Search results

1

A Few Remarks about the Lectionary after Fifty Years of Existence

100%

Sławiński H.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 4

977-988

EN

The aim of the paper is to present briefly first of all the history of the development of the Lectionary for the use in the Holy Mass, then to summarize the principal of the present lectionary and it’s ecumenical meaning, and more specifically it’s influence on the protestant lectionary. Based on these historical facts and the recent documents of the Holy See, the proposal of the partial renewal of the Sunday Lectionary will be discussed. The main method used in the study is the analysis of the historical sources, documents of the Holy See and theological studies. The critical analysis, and then comparative method will lead to synthetical presentation of postulates of the partial renewal of the present lectionary after fifty years of usage in the liturgy. The conclusion of the analysis provides the suggestions for the enrichment of the lectionary first of all, with the passages from the Old Testament read in their whole context, not only according to the harmonization with the text of the Gospel; secondly, with the thematic selection of the second reading compatible with the first reading, and the Gospel reading; thirdly, with the texts pointing out the role of women in the history of salvation.

2

Ecumenism and Preaching the Word of God

100%

Sławiński H.

Teologia Praktyczna

|

2017

|

issue 18

43-55

PL

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie obiecujących badań w homiletyce oraz w praktyce przepowiadania, gdzie możliwa jest współpraca między wyznawcami Chrystusa należącymi do różnych wyznań. Obejmuje to pola prawdziwej współpracy między kaznodziejami różnych wspólnot kościelnych, ale także przypomnienie, że ekumeniczne nauczanie i prawdziwa duszpasterska opieka nie mogą opierać się na rezygnacji lub zaprzeczaniu własnej tożsamości konfesjonalnej. Tym, co wspólne dla chrześcijańskich wyznań, są męczennicy - świadkowie Dobrej Nowiny Jezusa Chrystusa. Innym wspólnym dziedzictwem wszystkich wyznań chrześcijańskich jest Biblia jako źródło przepowiadania i nauczania. Niektóre z denominacji chrześcijańskich korzystają ze wspólnego lub analogicznego lekcjonarza z czytaniami liturgicznymi. Głoszony jest jednak Jezus Chrystus jako Pan, a nie Biblia. Oprócz chrystocentrycznej treści ważny jest języka przepowiadania, który powinien być językiem dialogu, dobrej woli, a nie dystansu, dominacji, nienawiści lub konfrontacji.

EN

The purpose of this paper is to present the promising fi elds in homiletics and in pastoralpraxis of preaching where interdenominational cooperation is possible. This includes the fi elds of real collaboration among preachers of diff erent ecclesial communities, but also the reminder that ecumenical preaching and true pastoral care cannot be based on resignation or declining of one’s own confessional identity. What is common for Christian denominations are the martyrs – the witnesses of the Good News of Jesus Christ. Another common heritage of all Christian denominations is the Bible as a Source of Preaching. Some of the denominations share the lectionary as a gift and challenge. But it is not the Bible, which is being preached but Jesus Christ as the Lord. Besides Christocentrism in preaching, the language of preaching is important, which should be a language of dialogue and goodwill, not one of division, dominance, hate, or confrontation.

3

Przepowiadanie do ludzi w podeszłym wieku

100%

Sławiński H.

Analecta Cracoviensia

|

2016

|

vol. 48

EN

Much attention is given to children in homiletics and preaching. Disproportionately little attention is given to the elderly in these same fields. This study supplements this deficiency. The reflection begins with an attempt to describe who the elderly are, followed by a discussion on their place in the life of the parish. An analysis of the elderly as an audience in church preaching is undertaken next. Subsequently, the most important existential issues that relate to this group of listeners is discussed, followed by the manner and circumstances of preaching to them. The publication concludes with a reflection on the attitude of the preacher towards this audience.

PL

Wiele uwagi poświęca się w homiletyce i przepowiadaniu dzieciom. Nieproporcjonalnie mało uwagi poświęca się natomiast osobom starszym. Niniejsze opracowanie uzupełnia ten brak. Najpierw podjęta jest próba opisu, kim są ludzie starsi, następnie omówione jest ich miejsce w życiu parafialnym. W dalszej kolejności podjęta jest analiza ludzi starszych jako audytorium kościelnego przepowiadania. W konsekwencji omówione są najważniejsze kwestie egzystencjalne, które dotyczą tej grupy słuchaczy, sposób i okoliczności przepowiadania do nich oraz postawa głosiciela wobec takiego audytorium.

