Search results

1

Współczesne metody analizy tekstu biblijnego na przykładzie Mk 5,1–20

100%

Szymik S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

1995

|

vol. 48

|

issue 2

PL

-

2

Dz 6, 1–7 w świetle dotychczasowych badań

100%

Szymik S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

1986

|

vol. 39

|

issue 6

PL

-

3

Podstawowe aspekty analizy narracyjnej tekstu biblijnego

100%

Szymik S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

1996

|

vol. 49

|

issue 2

PL

-

4

Oblicza ludzkiego ubóstwa w świetle Ewangelii Jezusa Chrystusa

100%

Szymik S.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2013

|

issue 8

13-24

EN

The article gives the description of human poverty in the light of the teaching of Jesus Christ. The basis for the analyses gave numerous biblical texts: Mk 1:15; cf. Matt 4:17; Luke 4:43, as well Luke 4:18-19, also Luke 6:20 and Matt 5:3 and in addition many others. The poor of the Gospels are the first recipients of the kingdom of God. According to the author the evangelical poor have many different faces and also poverty has many dimensions. The first of all it is the material lack and need. However in the light of Gospels there are many others categories of poor people, for example the people excluded for their social and religious position: widows and children, little ones, am ha'aretz. There are many others people: sick and suffering, sinners and outlawed, men with an unclean spirit. All these people were the recipients and beneficiaries of the kingdom of God.

PL

Artykuł ma charakter studium biblijno-teologicznego i jest próbą opisania grup społecznych, które w świetle nauczania Jezusa mają status ludzi ubogich. Podstawą prowadzonych analiz były teksty biblijne Mk 1,15; por. Mt 4,17; Łk 4,43, następnie Łk 4,18-19, oraz Łk 6,20 i Mt 5,3 i wiele innych tekstów. Ewangeliczni ubodzy są pierwszymi adresatami Dobrej Nowiny. Według autora nie ulega wątpliwości, że ubóstwo ma w Ewangelii wiele różnych postaci. Na pierwszym miejscu wymienia ubóstwo materialne, ale zaraz potem wielorakie ubóstwo mn Dobrej Nowiny, według ówczesnych poglądów wykluczonych z królestwa Bożego: wdów i sierot, ludzi prostych, ludu ziemi (am ha'aretz). Następnie na uwagę zasługują ludzie chorzy i cierpiący, grzeszni czy zniewoleni duchowo. Te grupy stały się beneficjentami nadejścia królestwa Bożego.

5

Kazanie na Górze (Mt 5-7) w wykładzie Marcina Lutra

100%

Szymik S.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2018

|

issue 13

27-43

EN

The purpose of the article is a critical presentation of Luther’s interpretation of Mt 5-7, with a special emphasis on its hermeneutical assumptions and anthropological consequences. At first the author presents the literary sources that contain Luther’s statements on Mt 5-7, i.e. his eminent hebdomadal speeches (Wochenpredigten) and some theological writings as well. Subsequently he discusses hermeneutical keys offered by M. Luther himself: the polemic against “double standard approach” (precepts and counsels) developed by the time of the Middle Ages and the polemic against the principles presented by the Anabaptist and other protestant idealists. However, the most significant factor of this interpretation was Luther’s teaching on two kingdoms (Zwei-Reichen-Lehre). The difference between the secular and spiritual kingdom is essential for Luther’s interpretation of the Sermon on the Mount (cf. WA 32, 299-301). The reformer claims that the message of the sermon is irrelevant for the Christian person in the world and it should be applied only to the Christian life in the Kingdom of God. M. Luther emphasizes also salvation by faith alone, therefore Matt. 5-7 has no soteriological value; it contains the ethical teaching of Jesus Christ. According to Luther the commandments of the Sermon on the Mount denote an impossible demand, therefore they are only a “mirror” of the Christian life. In the fourth step the author presents primary reactions of the Churches on Luther’s interpretation of the Sermon on the Mount. Luther’s interpretation of Mt 5-7 has its significant place in the history of exegesis and nowadays it remains still the standard evangelical standpoint.

