Search results

1

Czy wytracenie oznacza wykluczenie?

100%

Rucki M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 2

179-195

PL

Artykuł dotyczy wyrazu hebrajskiego תַרָּכ , który wielokrotnie jest tłumaczony na polski jako „wykluczenie”. W Biblii hebrajskiej wyraz ten występuje 289 razy, czasami w znaczeniu „zawrzeć przymierze” (np. Rdz 26,28 – chodzi o rozcięcie zwierząt ofiarnych i rytualne przejście stron zawierających przymierze między częściami rozciętych tusz), czasami w znaczeniu dosłownie powiązanym z cięciem (ścinanie drzew, odcinanie czegoś), a czasami w znaczeniu odebrania życia. W opracowaniu uwzględniono kilka kontekstów biblijnych, w których wyraz תַרָּכ nie może być przetłumaczony inaczej, jak „wycięty”. Nie znaleziono natomiast kontekstów sugerujących coś innego niż śmierć. Osobno omówiono przypadki wyłączenia (ekskomuniki) opisane w Biblii oraz zawieszenia żyda w prawach członka wspólnoty, przewidziane w judaizmie rabinicznym oraz w prawach społeczności qumrańskiej. Przypadki te, a także wyrazy stosowane na oznaczenie tej kary nie odpowiadają przypadkom, w których występuje biblijny nakaz „wycięcia”. Prowadzi to do wniosku, że rozumienie słowa תַרָּכ jako „wyłączenia” nie odpowiada zamysłowi autora tekstów biblijnych.

EN

The paper is discussing the translation of the Hebrew word תַרָּכ as ‘exclusion, excommunication’ in many Polish Bible translations. In the Hebrew Bible, this word appears 289 times, sometimes in the meaning of ‘to make a covenant’ (e.g. Genesis 26:28 where the animals are cut into halves and then the persons who make a covenant go between those halves), sometimes in the meaning of literal cutting (e.g. of trees), and sometimes in the meaning of extermination. In the paper, several Biblical contexts are emphasized, where the word תַרָּכ cannot be translated in other way than ‘cut off; killed.’ On the other hand, none of the Biblical contexts suggests anything different from the death. dditionally, the paper discusses the Biblical examples of the excommunication (exclusion), as well as rules of suspension of a Jew in his rights in the community found in the rabbinic Judaism and in the documents from Qumran. These exclusion rules do not contain the word תַרָּכ and do not correspond with the Biblical commandments where the kareth punishment is ordered. The conclusion is that translation of the word תַרָּכ as ‘exclusion, excommunication’ etc. does not refl ect the intention of the Biblical Author.

2

Jehuda Makkabi a modlitwa za zmarłych

100%

Rucki M.

Scriptura Sacra

|

2014

|

issue 18

31-49

EN

For had he not expected the fallen to rise again, it would have been superfluous and foolish to pray for the dead, whereas if he had in view the splendid recompense reserved for those who make a pious end, the thought was holy and devout. Hence, he had this expiatory sacrifice offered for the dead, so that they might be released from their sin (2Ma 12:44-45). Alluding to those sentences from The Books of the Meccabean many Catholic authors encourage people to pray for the dead. In preamble of The Second Book of the Meccabean Poznań Bible we can read that “comtemporaneous Jewish maintain the belief of effectiveness of offering and pray for the dead”, and thanks to comment to verse 12,45 we find out that Judah directed the contribution so priests in Jerusalem made a propitiation, those who had left this world in sin can get God’s forgiveness which give them opportunity for resurrecting. What aim and sense had the offering for the dead? Since Torah did not predict such a pray , it had no sense and could not be made. On the other hand if the offering made by Yehuda Meccabens had some kind of sense, predicted by Torah, we can not ascribe to it any other sense, because prays for souls suffering in Purgatory are not predicted by Torah.

3

Zapożyczenia greckie w syryjskiej anaforze Św. Jakuba Brata Pańskiego

63%

Rucki M., Abdalla M.

Przegląd Orientalistyczny

|

2017

|

issue 1-2

155-165

EN

In this paper, the traditional Syriac Anaphora of St. James is described in its current form. Numerous Greek borrowings are present in the Syriac text of the Anaphora, testifying to the long-term contact of the Syriac language with the Greek. Some of the Greek words became known in Syriac before the Christian era, and they can be found in other dialects of Aramaic. Some were borrowed when the Assyrians embraced Christianity, and are kept traditionally alongside the Syriac words still used in the Liturgy. Some words were later incorporated into the Anaphora of St. James, who certainly had never used them.

