom of assembly seem to be entirely clear in the Polish legal system. Within the legal system of the Council of Europe, the European Court of Human Rights in Strasbourg has tried to define these matters. What raises particular controversy in Poland is the issue of whether assemblies can be attended by people wearing masks, who cannot therefore be identified. The attempts to change this situation have failed as a result of the position taken by the Constitutional Tribunal, but the issue seems likely to be raised again in the future.

4

International Aspect of the Status of Academic Freedom in European Culture

100%

Gołda-Sobczak M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2014

|

issue 3

145-168

PL

Wolność akademicka należy do tych wolności, które stosunkowo późno doczekały się sformułowania zarówno w międzynarodowych, jak i krajowych aktach normatywnych. Na wolność akademicką składa się w pierwszym rzędzie wolność nauczania i badań dla nauczycieli akademickich, a więc głoszenie własnych poglądów i prowadzenie badań zgodnie z wymogami naukowości i nakazami sumienia; wolność wyboru metod i problematyki badawczej, ogłaszania i publikowania wyników; możność uprawiania tzw. czystej nauki, zmierzającej wyłącznie do pogłębiania wiedzy i osiągnięcia prawdy w danej dziedzinie bez oglądania się na jakiekolwiek względy utylitarne. Po drugie elementem tej wolności jest prawo studentów do swobodnego studiowania i dochodzenia do wiedzy, tj. wolnego wyboru uniwersytetu, przedmiotu studiów, nauczycieli akademickich. Po trzecie wreszcie składnikiem wolności akademickiej jest pełna autonomia wewnętrzna i zewnętrzna uniwersytetu w postaci wyboru władz, obsady katedr, egzaminów, własnego sądownictwa zajmującego się wykroczeniami przeciwko regulaminom uniwersyteckim, w tym wolność od nieuprawnionych ingerencji lub restrykcji ze strony władz publicznych. Dyskusyjne są granice wolności akademickich, formułowane zwłaszcza w okresie wojen. Przyjmuje się, że wytyczają granice wolności akademickiej względy etyczne, interes publiczny i państwowy. wolność akademicka uznawana jest jako immamentna cecha uniwersytetu, a jej treścią są rozległe uprawnienia statutowe o charakterze samorządowym, autonomia oraz wolność nauki i nauczania. Autonomia winna być pojmowana jako uprawnienie do samookreślenia i samego decydowania uniwersytetu, a szczerzej ujmując uczelni wyższej, o sobie. Wolność akademicka pozwalać ma także na korzystanie przez uczonych z prawa wolności słowa oraz z możliwości podejmowania działalności w rozmaitych organizacjach politycznych i społecznych. Prawa te gwarantowane są zarówno w aktach prawa międzynarodowego, jak i w prawie wewnętrznym państw demokratycznych wszystkim obywatelom. Oczywiście wolność akademicka, jak wszelka wolność – o czym niestety się dość często zapomina zwłaszcza w odniesieniu do wolności prasy – nie ma charakteru nieograniczonego. W literaturze wskazuje się na jej ograniczenia zewnętrzne, które sprowadzają się do zakazu przekazywania wiedzy nieaktualnej oraz treści, które zostały skutecznie obalone w toku dyskursu naukowego. Potrzeba sformułowania instytucjonalnych podstaw wolności akademickiej była wielokrotnie dyskutowana i formułowana w rozmaitych dokumentach. W Wielkiej Karcie Uniwersytetów Europejskich określono katalog najistotniejszych zasad tworzących razem wolność akademicką, a mianowicie: autonomię, jedność, wolność i uniwersalność, przy czym najważniejszą wagę wśród nich przywiązuje się do zasady autonomii. Potwierdza to Deklaracja Erfurcka w sprawie autonomii wyższych uczelni. W europejskim prawie regionalnym wolność akademicka została wyraźnie sformułowana w zdaniu 2 art. 13 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

5

Systemy relacji między państwem a kościołami i związkami wyznaniowymi

100%

Gołda-Sobczak M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2008

|

issue 1

61-110

EN

The systems and models of relationship which are presented lead to a unanimous conclusion that the present globalizing world leaves no room for intolerance; however, the integrist and fundamentalist tendencies keep reviving. The concept of civic society, the state of law, the standards of the EU and Council of Europe provide a clear indication for states to develop such relations with respect to the law on religious denomination that will prevent religious minorities from being, or feeling, discriminated against. The establishment of standards which are friendly for all churches and religious associations is only the beginning, though. The next stage involves political activity and the interpretation of the regulations allowing for the elimination of discrimination from the realm of actual relations.

