Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Dwa sposoby uprawiania filozofii wychowaniu

100%
Starnawski W.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2014
|
vol. 35
|
issue 1
81-87
EN
Philosophy serves pedagogy in many ways: in the study of the principles of education, for critical reflection on educational methods and to stimulate pedagogical self-reflection. There are two approaches to philosophical study: professional and amateur (non-professional). While the first one ought to be adopted by philosophers, the amateur way plays a more significant role in education. It is based on an educator’s own experience, on an analysis of everyday events which have philosophical meaning. Such self-reflection, if correctly realized, leads to a universal (not individual) truth about man. Philosophy can also be misused in education, it may induce excessive propensity for contemplation, multiplication of doubts and lead to the weakening of human will.
2
Publication available in full text mode
Content available

Uwagi na temat onotologii i pedagogii starości

100%
Starnawski W.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2019
|
vol. 40
|
issue 2
87-103
EN
The article presents the problem of the old age from the personalistic point of view. (The author refers to the ideas and concepts of the ancient and modern thinkers, such as Cicero, J. A. Komensky, E. Erikson, John Paul II, W. Chudy). First of all, it is necessary to distinguish the two meanings of that term: biological (physical) and personal (moral, spiritual). Important elements of that category include: a sense of temporality, loss of physical strength and possibilities of undertaking activities, distance and reflection, consciousness of the approaching end of life, preparation for death. The main aspect of the pedagogy of the old age is overcoming the crucial opposition of that time: torment – fulfillment.
PL
Artykuł przedstawia problem starości z perspektywy personalistycznej. Autor odwołuje się do poglądów i koncepcji dawnych jak i współczesnych myślicieli takich jak Cyceron, J. A. Komeński, E. Erikson, Jan Paweł II, W. Chudy. W rozważaniach rozróżniono dwa znaczenia terminu „starość”: biologiczne (fizyczne) oraz osobowe (moralne, duchowe). Ważnymi elementami kategorii starości są: czasowość, utrata sił i możliwości działania, dystans i refleksja, świadomość zbliżania się do kresu życia, przygotowanie do śmierci. Ważnym aspektem pedagogii starości jest przekroczenie kluczowej opozycji tego okresu: udręka – starość.
3

DOŚWIADCZENIE POZYTYWNE W WYCHOWANIU MORALNYM

100%
Starnawski W.
Forum Pedagogiczne
|
2011
|
issue 2
303-321
PL
Artykuł stanowi nawiązanie do tekstu Dietricha Bennera na temat doświadczenia negatywnego i etyki eksperymentalnej. Podstawową kwestią jest możliwość (konieczność) dopełnienia negatywnego doświadczenia przez czynnik pozytywny. Problem ten ilustrują opinie Sokratesa (na temat bycia nauczycielem oraz znaczenia daimoniona), interpretacja imperatywu kategorycznego Kanta, a zwłaszcza – idei praktycznych Herbarta. Element pozytywny zdaje się być podstawą czy „horyzontem” doświadczenia negatywnego, to zaś jest „pożyteczne” dla moralnego wychowania: pokazuje bowiem wyraźną granicę między dobrem i złem i ujawnia ich obiektywność, a zarazem pomaga osobie przezwyciężyć jej słabości, egoistyczne skłonności i zakłamanie. Prawdziwa droga doskonalenia wymaga jednak pozytywnych wzorów osobowych, które można naśladować.
EN
This subject refers to Dietriech Benner’s article on negative experience and experimental ethics. The principal question is a possibility (or necessity) of fulfillment of a negative experience by a positive factor. This question is exemplified on Soctrates opinion (to be a teacher and meaning of daimoniom), interpretation of Kant’s categorical imperative and – especially – Herbart’s practical ideas. A positive element seems to be the basis or „horizon” of a negative experience. The negative one is „useful” for moral education: it shows a clear border between good and evil and reveals objectivity of them and help a person to overcome his or her faults, egoistic inclinations and hypocrisy. But the true way of perfection requires positive personal examples, which then can be followed.
4
Publication available in full text mode
Content available