4

Preferencyjna miłość do ubogich w przepowiadaniu Kościoła

100%

Sławiński H.

Analecta Cracoviensia

|

2017

|

vol. 49

EN

The Church is called to keep on recognizing the signs of the times and, in connection with them, to carry out her intrinsic tasks expressing her inner nature: the proclamation of the word of God, the sacraments and the ministry of charity. The present pontificate is one of the signs of the times and its priority is the preferential love of the poor. This very priority is an indication for the contemporary mission of the Church, especially for her preaching. This paper points out the necessary link between the present ministry of the word, and the preferential love for the poor. The subject is based on the example of Jesus of Nazareth, the ministry of the apostles and the experience of the Church in patristic times. At the end the constitutive elements of Christian love for the poor are discussed. They should be very often present in preaching.

PL

Kościół musi rozpoznawać znaki czasu i w związku z nimi realizować swoje zadania wyrażające jego wewnętrzną naturę, a więc przepowiadanie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów i posługę miłości. Niewątpliwym znakiem czasu jest pontyfikat papieża z Buenos Aires, który przyjmując po raz pierwszy w dziejach papiestwa imię biedaczyny z Asyżu, wskazał priorytet swojego pontyfikatu: preferencyjną miłość do ubogich. Jest to zarazem wskazanie, jaki powinien być priorytet całego Kościoła. W związku z tym na kanwie przykładu Jezusa z Nazaretu, posługi apostołów i doświadczenia Kościoła w czasach patrystycznych omówiony został konieczny związek współczesnej posługi słowa z preferencyjną miłością do ubogich oraz konstytutywne elementy miłości chrześcijańskiej do ubogich, które powinny być częstym tematem w przepowiadaniu.

5

Geneza, kontekst i tematyka kazań pasyjnych

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 2

EN

The proclamation about the crucified and risen Jesus Christ is the nucleus of the Christian preaching. There are however moments in the liturgical year in which the Passion of Jesus is emphasized in a special way. In addition to the liturgy of Palm Sunday and Good Friday there is also popular devotion during the Lent time, which delivers opportunity to preach the Passion of Jesus crucified. The most famous popular Passion piety associated with the proclamation of the word of God are: The last words of Christ from the Cross and a special devotion in Poland called “Gorzkie żale” – “Bitter complains”. The latter is typically Polish. An important part of this devotion is the sermon, whose main theme is the salvific dimension of the Passion of Christ. It is evangelical story about the crucifixion of Jesus Christ, which provides for the source for these sermons. This article presents the origins, context, content and the structure of sermons preached in Poland during the popular passion devotion.

PL

Głoszenie prawdy o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym stanowi jądro chrześcijańskiego przepowiadania. Są jednak w ciągu roku kościelnego okoliczności, w których dominuje tematyka pasyjna. Oprócz liturgii Niedzieli Palmowej i Wielkiego Piątku okazją do przepowiadania pasyjnego są nabożeństwa ludowe służące rozważaniu męki Pańskiej, odprawiane głównie w okresie Wielkiego Postu. Są one wyrazem pobożności pasyjnej. Do najbardziej znanych nabożeństw pasyjnych związanych z głoszeniem słowa Bożego należą: nabożeństwo ostatnich słów Chrystusa z krzyża i nabożeństwo gorzkich żali. To ostatnie jest typowo polskie. Jego istotnym elementem jest kazanie pasyjne, którego podstawowym tematem jest zbawczy wymiar męki Chrystusa. Źródłem dla tych kazań są ewangeliczne opowiadania o ukrzyżowaniu Chrystusa. Artykuł przedstawia genezę, kontekst, tematykę i strukturę kazań pasyjnych.

