Search results

1

II Rzeczpospolita w planach koalicyjnych działań lotniczych przeciw Niemcom (1921– 1939)

100%

Mazur W.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2016

|

vol. XVII (LXVIII)

|

issue 2-3 (256-257)

201-222

EN

The Polish Republic, reborn in 1918 and since February 1921 linked to France by a military-political alliance, was soon considered by Paris as a useful partner in a potential air war against Germany. The talks held in 1924 led to preliminary arrangements concerning such cooperation, including i.a. the project of dislocating French reconnaissance and bomber squadrons in Poland in case of war. However, after 1926, as the misunderstandings between Warsaw and Paris were deepening, further agreements were in fact suspended. In 1936 attempts at crystallizing the concept were restored and in May 1939 proper arrangements were finalized. In the spring of 1939 Poland initiated similar talks with representatives of the British air forces but had not finished them before the outbreak of war. In September 1939 the dilatory conduct of France and the fast progress of the Reich offensive made it impossible to implement the Polish-French plans of air cooperation.

RU

Возрождённая в 1918 году Полская Республика, с февраля 1918 года связанная с Францией военно-политическим союзом, вскоре была признана Парижем полезным союзником в потенциальной воздушной войне против Германии. Проводимые в 1924 году переговоры привели к предварительным соглашениям по вопросам такого сотрудничества, включающим, среди прочего, проект дислокации в Польше, в случае войны французских разведывательных и бомбардировочных эскадрилий. После 1926, ввиду углубляющихся разногласий между Варшавой и Парижем, последующие соглашения были фактически остановлены. К попыткам конкретизации концепции вернулись в 1936 году, в мае 1939 года соответствующие соглашения были завершены. Весной 1939 года польская сторона начала такие переговоры с представителями британской авиации, однако они не были закончены к моменту начала войны. В сентябре 1939 года пораженческая позиция французов и стремительное наступление сил Рейха сделали невозможной реализацию польско-французских планов авиационного сотрудничества.

PL

Odrodzona w roku 1918 Rzeczpospolita, od lutego 1921 r. powiązana z Francją militarno-politycznym sojuszem, szybko uznana została przez Paryż za partnera użytecznego w potencjalnej wojnie lotniczej przeciw Niemcom. Przeprowadzone w 1924 r. rozmowy doprowadziły do wstępnych ustaleń w kwestii takiej współpracy, obejmujących między innymi projekt dyslokowania w Polsce w razie wojny francuskich eskadr rozpoznawczych oraz bombowych. Po roku 1926, wobec pogłębiających się nieporozumień między Warszawą a Paryżem, dalsze uzgodnienia zostały jednak faktycznie zawieszone. Do prób konkretyzacji koncepcji powrócono w roku 1936, w maju 1939 r. finalizując odpowiednie ustalenia. Wiosną 1939 r. strona polska podjęła podobne rozmowy z przedstawicielami lotnictwa brytyjskiego – nie kończąc ich jednak przed wybuchem wojny. We wrześniu 1939 r. kunktatorska postawa Francuzów i szybkie postępy podjętej przez siły Rzeszy ofensywy uniemożliwiły realizację polsko-francuskich planów lotniczej kooperacji.

2

Offensive pour la Pologne? Wojskowe aspekty polityki mocarstw zachodnich wobec Polski a konferencja w Abbeville (wiosna–lato 1939 roku)

100%

Mazur W.

Kwartalnik Historyczny

|

2017

|

vol. 124

|

issue 4

PL

Spośród wydarzeń istotnych dla rozwoju sytuacji politycznej i wojennej strategii pierwszych tygodni II wojny światowej niewiele równać się może z pierwszym posiedzeniem alianckiej Najwyższej Rady Wojennej, które odbyło się 12 września 1939 r. we francuskim Abbeville. Owo spotkanie, często przywoływane w literaturze, nieczęsto stawało się dotychczas przedmiotem pogłębionej naukowej refleksji. Among the events important for the development of political situation and war strategy in the first weeks of World War II only few can compare with the first meeting of the Anglo-French Supreme War Council at Abbeville in France on 12 September 1939. What is surprising is that the meeting, often referred to in the literature on the subject, has not been thoroughly researched by historians.

