Search results

1

THERE IS NO STANDARD INTERPRETATION. MISREADING VERSUS THE MUSEUM PUBLIC

100%

Karczewski L.

Muzealnictwo

|

2020

|

vol. 61

233-239

EN

Resorting to the arguments of the theory of the interpretation of culture texts, particularly Harold Bloom’s concept of misreading, the power of interpretative ascertainment achieved by the museum public and the museum institution is equalled. Relating the literature theories to the museum realm, the Author discloses the contingency (namely the conditioning always dependent on the context) of the interpretative activity in a museum institution. In a series of four intellectual experiments the interpretative instability of a museum object is approximated, while its possible consequences for a museum institution are pointed to.

2

NIE MA STANDARDOWEJ INTERPRETACJI. MISREADING A MUZEALNA PUBLICZNOŚĆ

100%

Karczewski L.

Muzealnictwo

|

2020

|

vol. 61

233-239

PL

Autor – przywołując argumenty z teorii interpretacji tekstów kultury, zwłaszcza koncepcję misreading Harolda Blooma – zrównuje moc interpretacyjnych ustaleń dokonywanych przez publiczność muzealną i instytucję muzeum. Odnosząc ustalenia literaturoznawcze do świata muzealnego, odsłania przygodność (czyli uwarunkowanie zawsze zmiennym kontekstem) czynności interpretacyjnych w instytucji muzealnej. W serii czterech eksperymentów intelektualnych przybliża niestabilność interpretacyjną obiektu muzealnego i wskazuje możliwe tego konsekwencje dla instytucji muzeum.

3

OD MONOLOGU DO POLILOGU. CZTERY FORMATY PUBLIKACJI EDUKACYJNYCH

100%

Karczewski L.

Muzealnictwo

|

2016

|

vol. 57

216-227

EN

The author, both a practician and a theoretician of museum education, scientifically explores publications on museum education. From among numerous publications he chooses to analyse those published within the past ten years by Polish museums, dealing with art and targeted at children and teenagers. He uses the typology of museums by George E. Hein as his research tool. After an American museologist, he tries to elicit four paradigms of museum publications: didactic, behavioural, explorative and constructivist. He analyses Polish museum publications and describes each paradigm in details. While opting for the last format, the author points out positive and negative aspects of all models.

PL

Autor artykułu – praktyk i teoretyk edukacji muzealnej – prowadzi badawczy rekonesans wśród edukacyjnych publikacji muzealnych. Spośród rozlicznych wydawnictw analizie i interpretacji poddaje te, które ukazały się w ciągu ostatnich 10 lat, dotyczą sztuki, są skierowane do dzieci i młodzieży, oraz zostały wydane przez polskie muzea. Narzędziem badawczym, które pozwala na przegląd publikacji, jest typologia muzeów Georga E. Heina. Za amerykańskim muzeologiem autor proponuje wyróżnić cztery paradygmaty publikacji muzealnych: dydaktyczny, behawioralny, odkrywczy i konstruktywistyczny. Analizując polskie publikacje muzealne szczegółowo charakteryzuje każdy z paradygmatów. Optując jasno za ostatnim formatem autor wskazuje na pozytywne i negatywne uwarunkowania wszystkich modeli.

4

SZTUKA CZY ZUPA, SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ EDUKACJI MUZEALNEJ

100%

Karczewski L.

Muzealnictwo

|

2015

|

vol. 56

159-168

EN

The author, practitioner and theoretician of museum education in the spirit of participation, develops a mission of social responsibility of museum education and is involved in discussions about the performative turn in the humanities. He analyses the agency of museum institutions, the effects of exhibits and exposition rhetoric, the effects in the public non-artistic sphere and finally distinctive effects in the symbolic sphere. He sees a museum as a mediator for arousing conflicts where mediation is supposed to lead to the emancipation of audience. Its embodiment would be a high-brow educator who, as an ‘unwanted outsider’ destroys the existing status quo. The author reinterprets speculative museum findings by presenting three sets of activity of the Department of Education of the Museum of Art in Łódź. The first project, Avant-garde in Szczekociny, deals with the cooperation of community art with urban and rural society of Szczekociny, a commune with less than 4000 residents. The second one is the Coco&Vinci Project, according to which the museum education has become a vehicle of documented social advancement of pupils of Łódź reformatory. The third project, Gallery of jeans, is a project of a creative common room, in which activities related to art for children who are brought up in the gates of tenement houses in the neglected downtown of Łódź give way to volunteer social work. For two last projects, the author outlines a broader, not only museum-related, interpretative context which he sees for example in the Situational International or in the radical pedagogy. The common point here is the pursuit of emancipation. The author proves that socially responsible museum education must take into account the openness of a museum institution on different but equally valuable world orders. He also argues that a museum educator who facilitates a subjective change of participants in activities should be ready for it themselves. The emphasis on educator’s ethics is thus the polemics with arguments of the Polish museum environment who insist on a systemic way of training educators.

