Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Sakramenty w życiu młodzieży w nauczaniu Jerzego Józefa Kopcia CP

100%
Kulbacki P.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2013
|
vol. 4(60)
33-51
EN
Rev. Prof. Jerzy Józef Kope CP showed immense interest in researching how the Council reform of liturgy was received by youth. Having developed his own research questionnaires, he launched a research project which allowed him to explore a variety of issues relating to the liturgical formation of youth. Making use of the method of liturgical paradigm, Rev. Prof. Kopeć ventured a vast analysis of the outcomes of the Council liturgical reform. The research primarily concerned education for active participation in the Holy Mass, for the accepting of the Sacrament of Confirmation and Matrimony. Research results helped create a network of ideas and problems relating to youth liturgical formation, leading to pastoral and liturgical conclusions that can find their practical application in parishes and dioceses of the whole country.
PL
Pośród zainteresowań naukowych ks. prof. Jerzego Józefa Kopcia CP szczególne miejsce zajęły badania dotyczące recepcji przez młodzież posoborowej odnowy liturgii. Na podstawie opracowanych przez siebie kwestionariuszy stworzył projekt badawczy, który za pomocą wystandaryzowanych narzędzi pozwalał na eksplorację zagadnień związanych z formacją liturgiczną. Odwołując się do metody paradygmatu liturgicznego, ks. Kopeć dokonał szerokiej analizy owoców posoborowej reformy. Podejmowane badania dotyczyły przede wszystkim formacji do czynnego udziału we Mszy Świętej, a także formacji do przyjęcia sakramentu bierzmowania oraz przygotowania do sakramentalnego małżeństwa. Uzyskane wyniki pozwoliły nie tylko na stworzenie swoistej mapy zagadnień dotyczących prowadzenia formacji liturgicznej w młodym pokoleniu, lecz także sformułowania wniosków pastoralno-liturgicznych możliwych do realizowania na poziomie parafii, diecezji czy całego kraju.
2

Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego

100%
Kulbacki P.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2012
|
vol. 3(59)
31-48
EN
Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year—Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.
3

Formulas for the Universal Prayer in the Typical Editions of the Post-Conciliar Missal

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 8: Liturgika
67-76
EN
The study presents the results of research on changes in the formulas for the universal prayer in the subsequent typical editions of the Missal. The universal prayer is the climax of the liturgy in which the universal priesthood of the faithful is fulfilled. The Council postulated its restoration according to the ancient practice. Concilium ad Exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia published (before the first typical edition of the Missal) a basic document De oratione communi seu fidelium. The formulas for the universal prayer were given in it. They form the basis on which the national bishops’ conferences should publish their own formulas in the national language. Out of 54 models of the universal prayer given in De oratione, 11 were added in an appendix to the post-conciliar Missal. This confirms the concept that they are only examples, not a set for use in the liturgy.
PL
Opracowanie prezentuje wyniki badań dotyczących zmian we wzorach modlitwy powszechnej w kolejnych wydaniach typicznych mszału. Modlitwa powszechna stanowi szczytową część liturgii, w której wypełnia się powszechne kapłaństwo wiernych. Sobór postulował przywrócenie jej według starożytnych wzorów. Concilium ad Exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia jeszcze przed pierwszą edycją typiczną mszału wydało podstawowy dokument De oratione communi seu fidelium. Podano w nim wzory modlitwy powszechnej, na podstawie których krajowe konferencje biskupów powinny wydać własne wzorce w języku narodowym. Spośród 54 podanych w De oratione wzorów modlitwy powszechnej w dodatku do posoborowego mszału umieszczono 11. Potwierdza to koncepcję, że mają one stanowić tylko przykłady, a nie zbiór do stosowania w liturgii.
4