6

Security in the Area of Culture as Viewed by the European Union

100%

Gołda-Sobczak M.

Przegląd Strategiczny

|

2016

|

issue 9

341-353

EN

The European Communities, later the European Union, for a long time did not pay attention to the protection of European cultural heritage, as well as to issues o f cultural policy, leaving the area more or less consciously the Council o f Europe. The cultural policy o f the European Union treats the ambiguous term “culture” as an area that belongs to the sphere of national sovereignty. Undefined terms from the area of culture, such as the European cultural space, a common cultural heritage, etc. appear in the documents o f the European Union. Only Art. 151 o f the Treaty establishing the European Community, currently Art. 167 of the Treaty on the functioning o f the European Union is more specifically devoted to the issue of culture and more closely to the issue of heritage. The cultural policy on this ground includes the protection o f European cultural heritage, undertaking projects involving the development of a culture and the promotion of European culture. In that respect, the attention should be paid to a number of bilateral agreements, international programs, and finally conventions.

7

Zwalczanie kultu obrazów w dobie reformacji

100%

Gołda-Sobczak M.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2017

|

vol. 69

|

issue 2

255-269

EN

The rejection and destruction of images, which was so characteristic of the iconoclastic movement of Eastern Christianity, was revived in the Reformation period. The theoretical foundation for this movement was provided by Erasmus of Rotterdam and it was later fully developed by Martin Luther, John Calvin and their successors. This movement had its origins in theology but also there were social and even national roots (in the Netherlands). The position developed during the Reformation period seems to have made an impression on the reception of works of art by the contemporaries not only in Protestant circles but in Catholic ones as well.

8

Opłaty reprograficzne w polskim prawie autorskim jako forma zarządzania kulturą

100%

Gołda-Sobczak M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2014

|

vol. 15

|

issue 2

PL

Reprographic fees in the Polish Copyright Law as the form of managing culture The development of new information technologies results in the infringement on the author’s economic rights as a consequence of permitted personal use by means of reprographic equipment, audio recording equipment, tape recorders and video recorders. The fees imposed on the producers and importers of the reprographic equipment have become an attempt to counteract this phenomenon both in the European Union law and in the Polish Copyright Law. Under the Polish Copyright Law, the organizations for collective management of copyright or related rights, to whom the minister responsible for the matters of culture and protection of national heritage grants permission for carrying on activities in a given field of exploitation, acting under the provisions of the law on associations are obligated to collect reprographic fees and distribute such fees further to the entities authorized to receive them. The literature argues about the character of these fees. The article draws attention to the danger connected with the functioning of e-learning and highlights the changes in the legal solutions, relating these solutions to the content of the European Union law and the case-law of the Constitutional Tribunal.

9

Ochrona korespondencji w systemie prawa polskiego – perspektywa ustrojowa

100%

Gołda-Sobczak M.

Themis Polska Nova

|

2018

|

issue 1(13)

45-68

EN

The secret of correspondence is a very important rights and freedoms. It is guaranteed in acts of international law and by the provisions of the Polish Constitution. In the system of Polish law, constitutional norms specify the provisions of civil law, concerning personal rights, copyright and criminal law. The term correspondence should be understood broadly in the present relations and not limited only to traditional paper letters.

10

Demonstracyjne okazywanie lekceważenia w miejscu publicznym Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej konstytucyjnym organom a wolność wyrażania poglądów

100%

Gołda-Sobczak M.

Themis Polska Nova

|

2015

|

issue 1(8)

168-188

EN

Public manifestation of disregard for the Polish nation, the Republic of Poland and its constitutional authorities is a misdemeanor. Such disregard is not within the scope of the freedom of public debate. Such disregard is not within the concept of insult.

11

Regionalizacja w Europie. Idea, granice normatywne i ich realizacja

100%

Gołda-Sobczak M.