6

Oryginalne ujęcie kwestii wiary w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2013

|

vol. 17

|

issue 2

EN

The article takes into consideration the encyclical letter of pope Francis Lumen fidei. The author discusses the description of the “faith” as found in the given pastoral letter. The original is not so much the matter of faith as such, but the description of faith from the biblical, patristical and existential point of view. That is why the role of the story in both receiving and in the transmission of the faith has been underlined, as well as the meaning of faith for the building of fraternal community of people of good will. What is quite original is the very deep connection between faith and love as well as the approach to the faith from the multidimensional, integrated perspectives of hearing, seeing and touching. One can find also in the pastoral letter Lumen fidei the invitation to discover the sings of God in one’s daily life.

PL

The article takes into consideration the encyclical letter of pope Francis Lumen fidei. The author discusses the description of the “faith” as found in the given pastoral letter. The original is not so much the matter of faith as such, but the description of faith from the biblical, patristical and existential point of view. That is why the role of the story in both receiving and in the transmission of the faith has been underlined, as well as the meaning of faith for the building of fraternal community of people of good will. What is quite original is the very deep connection between faith and love as well as the approach to the faith from the multidimensional, integrated perspectives of hearing, seeing and touching. One can find also in the pastoral letter Lumen fidei the invitation to discover the sings of God in one’s daily life.

7

Problematyka polityczna w kazaniu

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2012

|

vol. 16

|

issue 2

EN

The article deals with political issues in preaching, especially when delivered independently of the liturgical context, as for instance, during the retreats or religious meetings with popular devotion.Liturgical preaching is mistagogical and its subject depends very much on liturgical readings. That is why the preacher is somehow limited in choosing a subject for homilies. In circumstances other than the liturgy, the preacher has much more freedom in choosing a subject. The question, then, is to what extent the preacher might engage with political issues. This depends on an understanding and definition of both preaching and politics. It is necessary then to be precise not only with the definition of the sermon, but also the definition of politics. The history of preaching is filled with sermons dealing with political issues. Some of them are presented in the article. Then a different kind of so-called “political sermons” are mentioned. Later in the article the author presents the initial conditions required for the preparation and delivery of political problems in preaching. The final part of the article points out the political context of preaching. The article finishes with some conclusions.

8

Błogosławieni wychowawcy świętej Teresy z Lisieux

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2013

|

vol. 17

|

issue 1

EN

At the beginning of the twenty-first century, in the year 2001 the couple: Maria Corsini and Luigi Beltrame Quattrocchi have been beatified. Similar honor met in 2008 the parents of St. Thérèse of Lisieux – Louis Martin and Zelie Guerin. They can be entitled blessed parents and educators of a saint. Their daughter, St. Thérèse of Lisieux was beatified in 1923 and canonized in 1925. The process of education run by a married couple Martin, whose five children chose the religious life, deserves an attention. The article presents what was unique in the life of the spouses Martin and what was specific in their educational method. First of all however the short biographies of Louis Martin and Zelie Guerin have been presented followed by the detailed description of their educational method and its validity for the contemporary parents.

9

Geneza, istota i struktura Dyrektorium homiletycznego

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 3

EN

In the answer to the demands of bishops attending the synods of bishops on the Eucharist and on the word of God the Congregation for the Divine Worship and the Discipline of the Sacraments has prepared the Homiletic directory, signed on June 29, 2014 and officially presented on February 10, 2015. This article examines the stages of the preparation of the document in the context of other similar documents of the Holy See, and then discusses the nature and structure of the Homiletic directory. This is the first analysis of the document, which is waiting for the official translation into Polish as well as for the in depth theological commentaries to this document.

PL

W związku z zapotrzebowaniem na dyrektorium homiletyczne zgłaszanym na synodach biskupów na temat Eucharystii i słowa Bożego Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przygotowała taki dokument, który został podpisany 29 czerwca 2014 roku, a oficjalnie zaprezentowany 10 lutego 2015 roku. Niniejszy artykuł analizuje etapy powstania Dyrektorium homiletycznego na tle innych tego typu dokumentów Stolicy Apostolskiej, a ponadto omawia istotę i strukturę tego dokumentu. To pierwsze omówienie dokumentu, który czeka na oficjalny przekład na język polski oraz potrzebne opracowania teologiczne.

