Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Podróż jako dialog (w brytyjskim kinie dziedzictwa)

100%
Włodek P.
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
|
2013
|
issue 2(27) dialogi kina (pod gościnną redakcją Alicji Helman)
76-92
EN
Journey as Dialogue (in British Heritage Film) One of the most popular cultural themes—in both literature and cinema—is that of a journey. Moving in space and, sometimes, in time—be it in a literary sense or by means of the protagonists’ memories—facilitates comparison and contrast of different cultures, value systems, and causes and effects of actions and decisions. Journey remained one of the most significant plot-organizing motifs in films belonging to the so called Heritage Films which has been an important and controversial movement in British cinema. In those films, usually set during the glory days of the British Empire, journey in space (to Italy or colonial India) is connected to a journey in time, providing the authors with an opportunity (not always realized) to judge bygone reality and ‘rewrite’ the past. Using representative motion pictures from the Heritage Film movement as examples, the author of the article ponders upon the status of the journey motif in the context of cultural encounters and the degree to which restoration of an intercultural dialogue and the redefinition cultural “Others” was realized in films otherwise undermining so many aspects of the splendor of the British Empire (for instance, patriarchy.)
2
Content available remote

Cold-noir. Czarny kryminał i Skandynawia

100%
Włodek P.
Panoptikum
|
2017
|
issue 17(24)
126-143
EN
Film noir which achieved the peak of its popularity in the 1940s and 1950s in the United Stated was a very American phenomenon, born from the American experience and space – sense of being lost in a big, anonymous, unfriendly metropolis serving as a metaphor for the sense of being lost in a labyrinth of post-war existence. In the same time, from the very beginning of the 1940s, film noir was an international phenomenon, successfully lasting in forthcoming decades not only in America, but also elsewhere – it became defining for cinema and television of both France and Scandinavia. Indeed, most famous Scandinavian books, films and TV series are made in a neo-noir manner, with an addition of some significant local qualities. Nordic noir, unlike neo-noir in e.g. the contemporary USA, does not consist of postmodern stylization and intertextuality, but focuses on problems that define modern societies – social conflicts and controversies like racism, homophobia, patriarchy, violence against women and children, hatred towards immigrants and institutional inability to make them fit, challenges of ecology and so on. The article focuses on these aspects of Nordic noir as shown in two highly popular and critically acclaimed TV shows – The Killing (Forbrydelsen, 2007-2012) and The Bridge (Bron/Broen, 2011-2017).
3
Content available remote

Kobiece spojrzenia, chłopięce ciała - męskość w klasycznym kinie Hollywood

100%
Włodek P.
Panoptikum
|
2015
|
issue 14(21)
30-43
EN
The concept of masculinity in classic Hollywood Cinema was as strong and strict as in culture itself. As was the division between what is masculine and nonmasculine – rooted not only in stories told on screen, but also in cinematic ways in which those stories were told (lighting, camera angles etc.). According to longstanding classic Hollywood rules only femininity could be eroticised – never masculinity. Therefore, as Laura Mulvey insists, popular cinema was designed for a straight male viewer and for his point of view. However, as is widely known, there was (and is) a number of male stars, especially those that entered Hollywood since the ‘50s, that were defined either mostly, or also by their sexuality. Article shows that widening of the category of “non-masculine” (that in that period included women, boys, homosexuals and non-white males) made it possible also for male bodies to be shown and perceived as sexual spectacles.
4
Content available remote

Rydwany ognia i neoimperializm brytyjskiego kina dziedzictwa

100%
Włodek P.
Media – Kultura – Komunikacja Społeczna
|
2014
|
issue 10/2
9-21
EN
The author focuses on ideological tensions between post- and neo-imperialism in depicting Great Britain’s historical past in so-called heritage cinema (vintage movies), in particular in Chariots of Fire, directed by Hugh Hudson (1981). Since the movie’s main subject is sport – the British runners in the Paris Olympics in 1924 – the image of sportsmen and sport itself becomes a key problem in relation to British culture and tradition, as well as relations with the English team’s greatest rival, the new-born empire – the United States of America.
5

