Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 19

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Pierwszeństwo nabycia nieruchomości w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2021
|
vol. 14
|
issue 2
63-76
EN
The purpose of this institution is to prohibit managing the real property by a given entity in the way that can considered as distorting. The essence of this regulation is to eliminate other entities applying for the same thing. This law applies only in case of selling the real estate that constitutes the property of the State Treasury or local authority and does not apply in case real estate is sold by other owners. Legal consequences of concluding the sale agreement of real estate with avoiding priority in acquisition are assessed differently. Most decisions indicate for the lack of invalidity sanction. The prevailing opinion is that liability for damages seems to be the only sanction.
PL
Instytucja ta oparta jest na zakazie rozporządzania przez określony podmiot nieruchomością w sposób ją naruszający. Jej istotą jest eliminacja innych podmiotów ubiegających się o tę samą rzecz. Prawo to ma zastosowanie tylko do zbywania nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, nie stosuje się go przy zbywaniu nieruchomości przez innych właścicieli.Skutki prawne zawarcia umowy zbycia nieruchomości z pominięciem pierwszeństwa w nabyciu są różnie oceniane. Większość orzeczeń wskazuje na brak sankcji nieważności. Dominuje pogląd że odpowiedzialność odszkodowawcza ma charakter jedynej sankcji.
2
Content available remote

Ustanawiania trwałego zarządu w drodze decyzji administracyjnej

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2012
|
issue 4
203-226
PL
Zgodnie z ustawą z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości zarząd był jedyną formą władania gruntami państwowymi przez państwowe osoby prawne . Po wejściu w życie ustawy z 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości dokonano „uwłaszczenia” państwowych osób prawnych. Powyższe doprowadziło do tego, iż grunty będące własnością Skarbu Państwa mogły być oddawane odpłatnie w zarząd państwowym jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej. Nadto grunty Skarbu Państwa bądź też gminy mogły być oddawane nieodpłatnie w zarząd jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej na cele działalności charytatywnej, opiekuńczej, kulturalnej, leczniczej, oświatowej i wychowawczej oraz sportowo-turystycznej.
EN
Permanent administration is an important institution in the context of legal regulations concerning real property administration. State Treasure, as well as local-governments units often decide to choose such a form of land or building administration. We need to know, however, what precisely a permanent administration means. Contrary to what might seem there are still serious doctrinal disputes going on as to the concept of permanent administration. Article 43 of the Act from 21.08.1997 on real property administration (consolidated text in Journal of Laws from 2004 No.262 item 2603 with further amendments) defines a permanent administration as ‘a legal form of property administration by organizational units’. The analysis of regulations of real property administration let us assume that permanent administration is a normative set of actual actions as well as certain legal actions taken by the state and local-government organizational units which do not have legal personality with regard to property belonging respectively to State Treasure or to territorial local-government units. The application of permanent administration can relate exclusively to the property belonging to State Treasury or to territorial local-government units, which means respectively that as far as State Treasure property is concerned a permanent administration is established for a state unit whereas for the property of territorial local-government unit an appropriate body is established.
3
Content available remote

Czynności, które nie wymagają uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych na nabycie nieruchomości przez cudzoziemców w Polsce.

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2014
|
issue 6
5-24
PL
Występujący w Polsce system reglamentacji obrotu nieruchomościami – chociaż przewidujący wyjątki i różne stopnie ograniczeń – w dalszym ciągu jest uzasadniony potrzebą kontroli zakupu przez cudzoziemców tak ważnych z punktu widzenia społeczno-gospodarczego dóbr, jakimi są nieruchomości. Całkowita swoboda nabycia nieruchomości przez cudzoziemców na podstawie tylko przepisów Kodeksu cywilnego na zasadzie równorzędności podmiotów polskich i cudzoziemskich jest nie do pogodzenia z nastrojami polskich rolników oraz stanem polskiej gospodarki. Przyjęte przez nasz kraj postępowanie w sprawie usunięcia ograniczeń dotyczących nabywania nieruchomości przez cudzoziemców odpowiada warunkom Traktatu Akcesyjnego. W myśl obowiązujących przepisów w Polsce nie ma zakazu nabywania nieruchomości przez cudzoziemców, ale – podobnie do ograniczeń i uwarunkowań występujących w wielu państwach Unii Europejskiej – nabycie nieruchomości przez cudzoziemca musi być poprzedzone zezwoleniem ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej.
EN
The system of rationing the trade system in Poland, even though it foresees exceptions and various levels of limitations, is still justified by a need to control purchasing of properties by foreigners, as properties constitute vital goods from the social and economic point of view. Complete freedom in buying real estates by foreigners only on the basis of the Civil Code or by way of equivalence of Polish and foreign entities cannot be reconciled with the attitudes of Polish agriculturists and the state of the Polish economy. Proceedings adopted by our country in order to remove limitations concerning purchasing properties by foreigners is in compliance with conditions of the Treaty of Accession. In accordance with the regulations applicable in Poland, there is no prohibition on acquisition of a property by a foreigner, but – similarly to limitations and conditions adopted in many countries of the European Union – a purchase of real estate by a foreigner must be preceded by a permit issued by an appropriate minister of internal affairs by way of an administrative decision.
4
Publication available in full text mode
Content available