10

Duszpasterska opieka i głoszenie Dobrej Nowiny Chrystusa rodzicom dzieci zmarłych przed urodzeniem

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 4

EN

The article describes the changes in the pastoral care of the Church based on the change in Catholic Theological Opinions concerning the fate of infants who died without being baptized. It was just impossible to preach the Good News of salvation in Jesus Christ in the time in which the prevailing opinion about the fate of infants who died without being baptized saw them in hell or at least away from God’s presence. The Second Vatican Council gave decisive impulses to theological opinion which now tends to spread the deep hope about the mysterious plan of God who, in a way known only to Him, might save unbaptized infants. The main reason for that hope are: the will of God who wants to save all the people, the love of Jesus for children proved in the Gospel, the salvific death of Jesus for every human person and the unlimited mercy of God. In addition the changes in the Cannon Law and in the liturgy based on the teaching of the Second Vatican Council now allow the burial of unbaptized infants and the celebration of the rite of Christian funeral as well as the Holy Mass. All those arguments allow the preachers of the Word of God to deliver the Good News to the parents bereaved by the death of their unbaptized child.

PL

Artykuł opisuje zmiany w duszpasterstwie Kościoła uwarunkowane zmianami w zakresie opinii teologów katolickich na temat losu dzieci, które zmarły bez chrztu. W okresie, w którym dominujące opinie o losie dzieci zmarłych bez chrztu mówiły o piekle lub przynajmniej pozbawieniu uszczęśliwiającej wizji Boga, niemożliwe było głoszenie Dobrej Nowiny o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. II Sobór Watykański dał decydujące impulsy do zmiany opinii teologicznej w omawianej kwestii. Obecnie teologowie katoliccy podkreślają nadzieję na zbawienie dzieci, które zmarły bez chrztu. Podstawą tej nadziei są: powszechna zbawcza wola Boga, miłość Jezusa do dzieci, śmierć Chrystusa za wszystkich, nieograniczone miłosierdzie Boga, który w sposób znany tylko sobie może podarować zbawienie dzieciom zmarłym bez chrztu. Inspirowane przez II Sobór Watykański zmiany w prawodawstwie kościelnym oraz obrzędy liturgiczne odnowione na podstawie nauczania soborowego pozwalają aktualnie pochować nieochrzczone niemowlęta i celebrować obrzęd chrześcijańskiego pogrzebu przewidziany dla nich, a także odprawić mszę świętą specjalnie przygotowaną na taką okazję. Wszystkie te argumenty pozwalają głosicielom słowa Bożego zwiastować Dobrą Nowinę rodzicom opłakującym utratę dziecka, które zmarło bez chrztu.

11

Wychowawcze znaczenie homilii ślubnej

100%

Sławiński H.

Teologia i Moralność

|

2012

|

vol. 7

|

issue 2(12)

103-119

EN

One of the greatest social problems of our society deals with the insolubility of the marriages. In the modern society there are so many marriages, which fall apart. This is also a problem and challenge to the Church. Even many Catholics live in partnership without sacramental bonds. Also many young Catholics do not find enough motivation to make the decision about sacramental marriage. One of the reasons of such a situation is the recycling mentality of the modern society. According to it, it is easier to change one’s life partner than to care for the repairing of the torn bonds of one’s marriage. Divorces are not only socially accepted, but also very easy to get, even though they involve some expenses. A positive characteristic of the modern society is lifelong learning, which might include also religious education and upbringing. One of the means, which might be used to support the religious education process, is the wedding homily. It is addressed to all the participants of the ceremony. The polls organized by the Holy See showed that the faithful greatly appreciate the homilies, which they hear during the church liturgy. The preachers then should not ignore the wonderful opportunity provided by the wedding homilies. First of all it is the duty of the priests active in the pastoral care and then also the right of the faithful to be nurtured by the words of their priests. It is a most suitable opportunity to promote the Catholic vision of marriage and to express the genuine care of the Church for the marriages and families, as well as to express respect for those, who experience problems. Both, the thoughts and the form of their delivery might play an educative role especially for the married couples, those who think about getting married and those who experience problems in their marital life.