The Concluding Rites in Typical Editions of the Missal of Paul VI

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 8: Liturgika
23-33
PL
Niniejsze opracowanie ukazuje strukturę obrzędów zakończenia Mszy św. w mszale posoborowym i zmiany w trzech edycjach typicznych. Posoborowa reforma zachowała tradycję ukształtowanych obrzędów, porządkując je, czyniąc bardziej przejrzystymi i lepiej oddającymi ich sens. Kolejne, drobne zmiany miały na celu pogłębienie tego procesu. Dlatego opracowanie podaje wybrane historyczne korzenie obrzędów i prezentuje wprowadzane poprawki w mszale. Umożliwia to lepsze zrozumienie ewolucji poszczególnych elementów obrzędów i daje impuls do dalszego pogłębiania studiów nad korzeniami zreformowanych obrzędów liturgicznych.
EN
This study presents the structure of the concluding rites of the Mass in the post-conciliar Missal and their changes in the three typical editions. The post-conciliar reform preserved the tradition of the rites. In the Missal they are better arranged and more transparent with their meaning more clearly conveyed. The subsequent small changes were aimed at deepening this process. Therefore, the study gives selected historical roots of the rites and presents the corrections made in the Missal. This enables a better understanding of the evolution of the individual elements of the rites. It also serves as a spur to further research on the roots of the liturgical reform.
5

Mistagogiczny charakter odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 8: Liturgika
85-105
EN
The postconciliar turn towards baptismal spirituality is visible in appreciation of the renewal ritual of baptismal promises. In the early centuries of Christianity the very presence of catechumens during the first part of Sunday liturgy and the rite of sending them away reminded the congregation of the central role of the baptismal covenant in the life of Christians. The old division into the Mass of Catechumens and Mass of the Faithful was a reflection of that. Today the Church makes a reference to Baptism in the Sunday aspersion. In the liturgical year cycle the period of paschal preparation (Lent) creates a parallel formation path for catechumens and the Christian faithful who accompany them. During the Easter Vigil, which constitutes the pivotal point of the liturgical year and the principal time for catechumens to get baptised, the whole Church renews baptismal promises. Parents and godparents renew them when children are baptised, while the youth do during Confirmation. Also the administration of Viaticum should be preceded by a renewal of the profession of faith. The renewal of baptismal promises is envisaged by a ritual celebrated during major exorcisms. The typical editions of postconciliar liturgical books provide the text of questions and suggest answers in the singular form, which implies a personalistic dimension of the renewal. It is an element of the permanent mystagogy of the Sacrament of Baptism.
PL
Posoborowy zwrot ku duchowości chrzcielnej wyraża się między innymi w dowartościowaniu w różnych okolicznościach obrzędu odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. W pierwszych wiekach sama obecność katechumenów podczas pierwszej części liturgii niedzielnej oraz ryt ich odesłania przypominały o centralnej roli przymierza chrztu w życiu chrześcijanina. Nawiązywał do tego dawny podział na mszę katechumenów i mszę wiernych. Dziś Kościół nawiązuje do chrztu w niedzielnej aspersji. W cyklu roku liturgicznego okres przygotowania paschalnego (Wielkiego Postu) stwarza paralelną ścieżkę formacji katechumenów i towarzyszących im wiernych Kościoła. Podczas Wigilii Paschalnej, stanowiącej centrum roku liturgicznego i podstawowy termin chrztu katechumenów, cały Kościół odnawia przyrzeczenia chrzcielne. Rodzice i chrzestni odnawiają je także przy chrzcie dzieci, a młodzież – przy przyjmowaniu bierzmowania. Także udzielanie Wiatyku powinno być poprzedzone odnowieniem wyznania wiary. Odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego przewiduje rytuał podczas sprawowania ezgorcyzmów większych. Typiczne wydania posoborowych ksiąg liturgicznych podają tekst zadawanych pytań i sugerując odpowiedzi w singularis wskazują na personalistyczny wymiar odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Odnawianie przyrzeczeń chrzcielnych stanowi element permanentnej mistagogii sakramentu chrztu.
6