4

Analiza porównawcza słownictwa nawiązującego do miłosierdzia Bożego w syryjskiej anaforze św. Jakuba w odniesieniu do kanonu modlitw żydowskich

63%

Rucki M., Abdalla M.

Przegląd Orientalistyczny

|

2018

|

issue 3-4 (267-268)

337-351

EN

In the paper, one of the oldest Syriac Anaphora of St. James was analyzed in its present form. Numerous words and phrases related to God’s mercy are compared to those used in modern Jewish prayers. Even though Jewish and Christian prayer traditions split long ago, there are still too many common details. Jews and Christians use even similar phrases seeking God’s mercy. This is particularly observable in the case of phrases related to atonement and sins, where Syriac Anaphora uses typical Jewish terms absent in the Western tradition represented by the Roman Catholic Church. The similar understanding and similar lexical forms in the living prayer tradition known to every religious Jew and Christian are emphasized.

5

Klasztory jako ośrodki działalności pisarzy syriackich

63%

Abdalla M., Rucki M.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2016

|

vol. 36

|

issue 36/1

129-152

PL

Artykuł rzuca pewne światło na zagadnienie związane z klasztorami, które w ciągu prawie dwóch tysięcy lat pełniły funkcje ośrodków edukacyjnych w Kościołach na Wschodzie. Oprócz światowej sławy szkół w Nisibis, Edessie czy Antiochii, są informacje o 125 klasztorach, z którymi związani są pisarze syriaccy. Większość z nich już nie istnieje. Źródła historyczne i archeologiczne dostarczają danych o znacznie większej liczbie klasztorów działających na terenie dzisiejszej Turcji, Syrii i Iraku. Jednak inwazja islamu znacznie ograniczyła rozwój nauki i edukacji w klasztorach, na które nałożono wysokie podatki. Nie wolno było już budować nowych klasztorów, a poszerzanie i remontowanie starych było znacznie utrudnione. W końcu masakry przeprowadzone przez Tamerlana zadały śmiertelny cios, po którym wschodnie Kościoły nie były w stanie powrócić do poprzedniego stanu, mimo że w XV w. miał miejsce wzrost liczby klasztorów. Do dziś zachowało się zaledwie kilkadziesiąt klasztorów, które są poważnie zagrożone. Dwa z nich ostatnio zrównano z ziemią.

EN

The article sheds some light on the issue of the monasteries as a millenia-long centers of education in the Eastern Churches. Part of the worldwide known schools like Nisibis, Edessa or Antiochia, Syriac writers are known to work in at least 125 monasteries, most of which cease to exist. Some historical and archaeological sources provide evidence of many more monasteries at work in the region of today’s Turkey, Iraq and Syria. However, the Islamic invasion substantially limited the development of science and education in monasteries posing heavy taxes on them. New monasteries were forbidden to be built, and the old one were difficult to widen or even to repair. Massacres performed by Tamerlane were a deadly blow from which the Eastern Churches were unable to recover despite increasing the number of monasteries in the fifteenth century. Few of those monasteries survive until today, but they are under increasing threat. Two of them were recently blown up, destroyed and erased from the Earth.

6

Refleksja nad początkami wszechświata w traktacie Be-reszit Raba

63%

Rucki M., Prończuk M.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2017

|

vol. 14

329-349

PL

Z punktu widzenia dzisiejszej metodologii naukowej Biblia nie stanowi źródła wiedzy naukowej, przynajmniej w zakresie nauk przyrodniczych. Przez wiele wieków teksty Biblii były jednak źródłem refleksji, w tym filozoficznej, nad początkiem istnienia wszechrzeczy. Przykładem takiej refleksji jest traktat Midrasz Raba zawierający komentarze do Księgi Rodzaju. I choć rozważania rabiniczne mają raczej charakter praktyczny (są ukierunkowane na wypełnianie przepisów Prawa Mojżeszowego), to często odwołują się do pytań egzystencjalnych i filozoficznych. Jest to szczególnie zauważalne w przytaczanych w traktacie dyskusjach z filozofami greckimi. Przeprowadzona analiza wskazuje na sensowność wielu refleksji rabinicznych, nawet w świetle dzisiejszej wiedzy naukowej o świecie i jego początkach, mimo że rabini nie odwoływali się do wiedzy przyrodniczej, a bazowali wyłącznie na tekstach biblijnych.

