W ciągu ostatnich 20 lat termin empowerment wszedł na stałe do terminologii języka biznesu. Łączy się z popularnymi obszarami zarządzania, takimi jak: zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie wiedzą, zarządzanie jakością, wiedzą z zakresu reengineeringu i „odchudzonej” organizacji. Empowerment jest często uważany za rozwiązanie problemów zbiurokratyzowanej, taylorowskiej organizacji pracy, w której na kreatywność pracownika nie ma miejsca, a jego wyalienowanie jest codziennością. Jednakże nawet w literaturze przedmiotu nie ma dość konstruktywnej dyskusji na temat problemów, z jakimi muszą się borykać zarządzający przy wprowadzaniu zasad empowermentu. Niewiele jest także o warunkach, w jakich ta technika zarządzania może być z powodzeniem zastosowana. Zakłada się również, że pracownicy z chęcią podążą nową, liberalną drogą kształtowania ich pracy, a jest to - jak dalej próbuje się udowodnić - mit. Autor podejmuje także próby obalenia mitu wszechstronności zastosowania empowermentu, bowiem powszechnie zakłada się, że jest on odpowiedni dla każdej organizacji, niezależnie od okoliczności.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.