3

Zanim ruszyły czołgi Francuska broń pancerna u progu II wojny światowej (wybrane aspekty)

100%

Mazur W.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2017

|

vol. XVIII (LXIX)

|

issue 1 (259)

45-65

EN

After the end of World War I the French army, having several thousand tanks at their disposal, seemed to be an armoured superpower. In the following years, however, this great number of combat vehicles was rather a burden than an asset – delaying the decision to replace the rapidly aging equipment with more modern solutions. Works on such solutions had not started on a larger scale until the 1930s. They were carried on for a relatively long time though, and the developed models of equipment had drawbacks that were fundamental from the military user’s point of view. What is more, the equipment was produced definitely too slowly, and the potential of its effective use in battle was limited i.a. by the flaws in the organization structure of the armed forces. Thus, on the eve of World War II, the French armoured forces wer still at the stage of modernization and reorganization, not being fully ready for military confrontation with the armed forces of the East neighbour.

RU

После окончания I мировой войны французская армия, располагающая несколькими тысячами танков, казалась очень мощной. В последующие годы огромное число имеющихся боевых машин было, скорее, отягчающим фактором, чем преимуществом, поскольку задерживало принятие решений о замене быстро стареющих транспортных единиц более современными. Работа над новейшими конструкциями в большом масштабе была проведена лишь в первой половине тридцатых годов. Велась она относительно долго, однако полученные в результате модели имели существенные с точки зрения военного вооружения достоинства. К тому же эта техника производилась слишком долго, а возможности его эффективного использования в бою уменьшали также в т.ч. недостатки в организационной структуре вооруженных сил. Поэтому на пороге II мировой войны французское броневое и танковое вооружение все еще находилась на стадии модернизации и реорганизации, небудучи полностью готова к вооруженной конфронтации с вооруженными силами восточного соседа.

PL

Po zakończeniu I wojny światowej armia francuska, dysponująca kilkoma tysiącami czołgów, wydawała się pancerną potęgą. W następnych latach wielka liczba posiadanych wozów bojowych stanowiła raczej obciążenie niż atut – opóźniając podjęcie decyzji o zastąpieniu szybko starzejącego się sprzętu przez nowocześniejsze konstrukcje. Prace nad takimi konstrukcjami na większą skalę podjęto dopiero w pierwszej połowie lat trzydziestych. Prowadzone one były jednak stosunkowo długo, zaś uzyskane w ich trakcie modele sprzętu posiadały istotne z punktu widzenia wojskowego użytkownika mankamenty. W dodatku sprzęt ten produkowany był zdecydowanie zbyt wolno, zaś możliwości jego efektywnego bojowego wykorzystania ograniczały także m.in. wady w strukturze organizacyjnej sił zbrojnych. U progu II wojny światowej francuska broń pancerna wciąż znajdowała się więc w stadium modernizacji i reorganizacji, nie będąc w pełni gotowa do zbrojnej konfrontacji z siłami zbrojnymi wschodniego sąsiada.

4

Pancerne preludium. Udział francuskiej broni pancernej w offensive pour la Pologne (9–14 września 1939 r.) Wstęp do zagadnienia

100%

Mazur W.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2022

|

vol. XXIII (LXXIV)

|

issue 1 (279)

48-80

EN

The military action planned by the French General Staff during the spring/summer of 1939 in the event of an attack on Poland by the Third Reich, was to be relatively limited in scope. Significant forces were allocated to its implementation – including armoured units. After France entered the war on 3 September orders were issued to implement the plan. French tanks first engaged German forces on 8 September, with the proper offensive pour la Pologne starting the next morning. The well-prepared defence of the enemy, as well as the decision to disperse its own armoured forces for tactical purposes, made it impossible for the French to effectively exploit their use. The belief that the Third Reich was preparing to counterattack the French units in front of its fortifications was not conducive to the rapid progress of operations. Ultimately, the offensive pour la Pologne was cancelled by a series of orders issued on 13 and 14 September 1939. Approximately 250 French tanks had taken part in the action. The experiences gathered during the fighting were subjected to detailed analyses, which largely identified the most important problems encountered. However, overcoming these shortcomings turned out to be difficult and many of them still existed when the Third Reich invaded France on 10 May 1940.