EN

From the perspective of today’s scientific methodology, the Bible does not count as a scientific source, at least as far as the natural sciences are concerned. However, for many centuries biblical texts have inspired reflections — including those of a philosophical kind — on the beginning of the existence of all things. The treatise Midrash Rabbah, with its commentary on the Book of Genesis, is an example of such reflections. In spite of the fact that rabbinic interpretation focuses on practical aspects of the Mosaic Law, it often raises philosophical and existential questions, especially in the context of those discussions that involve the gentile philosophers referred to in the treatise. The analysis undertaken here seeks to highlight those rabbinic reflections that appear reasonable even from the perspective of modern science aimed at describing the world and its origin — even though the rabbis were not themselves engaged in any form of the natural sciences and based their reflections exclusively on biblical texts.

7

Eucharystyczna obecność Chrystusa w rozumieniu liturgicznym Kościoła Antiocheńskiego

51%

Görgün S. M., Rucki M., Abdalla M.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 47

43-67

EN

In the paper, the liturgy of the Syriac-Orthodox Church of the Patriarchate of Antiochia is discussed. It is traced back to the Apostolic Tradition of the Church of Jerusalem and is connected with Jacob the brother of Our Lord Jesus Christ. The profound ties between the Eucharistic liturgy and the Jewish Pesach is presented, and its understanding as a re-experience of old events is emphasized. The analysis of the key Aramaic/Syriac and Hebrew words proves that in the very point of the Last Supper Jesus Christ meant His real presence (not just symbol) in the Eucharist. The oldest documents of Christianity confirm this understanding in the early Church, especially that of the Aramaic backgroung. Moreover, the liturgical space and the variety of anaphoras in the Antiochan Church are the witnesses of the continuous teaching on the Eucharist kept here. Based on the St Ephrem the Syrian’s work, it is also illustrated how the ties with Biblical Judaism and the understanding of the real Eucharistic presence of Christ were always the typical characteristics of the Syriac-speaking Church, like it is today.

PL

W artykule omówiono liturgię Kościoła Syriacko-Ortodoksyjnego Patriarchatu Antiocheńskiego, której początki sięgają tradycji apostolskiego Kościoła Jerozolimskiego i osoby Jakuba brata Pańskiego. Omówiono głębokie powiązania liturgii Eucharystycznej z żydowskimi obchodami Paschy i rozumienia jej jako urzeczywistnienia dawnych wydarzeń. Na podstawie analizy kluczowych aramejskich (syriackich) i hebrajskich pojęć wykazano, że już w momencie ustanowienia Eucharystii Jezus Chrystus wskazywał na swoją rzeczywistą (nie symboliczną) obecność w tym sakramencie. Najstarsze dokumenty chrześcijaństwa potwierdzają takie właśnie rozumienie panujące w środowisku Kościoła, szczególnie aramejskojęzycznego. Omówiono też przestrzeń liturgiczną i anafory używane w Kościele Antiocheńskim, potwierdzające ciągłość przekazu tego nauczania i celebracji Eucharystii. Na podstawie argumentacji św. Efrema Syryjskiego wykazano, że głęboki związek z biblijnym judaizmem, a wraz z nim rozumienie Eucharystii jako rzeczywistej obecności Chrystusa, zawsze było charakterystycznym elementem Kościoła syriackojęzycznego, jak to ma miejsce również dziś.

Refine search results

2 Przegląd Orientalistyczny

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Filozoficzne Aspekty Genezy

1 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Scriptura Sacra

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

1 2018

3 2017

2 2016

1 2014

7 Rucki M.

4 Abdalla M.

1 Görgün S. M.

1 Prończuk M.

Czy wytracenie oznacza wykluczenie?

Jehuda Makkabi a modlitwa za zmarłych

Zapożyczenia greckie w syryjskiej anaforze Św. Jakuba Brata Pańskiego

Analiza porównawcza słownictwa nawiązującego do miłosierdzia Bożego w syryjskiej anaforze św. Jakuba w odniesieniu do kanonu modlitw żydowskich

Klasztory jako ośrodki działalności pisarzy syriackich

Refleksja nad początkami wszechświata w traktacie Be-reszit Raba

Eucharystyczna obecność Chrystusa w rozumieniu liturgicznym Kościoła Antiocheńskiego