Themis Polska Nova

|

2014

|

issue 2(7)

127-145

EN

The notion of region is particularly vague, as this issue is referred to by studies from various disciplines. It has long been one of the subjects of interest of the Council of Europe which perceives local and regional administration as one of the fundamental ingredients of modern European democracy. The European Charter of Local Self- -Government is the main document that regulates these matters in the Council of Europe law system. It is accompanied by a number of other documents, including The European Charter of Regional Self-Government. The article provides an analysis of these normative deeds within the realm of Union law. When the Single European Act entered into force, regions have become an important part of Union policy. Committee of the Regions set up in 1994, whose operation is related to the principle of subsidiarity and programming of the idea of the Europe of Regions, is the most important body concerned with regional issues.

12

Prawa ludzi w podeszłym wieku w systemie prawa Rady Europy i Unii Europejskiej

100%

Gołda-Sobczak M.

Themis Polska Nova

|

2013

|

issue 2(5)

128-151

13

Kultura polityczna a możliwość odmowy publikacji w prasie reklam i prywatnych ogłoszeń

100%

Gołda-Sobczak M.

Themis Polska Nova

|

2014

|

issue 1(6)

175-185

EN

The problem of the opportunity to place advertisement in mass media has been analysed both by Polish courts and the European Court of Human Rights only with regard to the content of said advertisement and its reference to current legal advertising bans. However, there occurred a significant problem not only from the point of view of the freedom of press, but also civil liberties, namely that of presenting advertisement undesired by newspaper editors. Cases tried by Polish courts, one being subject to analysis of the European Court of Human Rights, prove that within the scope of placing advertisement the voice of publishers and editors is decisive. Any citizen referring to the freedom of speech stands no chance that the content of advertisement presented by them will be published. Free press is to be free to choose advertisement, and what’s crucial here is the economic freedom of contract. tantamount to conceding that this norm ceases to exist, but only affirms that it cannot be applied.

14

Wolność sumienia i wyznania jako prawo człowieka / Freedom of conscience and religion as the human right

63%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

|

2012

|

vol. 19

|

issue 1

27-65

PL

Wolność sumienia i wyznania jest jedną z podstaw demokratycznego społeczeństwa. Wyraża ją w różnej zresztą formie wiele współcześnie istniejących konstytucji. Na straży jej stoją także liczne akty prawa międzynarodowego zarówno w systemie ONZ, jak i w obu systemach prawa europejskiego: tak Rady Europy, jak Unii Europejskiej. Wolność sumienia i wyznania kształtowała się stopniowo w toku długotrwałych procesów historycznych i filozoficznych. Wolność wyznania, albo jak chcą inni wolność religii, składa się z trzech elementów, z trzech innych wolności: wolności myśli, wolności sumienia i wolności wyznania. Wolność sumienia i wyznania ma charakter prawa podmiotowego, czyli przysługuje każdej osobie ludzkiej niezależnie od jej obywatelstwa, miejsca zamieszkania, pobytu, płci, rasy, wykształcenia i wieku, aczkolwiek co do tego ostatniego w praktyce pojawiają się wątpliwości. Wolność sumienia i wyznania jest prawem osobistym wszystkich jednostek ludzkich. Wolność ta chroni po pierwsze społeczne sfery egzystencji tych jednostek, po drugie funkcjonowanie kościołów i związków wyznaniowych, jako wspólnot ludzi wierzących. Wolność sumienia i wyznania ma postać osobistą (jest wolnością osobistą) i jako taka ma charakter podmiotowy bezwzględny, czyli jest skuteczna wobec wszystkich. Przedmiotowy katalog uprawnień jednostki wynikający z wolności sumienia i wyznania jest dość obszerny i treść jego nie budzi zastrzeżeń. Wolność sumienia i wyznania nie ma charakteru nieograniczonego. Konieczność wprowadzenia ograniczeń tej wolności dyktowana jest różnym względami. Rozbieżności i kontrowersje wyłaniają się przy tym w trakcie dyskusji o rozmiarach tych ograniczeń. W efekcie wolność uzewnętrznienia religii może być ograniczona wyłącznie na podstawie ustawy i to jedynie wówczas, gdy jest to konieczne dla ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności oraz wolności i praw innych osób.