DE

Das Ziel dieses Artikels ist eine kritische Darstellung der Auslegung Martin Luthers von Mt 5-7, mit einer Betonung der hermeneutischen Voraussetzungen sowie anthropologischen Konsequenzen dieser Auslegung. Am Anfang beschreibt der Autor die schriftlichen Quellen, welche die Anmerkungen Luthers zum Mt 5-7 enthalten, vor allem seine Wochenpredigten sowie ausgewählte theologische Schriften. Danach werden die von Luther angenommenen hermeneutischen Voraussetzungen der Auslegung von Mt 5-7, nämlich seine Polemik mit der im Mittelalter sehr populären Zwei-Stufen-Ethik sowie seine Auseinandersetzung mit der Interpretation der Anabaptisten und anderer protestantischen Idealisten. Die wichtigste hermeneutische Interpretationsregel ist jedoch die Luther’sche Zwei-Reiche-Lehre; die Unterscheidung zwischen dem weltlichen und dem geistlichen Regiment ist zum Verständnis der Luther’schen Interpretation der Bergpredigt unverzichtbar (vgl. WA 32, 299-301). Der Reformator war der Meinung, dass die Bergpredigt den Christen nicht in der Welt, sondern im Reich Gottes bindet. Luther betonte weiter, dass Mt 5-7 kein soteriologischer Text ist und lediglich die ethische Lehre Jesu enthält. Das Heil kommt allein aus dem Glauben. Außerdem ist nach Luther die Umsetzung der erhabenen Lehre Christi gar nicht möglich: sie ist der „Spiegel“ für das christliche Leben. Im letzten Teil des Artikels bespricht der Autor die ersten Reaktionen der Kirchen auf die Luther’sche Auslegung der Bergpredigt. Seine Interpretation ist heute in den protestantischen Gemeinschaften gängig.

PL

Celem artykułu jest krytyczne przedstawienie Lutrowej interpretacji Mt 5-7, ze specjalnym podkreśleniem założeń hermeneutycznych i konsekwencji antropologicznych tego wykładu. Na wstępie autor artykułu przedstawia źródła pisane zawierające wypowiedzi Lutra na temat Mt 5-7, przede wszystkim jego kazania tygodniowe (Wochenpredigten) i wybrane pisma teologiczne. Następnie omawia hermeneutyczne założenia wykładu przyjęte przez Lutra: jego polemikę z popularną w średniowieczu „etyką dwu poziomów” oraz jego spór z interpretacją uznawaną przez anabaptystów i innych protestanckich idealistów. Główną zasadą hermeneutyczną interpretacji była jednak nauka M. Lutra o dwóch królestwach (Zwei-Reichen-Lehre); rozróżnienie między królestwem świeckim i duchowym jest niezbędne dla zrozumienia Lutrowej interpretacji Kazania na Górze (por. WA 32, 299-301). Reformator twierdził, że Kazanie nie wiąże chrześcijanina w świecie, natomiast obowiązuje go w Królestwie Bożym. Luter podkreślał, że Mt 5-7 nie jest tekstem soteriologicznym i zawiera nauczanie etyczne Chrystusa. Jednak zdaniem Lutra to wzniosłe nauczanie Chrystusa jest niemożliwe do realizacji: jest ono „lustrem” chrześcijańskiego życia. W zakończeniu autor przybliżył pierwsze reakcje Kościołów na Lutrowy wykład Kazania na Górze. Dzisiaj jego interpretacja jest standardem obowiązującym we wspólnotach protestanckich.

6

Wychowanie dzieci w tradycji biblijnej

100%

Szymik S.

Teologia i Moralność

|

2019

|

vol. 14

|

issue 2(26)

59-72

EN

The author of the study presents the issues of upbringing and education of Jewish children in the light of biblical data. In pursuing the objective, first, he discusses the environment of child education, which was primarily the multi-generational Israeli family and then the Jewish, but also partially its institutional form (schools) and mainly the synagogue in Christian times. In the next paragraph, the author pointed out the multiple methods of upbringing and education of children and young people, emphasizing the element of obedience and discipline constantly present in the biblical tradition (Proverbs 13:24; 22:15; 23:12 etc.). At the end of the article, the reader will find an overview of the main content of teaching and educating, of which religious education has a primary significance. According to the author, some elements of the biblical upbringing and education retain their permanent value, including the family as the primary environment for raising children, followed by a good example of the life of parents and other family members. There is also religious education of children, which significance the biblical authors point out repeatedly.

