Search results

1

Robocze spotkania pionów wyznaniowych PRL i CSRS (zarys problemów)

100%

Zamiatała D.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2018

|

issue 32

259-289

PL

Współpraca przedstawicieli pionów wyznaniowych administracji rządowej PRL i CSRS miała na celu wymianę informacji, doświadczeń oraz konsultację w kwestiach wyznaniowych. Jedną z jej form były wspólne spotkania i narady. Inicjatorem tych konsultacji była strona czechosłowacka, zabiegała o nie przez kilka lat. Pierwsze z nich – sondażowe – odbyło się w 1957 r. Do tego czasu nie było zgody na takie konsultacje wyższych czynników partyjnych i rządowych PRL. Podejmując współpracę, obie strony ustaliły jej istotę i cel. Były to spotkania prowadzone na „odpowiednim szczeblu” z określonym składem uczestników, mających stosowne upoważnienia od swoich zwierzchników. Tematyka rozmów była uzgadniana wcześniej, ich wyniki zaś miały charakter ustaleń, przedstawianych następnie do akceptacji kierownictwa partyjno-rządowego PRL i CSRS. Obie strony dzieliły się doświadczeniem w planowaniu i realizacji działań wobec Kościołów, a szczególnie Kościoła katolickiego, oraz informowały się wzajemnie o bieżących poczynaniach w polityce wyznaniowej. Wymieniały się dokumentami i materiałami na ten temat. Niniejszy artykuł przestawia również tematykę poruszaną podczas tych spotkań oraz ukazuje zakres wiedzy, jaką posiadali urzędnicy wyznaniowi PRL i CSRS, zwłaszcza w kwestii Kościoła katolickiego. Jaki był efekt tej współpracy w polityce wyznaniowej, to postulat dalszych badań.

EN

The objective of cooperation between the representatives of religious divisions of the government administration of the Polish People’s Republic (PPR) and the Czechoslovak Socialist Republic (CSR) was the exchange of information and experiences, and consultation on religious issues. One of its forms were joint meetings and consultation. The initiator of this consultation was the Czechoslovak side which was striving for it for a few years. The first one – sounding – took place in 1957. Until then, there was no consent to such consultation of higher party and government circles of the PPR. Both sides undertaking cooperation agreed on its essence and purpose. These were meetings at the “right level” with a specific composition of participants, with appropriate authorisations from their superiors. The subject of the talks was agreed in advance, and their results were in the nature of findings, then presented for acceptance to the party and government leadership of the PPR and the CSR. Both sides shared their experience in planning and implementing measures towards the Churches, especially the Catholic Church, and informed each other about current activity in religious policy. They exchanged documents and materials on the subject. This article also presents the subject matter discussed during these meetings and shows the scope of knowledge of religious officials of the PPR and the CSR, especially in the matter of the Catholic Church. The effect of this cooperation in religious policy is the postulate of further research.

2

Biskup Ignacy Tokarczuk w działaniach operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL

100%

Zamiatała D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 3

201-212

EN

From the beginning of his service in the Przemyśl Diocese, bishop Ignacy Tokarczuk performed his pastoral activities with great vigor and dedication and was, therefore, the most important “object” of the operational work of the PRL’s Security Service (a Polish acronym: SB) in the south-east of Poland. The Security Service undertook number of operational activities against him. He was surrounded by an organized network of secret the security’s collaborators that informed about the bishop’s plans and deeds and realized some operational tasks. By means of disintegration and disinformation activities, the security tried to damage his reputation in the society and in the church circles as well as limit his pastoral activity. Despite great efforts, huge expenses and involvement of many people in this process, the security managed neither to intimidate nor to destroy the bishop.

PL

Od samego początku swojej posługi w diecezji przemyskiej bp I. Tokarczuk ze względu na rozmach podejmowanych działań pasterskich był najważniejszym „obiektem” pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa PRL w południowo-wschodniej Polsce. Podejmowano wobec niego cały szereg działań. Organizowano wokół niego sieć tajnych współpracowników SB, którzy na bieżąco informowali o planach i poczynaniach biskupa oraz realizowali określone przez bezpiekę zadania. Poprzez działania dezintegracyjne i dezinformacyjne starały się zniszczyć mu autorytet w społeczeństwie i kręgach kościelnych oraz ograniczyć jego działalność pasterską. Mimo wielkiego wysiłku, nakładu środków i ludzi nie udało się go zastraszyć czy zniszczyć.

3

Oświatowe komisje rehabilitacyjne w świetle akt Ministerstwa Oświaty z lat 1956-1958

63%

Wiśniewska J., Zamiatała D.

Rozprawy z Dziejów Oświaty

|

2015

|

vol. 52

109-128

EN

Postwar personnel policy in Polish People's Republic schools led to elimination of teachers and employees at educational administration who did not agree on ideologisation of education and were acknowledged by the communist authorities as enemies of the socialist system. Personal cleansing, which was carried out for political reasons in the system of education, brought fatal consequences of a lack of qualified staff, and hence, deterioration of educational standards and the collapse of Polish education. The problem was officially exposed in the pages of press organ of the Ministry of Education in 1955. In the wake of the October thaw condemned the repression of teachers, demanding their rehabilitation and reintegration into workplace. Across the country emerged spontaneously educational rehabilitation committees whose activities straightened out ministerial decree dated. January 12, 1957 r. Evolved their central and local organizational structures. In total commissions issued 4464 final decisions, including positive – 3365, and negative – 899. As a result of rehabilitation returned to active service 307 retired teachers, 482 removed from their profession and 249 – for managerial positions. Many victims did not receive adequate compensation for their grievances. Educational activities of rehabilitation commissions, however, made possible the moral compensation for part of the victims, convicted to this moment for social and professional ostracism.

Refine search results

1 Pamięć i Sprawiedliwość

1 Rozprawy z Dziejów Oświaty

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

3 Zamiatała D.

1 Wiśniewska J.

1 2019

1 2018

1 2015

Robocze spotkania pionów wyznaniowych PRL i CSRS (zarys problemów)

Biskup Ignacy Tokarczuk w działaniach operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL

Oświatowe komisje rehabilitacyjne w świetle akt Ministerstwa Oświaty z lat 1956-1958