Liturgia błogosławieństw w służbie rodziny

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 8: Liturgika
57-77
EN
The renewal of liturgy started by the Second Vatican Council was first of all concerned with its essence. The definition of liturgy as practicing Christ’s priesthood in order to sanctify God’s people and practicing the cult of the Father bore far-reaching consequences for the life of believers. Emphasizing the sanctifying aim of liturgy by the Council, as well as connecting it with universal priesthood, showed the lay faithful as active participants in liturgy and a transformation of their lives as its aim. Besides the sacramental liturgy this also concerns sacramen¬tals, and among them—the blessings chanted in the family—the home Church. The renewed structure of Book of Blessings shows them as the Church’s liturgical activity, in which not only is the life of the whole ecclesial community reflected, but also of the family community. The subject-matter of blessings is often connected with marital and family life. This concerns events that occur in the family, the time of the liturgical year, but also the places in the family life. Also, the problem of the dispensers of blessings chanted in the family is an important one; among the dispensers there is also room for lay ones. The practice of blessings in the family does not deprive the liturgy practiced in the parish or diocesan community its significance. It contributes to a broad perception of the liturgy of the Church, and also to a still greater consciousness of priesthood issuing from the Holy Baptism.
PL
Odnowa liturgii przez Sobór Watykański II dotyczyła przede wszystkim jej istoty. Określenie liturgii jako spełniania kapłaństwa Chrystusa w celu uświęcenia ludu Bożego i składania kultu Ojcu niosło daleko idące konsekwencje dla życia wierzących. Wyakcentowanie przez Sobór uświecającego celu liturgii, jak i powiązanie jej z kapłaństwem powszechnym ukazało wiernych świeckich jako aktywnych uczestników liturgii, a przemianę ich życia jako jej cel. Obok liturgii sakramentalnej dotyczy to także sakramentaliów, a w nich błogosławieństw sprawowanych w rodzinie – Kościele domowym. Odnowiona struktura Księgi błogosławieństw ukazuje je jako czynność liturgiczną Kościoła, w której odbija się nie tylko życie całej wspólnoty eklezjalnej, ale także wspólnoty rodzinnej. Tematyka błogosławieństw często łączy się z życiem małżeńskim i rodzinnym. Dotyczy to przeżywanych w rodzinie wydarzeń, czasu roku liturgicznego, ale także miejsc życia rodziny. Ważnym zagadnieniem jest także problem szafarzy błogosławieństw sprawowanych w rodzinie, wśród których jest także miejsce dla szafarzy świeckich. Praktyka błogosławieństw w rodzinie nie odbiera znaczenia liturgii sprawowanej we wspólnocie para¬fialnej czy diecezjalnej. Przyczynia się ona do szerokiego postrzegania liturgii Kościoła, a także do większej jeszcze świadomości kapłaństwa wypływającego z chrztu świętego.
7