15

Problem rejestracji kościołów i związków wyznaniowych w polskim systemie prawnym

63%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2012

|

issue 3

55-86

EN

Once Poland regained independence after WWI, it retained the validity of legal provisions from the period of the partitions, which resulted in incongruous administrative systems. The principle of citizens’ obligatory membership of any of the recognized religious associations was also tacitly acknowledged. The law of interwar Poland distinguished between recognized religious associations, enjoying the status of legal entities acknowledged by the State, whose relations to the State, as well as organizational status, were stipulated by law, and unrecognized religious associations, enjoying the right to freely practice faith and rituals. At that time there was also an attempt to regulate legal relations between the State and the Evangelical Union Churches, the Evangelical Augsburg and Helvetian Church with superindenture in Stanisławów, the Vilnius Evangelical Reformed Church (Vilnius Unity), and the Evangelical Reformed Church with the Consistory in Warsaw. However, for numerous reasons, no normative acts were passed. The fact that in the interwar period there were no laws to constitutionally regulate the legal relations of churches and religious associations recognized by the former partitioning states, hindered the process of unifying of religious law in the Second Republic of Poland. This was further influenced by administrative practices and the antagonistic attitude of the Catholic Church to religious minorities. For their own purposes, administrative authorities divided the existing churches and religious associations, distinguishing religious associations recognized by law, unrecognized religious associations operating by virtue of the laws of former partitioning states, and religious associations not recognized by law, but tolerated by virtue of Articles 111 and 112 of the March Constitution. After WWII ended, three churches were recognized by virtue of an administrative decision, and state authorities decided to change the procedure for legal regulation of newly emerging churches and religious associations in a way different from that provided by the legislature of the Second Republic. The aim of these changes was to simplify the procedures related to the establishment of new churches and religious associations. The Decree on Associations attempted to encompass churches and religious associations. The matter was later resolved by the Decree of 5 August 1949 on the protection of free conscience and religion. Later on matters were handled by the Office for Religious Denominations. Since 1989 the register of churches and religious associations has been conducted by the Minister of Internal Affairs and Administration.

16

Wolność sumienia i wyznania w świetle najnowszych orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

63%

Gołda-Sobczak M., Sobczak W.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2009

|

issue 1-2

137-156

EN

After the analysis of judicial decisions the paper refers to a conclusion can be drawn that the problems tackled by the Court mainly concern the issues of manifesting one’s religion via special clothes, and the cases resulting from the insufficiently detailed religious law in some post-communist states. It is striking that legal culture of officials in these states, including the judges, is far from satisfactory. It seems necessary for the legislative power to become acquainted with legal standards of Western Europe. Some obvious prejudices concerning certain religious groups can also be noted.

17

Problem definicji terroryzmu

63%

Gołda-Sobczak M., Sobczak W.

Themis Polska Nova

|

2018

|

issue 2(14)

92-119

EN

The concept of terrorism raises serious disputes and doubts. Difficulty in defining the phenomenon of terrorism is the problem of distinguishing terrorist activities from acts committed by madmen or criminals. The considerations taken in the text concentrate on the searching for the answer to the question: is it possible to construct a commonly accepted definition of terrorism? It was necessary to refer the perception of terrorism and show the scientific approach to terrorism as a phenomenon present in the modern societies.

18

Prawo do grobu jako problem kulturowy i prawny

63%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 1

197-219

EN

Although the problem of death has long been bothering theologians, philosophers, psychologists, sociologists, anthropologists and culture experts, ultimately the regulation of areas related to the end of human life belongs to lawyers. They have to answer the questions when the human life ends and when the complex legal problems related to the protection of the deceased’s personal rights are solved. Although the family of the deceased is not in the possession of the deceased’s body, first and foremost the family own the right to decide on the deceased’s burial. This can of course cause conflicts. The right to the grave is personal and property. It is regulated by the Act of Law of January 31, 1959 about cemeteries and burial of deceased individuals. Of course, the funeral involves financial issues that do not constitute inheritance debt. In practice, serious difficulties may give rise to the will of the deceased as to the place or method of burial. Controversies can sometimes be aroused by the inscriptions on the tombstones, which involves the right to perform the worship of the deceased. The right to be buried by the immediate family of the deceased is a personal subjective right. The issue of exhumation is also important.