Następstwo prawne w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2022
|
vol. 15
|
issue 1
17-29
EN
The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up land for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). This regulation evoked numerous doubts that appeared in practice. Pursuant to assumption of the legislator this transformation supposed to be a paid service. However, a few exceptions to the above law were provided for i.e. relating to natural persons or their heirs in case when they paid an annual one-off payment for the whole period of perpetual usufruct. A personal nature of this entitlement justifies its rationing exclusively to natural persons who acquired both rights and obligations of their predecessor. The above entitlement is closely related to the way (mode) in which a perpetual user acquired a perpetual usufruct right. This means that not every case of a legal succession entitles to acquiring a real estate on preferential principles (i.e. free of charge) and only this case related to a hereditable succession. The purpose of my article is to prove that in case of legal successors there is no grounds for limitation (on a legal analogy basis) to free-of charge transformation only to the successors under a general title (i.e. heirs), excluding the acquirers of a perpetual usufruct right on a contract basis. The manifestation of a legislator’s will was granting privileges to the persons towards whom minimising the encumbrance resulted from a nature of the transformation (a paid service) would be justified. However, the above came into force with ‘a detriment’ for a specific category of entities. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, ambiguity of regulations, and above all, it is related to the fact that a legislator seems not to notice relevant issues connected to the above matter. In this article I analyse and evaluate the latest legislative changes as well as present the review of the attempts to liquidate a perpetual usufruct leading to transforming this right into a ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.
PL
5 października 2018 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2020 r., poz. 139 z późn. zm.). Wywołała ona szereg wątpliwości, które znalazły swoje odzwierciedlenie w praktyce. Zgodnie z założeniem ustawodawcy, przekształcenie miało być odpłatne. Od powyższego przewidziano jednak wyjątki, które dotyczyć miały np. osób fizycznych lub ich spadkobierców, przy założeniu, że wniosły jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Osobisty charakter tego uprawnienia uzasadnia zatem jego reglamentację wyłącznie do osób fizycznych, które wstąpiły w ogół praw i obowiązków poprzednika. Powyższe uprawnienie związane jest ściśle z określonym sposobem (trybem), w jaki użytkownik wieczysty uzyskał prawo użytkowania wieczystego. Oznacza to, że nie każdy przypadek następstwa prawnego uprawnia do nabycia prawa własności nieruchomości na zasadach preferencyjnych (tj. nieodpłatnie), a jednie ten związany ze spadkobraniem. W artykule wykazano, że w przypadku następców prawnych, nie ma podstaw do ograniczenia, na zasadzie analogii, prawa do nieodpłatnego przekształcenia jedynie do następców pod tytułem ogólnym (spadkobierców), z wyłączeniem nabywców prawa użytkowania wieczystego na podstawie umowy. Przejawem woli ustawodawcy było szerokie uprzywilejowanie osób, w stosunku do których uzasadnione byłoby zminimalizowanie obciążeń wynikających z odpłatnego charakteru przekształcenia. Do powyższego jednakże doszło z „pokrzywdzeniem” określonej kategorii podmiotów. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań a nadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule poddano analizie, a następnie oceniono najnowsze zmiany legislacyjne, a następnie przedstawiono przegląd prób likwidacji użytkowania wieczystego, prowadzących do przekształcenia tego prawa w prawo własności. Jako metody badawcze przyjęto w tej pracy analizę aktów prawnych analizę oraz orzecznictwa sądowego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Transferring real estate by means of a tender by local government units and the State Treasury