The Symbolism of Water in the Liturgy of the Catechumenate

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2017
|
vol. 64
|
issue 8: Liturgika
43-53
EN
The liturgy preparing for receiving the sacraments of Christian initiation is dominated by the issue of a covenant, a new life, enlightenment, inclusion in the Church. Liturgical ceremonies preparing for establishing a covenant in baptismal waters mention the symbolism of water. However, this is not the main theme. The study on the liturgical texts used in the period of purification and enlightenment revealed references to the symbolism of water taken from both the Old Testament and the New Testament. It concerns the living water in the desert and the prophetic message of purification. Also, some of the psalms used in the liturgical rites of this period refer to using water for purification or confirmation of innocence. The liturgy draws attention to the conversation between Jesus and the Samaritan woman and the promise of the water giving eternal life, and the blind from birth who regained his sight through washing. The symbolism of water is further developed during the rite of blessing of baptismal water and baptism in the Paschal Night. Preparation for baptism fulfils the principle of mystagogy, which assumes the priority of the celebration of the sign over its explanation.
PL
W liturgii przygotowującej do przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej dominuje zagadnienie przymierza, nowego życia, oświecenia, włączenia do Kościoła. Obrzędy liturgiczne przygotowujące do zawarcia przymierza w wodach chrztu wprawdzie wspominają o symbolice wody, nie jest to jednak temat główny. Przeprowadzone badania tekstów liturgicznych okresu oczyszczenia i oświecenia ujawniły odniesienia do symboliki wody zaczerpniętej zarówno ze Starego, jak i Nowego Testamentu. Dotyczy ona wody dającej życie na pustyni oraz prorockich zapowiedzi oczyszczenia. Także niektóre psalmy wykorzystywane w obrzędach liturgicznych tego okresu nawiązują do obmywania wodą dla oczyszczenia lub dla potwierdzenia niewinności. Liturgia kieruje uwagę na rozmowę Jezusa z Samarytanką i zapowiedź wody dającej życie wieczne oraz na obmycie przywracające wzrok niewidomemu od urodzenia. Symbolika wody zostaje szerzej rozwinięta podczas obrzędu błogosławienia wody chrzcielnej i chrztu w Noc Paschalną. Przygotowanie do chrztu realizuje zasadę mistagogii, zakładającą pierwszeństwo celebracji znaku przed jego objaśnieniem.
8

The Memory of Baptism in the Introductory Rites of the Holy Mass

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 8: Liturgika
57-70
EN
Sprinkling with water as a sign of covenant and purification is rooted in the Old Testament. Although Christians accepted the biblical symbolism of water, sprinkling with it in the liturgy encountered resistance. In ancient times that reluctance resulted from the similarity of sprinkling to pagan rites, in the Middle Ages and during the Reformation from the danger of treating this rite in the liturgy as a repetition of baptism. The rite of sprinkling initially had no connection with the liturgy of the Mass, later it became the rite preceding the Mass (Asperges) and it was of purifying and penitential character. The development of the introductory rites in the Mass led to the formation of the penitential act among them, which in the post-Tridentine Missal took the form of the Confiteor. The post-conciliar Missal of Paul VI included Asperges in the introductory rites of the Mass providing for the possibility of replacing the penitential act on Sunday with Asperges, and at the same time treating it as the memory of baptism. The analyses of the subsequent editions of the post-conciliar Missal indicate, among others, the connection of Asperges with the liturgy of baptism during the Easter Vigil. The prayers of Asperges also highlight the baptismal character of the common priesthood of the faithful. The service which completes the rite of Missal Asperges is Vespers of Resurrection Sunday connected with the sprinkling of baptismal water.
PL
Pokropienie wodą jako znak przymierza i oczyszczenia sięga korzeniami do Starego Testamentu. Chociaż chrześcijanie akceptowali biblijną symbolikę wody, to pokropienie nią w liturgii napotykało na opory. W starożytności wynikały one z podobieństwa do rytów pogańskich, w średniowieczu i okresie reformacji – z niebezpieczeństwa traktowania tego obrzędu w liturgii jako powtórzenia chrztu. Ryt pokropienia początkowo nie miał związku z liturgią Mszy św., później miał miejsce jako poprzedzający Mszę św. obrzęd (aspersja) o charakterze oczyszczającym i pokutnym. Rozwój obrzędów wstępnych we Mszy św. doprowadził do ukształtowania się wśród nich aktu pokuty, który w mszale potrydenckim przybrał postać spowiedzi powszechnej. Posoborowy Mszał Pawła VI włączył aspersję do obrzędów wstępnych Mszy św., przewidując możliwość zastąpienia aktu pokuty w niedzielę aspersją, zarazem nadając jej charakter wspomnienia chrztu. Analiza kolejnych edycji mszału posoborowego wskazuje m.in. na łączność aspersji z liturgią chrzcielną w Wigilię Paschalną. Modlitwy aspersji podkreślają także chrzcielny charakter kapłaństwa wspólnego wiernych. Dopełnieniem obrzędu aspersji mszalnej są nieszpory niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego, połączone z pokropieniem wodą chrzcielną.
9