PL

Autor opracowania przedstawia problematykę wychowania i edukacji dzieci żydowskich w świetle danych biblijnej. Realizując cel omawia wpierw środowisko wychowania dzieci, którym w Biblii była przede wszystkim wielopokoleniowa rodzina izraelska i następnie żydowska, a także z biegiem czasu forma instytucjonalna (szkoła) i głównie synagoga w czasach chrześcijańskich. W kolejnym punkcie zostały przedstawione wielorakie metody wychowywania i edukacji dzieci i młodzieży, wśród nich również element posłuszeństwa i karności stale obecny w tradycji biblijnej (Prz 13,24; 22,15; 23,12 itd.). W zakończeniu artykułu czytelnik znajdzie omówienie głównych treści wychowania i edukacji dzieci, pośród których wychowanie religijne miało znaczenie nadrzędne. W opinii autora część przywołanych elementów biblijnego wychowywania i edukacji zachowuje swoją trwałą wartość, w tym rodzina jako podstawowe środowiska wychowywania dzieci, następnie dobry przykład życia rodziców i innych członków rodziny. Nie bez znaczenia jest również religijne wychowanie dzieci i młodzieży, którego doniosłość autorzy biblijni podkreślają wielokrotnie.

7

Literacki gatunek mowy św. Szczepana (Dz 7, 2-53)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

1997

|

vol. 44

|

issue 1

103-115

PL

Gattungsmäßig stellt die Stephanusrede eine Besonderheit in der Apostelgeschichte dar, denn sie ist weder eine Missionsrede noch eine kerygmatische Rede. Im Aufsatz wird die Frage nach ihrer literarischen Gattung gestellt. Es wird ein Forschungsbericht gegeben; dann folgt eine Beschreibung der stylistischen, syntaktischen und strukturellen Merkmalen der Stephanusrede, unter dem synchronischen Aspekt. Am Ende werden biblische und außerbiblische Parallelen genannt und kurz besprochen [AT, Apokryphen, Qumran, Josephus]. Die Stepahnusrede ist ein christlicher Geschichtsüberblick der Geschichte Israels in der neuen heilsgeschichtlichen Situation, chrystologisch und ekklesiologisch gezielt.

8

Starotestamentowe, judaistyczne i grecko-rzymskie pojęcie sumienia

100%

Szymik S.

Forum Teologiczne

|

2014

|

vol. 15

7-21

PL

Artykuł przynosi systematyczne omówienie kwestii sumienia w Starym Testamencie, w pismach żydowskich okresu Drugiej Świątyni i literaturze grecko-rzymskiej. Taki jest bowiem literacki i kulturowy kontekst tego terminu przejętego następnie przez chrześcijan. Stary Testament zna rzeczywistość sumienia, choć najczęściej przedstawia je za pomocą metafor. Szczególne miejsce autorzy biblijni przypisują sercu (hebr. lēb lub lēbāb), którego funkcje są analogiczne do aktywności sumienia. Niektóre teksty Septuaginty zdradzają wpływ myśli greckiej (Hi 27,6; Koh 10,20; Mdr 17,10). Również literatura żydowska wczesnego judaizmu zna fenomen sumienia. Obok nawiązań do pojęć biblijnych, w pismach głównie autorów judeo-hellenistycznych pojawiają się terminy greckie. Najpełniejsze studium sumienia przedstawił w swoich pismach Filon Aleksandryjski. Podobnie w literaturze grecko-rzymskiej natrafiamy na obrazowy sposób mówienia o sumieniu (por. Homer, Sofokles). Jednak autorzy greccy i potem łacińscy wypracowali terminologię opisującą wewnętrzną umiejętność ocenienia moralnej wartości czynów (gr. syneidos, syneidēsis; łac. conscientia). Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić, iż brak w tekstach biblijnych i pozabiblijnych jednego terminu na nazwanie sumienia. Co więcej, brak jednolitego przedstawienia sumienia zarówno przez autorów żydowskich czy autorów greckich i łacińskich.

