Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Praca przedstawia wyniki analizy archeozoologicznej szczątków kostnych pozyskanych podczas badań wykopaliskowych przeprowadzonych w latach 2009-2012 przez misję Instytutu Archeologii UW pod kierunkiem M. Wagnera na stanowisku Topaz Gala, położonym w oazie Serakhs, w południowym Turkmenistanie (Ryc. 1). odkryto tam pozostałości budowli interpretowanej jako świątynia ognia, datowanej na wczesną epokę żelaza (okres Jaz II, 900-550 p.n.e.) (Ryc. 2). Materiał osteologiczny pochodził z trzech spośród czterech odkrytych pomieszczeń budowli, otaczającego ją korytarza oraz obszaru znajdującego się poza murami zewnętrznymi (Tab. 1). W jednej z części głównego pomieszczenia budowli znajdował się zachowany w układzie anatomicznym szkielet dorosłego psa, o wzroście około 37 cm. Pozostałe fragmenty kostne stanowiły typowe resztki po konsumpcyjne, co potwierdza stan ich zachowania oraz ślady zabiegów kulinarnych zaobserwowane na powierzchniach wielu z nich (Ryc. 4, 5). Szczątki kostne odzwierciedlają zachowania związane z zajęciami o charakterze gospodarczym. Składy gatunkowe szczątków znalezionych w różnych miejscach stanowiska były jednorodne (Tab. 3-5). Fragmenty kostne należały przede wszystkim do udomowionych ssaków i ptaków. Niewielka część reprezentowała zwierzęta dzikie - gazelę i żurawia, oraz zwierzęta z rodziny koniowatych - osła (Tab. 2). W przypadku tych ostatnich nie wiadomo, czy były to zwierzęta dzikie, oswojone czy udomowione. Wśród gatunków udomowionych zdecydowanie dominowały pozostałości owcy i kozy, z przewagą owcy. Na kolejnych miejscach znajdowały się fragmenty kostne bydła, świni i kury domowej. Najmniej było kości psa. Dominująca rola małych przeżuwaczy wskazuje na wybitnie pasterski charakter zajęć gospodarczych. Owce i kozy trzymano przede wszystkim jako źródło mięsa. Owce reprezentowały dużą formę, o wzroście około 72,5 cm, a kozy małą formę o wysokości w kłębie około 61 cm (Tab. 6). Nieznaczne uzupełnienie korzyści płynących z hodowli małych przeżuwaczy stanowiło bydło oraz, w dalszej kolejności, świnia. Bydło użytkowano głównie przyżyciowo jako źródło mleka, drugorzędne znaczenie miało uzyskanie mięsa do konsumpcji. Należało ono do typu brachycerycznego, niskorosłego, o wzroście od 98 do 130 cm. Świnie reprezentowały formę w pełni udomowioną, niskorosłą, o wzroście około 50 cm. Na niewielką skalę hodowano także drób. Ubój, rozbiór tuszy i konsumpcja mięsa zwierząt hodowlanych odbywały się na zasiedlonym obszarze.
EN
Discovered in a settlement context during archaeological fieldwork made in 2009/2010 in advance of motorway construction at Zamiechów, site 1 (woj. podkarpackie) in the carpathian foothills region grave 345 was a double burial of an adult and child with a fairly rich inventory dated to roman Period phase B2/C1. The article reports on the results of analysis of the grave form, its construction, grave goods and on the input from specialist human and animal bone analysis and metallography studies. Some elements of the inventory of grave no. 345, not the least the peculiar features of the burial rite, are highly unusual in the Przeworsk culture environment and attributable, to some extent, to the wielbark culture environment. grave no. 345 discovered at Zamiechów may be associated with the “eastern Zone” of the Przeworsk culture and with the interaction and trade exchange associated with the operation of an amber workshop in the settlement at Zamiechów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.