Miłosierdzie w ewangelizacyjnym programie wyzwolenia ks. Franciszka Blachnickiego

100%
Kulbacki P.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
185-201
EN
The article concerns the reception by Fr. Blachnicki thoughts of John Paul II’s encyclical Dives in misericordia. Formulating the program of human liberation Fr. Blachnicki closely tied it with evangelization and deuterocatechumenate formation. This program is founded on the biblical concept of liberation or salvation, based on the paradigm of the Exodus and on Christian anthropology, especially expressed in the encyclical John Paul II’s Redemptor hominis. The study proved that the Church’s teaching on God’s Mercy allowed F. Blachnicki to formulate the fundamental thesis of “liberation by truth” regarded as “the basic work of mercy”. Thus, “Polish liberation theology” understood in that way displayed its realization in the social commitment based on the evangelization program Ad Christum Redemptorem and in its three phases of proclaiming God’s Mercy – prayer, kerygma, liberation.
PL
Opracowanie dotyczy recepcji przez ks. F. Blachnickiego myśli encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia. Ks. Blachnicki formułując program wyzwolenia człowieka, ściśle wiązał go z ewangelizacją i formacją deuterokatechumenalną. Program ten bazuje na biblijnej koncepcji wyzwolenia czyli zbawienia, opartej na paradygmacie Exodusu oraz na antropologii chrześcijańskiej ukazywanej przez Jana Pawła II, szczególnie w encyklice Redemptor hominis. W opracowaniu autor wykazał, iż nauczanie Kościoła o Bożym miłosierdziu pozwoliło F. Blachnickiemu na sformułowanie fundamentalnej tezy o wyzwoleniu przez prawdę jako podstawowemu dziełu miłosierdzia. Tak rozumiana „teologia wyzwolenia” ks. Blachnickiego znalazła swe odzwierciedlenie w zaangażowaniu społecznym opartym na programie ewangelizacji Ad Christum Redemptorem i jego trzech fazach głoszenia Bożego miłosierdzia – modlitwa, kerygmat, wyzwolenie.
10

Family catechumenate in the church of the home

100%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2012
|
vol. 8
95-106
PL
W artykule przedstawiona została rola ukazanego w adhortacji Familiaris consortio Kościoła domowego w aspekcie inicjacji chrześcijańskiej opisanej w posoborowych Obrzędach chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych (Ordo initiationis christianae adultorum – OICA). Szczególny charakter chrześcijańskiej inicjacji w rodzinie wynika z powołania rodziców, którzy w sakramencie małżeństwa otrzymują konsekrację do chrześcijańskiego wychowania dzieci. Kościół jako wspólnota zjednoczona w Duchu Świętym (koinonia) konstytuuje się w wymiarze określonym poprzez pojęcia martyria, leiturgia, diakonia – analogicznie jest w Kościele domowym. W historii Kościoła spotykamy się z dwiema podstawowymi formami wprowadzania w życie wspólnoty chrześcijańskiej nowych członków. Pierwsza z nich to katechumenat dorosłych, którzy osobiście, świadomie przyjęli Ewangelię. Jest to proces mający na celu stopniowe wdrożenie ich w życie chrześcijańskie (por. OICA 4), a prowadzący do przyjęcia sakramentów inicjacji wraz z towarzyszącą im mistagogią. Druga forma to wdrażanie w życie chrześcijańskie ochrzczonych w niemowlęctwie dzieci, które dokonuje się wraz z ich rozwojem biologicznym, społecznym, psychicznym i duchowym. Proces ten, nazywany katechumenatem rodzinnym, postępuje stopniowo jako naturalny element wychowania dzieci w rodzinie chrześcijańskiej. Stanowi on przygotowanie do przyjęcia sakramentów Eucharystii i bierzmowania.
11