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2019
|
issue 11
97-108
EN
The Act of 21 August 1997 on real estate management specifies two modes in which real estate which is property of the State Treasury or of a local government unit can be transferred or given in perpetual usufruct – a tender and non-tender mode. The real estate resources are the basic assets element of the above-mentioned entities. They may be used for the purposes of development and organised investment activity, in particular for the construction of residential housing as well as implementing other public purposes. A tender procedure has been specified in the Polish law. A tender is the most optimal way to commit public property. The objective of this instrument consists in transactions involving public real estate according to universally applicable rules. It is a way which gives the greatest guarantee of security in terms of transferring immovable property assets.
6
Publication available in full text mode
Content available

Służebność przesyłu

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2016
|
issue 8
123-136
EN
Utility easement is a limited property right belonging to utility, whose subject is using the equipment for energy transfer, substances transfer, etc. In Polish legal system a limited property right is regulated in articles from 3051 to 3054 of the Civil Code. The term of utility easement was introduced do Polish legislation on 3rd August 2008 art 1 pt 2 of the Act from 30th May 2008 (Journal of Laws from 2008, No.116 it.731). According to this regulation a real estate is encumbered for the benefit of the entrepreneur who is going to build or who owns the equipment mentioned in art. 49 § 1. Also, this regulation allows the entrepreneur to use the encumbered real estate within a defined scope as well as to use the equipment for the intended purpose.
PL
Służebność przesyłu to ograniczone prawo rzeczowe należące do służebności, którego przedmiotem jest korzystanie z urządzeń służących do przesyłu energii, substancji i tym podobnych. W polskim systemie prawa zostało to unormowane w art 305[1] do 3054 Kodeksu cywilnego. Pojęcie służebności przesyłu zostało wprowadzone do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 roku art 1 pkt 2 ustawy z 30 maja 2008 roku (DzU z 2008 r., nr 116, poz. 731) zmieniającej ustawę Kodeks cywilny. Jest to prawo polegające na obciążeniu nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń.   [1] DzU nr 116, poz. 731.
7
Publication available in full text mode
Content available

Użytkowanie wieczyste

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2016
|
issue 8
29-40
EN
The right of perpetual usufruct is regulated in two effective normative acts: Civil Code as well as the Real Estate Management Act from 21st August 1997. The right of perpetual usufruct was introduced in 1961 with the Act on Urban Land Management. In accordance to the present understanding the right of perpetual usufruct is an indirect law between ownership and a limited property right. This right is the form of a paid, long-term use of the land belonging to State Treasury or to the units of local government units or related organs. The validity of keeping the right of perpetual usufruct as a legal tool has been the subject of numerous debates in Poland for many years. This article is devoted to the characteristic of this kind of ownership.
PL
Prawo użytkowania wieczystego jest uregulowane w dwóch podstawowych aktach normatywnych: Kodeksie cywilnym oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zostało wprowadzone w 1961 roku ustawą o gospodarce terenami w miastach i osiedlach. Według panującego współcześnie poglądu prawo użytkowania wieczystego jest prawem pośrednim między własnością i ograniczonymi prawami rzeczowymi. Stanowi formę odpłatnego, długotrwałego korzystania z gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa czy też jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. Od wielu lat w Polsce trwa dyskusja nad zasadnością utrzymywania konstrukcji prawnej w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu. Artykuł poświęcony jest charakterystyce tej instytucji.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ustawowe prawo pierwokupu gminy