PL

We współczesnym społeczeństwie istnieje tak wiele małżeństw, które się rozpadło, że można mówić o prawdziwym problemie społecznym. Teoretyczne i praktyczne kontestowanie nierozerwalności małżeństwa we współczesnym społeczeństwie jest problem i wyzwaniem dla Kościoła, albowiem nawet wielu katolików żyje w partnerstwie bez sakramentalnych więzi i zobowiązań. Ponadto wielu młodych katolików nie znajduje wystarczająco dużo motywacji do podjęcia decyzji o sakramentalnym małżeństwie. Jedną z przyczyn tego stanu jest „mentalność recyklingowa” współczesnego społeczeństwa. Zgodnie z nią, łatwiej jest zmienić partnera w życiu aniżeli dbać o naprawę zaburzonych relacji we własnym małżeństwie. Rozwody są nie tylko społecznie akceptowane, ale też bardzo łatwe do uzyskania, mimo iż pociągają one za sobą niemałe konsekwencje materialne. Pozytywną cechą współczesnego społeczeństwa jest uczenie się przez całe życie, obejmujące również edukację i wychowanie religijne. Jednym zaś ze środków wspierających proces edukacji i wychowania religijnego jest homilia ślubna. Jest ona adresowana do wszystkich uczestników uczty. Sondaże organizowane przez Stolicę Apostolską wykazują, że wierni bardzo cenią sobie homilie, które słyszą podczas liturgii. Kaznodzieje nie powinni ignorować tego zapotrzebowania, które jest szansą oddziaływań wychowawczych. Obowiązkiem kapłanów działających w duszpasterstwie jest odpowiadanie na prawo wiernych do duchowego pokarmu. Wspaniałą okazję w tym zakresie stwarza także homilia ślubna. Jest ona doskonałą okazją do promowania katolickiej wizji małżeństwa i rodziny. Wyraża rzeczywistą troskę Kościoła o małżeństwo i rodzinę, a także szacunek wobec tych wszystkich, którzy doświadczają problemów. Zarówno treść, jak i forma homilii odgrywa rolę edukacyjną i wychowawczą wobec małżonków oraz ich gości, wśród których wielu boryka się z problemami życia małżeńskiego i rodzinnego.

12

Znaczenie, geneza i struktura Dyrektorium homiletycznego

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 3(40)

155-176

PL

W związku z zapotrzebowaniem na dyrektorium homiletyczne zgłaszanym na synodach biskupów na temat Eucharystii i słowa Bożego Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przygotowała taki dokument, który został podpisany 29 czerwca 2014 roku, a oficjalnie zaprezentowany 10 lutego 2015 roku. Niniejszy artykuł analizuje etapy powstania Dyrektorium homiletycznego na tle innych tego typu dokumentów Stolicy Apostolskiej, a ponadto omawia istotę i strukturę tego dokumentu. To pierwsze omówienie dokumentu, który czeka na oficjalny przekład na język polski oraz potrzebne opracowania teologiczne.

EN

In the answer to the demands of bishops attending the synods of bishops on the Eucharist and on the word of God the Congregation for the Divine Worship and the Discipline of the Sacraments has prepared the Homiletic directory, signed on June 29, 2014 and officially presented on February 10, 2015. This article examines the stages of the preparation of the document in the context of other similar documents of the Holy See, and then discusses the nature and structure of the Homiletic directory. This is the first analysis of the document, which is waiting for the official translation into Polish as well as for the in depth theological commentaries to this document.

13

Troska Kościoła o poprawę jakości homilii: od synodu o Eucharystii i „Sacramentum Caritatis” do synodu o słowie Bożym i „Verbum Domini”