PEDAGOGIA OSOBY: UWARUNKOWANIA, TRUDNOŚCI, WYZWANIA

100%
Starnawski W.
Forum Pedagogiczne
|
2015
|
issue 2
15-26
PL
Pedagogia jest terminem pozostającym w relacji z dwoma innymi: wychowaniem (jako fragmentem rzeczywistości społecznej) i pedagogiką (jako nauką). Główną kategorią pedagogii jest osoba – najdoskonalsza postać bytu (św. Tomasz z Akwinu). Drugim uwarunkowaniem jest dobra teoria – to znaczy dobra filozofia: egzystencjalna, realistyczna, racjonalna (otwarta na prawdę), analogiczna. Trzecim – dobra praktyka (otwarta na teorię, nieindywidualistyczna, pozytywna). Trudności i zagrożenia mają charakter zewnętrzny, jak kryzys myśli współczesnej: sceptycyzm, utylitaryzm, sentymentalizm, lub wewnętrzny: subiektywizm, indywidualizm, konformizm, fałszywa duchowość. Głównymi wyzwaniami są: sformułowanie praktycznej odpowiedzi na problem indywidualizmu i pluralizmu, przedstawienie wyrazistej propozycji pedagogicznej oraz współczesnej wersji paidei.
5

PEDAGOGICAL PARADIGM - THE BASIS, RIGHT CHOICE, SPECIFICITY (Paradygmat pedagogiczny-podstawy, racje wyboru, specyfika)

100%
Starnawski W.
Studia z Teorii Wychowania
|
2011
|
issue 2(3)
60-70
EN
In the article the author describes the definition of paradigm, explains how we can understand the concept of the pluralism of meanings. The article contains philosophical reflections on modern pedagogical paradigms. The author raises many questions to which the attentive reader will find the answer. The most important are: whether the wide acceptance of pluralism is referred to the truth? Are contemporary paradigms in pedagogy related to the truth, or to the ideas about it?
6
Content available remote

Prawda osoby – trzy wymiary. Reinterpretacja klasycznej formuły prawdy

100%
Starnawski W.
Paedagogia Christiana
|
2022
|
vol. 1/49
49-72
PL
Podjęty temat nawiązuje do teorii osoby Jana Pawła II. Głównym problemem jest relacja dwu pojęć: „osobowy wymiar prawdy” i „klasyczna formuła prawdy”. Osobowy wymiar prawdy wskazuje na podmiotowy aspekt poznania (poznanie dokonuje się w osobie) i nie jest sprzeczny z transcendencją i obiektywnością rezultatów poznania. „Zapodmiotowanie” prawdy w osobie oznacza zobowiązanie osoby: bycie wiernym prawdzie i własnemu poznaniu. Podstawą tego „zaangażowania” jest bezinteresowność poznania. Prawda osoby przejawia się w trzech wymiarach: (1) poznawczym – intelekt potwierdza prawdę rzeczywistości; (2) wewnętrznym – osoba upodmiotawia prawdę, przyjmuje ją za „swoją”; (3) moralnym – prawda staje się racją czynu i czynnikiem doskonalenia osoby. Potwierdzanie prawdy postawą i czynami jest najbardziej swoistym, unikalnym aktem osoby. Bycie sobą oznacza stałe przekraczanie i doskonalenie siebie. Pełna miara prawdy osoby tkwi w Stwórcy, Źródle jej istnienia i darów wyznaczających sens i cel osobowego życia. Ten, kto żyje prawdą i jest gotów jej służyć, staje się jej świadkiem.
EN
The topic is considered in reference to John Paul II’s theory of the person. The primary problem is the relationship between two concepts: ‘personal dimension of truth’ and ‘classical formula of truth.’ The former points to the subjective aspect of cognition (cognition takes place in a person) and is not incompatible with the transcendence and objectivity of cognition results. The interiorization of the truth means a person’s commitment to be faithful to the truth and to one’s own cognition. The foundation of this commitment is selflessness of the cognition. The person’s truth has three dimensions: (1) cognitive: intellect confirms the truth of reality; (2) internal: a person internalizes the truth and recognizes it as its own; and (3) moral: the truth becomes the rationale for action and a factor in a person’s improvement. The confirmation of the truth by the mind and actions is a person’s most characteristic and unique act. To be oneself means to constantly transcend and improve oneself. The full measure of the personal truth lies in God, the Source of its existence and all gifts that determine the meaning and purpose of a person’s life. Who lives the truth and is willing to serve it, becomes its witness.
7
Publication available in full text mode
Content available

NA 70. URODZINY PROFESORA DIETRICHA BENNERA

51%
Gryżenia K., Starnawski W., Stępkowski D.
Forum Pedagogiczne
|
2011
|
issue 2
7-13
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.