Amerykańskie przedmieścia w cieniu wielkiego miasta

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 109 Przestrzeń architektoniczna w filmie
121-136
PL
Przedmieścia to Rosja, tylko że z pieniędzmi – ten żart przytoczony przez Williama H. Whyte’a w słynnej książce The Organization Man wskazuje na co najmniej ambiwalentny status dzielnic podmiejskich, obecny także w reprezentacjach kulturowych. Z jednej strony suburbia pozostają faktem urbanistycznym, z drugiej – niemal od razu stały się przestrzenią w równym stopniu namacalną, jak i symboliczną oraz mityczną, mikrokosmosem całego społeczeństwa oraz zideologizowaną metonimią znacznie szerszych pojęć kluczowych dla powojennej Ameryki, takich jak naród, kapitalizm, bezpieczeństwo, pax Americana. W swym tekście autorka koncentruje się na mechanizmach oraz przyczynach wytwarzania przez kino przedmieść jako terytorium symbolicznego, stawiając pytanie o to, skąd w amerykańskim imaginarium wzięły się suburbia i poszukując jej w kolejnych epokach reprezentacji, od okresu powojennego po współczesność, w wymiarze synchronicznym i diachronicznym.
EN
Suburbs are “a Russia, only with money” – the joke quoted by William H. Whyte in The Organization Man points to the ambivalent status of suburban districts, noticeable also in their cultural representations. On the one hand, suburbia are simply a way of spatial planning, on the other – this particular space has always been as tangible as symbolic and mythical. They serve as a microcosm and metonymy of ideas crucial for post-war America, such as nation, capitalism, security, pax Americana. The article focuses on the mechanisms and reasons (considered both synchronically and diachronically) for the very existence of the movie-made American suburbia seen as symbolic territories.
6

Paranoja noir. Ukryta rzeczywistość czarnego kryminału

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 117 Kino nieznane/ukryte
77-97
PL
Paranoja jest częstym tematem filmowo-serialowym, ujawniającym się zarówno w udramatyzowanych reprezentacjach zaburzeń, jak i w narracjach spiskowych. Niekiedy paranoja funkcjonuje nie tylko jako element fabularny, ale też określa strukturę narracji oraz dobór pozostałych środków filmowych. Może również funkcjonować jako metafora. Przykładem zjawiska filmowego, w którego tożsamość jest wpisana – zarówno jako temat, jak i kategoria determinująca atmosferę danego dzieła – jest film noir. W trzech konwencjach należących do szerokiego spektrum filmowego czarnego kryminału paranoja stanowi także metaforę i pozwala zbudować komentarz do świata pozaekranowego. Są to gothic noir, puzzle/mind-game films i stoner noir, których twórcy, posługując się subiektywizującymi zabiegami narracyjnymi, łączą jednostkowe postrzeganie paranoiczne z obiektywnie istniejącymi spiskami, problematyzując w ten sposób rzeczywistość współczesną realizacji w kategoriach zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych.
EN
Paranoia is a frequent cinematic subject in movies depicting both representations of paranoid personalities and conspiracy theories. It might be not only part of the plot (events), but also an important factor influencing the narrative structure and other filmic devices. It might also serve as a metaphor. This happens in film noir, where paranoia is both a subject and an element influencing the general vibe. In three categories of film noir – gothic noir, puzzle/mind- -game films and stoner noir – filmmakers use subjectivisation and other narrative devices in order to introduce paranoia both as a metaphor and a commentary on contemporary social reality.
7