PL

Jakkolwiek problem śmierci nurtuje od dawna teologów, filozofów, psychologów, socjologów, antropologów, kulturoznawców, to jednak w ostatecznym rozrachunku regulacja obszarów związanych z zakończeniem życia ludzkiego należy do prawników. Oni muszą odpowiedzieć na pytanie, kiedy następuje kres życia człowieka oraz rozwiązanie skomplikowanych problemów prawnych, związanych z ochroną dóbr osobistych zmarłego. Wprawdzie rodzina zmarłego nie dysponuje jego zwłokami, to jednak jej w pierwszym rzędzie przysługuje prawo do decydowania o pochówku zmarłego. Może to oczywiście wywoływać konflikty. Prawo do grobu ma charakter osobisty i majątkowy. Reguluje je ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Z pogrzebem wiążą się oczywiście kwestie natury finansowej, które nie stanowią długu spadkowego. W praktyce poważne trudności może nastręczać spełnienie woli zmarłego, co do miejsca, bądź sposobu pochówku. Kontrowersje mogą niekiedy budzić napisy na nagrobkach, z czym wiąże się prawo do wykonywania kultu zmarłego. Prawo do pochowania przysługujące najbliższej rodziny osoby zmarłej jest osobistym prawem podmiotowym. Istotna jest także kwestia ekshumacji.

19

Wojna na Ukrainie a wolność prasy. Czy ukraińskie prawo prasowe spełnia standardy międzynarodowe w warunkach wojny propagandowej z Rosją?

63%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 2 (62)

31-76

PL

Prasa ukraińska po odzyskaniu niepodległości uległa poważnym przeobrażeniom dostosowującym ją do standardów Rady Europy i Unii Europejskiej. Proces ten w wyniku wydania licznych aktów prawnych został uwieńczony powodzeniem, aczkolwiek niejasne jest czy i w jakim stopniu wspomniane normy znajdują zastosowanie w praktyce. Wyzwaniem dla wolnej prasy ukraińskiej stały się wydarzenia polityczne, związane z zajęciem Krymu przez Federację Rosyjską i konfliktem zbrojnym w Donbasie. Temu zadaniu nie umieją one sprostać, podobnie zresztą jak dyplomacja ukraińska. Zarówno dyplomacja jak i prasa ukraińska nie są w stanie w sposób rzetelny przedstawić przebiegu konfliktu i zbić argumenty Rosji, że zajęcie Krymu było działaniem realizującym zasadę samostanowienia narodów i nastąpiło zgodnie z wolą mieszkańców tego półwyspu i przeprowadzonemu referendum. W tekście artykułu przedstawiono argumenty wskazujące, że stanowisko Federacji Rosyjskiej jest niedopuszczalnym pogwałceniem norm prawa międzynarodowego. Wskazano jednocześnie przykłady manipulacji przekazami internetowymi, z którymi prasa ukraińska niezbyt sobie radzi.

EN

After regaining independence by Ukraine, the press has undergone a remarkable transformation adapting it to the standards of the Council of Europe and the European Union. This process has been successful because of the adoption of numerous legal acts, although it is unclear whether and to what extent these standards are applied in practice. The challenge for the Ukrainian free press have become political events related to the occupation of Crimea by the Russian Federation and the armed conflict in Donbas. Ukrainian press can’t meet this challenge, just as the Ukrainian diplomacy. Both Ukrainian diplomacy and Ukrainian press are unable to fairly present the course of the conflict and counter the arguments of Russia that incorporation of the Crimea was an action governed by the rule of self-determination of peoples, and was prepared in accordance with the will of the inhabitants of the peninsula and carried out the referendum. The text of the article presents arguments showing that the position of the Russian Federation is an unacceptable violation of the norms of international law. The text also indicates examples of manipulation of remittances online, with whom the Ukrainian press not coping.