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2018
|
issue 10
81-99
EN
Pre-emptive right means that a specific entity is entitled to pre-emptive right to acquire an item/property when its owner sells this item/property. The nature of the pre-emption right is, in fact, to restrict the item’s owner as to his freedom to decide on the object of the sale in respect to the potential entity who will acquire a given item/property. The property which the pre-emptive right concerns can be sold to the third party only on the condition that the party entitled to the pre-emption right will not execute this right. The pre-emption right was described mainly in the regulations of the Civil Code. These regulations apply to all the cases of pre-emption right unless this right was interpreted otherwise in detailed provisions. The statutory right of pre-emption that the commune is entitled to under the Act on Real Estate Management was not regulated in this act in a sufficient way. In such situation it is necessary to refer to the code regulations which are applied to the right of pre-emption in case no detailed provisions on this law can be found. The pre-emptive right of the commune is regulated in the non-code provisions. The provisions that deserve special attention are the regulations from the Act on Real Estate Management from 21.08.1997 (coherent text of the Journal of Laws from 2010 No.102, item 651 with amendments). The pre-emptive right is executed by a district administrator, a town mayor or the president of the city with reference to real property in the commune area. The real property mentioned above can be sold to the third party on special conditions. Both a seller and a purchaser can sign the agreement only on transferring the property. The actual result involving transferring the right to property ownership on the buyer can only be effective when an additional agreement of the parties is signed. The sale made unconditionally is invalid.
PL
Prawo pierwokupu polega na przyznaniu określonemu podmiotowi uprawnienia do pierwszeństwa nabycia rzeczy, gdy jej właściciel rzecz tę sprzedaje. Istotą pierwokupu jest zatem ograniczenie właściciela rzeczy co do swobody rozporządzenia przedmiotem sprzedaży w zakresie decyzji o podmiocie, który stanie się nabywcą rzeczy. Rzecz, której dotyczy prawo pierwokupu, może być sprzedana osobie trzeciej tylko pod warunkiem, że uprawniony do prawa pierwokupu swojego prawa nie zrealizuje. Prawo pierwokupu zostało uregulowane przede wszystkim w przepisach kodeksu cywilnego, które mają zastosowanie do wszelkich przypadków prawa pierwokupu, chyba że prawo to zostało inaczej ukształtowane w przepisach szczególnych. Ustawowe prawo pierwokupu przysługujące gminie z mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami nie zostało w tej ustawie unormowane w sposób wyczerpujący. W tej sytuacji konieczne jest sięganie do regulacji kodeksowych, które stosuje się do ustawowego prawa pierwokupu w braku przepisów szczególnych regulujących to prawo. Ustawowe prawo pierwokupu przysługujące gminie uregulowane jest w przepisach pozakodeksowych, w których na szczególną uwagę zasługują przepisy ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r., nr 102, poz. 651 ze zm.). Prawo pierwokupu wykonywane jest przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w stosunku do nieruchomości położonych na obszarze tej gminy. Nieruchomości, o których mowa wyżej, mogą być sprzedane osobie trzeciej tylko warunkowo. Sprzedający i kupujący mogą zatem zawrzeć tylko umowę zobowiązującą do przeniesienia własności. Skutek rzeczowy obejmujący przejście na kupującego prawa własności nieruchomości może nastąpić dopiero w wyniku dodatkowego porozumienia stron. Sprzedaż dokonana bezwarunkowo jest nieważna.
9
Publication available in full text mode
Content available

Określanie wartości nieruchomości

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2018
|
issue 10
99-113
EN
The assessment of real property value is made, irrespective of the nature of the value, as a result of valuation of the real property. Real estate appraiser is authorized to conduct these actions and he gives in writing his opinion regarding the value of the property in the form of appraisal study. The way of assessing the value of real property i.e. choosing the right approach, method as well as techniques of property valuation is made by the above mentioned entity taking into account especially the purpose of the valuation, type and location of the property, the function it was assigned to in the local plan, technical infrastructure equipment level and utilities as well as available data regarding the prices of similar properties. The whole process of real property valuation should be proceeded by a thorough analysis of real estate market including the comprehensive price analysis based on all data available. However, the scope of this market must be assessed with taking into account the differences appearing in the territory of a given town or city.
PL
Określenia wartości nieruchomości dokonuje się, bez względu na rodzaj tej wartości, w wyniku jej wyceny. Do czynności tych upoważniony jest rzeczoznawca majątkowy, który sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Sposobu określenia wartości nieruchomości, tj. wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości dokonuje ww. podmiot, uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, funkcję wyznaczoną dla niej w planie miejscowym, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury, stan jej zagospodarowania oraz dostępne dane o cenach nieruchomości podobnych. Proces wyceny nieruchomości powinien być poprzedzony wnikliwą analizą rynku nieruchomości, w tym wszechstronną, opartą na wszelkich dostępnych danych, analizą cen występujących na tym rynku, przy czym obszar tego rynku musi być określony z uwzględnieniem różnic występujących na terenie danego miasta.
10
Content available remote

Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemców

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2013
|
issue 5
138-156
PL
Ustawa z 24 marca 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców reguluje problematykę obrotu nieruchomościami w Polsce z udziałem cudzoziemców. Ma ona charakter reglamentacyjny, wprowadza ograniczenia o charakterze publicznoprawnym dla cudzoziemców nabywających nieruchomości w Polsce. W aktualnym kształcie ustawa funkcjonuje w polskim obrocie prawnym od dnia przystąpienia RP do Unii Europejskiej, a ukształtowane na jej mocy zasady nabywania nieruchomości przez cudzoziemców ugruntowały się w porządku prawnym
EN
The Act of the 24th of March 1920 on Property Acquisition by Foreigners regulates the issue of real estate trade involving foreigners. It is of regulatory character, it introduces limitations of public law nature for foreigners purchasing real estate in Poland. The act has been functioning in its current form in Polish legal transactions from the day the Republic of Poland joined European Union and the regulations concerning property acquisition under the act are well established in the legal system.
11
Content available remote

Zwrot udzielonych bonifikat

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2009
|
issue 1
175-191
PL
Po wejściu w Życie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw , tj. po dniu 22 września 2004 r., Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego zostały zobligowane do Żądania zwrotu bonifikaty, udzielonej od ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego, jeżeli nabywca lokalu przed upływem 5 lat od jego nabycia sprzedał go lub wykorzystał na inne cele niż uzasadniające jej udzielenie. Przepis art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia o gospodarce nieruchomościami , w wersji obowiązującej przed 22 września 2004 r., dopuszczał możliwość wystąpienia z Żądaniem zwrotu bonifikaty. Aktualnie, zgodnie z jego dyspozycją, właściwy organ jest zobowiązany do wystąpienia z Żądaniem zwrotu udzielonej bonifikaty, gdy nabywca lokalu dokona jego zbycia z naruszeniem wyartykułowanych w nim ograniczeń.
EN
The article analysed the problem of the repayment of deductions in price made after the Act of the 28th November of 2003 on the Amendment of the Act on the Real Property Management and the Amendment of Some Other Acts came into force. After the 22nd September of 2004 the State Treasury and territorial self-government units have been obliged to claim a deduction in price back made from the selling price of the residential premises if the purchaser of the premises, within 5 years from the purchase, sold or used the premises for other purposes than those which justify its granting.
12
Content available remote

Podstawowe założenia ustawy z 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2013
|
issue 5
281-305
PL
Nabywanie nieruchomości położonych w Polsce przez cudzoziemców jest przedmiotem regulacji prawnej ustawy z 24 marca 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Przedmiotowe nabycie prawa własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości oraz nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółkach handlowych z siedzibą na terytorium Polski będących właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości położonych w Polsce wymaga zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych. W celu uzyskania zezwolenia cudzoziemiec powinien wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia. Nabycie nieruchomości wbrew przepisom ustawy, to jest bez wymaganego zezwolenia, powoduje daleko idące konsekwencje prawne.
EN
The acquisition of real estate located in Poland by foreigners is the subject of the regulation of the 24th March 1920 on the Property Acquisition by Foreigners. The acquisition of property rights, perpetual usufruct rights or of stocks and shares of a commercial company with registered office in Poland, which is the owner or perpetual lessee of real estate located in Poland, requires the permission from the Minister of Interior and Administration. In order to obtain such a permission, a foreigner should apply for its issuing. The acquisition of property against the regulations of the act, that is without the permission, results in far-reaching legal consequences.
13
Publication available in full text mode
Content available

Badanie legalności nabycia przez cudzoziemców nieruchomości, udziałów lub akcji w Polsce