Post-irony and Three Faces of Melodrama

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2017
|
issue 100 O świętowaniu
222-235
PL
Jak we wstępie do artykułu odnotowuje Włodek, tytułowe „trzy twarze” oznaczają trzy momenty w istnieniu melodramatu – preironiczny, ironiczny i postironiczny. W tym właśnie kluczu autorka prezentuje wzbogaconą licznymi przykładami filmowymi refleksję teoretyczną nad zagadnieniem melodramatu filmowego w jego trzech okresach. Pierwszą część tekstu poświęca kwestiom interpretacji melodramatu, jego definicji oraz relacji z kinem klasycznym, a także zastosowaniu pojęć „postironia” i „Nowa Szczerość”. W części drugiej skupia się na wybranych filmach i strategiach aktualizowania melodramatu na ekranie, a także wyodrębnia jedną z kluczowych dla tego gatunku figur, jaką jest ladacznica o złotym sercu. Podkreśla ponadto, że rozszerzone rozumienie melodramatu okazuje się szczególnie zasadne, jeśli spojrzymy na niego diachroniczne – od pre- do postironii. W podsumowaniu zauważa, że każda z tych omówionych form melodramatyczności dowodzi, jak migotliwe i żywe jest nie tylko kino współczesne, ale i to starsze, nawet poprzedzające okres klasyczny. Każda z przywołanych formacji kinematograficznych (przedklasyczna i przedkodeksowa, postmodernistyczna i postironiczna) funkcjonuje – zgodnie ze spostrzeżeniami cytowanego przez Włodek Jima Collinsa – w metamitologicznym wymiarze zbudowanym z warstw popularnych mitologii, które współistnieją i są stale redefiniowane.
EN
As Włodek notes in the introduction to the article, the title “three faces” refer to the three moments in the existence of melodrama – pre-ironic, ironic and post-ironic. It is in this schema that the author presents a theoretical reflection, enriched with numerous film examples, on the issue of film melodrama in its three periods. The first part of the text is devoted to the interpretation of the melodrama, its definition and relation to the classic cinema, as well as the application of the concepts of “post-irony” and “New Sincerity”. In the second part, she focuses on selected films and strategies for updating the melodrama on cinema screen, and also identifies one of the key figures for this genre, which is a harlot with a heart of gold. She also emphasizes that the extended understanding of melodrama turns out to be particularly justified if we consider melodrama from a diachronic perspective – from preto post-irony. In summary, she notes that each of these discussed forms of melodrama shows how flickering and vivid is not only contemporary cinema, but also older films, even those before the classic period. Each of the evoked cinematographic formations (pre-classic and pre-codex, post-modernist and post-ironic) function – in accordance with the observations of Jim Collins quoted by Włodek – in a metamythological dimension built of layers of popular mythology that coexist and are constantly redefined.
8

Imperium nie trzęsie się w posadach. Neo-heritage w kinie i telewizji brytyjskiej XXI wieku

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2018
|
issue 101-102 Kino europejskie XXI wieku
75-91
PL
Autorka analizuje powrót sentymentów imperialnych w filmach i serialach brytyjskich XXI w., umieszczając je w tradycji kina dziedzictwa (heritage). O ile jednak twórcy filmów z lat 80. i 90. kojarzeni z tym nurtem, np. James Ivory, osadzając akcję w czasach Imperium, ujmowali ją z dystansem, melancholijnie, ale zarazem ironicznie, o tyle strategie współczesne zmieniają się. Wizualnie i tematycznie (życie klas wyższych) filmy, np. Czas mroku, oraz seriale, np. Korona, są kontynuacją kina dziedzictwa. Przeorientowaniu ulega jednak ocena świata przedstawionego. Stąd pojęcie neo-heritage, którego twórcy uwznioślają fikcyjnych (Downton Abbey) i historycznych (królowa Wiktoria, Elżbieta II) przedstawicieli klas panujących, manipulując fabułą i narracją tak, by zyskać dla nich nie tylko sympatię widzów, ale też poczucie wyjątkowej roli i misji społecznej pełnionej przez owe warstwy.
EN
The author analyses the return of imperial sentiments in British films and TV series of the 21st century, placing them in the tradition of heritage cinema. However, while film-makers from the 1980s and 1990s associated with this trend, for example James Ivory, set the action in the time of the Empire, and did so with a distance, with a certain melancholy and irony, contemporary strategies are changing. Visually and thematically (life of the upper classes) films such as The Time of Darkness and TV series, such as The Crown, are a continuation of the heritage cinema. However, the assessment of the presented world is reoriented. Hence the concept of neo-heritage, whose creators elevate the fictitious (Downton Abbey) and historical (Queen Victoria, Elizabeth II) representatives of ruling classes, manipulating the story and narrative so as to gain for them not only the sympathy of viewers, but also a sense of unique role and social mission fulfilled by these social layers.
9

Podróż do emancypacji. O ambiwalentnym znaczeniu motywu drogi na przykładzie tematu rasy w kinie amerykańskim