PL

Autor, praktyk i teoretyk edukacji muzealnej w duchu partycypacyjnym, projektuje misję społecznej odpowiedzialności edukacji muzealnej snując rozważania w ramach zwrotu performatywnego w naukach humanistycznych. Analizuje sprawczość instytucji muzealnej: oddziaływanie eksponatów i retoryki ekspozycyjnej, oddziaływanie w publicznej sferze pozaartystycznej, wreszcie – dystynktywne oddziaływanie w sferze symbolicznej. Widzi rolę muzeum spełniającego funkcję mediatora powstających konfliktów; mediacja ta ma prowadzić do emancypacji widza. Jej ucieleśnieniem byłby edukator-intelektualista, który, jako „niepożądany outsider” burzy zastane status quo. Autor reinterpretuje spekulatywne ustalenia muzeologiczne poprzez prezentowane trzy zespoły działań Działu Edukacji Muzeum Sztuki w Łodzi. Pierwszy to projekt Awangarda w Szczekocinach, działanie nurtu community art ze społecznością miejsko-wiejskiej gminy niespełna czterotysięcznego miasta Szczekociny. Drugi to projekt Coco&Vinci, w którym edukacja muzealna stała się wehikułem udokumentowanego, społecznego awansu podopiecznych łódzkiego poprawczaka. Trzeci to projekt świetlicy twórczej Galeria Dżinsów, w którym działania związane ze sztuką dla dzieci wychowujących się w bramach kamienic zaniedbanej ulicy łódzkiego Śródmieścia ustąpiły miejsca wolontaryjnej pracy socjalnej. Dla dwóch ostatnich działań autor zarysowuje szerszy, niż tylko muzealny, kontekst interpretacyjny, widząc go np. w Międzynarodówce Sytuacjonistycznej czy radykalnej pedagogice. Punkt wspólny stanowi tu dążenie emancypacyjne. Autor dowodzi, że społecznie odpowiedzialna edukacja muzealna musi uwzględniać otwartość instytucji muzeum na odmienne, a równie cenne porządki świata. Argumentuje także, że edukator muzealny, facylitujący podmiotowościową zmianę uczestników działań, sam powinien być na nią gotowy. Nacisk na etykę edukatora stanowi tym samym polemikę z głosami z polskiego środowiska muzealniczego, postulującymi systemowy sposób kształcenia edukatorów.

5

SZTUKA PRZEKRACZANIA GRANIC. EDUKACJA MUZEALNA A KRYZYS MIGRACYJNY

63%

Karczewski L., Skalska T.

Muzealnictwo

|

2017

|

vol. 58

257-262

EN

The authors consider the social duties of a museum institution. They describe the process of the Museum of Art in Łódź implementing a social and artistic project entitled The art of crossing borders, which was targeted at Chechen refugees living in the centre for refugees in Grotniki near Łódź. Joseph Beuys’s philosophy of art serves as the framework for the project’s interpretation.

PL

Autorzy analizują społeczne powinności instytucji muzeum. Opowiadają o przebiegu realizacji projektu Muzeum Sztuki w Łodzi Sztuka przekraczania granic, który był działaniem społeczno-artystycznym dla uchodźców czeczeńskich, żyjących w Ośrodku dla cudzoziemców w Grotnikach pod Łodzią. Projekt zostaje umieszczony w interpretacyjnej ramie filozofii sztuki Josepha Beuysa.

Refine search results

5 Muzealnictwo

5 Karczewski L.

1 Skalska T.

2 2020

1 2017

1 2016

1 2015

THERE IS NO STANDARD INTERPRETATION. MISREADING VERSUS THE MUSEUM PUBLIC

NIE MA STANDARDOWEJ INTERPRETACJI. MISREADING A MUZEALNA PUBLICZNOŚĆ

OD MONOLOGU DO POLILOGU. CZTERY FORMATY PUBLIKACJI EDUKACYJNYCH

SZTUKA CZY ZUPA, SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ EDUKACJI MUZEALNEJ

SZTUKA PRZEKRACZANIA GRANIC. EDUKACJA MUZEALNA A KRYZYS MIGRACYJNY