EN

The aim of the paper is to analyse the concept of human conscience developed in the Old Testament, in the writings of Early Judaism and in the Greek and Roman literature as literary, religious and cultural background of New Testament theology. The three parts of the article embrace a broad panorama of the notion of conscience and its terminology. In the first part the author discusses the most important texts of the Hebrew Bible and Septuagint, especially the figurative and metaphorical use of the “heart” as conscience (hebr. lēb, lēbāb) as well as the use of Greek terminology in the Septuagint (Job 27:6; Ecc 10:20; Wis 17:10). The Jewish writings of the Second Temple period also reflected the concept of conscience. There are links in their writings either to the Hebrew Bible (cf. Qumran, Pseudepigrapha) or at the same time to biblical and Greek ideas (Philo of Alexandria, Josephus Flavius); the works of Philo contain the best elaboration of conscience. An investigation of the topic in the Greek and Roman literature concludes the analysis. The figurative and metaphorical appearance of conscience is known in the Greek literature (cf. Homer, Sophocles and others). On the other hand, the Greek and Latin authors formed their own special terminology (gr. syneidos, syneidēsis; lat. conscientia) and different opinions on the subject under discussion. However, it must be said, there is among the ancient authors no uniform, constant notion or description (definition) of human conscience.

XX

Der Artikel ist eine systematische Besprechung des Themas des Gewissens im Alten Testament, in jüdischen Schriften aus der Zeit des Zweiten Tempels sowie in der griechisch-römischen Literatur. Dies ist der literarische und kulturelle Kontext dieses Begriffs, der später von den Christen übernommen wurde. Das Alte Testament kennt die Wirklichkeit des Gewissens, wenngleich sie mit Hilfe der Metapher dargelegt wird. Einen besonderen Platz räumen die biblischen Autoren dem Herzen (hebr. lēb lub lēbāb) ein, dessen Funktionen deren des Gewissens analog sind. Einige Texte der Septuaginta verraten schon den Einfluss des griechischen Denkens (Hi 27,6; Eccl 10,20; Weish 17,10). Genauso kennt das Gewissensphänomen die Literatur des frühen Judaismus. Neben den Verweisen auf biblische Begriffe, tauchen vor allem bei den judenhellenistischen Autoren griechische Benennungen auf. Ein überaus ausführliches Studium des Gewissens wurde durch Philo von Alexandrien dargelegt. Zudem treffen wir in der griechisch-römischen Literatur auf eine bildliche Sprechweise über das Gewissen (vgl. Homer, Sophokles). Die griechischen und dann auch die lateinischen Autoren haben jedoch eine Terminologie erarbeitet, welche die innere Urteilsfähigkeit über den moralischen Wert des Handelns beschreibt (gr. syneidos, syneidēsis; lat. conscientia). Die durchgeführten Analysen erlauben die Feststellung, dass in den biblischen und außerbiblischen Texten ein einheitlicher Gewissensbegriff fehlt. Mehr noch, es fehlt eine einheitliche Darstellungsweise und dies sowohl bei jüdischen, als auch bei griechischen und lateinischen Autoren.

9

Textkritische und Exegetisch-Theologische Untersuchung zu 1 Kor 15, 49

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2005

|

vol. 52

|

issue 1

117-133

DE

Autor artykułu przeprowadza krytykę tekstu 1 Kor 15, 49 i jednocześnie wskazuje na teologiczne konsekwencje przyjętego rozwiązania. W pierwszej kolejności omawia świadectwa zewnętrzne 1 Kor 15, 49, w tym obszernie cytaty w. 49 w pismach ojców Kościoła, oraz stanowisko wydawców tekstu krytycznego, a w zakończeniu przeprowadza krytykę wewnętrzną analizowanego wersetu. Mimo przekonującej wymowy świadectw zewnętrznych na korzyść lekcji φορεσωμεν („nośmy wizerunek”) dwa najnowsze wydania krytyczne tekstu Nowego Testamentu przyjmują dużo gorzej poświadczony wariant φορεσωμεν („będziemy nosić wizerunek”), opierając się głównie na krytyce wewnętrznej wersetu i jego kontekstu. Jednakże w świetle przeprowadzonych analiz stanowisko wydawców tekstu krytycznego jest wątpliwe, bowiem nie tylko świadectwo zachowanych starożytnych odpisów 1 Kor 15, 49, ale także cytaty tego wersetu w pismach ojców Kościoła do końca IV wieku poświadczają niewątpliwie lekcję trudniejszą φορεσωμεν. Natomiast argumenty krytyki wewnętrznej nie są przekonujące, gdyż obydwa warianty tekstowe w. 49 poprawnie wpisują się w kontekst i obydwa dają dobry sens tekstu. W związku z tym autor artykułu pyta o znaczenie, zakres i granice krytyki wewnętrznej tekstu biblijnego oraz nakreśla dalsze kierunki badań nad 1 Kor 15, 49.

