Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Cała zielna domowa apteka Wojszczanki? O ziołach leczniczych w Soplicowskim dworze

100%

Chodurska H.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

2018

vol. 17

47-65

W szkicu podjęto próbę szerszego zaprezentowania ziół przeznaczonych, według Adama Mickiewicza, do kurowania mieszkańców Soplicowa. W poemacie Pan Tadeusz poeta wymienia zaledwie trzy takie rośliny, określając je jako „całą zielną domową aptekę Wojszczanki”. W starej sernicy córka „ostatniego w Litwie woźnego trybunału” suszyła szałwię (Salvia officinalis L.), czubek turecki / drapacz / bernardynek (Carduus benedictus L. / Cnicus benedictus Gärtn. / Centaurea benedicta) i macierzankę (Thymus serpyllum L.). Wszystkie wymienione zioła od najdawniejszych czasów uważane były w Europie za podstawę leków prostych (simpliciów) na różne ludzkie choroby i dolegliwości. Niektórym z nich oficjalnie nadano status panaceum. Przy użyciu preparatów sporządzanych na bazie wspomnianych roślin (win, wódek, naparów, odwarów itp.) specjaliści leczyli niemal wszystkie schorzenia nękające mieszkańców Europy w pierwszym ćwierćwieczu XIX wieku.

The article is an attempt to present the herbs used to cure the inhabitants of Soplicowo according to Adam Mickiewicz. In his poem the author mentions only three such plants, defining them as ‘the whole herbal household pharmacy of Wojszczanka’. In an old room to dry cheese the daughter of the last process server in Lithuania dried sage (Salvia officinalis L.); blessed thistle (Cnicus benedictus); and wild thyme (Thymus serpyllum L.). The above mentioned three herbs had always been considered in Europe as the basis for simple drugs to cure various human diseases and ailments. Some of them had an official status of panacea. Using the preparations made on the basis of the above mentioned plants (in the form of wines, vodkas, infusions, and decoctions) specialists cured almost all the ailments suffered by the inhabitants of Europe in the first quarter of the 19th century.

Maść czarownic w literaturze rosyjskiej pierwszej połowy XX wieku

100%

Chodurska H.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

2017

vol. 16

53-68

Przedmiotem rozważań w powyższym szkicu są przepisy na „maść czarownic” przytaczane w literaturze rosyjskiej pierwszej połowy XX wieku. Wedle tradycji europejskich sięgających czasów średniowiecza tytułowy specyfik pozwalał czcicielkom Szatana na swobodne przemieszczanie się (przelot) na zgromadzenia z udziałem mocy piekielnych. Omówiono tu w przede wszystkim zioła, jakie zdaniem bohaterów powieści Walerego Briusowa Ognisty Anioł stanowić miały podstawę preparatu. Receptury zaprezentowane przez Renatę i jednego z uczniów Agryppy von Nettesheim różnią się nieco od siebie. W obu przypadkach wymienione zostały jednak pewne wspólne komponenty specyfiku. Należą do nich lulek/blekot (Hyoscyamus niger, L.); psianka slodkogórz (Solanum dulcamara, L.); pietruszka, którą należałoby zapewne identyfikować z blekotem ogrodowym (Aethusa cynapium, L.) lub szczwołem plamistym (Conium maculatum, L.) oraz wilczy ząb (jeden z gatunków Aconitum, bądź Helleborus foetidus, L. lub Claviceps purpurea).

The article describes the recipes for the “witches’ ointment” quoted in the Russian literature of the 1st half of the 20th century. According to the European tradition dating back to the Middle Ages this drug enabled the worshippers of Satan to freely translocate (by air) to their covens with the aid of the powers of hell. Described are primarily the herbs, which, according to the characters of the Valery Bryusov’s novel The Fiery Angel, were to constitute the base of the concoction. The recipes given by Renata and one of the Agrippa von Nettesheim’s disciples slightly differ. There are, however, some components common to both of them. These include the henbane (Hyoscyamus niger, L.), the bittersweet (Solanum dulcamara, L.), the parsley, probably to be identified with the fool’s parsley (Aethusa cynapium, L.) or the hemlock (Conium maculatum, L.), and the wolf’s bane (one of the species of Aconitum, Helleborus foetidus, L. or Claviceps purpurea).

Refine search results

2 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

1 2018

1 2017

2 Chodurska H.

Search results

Cała zielna domowa apteka Wojszczanki? O ziołach leczniczych w Soplicowskim dworze

Maść czarownic w literaturze rosyjskiej pierwszej połowy XX wieku