Katechumenat przedmałżeński narzeczonych

100%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2009
|
vol. 5
133-147
EN
After the restoration of catechumenate in the Church its ideas are still more often applied in a post-baptism formation according indications presented in the 4th chapter of the Rite of Christian Initiation for Adults. New suggestions appeared for marriage preparation since it should be similar to catechumenate. The main rules of catechumenate are considered in this text concerning Christian formation and applied to an initiation to the „Church of the home”. The last should be analogous to Christian initiation, being the pre-marriage catechumenate, as is shown in Familiaris consortio. It is possible to fulfill all the required periods, degrees and celebrations during one year, as it is in formal catechumenate. The article presents pastoral and liturgical foundations for such a formation.
12

Chrzest sakramentem wiary w wypowiedziach Jana Pawła II

100%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2019
|
vol. 15
116-124
EN
John Paul II often emphasized the role of baptismal spirituality. Some of his statements about baptism were referred to in the study. The Pope reminded us of the meaning of baptism as a covenant of faith. It is closely related to the conversion of man. Faith and conversion are personalistic, because they result from a personal decision of man recognizing Jesus Christ as his Savior and Lord and giving Him his life. Parents and godparents directly influence the upbringing of children and play an important role in the process of forming the life of faith. Evangelization is carried out in the name of the Churc‑h, therefore it is directed towards baptism that includes the Church community. Infused with the spirit of the gospel culture becomes an important means of evangelization. Baptism creates a common sacramental plane for all Christ’s followers. It has ecumenical consequences not only in relations between the Churches, but also within many families.
13

Liturgiczne obrzędy jubileuszu małżeństwa

100%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2015
|
vol. 11
94-106
XX
The paper presents the development of liturgical rites related to the Wedding Anniversary. It reveals the process of evolution of marriage rituals: from domestic rituals to wedding ceremonies celebrated in churches. Post-Tridentine Roman Ritual (1614) as well as its complements introduced at the beginning of the 20th century (1913 and 1925) did not include jubilee celebrations. Wedding anniversary celebrations were finally added to the Roman Ritual in 1952. Pius V’s Roman Missal did not include rites of anniversaries. Only the Missal of John XXIII on the occasion of the 25th and the 50th wedding anniversary indicated votive Mass formulas: De Sanctissima Trinitate, De Beata Maria Virgine including the additional oration from Pro gratiarum actione. The celebration was to be concluded with the prayer over the spouses, included in the Roman Ritual. The first edition of the post-conciliar Ordo celebrandi matrimonium (1969) did not contain any reference to the anniversary. Editio typica altera (1991) provided the appropriate formulas of the Mass and blessings based on De bendictionibus (1984). Polish editions of the Sacrament of Marriage rites preserve the traditions of the hymn Veni Creator and the binding of hands with the stole during the rite of marriage and – similarly – the rite of the anniversary. Further editions of the Missal of Paul VI provide forms of the Mass for the anniversary placing them among ritual masses (1970, 1975) or votive masses (2002). Liturgical books currently provide celebration patterns for the 25th, 50th and 60th wedding anniversary. They also encourage priests, deacons and lay persons to give blessings on other occasions. The renewal of wedding vows ceremony as an element of the mystagogy of the Sacrament of Marriage is widely practiced in Domestic Church oasis retreats of the Light-Life Movement.
14

Parafia w Krajowej Syntezie Synodu 2021-2023 w świetle myśli ks. F. Blachnickiego

100%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2023
|
vol. 19
130-143
EN
The article concerns the results of research on statements regarding parishes, which were presented in the Polish National Synthesis of the Synod 2021-2023. Participants of the synodal meetings revealed many problems in the functioning of their parishes, cooperation between the clergy and the laity, the subjectivity of the laity in the parish, and the role of the liturgy as the center of parish life. Research has shown that the methods of evangelization and formation of Fr. Franciszek Blachnicki (1921-1987) can and should be the answer to many reported problems. His methods of ecclesial renewal based on evangelization, deuterocatechumenate and liturgy turn out to be extremely adequate to the difficult issues related to personal relationships and pastoral structures established in parishes.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.