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2019
|
issue 107 Podróż, (E)migracja, pielgrzymka
24-36
PL
Motyw podróży zalicza się zarówno do najbardziej uniwersalnych w tekstach kultury en bloc, jak i szczególnie chętnie aktualizowanych w kulturze amerykańskiej. Jest w niej chętnie łączony z kategoriami postępu i emancypacji, nie tylko społecznych, ale też indywidualnych. Dlatego w amerykańską drogę często ruszają postaci w jakiś sposób wykluczone bądź nieuprzywilejowane. Oczywistość zestawienia podróży i emancypacji jest jednak problematyczna w kinie głównego nurtu podejmującego temat relacji rasowych od lat pięćdziesiątych, przez osiemdziesiąte aż po współczesność. Akurat w tych trzech momentach filmowcy hollywoodzcy ze zwiększoną intensywnością sięgali właśnie po te tematy, wpisując je zarówno w dystynktywne zjawiska filmowe (np. civil rights cinema), jak też w topos podróży.
EN
The theme of travel belongs to both the most universal in cultural texts en bloc, and those readily updated in American culture. There it is eagerly combined with categories of progress and emancipation, not only social but also individual. That is why characters in some way excluded or underprivileged often set off on the American road. The obviousness of the juxtaposition of journey and emancipation, however, is problematic in mainstream cinema dealing with the topic of racial relations from the 1950s, through the 1980s to the present day. In those three moments, Hollywood film-makers reached for these themes with greater intensity, placing them within distinctive film phenomena (e.g. civil rights cinema), as well as in travel topos.
10

Narodowe kino autorów końca wieku

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2019
|
issue 107 Podróż, (E)migracja, pielgrzymka
242-248
PL
Recenzja dotyczy podręcznika Historia kina. Tom 4. Kino końca wieku (2019) pod redakcją Iwony Sowińskiej, Tadeusza Lubelskiego i Rafała Syski, stanowiącego kontynuację serii podręczników historii kina zapoczątkowanej tomem o kinie niemym. Autorka koncentruje się zarówno na całościowej koncepcji tomu (obejmującego zakres czasowy lat 80. i 90. XX w.), sprofilowanego przede wszystkim na kino narodowe oraz autorskie, jak i na poszczególnych tekstach przygotowanych przez filmoznawców z kilku ośrodków polskich i zagranicznych. Szczególny nacisk został położony na realizację podstawowej funkcji wiązanej z formułą, jaką jest podręcznik, czyli poznawczej, oraz na strategie stosowane zarówno przez redakcję, jak i poszczególnych autorów mierzących się z obszarem światowych kinematografii końca wieku.
EN
The Review deals with the textbook History of Cinema. Volume 4. Cinema of the end of the century [Historia kina. Tom 4. Kino końca wieku] (2019) edited by Iwona Sowińska, Tadeusz Lubelski and Rafał Syska, which is a continuation of a series of textbooks on the history of cinema initiated with the volume on silent cinema. The author focuses both on the overall concept of the volume (covering the time range of the 1980s and 1990s), profiled primarily on national and author cinema, as well as on individual texts prepared by film experts from several Polish and foreign research centres. Particular emphasis was placed on the implementation of the basic function associated with the textbook formula, that is the cognitive function, and on further strategies used by both the editors and individual authors dealing with the area of global cinematography of the end of the century.
11

Tom Tykwer - wizjoner kina

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2017
|
issue 99 Triki, numery specjalne, atrakcje
227-232
PL
Recenzja książki „Obrazo-światy, dźwięko-przestrzenie. Kino Toma Tykwera” (2016) autorstwa Ewy Fiuk. Włodek zwraca uwagę, że recenzowana publikacja nie jest tradycyjną monografią Tykwera ani tym bardziej jego biografią. Ewa Fiuk, znawczyni współczesnego kina niemieckiego, nie idzie utartą ścieżką omawiania „życia i twórczości” oraz chronologicznego analizowania kolejnych filmów. Zamiast tego koncentruje się na wątkach i obsesjach obecnych w twórczości tego reżysera, a także na kwestiach technicznych. Recenzentka detalicznie prezentuje budowę książki i zawartość poszczególnych rozdziałów, a jednocześnie poddaje je konstruktywnej krytyce. W ocenie Patrycji Włodek wielką zaletą tej książki jest dająca o sobie znać biegłość Fiuk w kwestiach technologicznych, które nie doczekały się w Polsce zbyt obszernej literatury. W zakończeniu pojawia się sugestia, że publikacja ta może być zajmująca nie tylko dla czytelników zainteresowanych kinem Tykwera bądź współczesną kinematografią niemiecką, ale również dla osób szukających mniej konwencjonalnego podejścia do zagadnienia kina autorskiego oraz spragnionych przystępnych analiz kwestii technologicznych.
EN
Book review of „Obrazo-światy, dźwięko-przestrzenie. Kino Toma Tykwera” [“World-images, sound-spaces. Tom Tykwer’s cinema”] (2016) by Ewa Fiuk. Włodek points out that the peer-reviewed publication is not a traditional monograph on Tom Tykwer nor his biography. Ewa Fiuk, a specialist in contemporary German cinema, does not follow the routine of describing the “life and work” and the chronological analysis of his films. Instead, she focuses on the themes and obsessions present in the director’s work, as well as on technical issues. The reviewer presents the structure of the book in detail as well as the contents of the individual chapters, while also giving constructive criticism. In Patrycja Włodek’s opinion, the great advantage of this book is Fiuk’s proficiency in technological issues, which is largely absent from Polish literature on film. In conclusion, it is suggested that this publication may be of interest not only to readers interested in Tykwer’s cinema or in contemporary German cinema but also to those seeking a less conventional approach to the subject matter of cinema and those who are keen on an analysis of technological issues.
12