100%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2017
|
issue 9
73-82
EN
The basic source of information for the Ministry of the Interior and Administration about purchasing real estate by foreigners are certified copies of notary acts or court decisions. According to the law purchasing real estate by a foreigner in Poland is subject to obtaining permission from a competent ministry of the Interior. Among the notary acts received by the Ministry of the Interior and Administration concerning real estate purchase by foreigners – several transactions that do not conform to applicable law can be recorded. Failure to fulfill by a notary public the obligation of preparing a notary act in a legally accepted manner makes it impossible for the Ministry of the Interior and Administration to assess the validity of the transaction in which a foreigner acquires the real estate and its adherence to Polish regulations regarding real estate purchase. If both parties refuse to consider this contract/transaction as invalid, a relevant body can bring this case to a court with a claim for declaring the transaction of purchasing real estate as void and invalid. The purpose of such an action is to guarantee validity and legitimacy of transactions on real estate market.
PL
Podstawowym źródłem informacji o nabytych przez cudzoziemców nieruchomościach są dla Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wypisy aktów notarialnych oraz orzeczenia sądowe. Nabycie przez cudzoziemca nieruchomości w Polsce wymaga co do zasady uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wśród nadsyłanych do MSWiA wypisów aktów notarialnych dotyczących nabycia nieruchomości przez cudzoziemców odnotowuje się transakcje niezgodne z przepisami ustawy. Niewywiązywanie się z ww. obowiązku m.in. przez notariuszy uniemożliwia przeprowadzenie Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji badania zgodności transakcji, w których jako nabywcy nieruchomości występują cudzoziemcy, z przepisami ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Jeśli strony nie chcą uznać umowy za nieważną, organ podejmuje działania prawne, tj. występuje na drogę sądową z pozwem o stwierdzenie nieważności nabycia nieruchomości. Powyższe ma na celu zagwarantowanie pewności obrotu nieruchomościami.
14
Publication available in full text mode
Content available

Zoning fee as a public levy

100%
Stawecki M.
Acta Iuris Stetinensis
|
2020
|
vol. 32
|
issue 4
93-115
EN
The zoning fee constitutes a public levy paid to the commune by the owners or perpetual users of properties. The purpose of the zoning fee is to compensate for the costs incurred by the local government units due to the adoption or change of the local spatial development plans. The subject fee may be collected pursuant to the provisions of local law if the market value of the property increased due to the implementation of a new or amended local spatial development plan. It should be observed that the zoning fee is an element of settlements between the commune and entities, whose property value changed with the adoption of the new local spatial development plan or change of the previous plan. The provisions do not clearly describe the legal nature of the zoning fee. Nonetheless, the public and legal status of the aforesaid fee was confirmed by judicial decisions. Since the commune is not the taxpayer, the fee constitutes its own income. It is due to the fact that the zoning fee does not follow from the Act and does not have an unpaid character. The obligation to pay the zoning fee is the result of a specific spatial policy of the commune. Even though they were the subject of many judicial decisions, the provisions of the Act on 27 March 2003 on Spatial Planning and Development referring to zoning fees still raise a lot of interpretation doubts as to their amount, date of payment or the very grounds for their existence. The objective of the article is to show the public and legal character of the aforesaid benefit. The author is trying to prove that such an institution is by all means necessary, but its structure requires certain amendments, which could be made using the test method in the form of an analysis of legal acts and selected judicial decisions.
15
Publication available in full text mode
Content available

Zmiany w przepisach dotyczących zwrotu wywłaszczonych nieruchomości

100%
Stawecki M.
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
|
2020
|
vol. 15
|
issue 17 (2)
217-234
EN
On 14th May 2019 the amendment to the Act on Property Management became effective and this act introduced significant changes into the principles of the restitution of expropriated property. It is important to remember that the new regulations introduce new deadlines for filing applications for restitution the property. The issue of the new deadlines is the main subject of this article. Failure to keep the deadlines will result in a definite losing the chance for recovering the real property. In the amendment the new regulations can be found that enable previous owners or their heirs to enforce their claims in a more efficient way. Until the time that the above mentioned act came into effect, the Act on Property Management did not determine any restrictions as to the deadline of filing an application for restitution the property. The regulation that has been in effect since 14th May 2019 provides that the application for expropriated property can be filed within the period of 20 years 234 starting from the moment the decision on expropriation of property became final. After this period the right to restitute the property has expired. The amendment to the above mentioned Act fulfils the guidelines coming from the decisions of Constitutional Tribunal from 2015 and 2017.
PL
Dnia 14 maja 2019 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami wprowadzająca istotne zmiany zasad zwrotu wywłaszczonych nieruchomości. Na uwagę zasługują regulacje wprowadzające terminy na złożenie wniosku o zwrot nieruchomości, których uchybienie doprowadzi definitywnie do zamknięcia drogi o odzyskanie nieruchomości. W nowelizacji znalazły się także przepisy ułatwiające dochodzenie roszczeń przez byłych właścicieli nieruchomości lub ich spadkobierców. Do chwili wejścia w życie przedmiotowej nowelizacji, ustawa o gospodarce nieruchomościami nie przewidywała żadnego ograniczenia w terminie złożenia wniosku o zwrot nieruchomości. Obowiązujący od 14 maja 2019 r. przepis zakłada, że wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości będzie można zgłosić tylko w okresie 20 lat od momentu, kiedy ostateczna stała się decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości. Po tym okresie uprawnienie o zwrot nieruchomości wygaśnie. Nowelizacja ustawy jest realizacją wytycznych wynikających z dwóch wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 2015 i 2017 r.
16
Publication available in full text mode
Content available