100%

Sławiński H.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2012

|

issue 1

37-62

EN

The church is realized in a constantly changing environment. He tries to update their teaching to suit the needs of the people, which caters. Frequently the issue is not about radical changes in teaching, but with a distribution of accents. Noteworthy is also the fact that the teaching persisted in the documents of the Holy See has its history in the theological debates and in speeches by participants in synods convened by the pope. This article is discussed in terms of diachronic concern about the quality of homilies of the Church and the latest trends in approach to homilies disclosed in the period from the Synod on the Eucharist and the aftermath of the Exhortation Sacramentum Caritatis to the synod on the word of God and his fruit in a Post Synodal Exhortation Verbum Domini. First shown reservations representatives of the Church in the quality of homilies, and then proposing ways to improve the quality reported by the participants in these synods, with special attention to the proposals of Pope Benedict XVI made in his Pastoral exhortations. One of the suggestions is to improve the substantive content of the homily by the closer union of systematic teaching of the Church contained in the Catechism of the Catholic Church. It shall be done in such a way as not to undermine the nature of the liturgical homily. Therefore, any proposals to discuss theological issues expected to take in the homilies must respect the specific periods of the liturgical year. Structured content of the catechism is to be regarded not as a substitute, but as a corollary of the Mass lectionary. Directory assistance is to be homiletic, the development of which the Pope has recommended its colleagues. Another called for improving the quality of the homily is their Christocentrism. An important requirement is also of concern for participants in the liturgy and their everyday lives: the homily should help students to overcome the separation between their religious faith and their lives. Substantial assistance to the implementation of these demands can provide reliable formation heralds the homily.

14

Troska Kościoła o poprawę jakości homilii: od synodu o Eucharystii i „Sacramentum Caritatis” do synodu o słowie Bożym i „Verbum Domini”

100%

Sławiński H.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2012

|

issue 1

37-62

EN

The church is realized in a constantly changing environment. He tries to update their teaching to suit the needs of the people, which caters. Frequently the issue is not about radical changes in teaching, but with a distribution of accents. Noteworthy is also the fact that the teaching persisted in the documents of the Holy See has its history in the theological debates and in speeches by participants in synods convened by the pope. This article is discussed in terms of diachronic concern about the quality of homilies of the Church and the latest trends in approach to homilies disclosed in the period from the Synod on the Eucharist and the aftermath of the Exhortation Sacramentum Caritatis to the synod on the word of God and his fruit in a Post Synodal Exhortation Verbum Domini. First shown reservations representatives of the Church in the quality of homilies, and then proposing ways to improve the quality reported by the participants in these synods, with special attention to the proposals of Pope Benedict XVI made in his Pastoral exhortations. One of the suggestions is to improve the substantive content of the homily by the closer union of systematic teaching of the Church contained in the Catechism of the Catholic Church. It shall be done in such a way as not to undermine the nature of the liturgical homily. Therefore, any proposals to discuss theological issues expected to take in the homilies must respect the specific periods of the liturgical year. Structured content of the catechism is to be regarded not as a substitute, but as a corollary of the Mass lectionary. Directory assistance is to be homiletic, the development of which the Pope has recommended its colleagues. Another called for improving the quality of the homily is their Christocentrism. An important requirement is also of concern for participants in the liturgy and their everyday lives: the homily should help students to overcome the separation between their religious faith and their lives. Substantial assistance to the implementation of these demands can provide reliable formation heralds the homily.

15

Głoszenie uzdrowień w imię Jezusa i w mocy Ducha Świętego – przepowiadanie terapeutyczne

100%

Sławiński H.

Teologia i Moralność

|

2019

|

vol. 14

|

issue 1(25)

271-285

PL

W wielu krajach, również w Polsce, są głosiciele słowa Bożego, identyfikujący się głównie z ruchem Odnowy w Duchu Świętym, którzy akcentują uzdrawiającą moc Jezusa. Takie głoszenie ma podstawy biblijne w uzdrowieniach dokonywanych przez Jezusa z Nazaretu, a także w uzdrowieniach dokonywanych mocą Ducha Świętego „w imię Jezusa”. Współczesne przepowiadanie terapeutyczne, którego treścią jest uzdrawiające działanie Jezusa, powinno uwzględniać prymat uzdrowienia wewnętrznego przed uzdrowieniem fizycznym, a także obejmować głoszenie sensu cierpienia, którego Jezus nie usunął, ale sam je podjął, aż po śmierć na Krzyżu. Ponadto autentyczne głoszenie uzdrowień w imię Jezusa dokonuje się zawsze w mocy Ducha Świętego, z pokorą i poddaniem woli Bożej. To nie głosiciel słowa decyduje, czy, kiedy i w jaki sposób dokonuje się uzdrowienie, ale Bóg, który jest wszechmocny i suwerenny w swoim działaniu.

