Search results

1

“Martial Arts and Combat Sports: Science, Research and Culture” hosted by the University of Santiago, Chile (USACH)

100%

Herrera-Valenzuela T., Valdés-Badilla P.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2017

|

vol. 17

|

issue 1

54-57

EN

Introduction. Martial arts and combat sports are practiced by thousands of persons around the world and increasingly discussed in scientific publications. Material and Methods. We describe an observational case study by describing and analyzing the activities of the “Martial Arts and Combat Sports: Science, Research and Culture” event hosted by the University of Santiago, Chile. Results. Activities were organized by the School of Physical Activity, Sports and Health, August 16-19, 2016 and included six plenary conferences, six theoretical practical workshops, one Muay Thai clinic and the launch of the Combat Sports and Martial Arts Research Group. This was the first event of this type in Chile and had 370 participants. Conclusions. In conclusion the objectives of the activities were accomplished because both science and cultural aspects of the sports were considered in an academic context. Among the participants were academics from several universities, students from physical activity-related majors, coaches, instructors and martial arts practitioners. The activities provided momentum for new challenges in 2017, including the organization of a martial arts and combat sports society and the first Chilean conference on martial arts and combat sports.

PL

Wstęp. Sztuki walki i sporty walki są uprawiane przez tysiące osób na całym świecie i coraz częściej omawiane w publikacjach naukowych. Materiał i metody. Autorzy stworzyli obserwacyjne studium przypadku, opisując i analizując spotkanie zatytułowane: „Sztuki walki i sporty walki: Nauka, badania i kultura” organizowane przez University of Santiago, Chile. Wyniki. Zajęcia zostały zorganizowane przez Szkołę Aktywności Fizycznej Sportu i Zdrowia, w dniach 16-19 sierpnia, 2016 roku. Obejmowały one sześć konferencji plenarnych, sześć warsztatów teoretyczno-praktycznych, konferencję dotyczącą Muay Thai i zapoczątkowanie zajęć grupy badawczej ds. sportów walki i sztuk walki. Było to pierwsze tego typu wydarzenie w Chile, które zgromadziło 370 uczestników. Wnioski. Wyznaczone cele działania zostały zrealizowane, ponieważ zarówno naukowe i kulturowe aspekty sportu zostały zastosowane w kontekście akademickim. Uczestnikami byli pracownicy naukowi z różnych uczelni, studenci kierunków związanych z kulturą fizyczną, trenerzy, instruktorzy i adepci sztuk walki. Ustalone zostały nowe wyzwania na rok 2017, w tym stworzenie towarzystwa promującego sztuki walki i sporty walki oraz organizacja pierwszej chilijskiej konferencji na temat sztuk walki i sportów walki.

2

2nd International Congress on High Performance Sports: a report on martial arts and combat sports

81%

Herrera-Valenzuela T., Valdes-Badilla P., Pardo C.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2018

|

vol. 18

|

issue 3

51-53

EN

Introduction. Martial arts and combat sports are practiced by thousands of people around the world and increasingly discussed in scientific publications. Material and Methods. We describe an observational case study by describing and analyzing the activities of the II International Congress on High Performance Sports, an event hosted by Universidad Santo Tomas and the High Performance Center, Government of Chile. Results. Three of the 15 plenary conferences and one of the 16 workshops focused on martial arts and combat sports. Conclusions. The conference was attended by four professionals from martial arts and combat sports, of note was the presence of Dr. Emerson Franchini. This shows that applied science in martial arts and combat sports is gaining traction within scientific events in the Chilean context, allowing the scientific community to learn about advances related to performance in combat sports.

PL

Tło. Sztuki walki i sporty walki są uprawiane przez tysiące ludzi na całym świecie i coraz częściej są omawiane w publikacjach naukowych. Materiał i metody. Niniejsza praca stanowi obserwacyjne studium przypadku, w którym autorzy opisują i analizują działania II Międzynarodowego Kongresu Sportów Wyczynowych, którego gospodarzem był Uniwersytet Santo Tomas i Centrum Sportów Wyczynowych, a także rząd Chile. Wyniki. Trzy z 15 plenarnych sesji konferencyjnych i jeden z 16 warsztatów poświęcone były sztukom walki i sportom walki. Wnioski. W konferencji udział wzięli czterej specjaliści z dziedzin sztuk walki i sportów walki, na uwagę zasługuje w szczególności obecność doktora Emersona Franchini. Pokazuje to, że nauka stosowana w sztukach walki i sportach walki zyskuje popularność w wydarzeniach naukowych w kontekście chilijskim, umożliwiając społeczności naukowej poznanie postępów w zakresie sportów walki.

3

Differences in the electromyography activity of a roundhouse kick between novice and advanced taekwondo athletes

51%

Valdes-Badilla P., Barramuno Medina M., Astudillo Pinilla R., Herrera-Valenzuela T., Guzman-Munoz E., Perez-Gutierrez M., Gutierrez-Garcia C., Martinez Salazar C.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2018

|

vol. 18

|

issue 1

31-38

EN

Aim. The aim of this study was to determine differences in muscular activation and the moment of maximum electromyography amplitude pre- and post-impact of the roundhouse (bandalchagui) kick between novice and advanced taekwondo athletes. Method. Sixteen taekwondo competitors (four women) were categorized according to years of practice into novice (n = 8, < 3 years of experience) and advanced athletes (n = 8, > 3 years of experience). The soleus, tibialis anterior, lateral gastrocnemius, vastus medialis, vastus lateralis, rectus femoris, biceps femoris and semitendinosus muscles were analyzed with surface electromyography. The variables of muscle activation and the moment of maximum electromyography amplitude were expressed as a percentage with respect to the maximum voluntary isometric contraction and the kick cycle, respectively. The effect size was calculated with Cohen’s d and a significance level of p < .05 was established. Results. The results showed differences in the percentage of activation of soleus, rectus and biceps femoris for the pre-impact phase between novice and advanced athletes (p <.05; d >.5). Post-impact differences between groups were observed for the vastus medialis (p =.041; d =.761). The moment of maximum electromyography amplitude reflected differences in both phases for biceps femoris and semitendinosus muscles (p <.05; d >.5). Conclusion. Differences in electromyography activity by years of experience among taekwondo athletes were observed, which could be considered for training control.