Problem zwrotu nieruchomości przejętych w ramach ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych

100%
Stawecki M.
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
|
2020
|
issue 2
71-84
EN
If the property has been taken over for public purposes by State Treasure or local government units against the will of property owner and is not used for the intended purposes it should be resituated immediately. Unfortunately, it is not the case. In a democratic state the above situation should not take place. In the light of binding legal regulations we deal with disregarding the law which, in the end, makes property restitution impossible. Current regulations regarding taking over the property for public road investment do not provide an actual legal instrument for property restitution which could be used by former owners in case their former property turns out to be useless for the intended purpose. The analysis of legal acts only confirms that the present situation breaks a fundamental principle of rule of law. It also undermines the principle of protecting the acquired rights provided for in the Constitution of the Republic of Poland. The lack of possibility of restitution of immovable property in cases covered by the so-called Special Purpose Road Act is neither rational nor fair.
PL
Zwrot nieruchomości przejętych na cele publiczne wbrew woli właścicieli przez Skarb Państwa, czy też jednostki samorządu terytorialnego, w przypadku niewykorzystania ich zgodnie z przeznaczeniem, powinien być zasadą. Jednakże tak nie jest. W demokratycznym państwie prawa od powyższego nie powinno być wyjątku. W obowiązujących przepisach ma miejsce pominięcie prawodawcze, które uniemożliwia skuteczną realizację zasady zwrotu. Obecne regulacje dotyczące przejmowania nieruchomości w celu realizacji inwestycji drogowych nie dają rzeczywistego instrumentu byłym właścicielom na jego zwrot w sytuacji, gdy stało się ono zbędne dla celu określonego w decyzji. Analiza aktów prawnych pozwala stwierdzić, iż zachodzi tu ewidentne naruszenie fundamentalnej zasady państwa praworządnego oraz z podważeniem zasady ochrony praw nabytych, odzwierciedlonej w ustawie zasadniczej Rzeczypospolitej Polskiej. Brak możliwości dokonywania zwrotów mienia nieruchomego w sytuacjach dotyczących tzw. specustawy drogowej nie jest racjonalny oraz społecznie sprawiedliwy.
17
Publication available in full text mode
Content available