16

Inspiracje Franciszka dla posługi słowa

100%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2021

|

vol. 25

|

issue 4

43-62

EN

This paper deals with Pope Francis’ inspirations for the ministry of the word. Through a qualitative analysis of the texts of his documents and interviews with him, the following inspirations were extracted: the primacy of preaching in a missionary key; preaching born of the experience; preaching born of accompanying people; preaching with joy; reaffirmation of the importance of homilies; the appreciation of the preparation of homilies and sermons. These inspirations of Francis for the ministry of the word are not new, but rather an extension of the teaching of Vatican II and the post-conciliar popes, especially Paul VI. They are relevant for a Church operating in the early 21st century in a secularized environment.

PL

Tekst dotyczy inspiracji papieża Franciszka dla posługi słowa. Metodą jakościowej analizy tekstów jego dokumentów i wywiadów z nim zostały wydobyte następujące inspiracje: prymat przepowiadania w kluczu misyjnym; przepowiadanie zrodzone z doświadczenia i przeżywania wiary; przepowiadanie zrodzone z towarzyszenia ludziom; głoszenie z radością; potwierdzenie znaczenia homilii; dowartościowanie przygotowania homilii i kazań. Wymienione inspiracje Franciszka dla posługi słowa nie są nowe, stanowią raczej rozwinięcie nauczania Soboru Watykańskiego II i posoborowych papieży, a zwłaszcza Pawła VI. Mają one znaczenie dla Kościoła działającego na początku XXI wieku w środowisku zsekularyzowanym.

17

Kontekstualne uwarunkowanie głoszenia katechez do młodzieży

100%

Sławiński H., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

vol. 13

EN

The catechesis to the youth is always delivered in the given context. This article explains first of all the etymology of the name “catechesis” and it’s meaning as seen through the lens of the theology of the word of God. The core of the catechetical message remains unchanged through the ages and organically identical with the salvific message of Jesus and his Apostles. What plays an important role in the sharing of faith is the vivid community of faith. Another important factor of the catechesis is the authority of the person, who preaches the word of God. One has authority, when that person lives according to the proclaimed message. The saints are the people who have authority and are still fascinating for the youth. It is right then - in the context of the approaching World Youth Day in Krakow 2016, based on the words “Blessed are the merciful” - to point out at so many saints, who used their energy to express their love to God through the merciful service to the people in need. As being merciful is so divers, so different are saints, who practiced mercy. What remains after the catechesis is not so much the subject, but the whole context, the experience of the community and participation in a meaningful event.

PL

Głoszenie katechez do młodych dokonuje się zawsze w określonym kontekście. Artykuł omawia najpierw katechezę z perspektywy teologii słowa Bożego, następnie wyjaśnia interesującą etymologię terminu „katecheza”, przypomina niezmienną istotę treści katechez oraz podkreśla, że na jej skuteczny przekaz wpływa doświadczenie wspólnoty wiary, wzajemnego wsłuchiwania się i dzielenia interpretacją życia przez pryzmat słowa Bożego. W artykule omówiona jest także ważna rola autorytetu wpływającego na młodzież. Może nim być głosiciel katechez, o ile zachowuje spójność sposobu życia z nauczaniem. Fascynującymi autorytetami, wciąż atrakcyjnymi dla młodzieży, są święci. W kontekście Światowych Dni Młodzieży 2016 skoncentrowanych wokół słów „błogosławieni miłosierni” warto przypomnieć sylwetki młodych świętych czyniących miłosierdzie. Wśród nich jest ich wielu, którzy byli związani z Krakowem. Jak wieloaspektowe jest pojęcie miłosierdzia, tak różnorodni są święci, którzy je praktykowali. Tym, co najbardziej zostaje w pamięci, jest nie tylko treść, co doświadczenie wspólnoty i współuczestnictwa w ważnym wydarzeniu.