10

Podejście historyczno-religijne (analiza porównawcza) w egzegezie tekstów biblijnych

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

143-155

EN

The author of the article deals with the comparative method in biblical exegesis. First he critically evaluates the results of the application of this method together with its principles and goals. In the second part of the article he analyzes the semantic range of the fundamental terms and opinions of different authors concerning the principles of religiohistorical comparison; then there follows his own conclusions concerning the application of the method. Finally, the author attempts to formulate his own description of the comparative method in biblical exegesis.

11

Neuer Wettstein. Texte zum Neuen Testament aus Griechentum und Hellenismus, Bd. I,1,1: Texte zum Markusevangelium (Hrsg. U. Schnelle, unter Mitarbeit von M. Lang – M. Labahn) (Berlin – New York: Walter de Gruyter 2008)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

213-215

EN

Book review

PL

Recenzja

12

Benedykta XVI hermeneutyka wiary

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2012

|

vol. 2

|

issue 1

217-228

EN

In the “Post-synodal apostolic exhortation Verbum Domini” Pope Benedict XVI discusses the application of biblical analysis that is based on historical research and theological exegesis, considering these methodological proceedings to be the most accurate for the inspired texts. This method is usually referred to in the apostolic exhortation as a hermeneutic of faith (VD 31, 35, 38, 39, 45, 47, 52). The author explains first the hermeneutic of faith as viewed by Benedict XVI, which consists in a combination of the dominant methodological currents: historical-critical approach and theological exegesis. Then, he proceeds to discuss some fundamental criteria necessary for the analysis of the Holy Scriptures, criteria proposed in the Dogmatic Constitution Dei Verbum no. 12. The Pope often stresses the significance of the exegetical criteria in the exhortation, and makes an appeal to apply them in biblical research. The last part of the article deals with the implications of the hermeneutic of faith for the biblical methodology, with a special emphasis on the practical use of the theological exegesis. The hermeneutic of faith proposed by Benedict XVI attracts the attention of catholic biblical exegesis to the immense hermeneutical tradition of the Church, especially to the exegesis of Church Fathers, and appeals to shape Christian life according to the inspiration of the Holy Spirit and to change this life into a testimony.

13

Neuer Wettstein. Texte zum Neuen Testament aus Griechentum und Hellenismus, Bd. I, Tl. 2: Texte zum Johannesevangelium, hrsg. Udo Schnelle, unter Mitarbeit von Michael Labahn und Manfred Lang (Berlin−New York: Walter de Gruyter 2001)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2004

|

vol. 51

|

issue 1

144-146

EN

Book review

PL

Recenzja

14

Historia oddziaływania tekstu (Wirkungsgeschichte) a studium Nowego Testamentu

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2004

|

vol. 51

|

issue 1

127-140

PL

The author of the article sheds light on the most important aspects of the approach to the study of the biblical texts based on tradition, that is the history of the influence of the text – Wirkungsgeschichte. In the first part he shows the philosophical foundations (H-G. Gadamer) and the historical-theological origin of the method that is one more response to the shortcomings of historical-critical studies. In the next point various definitions and formulations of Wirkungsgeschichte are discussed that can be encountered in academic publications, especially written by German exegetes. The article is concluded with a critical evaluation of the approach from the point of view of Catholic hermeneutics and the theological-dogmatic principles formulated in the documents of the Catholic Church (cf. Dei Verbum 12).