PL

Tło: Według Moreiry, Goethel’a i Goncalves’a [2016a], kopnięcie okrężne (bandalchagui) jest najczęściej używaną techniką w zawodach. Stąd w kilku badaniach sprawdzono wykonanie kopnięcia bandalchagui za pomocą analizy biomechanicznej lub własnej skuteczności, z zamiarem zrozumienia związku tej techniki z wynikami sportowymi. Elektromiografia powierzchniowa (EMG) jest najczęściej stosowaną metodą w analizach biomechanicznych stosowaną do pomiaru aktywności mięśni podczas kopnięć. Udział grup mięśniowych, gdy technika jest podzielona na fazy, jest słabo znany. W związku z tym, celem niniejszego badania było określenie różnic w aktywacji mięśni i momentu maksymalnej amplitudy EMG przed i po kopnięciu okrężnym (bandalchagui) wśród początkujących i zaawansowanych zawodników taekwondo. Dyskusja: Jeśli chodzi o aktywację mięśni, nowicjusze i zaawansowani sportowcy wykazywali istotne różnice w trzech grupach mięśni (tj. płaszczkowatych, prostych uda i dwugłowych uda) w fazie przed kopnięciem. Mięśnie płaszczkowate i proste uda były mniej aktywne u zaawansowanych sportowców, co wskazywałoby na większą oszczędność tych mięśni podczas inicjowania ruchu w stosunku do początkujących sportowców. Z drugiej strony, mięsień dwugłowy uda miał wyższą aktywację wśród zaawansowanych sportowców, prawdopodobnie przez kurczenie się ścięgna, które spowodowało spowolnienie i stabilizację kolana w momencie uderzenia. Ta sytuacja została również opisana w poprzednich badaniach, które wskazywały na większą aktywację tego mięśnia u intensywnie trenujących sportowców taekwondo. W odniesieniu do fazy po kopnięciu istotne różnice zostały osiągnięte jedynie w przypadku mięśni obszernych przyśrodkowych. Jeśli chodzi o moment maksymalnej amplitudy EMG podczas fazy przed kopnięciem, zaawansowani zawodnicy osiągnęli najwyższą aktywację mięśni dwugłowych i półścięgnistych uda w cyklu kopnięcia wcześniej niż początkujący sportowcy. Metody: Szesnastu zawodników taekwondo (w tym cztery kobiety) zostało zaklasyfikowanych według lat praktyki od początkujących (n = 8, <3 lat doświadczenia) do zaawansowanych sportowców (n = 8,> 3 lata doświadczenia). Mięśnie piszczelowe przednie, boczne mięśnie brzuchate, obszerne przyśrodkowe, obszerne lateralne, mięśnie proste uda, dwugłowe uda i półścięgniste zanalizowano za pomocą powierzchniowego EMG. Zmienne aktywacji mięśni i moment maksymalnej amplitudy EMG wyrażono, jako procent odpowiednio w odniesieniu do maksymalnego dobrowolnego skurczu izometrycznego i cyklu kopnięcia. Wielkość efektu obliczono za pomocą d Cohena i ustalono poziom istotności p <0,05. Wyniki: Stwierdzono różnice w odsetku aktywacji mięśnia płaszczkowatego, prostego i dwugłowego uda w fazie przed kopnięciem u początkujących i zaawansowanych zawodników (p <0,05; d> .5). Różnice pomiędzy grupami obserwowano również dla mięśnia obszernego przyśrodkowego (p = 0,041; d = 0,761). Moment maksymalnej amplitudy EMG odzwierciedlał różnice w obu fazach dla mięśnia dwugłowego uda i półścięgnistego (p <.05; d> .5). Wnioski: Zaawansowani zawodnicy taekwondo mają większą wytrzymałość mięśni płaszczkowatych i mięśni prostych uda niż zawodnicy początkujący, a także większą aktywację mięśni dwugłowych uda i mięśnia obszernego przyśrodkowego podczas wykonywania kopnięcia bandalchagui. Jednocześnie rozwijają swój maksymalny poziom zaangażowania mięśni dwugłowych uda i półścięgnistych w początkowej fazie cyklu kopnięcia. Mięśnie ścięgien są ważne dla technicznej realizacji kopnięcia bandalchagui. W ten sposób nauczyciele, trenerzy i praktycy taekwondo są zachęcani do włączenia ćwiczeń w swoje treningi, aby wzmocnić opisane grupy mięśniowe w celu poprawy zarówno wydajności, jak i efektywności kopnięcia bandalchagui.

Refine search results

3 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

2 2018

1 2017

3 Herrera-Valenzuela T.

2 Valdes-Badilla P.

1 Astudillo Pinilla R.

1 Barramuno Medina M.

1 Gutierrez-Garcia C.

1 Guzman-Munoz E.

1 Martinez Salazar C.

1 Pardo C.

1 Perez-Gutierrez M.

1 Valdés-Badilla P.

“Martial Arts and Combat Sports: Science, Research and Culture” hosted by the University of Santiago, Chile (USACH)

2nd International Congress on High Performance Sports: a report on martial arts and combat sports

Differences in the electromyography activity of a roundhouse kick between novice and advanced taekwondo athletes