DE

Die Kampagne, die der französische Generalstab im Frühjahr/Sommer 1939 für den Fall eines Angriffs des Dritten Reichs auf Polen plante, sollte über eine relativ begrenzte Reichweite verfügen. Für seine Umsetzung wurden umfangreiche Streitkräfte, darunter auch gepanzerte, bereitgestellt. Nachdem Frankreich am 3. September in den Krieg eingetreten war, wurde der Befehl zur Maßnahmenergreifung erteilt. Am 8. September traten die französischen Panzer zum ersten Mal gegen die Deutschen an, um am Morgen des folgenden Tages die eigentliche offensive pour la Pologne zu beginnen. Die gut vorbereitete gegnerische Verteidigung und die Entscheidung, die eigenen Panzertruppen ausschließlich zu taktischen Zwecken in großer Streuung einzusetzen, machten es unmöglich, sie wirksam zu nutzen. Der rasche Fortgang der Maßnahmen wurde auch dadurch behindert, dass in der französischen Führung zunehmend die Überzeugung vorherrschte, das Dritte Reich bereite einen Gegenangriff auf die vor den eigenen Befestigungslinien vorrückenden französischen Einheiten vor. Schließlich wurde die offensive pour la Pologne durch eine Reihe von Befehlen vom 13. und 14. September 1939 gestoppt. Insgesamt nahmen an ihr rund 250 französische Panzer teil. Die während der Kämpfe gesammelten Erfahrungen wurden einer sorgfältigen Analyse unterzogen, bei der die wichtigsten der aufgetretenen Probleme weitgehend ermittelt wurden. Die Beseitigung der festgestellten Mängel erwies sich jedoch nicht als einfach. Ein großer Teil von ihnen war bis zum Angriff des Reiches am 10. Mai 1940 von den Franzosen nicht behoben worden.

PL

Akcja, którą wiosną–latem 1939 r. francuski Sztab Generalny zaplanował w razie podjęcia przez III Rzeszę ataku na Polskę, miała mieć w założeniu relatywnie ograniczony zasięg. Do jej realizacji przeznaczono spore siły – w tym także pancerne. Po przystąpieniu Francji do wojny 3 września wydane zostały rozkazy podjęcia działań. Francuskie czołgi pierwsze akcje przeciw Niemcom podjęły 8 września, właściwą offensive pour la Pologne rozpoczynając rankiem dnia następnego. Dobrze przygotowana obrona przeciwnika oraz decyzja, by własne siły pancerne wykorzystywać w wielkim rozproszeniu, wyłącznie dla celów taktycznych, uniemożliwiły efektywne ich wyzyskanie. Szybkim postępom działań nie sprzyjało też narastające we francuskich dowództwach przekonanie, że III Rzesza sposobi się do kontrataku na wysunięte przed linie własnych fortyfikacji francuskie jednostki. Ostatecznie offensive pour la Pologne zahamowana została serią rozkazów z 13 i 14 września 1939 r. Wzięło w niej udział łącznie około 250 francuskich czołgów. Zebrane w czasie walk doświadczenia poddano drobiazgowym analizom, w znacznej mierze identyfikując najistotniejsze z napotkanych problemów. Usunięcie konstatowanych mankamentów okazało się jednak niełatwe. Z dużą ich częścią Francuzi nie zdołali się uporać do czasu uderzenia Rzeszy 10 maja 1940 r.

5

Broń ostatniej szansy. Zagraniczne zakupy sprzętu wojskowego dla armii II Rzeczypospolitej (wiosna–lato 1939 r.)

100%

Mazur W.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2013

|

vol. 14

143-164

PL

Already at the begining of indepedence, a conviction was formed at the top of the military hierrachy of the Second Polish Republic that the equipment of the army should be based on native production. The idea was accepted as a sort of an axiom, and was realized consistenly, although with some flexibility. In the second half of the 1939s., negative consequences of such an armament policy were becoming more and more visible. In many cases, Polish design offices turned out to be incapable of keeping up with world leaders, and the process of implementing foreign licenses and startind up a production on their basis was too slow. in spite of the worsening international situation, the decision of launching an intervention purchase of modern equipment abroad was postponed until the middke of March 1939. Negotiatons concerning armament loans that began in May 1939 in London and paris turned out to be delayed - the final agreements were signed on 2nd and 18th August 1939. They made it possible to make the most urgent purchases, however, the equipment that was immeditately dispatched did not manage to reach Poland before the end of the September Campaign of 1939. The tragic end demonstrares the dramatic character of the decision with which the constructors of the armament policy of the Second Polish Republic were faced. The strategic conditions in which the policy had to develop did not provide any fully rational solutions to their dilemmas.

Refine search results

3 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Kwartalnik Historyczny

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

5 Mazur W.

1 2022

2 2017

1 2016

1 2013

II Rzeczpospolita w planach koalicyjnych działań lotniczych przeciw Niemcom (1921– 1939)

Offensive pour la Pologne? Wojskowe aspekty polityki mocarstw zachodnich wobec Polski a konferencja w Abbeville (wiosna–lato 1939 roku)

Zanim ruszyły czołgi Francuska broń pancerna u progu II wojny światowej (wybrane aspekty)

Pancerne preludium. Udział francuskiej broni pancernej w offensive pour la Pologne (9–14 września 1939 r.) Wstęp do zagadnienia

Broń ostatniej szansy. Zagraniczne zakupy sprzętu wojskowego dla armii II Rzeczypospolitej (wiosna–lato 1939 r.)