Hanna Schygulla – w pułapce Fassbindera

100%
Włodek P.
Kwartalnik Filmowy
|
2016
|
issue 96 Film i metafizyka
231-237
PL
Recenzja pracy zbiorowej „Kino Hanny Schygulli” pod redakcją Andrzeja Gwoździa (2015). Recenzentka omawia zawartość i konstrukcję książki, wskazując najważniejsze kwestie, którym współautorzy tomu poświęcili swe artykuły. W opinii Włodek wieloautorskość tej publikacji jest jej niewątpliwą zaletą, ze względu na różne punkty widzenia, ale zarazem rodzi groźbę powielenia pewnych kwestii. Recenzentka zauważa, że o ile analizy wypełniające trzecią część publikacji rzeczywiście wprowadzają wątki dla książki raczej nowe, o tyle w niektórych syntezach można znaleźć wiele powtórzeń, zwłaszcza tych obejmujących rozległe tematy rozpisane na wiele filmów. Włodek rekonstruuje też podskórnie obecną w książce tezę mówiącą o tym, że Hanna Schygulla przez długi czas tkwiła w pułapce Fassbindera, uwalniając się z niej właściwie dopiero po śmierci reżysera, choć i tak do dziś jest postrzegana przede wszystkim jako stworzona przez niego ikona Nowego Kina Niemieckiego. Recenzentka podkreśla także, iż publikacja jest cenna również z tego względu, że oferuje wszechstronną i bogatą analizę aktorstwa Schygulli.
EN
A book review of ‘Kino Hanny Schygulli’ [“Cinema of Hanna Schygulla”] (2015), a volume edited by Andrzej Gwóźdź. The reviewer presents an overview of the content and construction of the book, and points to the most important issues taken up by the authors of the articles. According to Włodek the fact that this publication has many authors is an advantage, in that sense it presents a variety of points of view, and yet it stands behind the repetitions that appear in the book. The reviewer notes that although the analysis presented in the third part of the book introduces new topics, in a number of syntheses one may find repetitions, especially those dealing with wider themes spread over several films. Włodek reconstructs the thesis implicit in the book, that is that Hanna Schygulla was for a long time a “prisoner” of Fassbinder, and only freed herself following the death of the director. Even so, to this day she is primarily seen as an icon, created by Fassbinder, of the New German Cinema. Włodek points out that the publication is also valuable, because it offers a comprehensive and rich analysis of Schygulla’s acting.
13
Publication available in full text mode
Content available

Ewa Fiuk, "Obrazo-światy, dźwięko-przestrzenie. Kino Toma Tykwera" (Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2016, ss. 289)

100%
Włodek P.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2017
|
issue 9(4)
128-129
XX
Recenzja książki.
14
Publication available in full text mode
Content available

"Carol"

100%
Włodek P.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2016
|
issue 8(1) "Rozwiązania antydyskryminacyjne w edukacji formalnej"
172-173
XX
Recenzja filmu "Carol"
15
Publication available in full text mode
Content available

Sprawozdanie z konferencji: „Nowa psychologia mediów 2”

63%
Włodek P., Zborowska N.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2014
|
issue 6 "Edukacja kulturowa. Ujęcie monograficzne"
214-223
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.