15

Struktura literacka mowy świętego Szczepana (Dz 7, 2-53)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

1988

|

vol. 35

|

issue 1

101-116

PL

St. Stephen’s speech (Ac. 7, 2-53) is among the more difficult texts in the Acts; this can be gathered from the many disagreements among commentators. One of the disputed points concerns its literary composition, its internal literary structure. Most writers have not attached much importance to the problem, judging the chronology to constitute a sufficient criterion for the division of the speech. Representatives of the formgeschichte school, who have concentrated on the study of the deep structure of the tact (diachronic analysis), neglected the question of its literary composition. Yet current research shows ever more forcefully that Stephen’s speech needs to be studied also from the viewpoint of its literary and theological unity (synchronic analysis). This is so because the speech has a logical and purposely designed internal structure, a literary structure. It is the aim of this article to discover that internal structure. Apart from chronological and thematic criteria we have taken into account also the linguistic and stylistic characteristics of the speech. Our study reveals that the first major part of the speech coven the earliest history of Israel, from Abraham until the death of the last of Jacob’s sons (w. 2-16). The next part concentrates solely on the events of Moses’ life (w. 17-36); a noteworthy point about this part is its emphatic conclusion, where Moses is proclaimed to be the liberator of Israel (w. 35-36). The third part of the speech is more varied in content, but the theme of the people and their attitude towards Moses and towards religious cult is dominant (w. 37-50). Particularly remarkable is the beginning of this part, which is introduced by the promise of the coming of another prophet like Moses (v. 37), a point that has a variety of important justifications. The speech doses with violent invective against the Jews (w. 51-53). This final invective stands in contrast to the other three parts of the speech; at the same time, however, there is an interdependence here, based on shared themes and motifs (w. 2-50, 51-53).

16

Sprawozdanie z X Międzynarodowych Jesiennych Dni Biblijnych „Natchnienie Pisma Świętego”, KUL, Lublin, 22-23 października 2014

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

269-271

17

Rola Ducha Świętego w procesie interpretacji Biblii

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

1999

|

vol. 46

|

issue 1

5-19

PL

Der Verfasser fragt nach der Stelle und Funktion des Heiligen Geistes im hermeneutischen Verfahren − vom biblischen Text her bis zu seiner Deutung und seiner Interpretation. Zuerst werden manche der von den evangelischen Theologen veröffentlichten Beiträge besprochen (Z. H. Klooster, R. B. Zuck, C. H. Pinnock) und ebenfalls katholischer Standpunkt dargestellt (I. de la Potterie), und danach theologische und biblische Prämissen genannt, die den Heiligen Geist im Leben der Kirche postieren, darunter Wechselbeziehung Heiliger Geist − die Bibel und Leitgedanken der biblischen Pneumatologie. Im vierten Teil wird es versucht im Licht der biblischen Texte eine Antwort auf die Frage zu geben: der Heilige Geist gibt den Mitgliedern der Kirche verschiedene Gaben und Fäkigkeiten (1 Kor 12, 6-8) und befähigt alle dem Leib Christi zu dienen. In dem ekklesiologischen Kontext soll man gerade exegetische Arbeit sehen: dazu sind vorgegebene Begabung und persönliche Befähigungen der Exegeten gefragt, ebenfalls aber der Glaube und geistiges Leben; gleichbedeutend bleibt Beistand des Heiligen Geistes, der den Menschen unterstützt und ihm zur Seite steht.

18

Matthew’s Theology of Light (Matt 4:15-16; 5,14-16; 6:22-23)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2009

|

vol. 1

|

issue 1

21-34

PL

Autor artykułu, posługując się głównie metodą historii redakcji, omawia trzy teksty pierwszej ewangelii, w których występuje terminologia światła. Najpierw, sięgając do zapowiedzi proroka Izajasza, św. Mateusz ukazał wystąpienie Jezusa w Galilei jako wielką światłość, która oświeca Izraela i ludy pogańskie (Mt 4, 15-16). Następnie został poddany analizie tekst kazania na Górze, w którym uczniowie Jezusa są przedstawieni jako światłość świata; ich światłość winna świecić przed ludźmi (Mt 5, 14-16). Na koniec autor omawia logion Jezusa o oku jako lampie dla ciała, zapewniającym wierzącemu światło wewnętrzne (lux internum) (Mt6,22-28). Analizowane teksty zostały opracowane redakcyjnie przez ewangelistę, zaś „światłość” jest w nich terminem kluczowym. Według autora artykułu można mówić o specyficznej Mateuszowej teologii światła.