Aktualizacja opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów

100%
Stawecki M.
Studia Prawnicze KUL
|
2021
|
issue 2
199-215
EN
The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up area for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). The consequence of this regulation is the necessity to pay so-called ‘transferring fees’. Their amount is equal to the total amount of annual fees that resulted from perpetual usufruct which would be binding on the transferring day. The latter ones are subject to so-called updating. In 2019 the amendment to the above-mentioned regulation was made which is deemed unfair. It is because this amendment overlapped with updating proceedings that were taking place in the local authority units. In this period further updating proceedings had been already opened or about to be opened, the result of which is raising the total amount of annual fees resulted from perpetual usufruct of build-up areas for residential purposes, and as a consequence in raising the ‘transferring fees’. The purpose of this article is to prove that the above-mentioned regulation leads to unjustified lowering in fees or unjustified ceasing the updating proceedings towards all the perpetual co-usufructuaries of a given property, which constitutes an excessive and unjustified interference of a legislator into financial autonomy of local authority units. It also acts to the detriment of a constitutionally guaranteed protection of ‘business in progress’. Besides, the very wording of this regulation in the amendment rises doubts in interpretation – it is hard to deduce which proceedings it precisely applies to. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, the ambiguity of regulations, and above all, to the fact that legislators do not seem to notice relevant issues connected to the above matter. In this article, I analyse and evaluate the latest legislative changes leading to transforming the right to perpetual usufruct into an ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.  
PL
W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2020 r. poz. 139 z późn. zm.). Skutkiem jej jest również konieczność uiszczania tzw. opłat przekształceniowych. Wysokość ich jest równa wysokości opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, które obowiązywałyby w dniu przekształcenia. Te ostatnie podlegają tzw. aktualizacji. W 2019 r. dokonano zmiany ww. ustawy, którą należy ocenić jako niesprawiedliwą. Nałożyła się bowiem ona na trwające w jednostkach samorządu terytorialnego procedury aktualizacji. W okresie tym były już wszczęte oraz wszczynano kolejne postępowania aktualizacyjne, których efektem jest podwyższenie wysokości opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, a w konsekwencji także i opłat przekształceniowych. W artykule wskazano, iż omawiana regulacja prowadzi w konsekwencji do nieuzasadnionego obniżenia opłat lub nieuzasadnionego zakończenia postępowań aktualizacyjnych w stosunku do wszystkich współużytkowników wieczystych danej nieruchomości. Stanowi ona nadmierną i nieuzasadnioną ingerencję ustawodawcy w samodzielność finansową jednostek samorządu terytorialnego. Godzi również w konstytucyjnie zagwarantowaną ochronę „interesów w toku”. Ponadto sama redakcja omawianej regulacji w ustawie zmieniającej wywołuje wątpliwości interpretacyjne. Nie wiadomo bowiem, jakich dokładnie postępowań ona dotyczy. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań, a ponadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule przeanalizowano i oceniono najnowsze zmiany legislacyjne prowadzące do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Metodą badawczą, którą zastosowano w pracy, jest analiza aktów prawnych oraz orzecznictwa sądowego.  
18
Publication available in full text mode
Content available

Problematyka wymogów etycznych dotyczących osoby notariusza i sporządzanych przez niego czynności

100%
Stawecki M.
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
|
2008
|
vol. 11
|
issue 2
105-111
EN
The fundamental rules which should be followed by Notary Public are: honesty, reliability, detachment and impartiality, as well as keeping the professional secret. As a crucial participant in creating and carrying into effect legal structures of free market, Notary Public performs public functions. Therefore, he or she is authorized to give an official character to declarations of persons being their clients. In view of the foregoing, the notary should secure such documents in trading abiding by the rules and regulations of the governing law and ethics. With a view to a special role of the profession in question in economic trade, The National Notary Board passed a Notary Public Code of Professional Ethics, by virtue whereof a Notary shall with their attitude and actions give a good character to their profession and mind its dignity and honor. Any breach of the above – mentioned rules results in the Notary’s liability. Notary Public, as a person whose functions play a crucial role in legal trade and who is trusted by the parties, is responsible for correctness and precision of their activities. Their liability as clients’ confidant may result in civil, legal, disciplinary and tax liability.
19
Publication available in full text mode
Content available

Konflikt interesu publicznego z prywatnym na tle instytucji wywłaszczenia nieruchomości

100%
Stawecki M.
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
|
2012
|
vol. 15
221-229
EN
Ownership, as a basic value of a legal state is the subject to special protection guaranteed by a basic law. However, in certain situations acting for the benefit of public interest is, according to a legislator, takes priority over private ownership. Thus, in cases when public interest is at stake limitation of ownership title to property can be permitted by regulations. Expropriation of private property for the sake of public good is the solution used for many years in Poland and in other countries. Basic preconditions for expropriation are described in art. 21 section 2 of The Constitution of the Republic of Poland. Private ownership in art. 21 of Polish Constitution was defined in a very general context without defining the subject. Thus, all the ownership is the subject to state protection without specifying the principles of this protection, which are regulated by ordinary acts. Guaranteeing right to private ownership does not mean the right is inviolable. Constitution allows for property expropriation for the benefit of public purposes after a just compensation. However, it must be emphasized that regulations relating to the rules of property expropriation as a special form of depriving ownership right by means of authoritarian state act, which is the exception from general civil and legal principles of transferring ownership title, must be applied literally, excluding admissibility of extensive interpretation. Provisions of the constitution are defined in the regulations of the Real Estate Management Act from 21st August 1997.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.