18

Spotkanie homiletów Arbeitsgemeinschaft für Homiletik (Monachium, 27–30 września 2010)

100%

Sławiński H.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2011

|

vol. 64

|

issue 4

19

Wychowanie w rodzinie do słuchania słowa Bożego

100%

Sławiński H.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2009

|

vol. 62

|

issue 1

EN

The article deals with the issue of children being encouraged to listen to the word of God under parental guidance. The case of Samuel described in the Book of Samuel (1 Sm 3, 4–5. 8–10) shows that preparing children to listen to the word of God is possible and needed. God may talk to people directly in their consciousness, but this is by extraordinary means. God chooses the mediation of people as a regular way of communicating with the human beings. It is the parents who play the most important role in the process of preparing the child to listen to the word of God. In general, the aim of this is to strengthen their integral faith, i.e. the faith influencing daily life. There are also some particular aims discussed in the article, followed by some methods of helping pupils to develop their skill to give heed to the word of God, and the rules which should be respected in the discussed process. As the end of the article, the case of Antonietta Meo is being presented as the fruit of good religious upbringing towards the listening to the words of God.

20

Głoszenie ewangelii nadziei w świetle adhortacji „Ecclesia in Europa”

100%

Sławiński H.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2004

|

vol. 57

|

issue 4

EN

The article deals with the preaching of hope, taking into consideration the apostolic exhortation of John Paul II, Ecclesia in Europa. The main reasons of the spiritual crisis in Europe and the loss of hope among it’s inhabitants might be seen in: living as if God does not exist, hedonism and consumerism. In consequence a man more fears the future then desires it. In this situation the Church is being urged to fulfil her joyful duty of preaching the gospel of hope, i.e. Jesus Christ the Lord. He is the hope for the whole world. He allows the discovery of the truth and gives the ultimate reason for life worth living. The church gives witness of its hope in Jesus Christ. The preaching of the Church is to be understood not only as the deliverance of some religious information, but as the power of God, because Christ is present in his word and in the Church’s preaching. From a pastoral perspective, preaching is to be considered the primary action of the church, whereas from the perspective of intentionality, the primary element of the church’s activity must be the celebration of the sacraments. The weakness of our preaching lays not in the lack of the orthodoxy, but in too weak an emphasis of the positive aspects of the proclamation of the gospel. The most extensive danger for preaching is the concentration on evil in the world and the fruitless abomination. Only the preaching born with hope may set the preacher and his listeners on fire. Preaching of hope has in itself something from the Holy Spirit, it is dynamic and shows that Jesus is present in his Church and in the history of human beings, although it may seem otherwise, that He is not present or asleep, leaving the boat of the Church to the power of the wrath of the waves.

Refine search results

A Few Remarks about the Lectionary after Fifty Years of Existence

Ecumenism and Preaching the Word of God

Przepowiadanie do ludzi w podeszłym wieku

Preferencyjna miłość do ubogich w przepowiadaniu Kościoła

Geneza, kontekst i tematyka kazań pasyjnych

Oryginalne ujęcie kwestii wiary w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei

Problematyka polityczna w kazaniu

Błogosławieni wychowawcy świętej Teresy z Lisieux

Geneza, istota i struktura Dyrektorium homiletycznego

Duszpasterska opieka i głoszenie Dobrej Nowiny Chrystusa rodzicom dzieci zmarłych przed urodzeniem

Wychowawcze znaczenie homilii ślubnej

Znaczenie, geneza i struktura Dyrektorium homiletycznego

Troska Kościoła o poprawę jakości homilii: od synodu o Eucharystii i „Sacramentum Caritatis” do synodu o słowie Bożym i „Verbum Domini”

Troska Kościoła o poprawę jakości homilii: od synodu o Eucharystii i „Sacramentum Caritatis” do synodu o słowie Bożym i „Verbum Domini”

Głoszenie uzdrowień w imię Jezusa i w mocy Ducha Świętego – przepowiadanie terapeutyczne

Inspiracje Franciszka dla posługi słowa

Kontekstualne uwarunkowanie głoszenia katechez do młodzieży

Spotkanie homiletów Arbeitsgemeinschaft für Homiletik (Monachium, 27–30 września 2010)

Wychowanie w rodzinie do słuchania słowa Bożego

Głoszenie ewangelii nadziei w świetle adhortacji „Ecclesia in Europa”