RU

Украинская пресса после восстановления независимости, перешла значительные изменения, адаптируя еe к стандартам Совета Европы и Европейского Союза. Этот процесс после принятия многих действий был завершен успешнo, хотя неясно до какой степени применяются эти нормы в практике. Вызовoм для украинской свободной прессы стали политические события, связанные с аннексией Крыма Российской Федерацией и войной в Донбассе. Cложна им ж этим справиться, так как и украинской дипломатии. Украинская пресса и дипломатия не могут целесообразно представить конфликт и противостоять аргументoм России, якобы захват Крыма был связан c самоопределениeм народов и был в соответствии с волей жителей полуострова, а также с референдумом. Текст статьи представляет аргументы, показывающие, что позиция Российской Федерации является недопустимым нарушением норм международного права. В то же время показано примеры манипуляции интернет информацией, с которыми украинская пресса недостаточно справляется.

20

Nowelizacja praw i obowiązków dziennikarza w ustawie prawo prasowe w perspektywie klauzuli sumienia

63%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Ius Novum

|

2023

|

vol. 17

|

issue 3

103-125

PL

Klauzula sumienia, zwana także niekiedy prawem do sprzeciwu sumienia, zasadza się na możliwości odmowy realizacji obowiązującej normy prawnej z racji jej niezgodności ze wskazaniami sumienia osoby powołującej się na jej treść. Klauzula ta wywodzona jest zwykle, zwłaszcza w Polsce, z treści art. 53 Konstytucji RP i odnoszona początkowo do działań lekarzy. Wskazywano przy tym, że klauzula sumienia może stanowić podstawę dla odmowy przeprowadzenia zabiegu aborcji. W artykule, wskazując na tekst art. 10 ust. 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i akcentując różnice w brzmieniu tego przepisu w różnych wersjach językowych, wskazano, że takie pojmowanie klauzuli sumienia jest zbyt wąskie i ubogie. Zwrócono uwagę na wprowadzone zmiany w tekście art. 10 ust. 2 prawa prasowego, w którym ustawodawca zastąpił obowiązek zrealizowania przez dziennikarza linii programowej redakcji prawem odmowy wykonania polecenia służbowego, jeżeli wynikałoby z niego, że oczekuje się od dziennikarza publikacji łamiącej zasady rzetelności, obiektywizmu i staranności zawodowej. Rozwiązanie to stanowi niewątpliwie wyraz aprobaty szeroko pojętej klauzuli sumienia, jednoznacznie sformułowanej w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Tekst art. 10 ust. 2 Karty Praw Podstawowych UE pozwala odnieść sprzeciwsumienia do działań przedstawicieli wszystkich zawodów.

Refine search results

Digitalizacja i udostępnienie w Internecie dorobku kulturowego oraz ochrona zasobów cyfrowych

Zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi w świetle najnowszych dyrektyw unijnych. Zagrożenia dla kultury i praw majątkowych twórców

Zgromadzenia publiczne w polskim systemie prawnym i ich znaczenie dla kultury i sztuki

International Aspect of the Status of Academic Freedom in European Culture

Systemy relacji między państwem a kościołami i związkami wyznaniowymi

Security in the Area of Culture as Viewed by the European Union

Zwalczanie kultu obrazów w dobie reformacji

Opłaty reprograficzne w polskim prawie autorskim jako forma zarządzania kulturą

Ochrona korespondencji w systemie prawa polskiego – perspektywa ustrojowa

Demonstracyjne okazywanie lekceważenia w miejscu publicznym Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej konstytucyjnym organom a wolność wyrażania poglądów

Regionalizacja w Europie. Idea, granice normatywne i ich realizacja

Prawa ludzi w podeszłym wieku w systemie prawa Rady Europy i Unii Europejskiej

Kultura polityczna a możliwość odmowy publikacji w prasie reklam i prywatnych ogłoszeń

Wolność sumienia i wyznania jako prawo człowieka / Freedom of conscience and religion as the human right

Problem rejestracji kościołów i związków wyznaniowych w polskim systemie prawnym

Wolność sumienia i wyznania w świetle najnowszych orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

Problem definicji terroryzmu

Prawo do grobu jako problem kulturowy i prawny

Wojna na Ukrainie a wolność prasy. Czy ukraińskie prawo prasowe spełnia standardy międzynarodowe w warunkach wojny propagandowej z Rosją?

Nowelizacja praw i obowiązków dziennikarza w ustawie prawo prasowe w perspektywie klauzuli sumienia