19

Bartosz Adamczewski, Hypertextuality and Historicity in the Gospels (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 3; Frankfurt am Main et al.: Peter Lang, 2013). Pp. 241. $60,95. ISBN 978-3-631-62898-0 (Hardcover)

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2014

|

vol. 4

|

issue 1

195-202

PL

Recenzja

EN

Book review

20

Sensy biblijne. Podział, charakterystyka, kontrowersje

100%

Szymik S.

The Biblical Annals

|

2000

|

vol. 47

|

issue 1

5-25

PL

Das Dokument der Päpstlichen Bibelkommission von 1993 „Die Interpretation der Bibel in der Kirche” widmet im Kapitel II einen Abschnitt dem Sinn der inspirierten Schrift (sens de l’Écriture inspirée), der gewisse Interesse der Bibelwissenschaftler geweckt hat. Im Beitrag wird ausgerechnet die neuste Diskussion besprochen, darunter verschiedene Meinungen und ebenfalls vorgetragene Kritik präsentiert (u.a. Ch. Dohmen, A. Dulles, J.A. Fitzmyer). Der Beitrag wird in vier Abschnitte geteilt: die Namen und Aufteilung der biblischen Sinne (1), der wörtliche Sinn (2), der geistliche Sinn (3), sensus plenior (4) und es wird vom Verfasser gleichfalls eigene Beurteilung des Dokuments gebracht (5). Demnach sind die Ausführungen der Päpstlichen Bibelkommission ein gelungener Versuch einer echt neuen Fragestellung und Fragedarstellung der Noematik, um teilweise das alte (das geistliche) und vor allem das neue (das kritische) in der Exegese zusammenzubringen und zu behalten. Die Diskussion selbst aber ist auf keinem Fall beendet.

Refine search results

Współczesne metody analizy tekstu biblijnego na przykładzie Mk 5,1–20

Dz 6, 1–7 w świetle dotychczasowych badań

Podstawowe aspekty analizy narracyjnej tekstu biblijnego

Oblicza ludzkiego ubóstwa w świetle Ewangelii Jezusa Chrystusa

Kazanie na Górze (Mt 5-7) w wykładzie Marcina Lutra

Wychowanie dzieci w tradycji biblijnej

Literacki gatunek mowy św. Szczepana (Dz 7, 2-53)

Starotestamentowe, judaistyczne i grecko-rzymskie pojęcie sumienia

Textkritische und Exegetisch-Theologische Untersuchung zu 1 Kor 15, 49

Podejście historyczno-religijne (analiza porównawcza) w egzegezie tekstów biblijnych

Neuer Wettstein. Texte zum Neuen Testament aus Griechentum und Hellenismus, Bd. I,1,1: Texte zum Markusevangelium (Hrsg. U. Schnelle, unter Mitarbeit von M. Lang – M. Labahn) (Berlin – New York: Walter de Gruyter 2008)

Benedykta XVI hermeneutyka wiary

Neuer Wettstein. Texte zum Neuen Testament aus Griechentum und Hellenismus, Bd. I, Tl. 2: Texte zum Johannesevangelium, hrsg. Udo Schnelle, unter Mitarbeit von Michael Labahn und Manfred Lang (Berlin−New York: Walter de Gruyter 2001)

Historia oddziaływania tekstu (Wirkungsgeschichte) a studium Nowego Testamentu

Struktura literacka mowy świętego Szczepana (Dz 7, 2-53)

Sprawozdanie z X Międzynarodowych Jesiennych Dni Biblijnych „Natchnienie Pisma Świętego”, KUL, Lublin, 22-23 października 2014

Rola Ducha Świętego w procesie interpretacji Biblii

Matthew’s Theology of Light (Matt 4:15-16; 5,14-16; 6:22-23)

Bartosz Adamczewski, Hypertextuality and Historicity in the Gospels (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 3; Frankfurt am Main et al.: Peter Lang, 2013). Pp. 241. $60,95. ISBN 978-3-631-62898-0 (Hardcover)

Sensy biblijne. Podział, charakterystyka, kontrowersje