Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Wizerunek dowódców polskiego lotnictwa generałów Włodzimierza Zagórskiego i Ludomiła Rayskiego w polskiej historiografii

100%
Niestrawski M.
Studia z dziejów polskiej historiografii wojskowej
|
2013
|
vol. 14
67-85
EN
Wlodzimierz Zagorski and Ludomil Rayski were the most famous commanders of the polish air force in years 1918-1939. Both officers were controversial figures and till this day both are very variously judged in polish historiography. Typically if a military historian describes both pilots one of them is always showed in a bad light. Wlodzimierz Zagorski was an officer of the Polish Legions. In independent Poland he joined the Polish Army three times and twice walked away at his own request. In august 1924 Zagorski became a polish air force commander. He pushed Poland to excessive aircraft purachases. Historians attack him because of his the actions against Jozef Pilsudski in years 1914-1918. Wlodzimierz Zagorski commanded the polish air force in may 1926. Later he was arrested and probably killed. Zagorski was replaced by colonel Ludomil Rayski. Rayski was also a Polish Legions veteran. He also fought in the Turkish army during the Great War. He became a pilot in Turkey. After arriving to Poland, Rayski was a flight leader and later a squadron leader. Since 1921 he served as a staff officer in polish militarystaff. From 1926 to 1939 Rayski was polish air force cammander. He resigned march 1939. He could not fly in Poland, France, and until 1943 also in UK. Rayski was criticized for harming the polish aviation, mainly for the failure of her preparation for forthcoming war.
2

Problematyka bitwy nad Bzurą na łamach „Wojskowego Przeglądu Historycznego” w latach 1956-1990

100%
Niestrawski M.
Studia z dziejów polskiej historiografii wojskowej
|
2012
|
vol. 13
85-108
EN
Between 9th and 22nd September 1939, the biggest battle of the polish campaign, took place near the Bzura river. The battle was started by the attack of polish forces, under the command of gen. Tadeusz Kutrzeba. As the battle raged on, German forces had retaken the initiative, which led to the complete encirclement and breakdown of the polish armies. After the end of the WWII a discussion was started by combatants (and military histo-rians who didn’t fought in September 1939), whether the battle of Kutno had to be lost by the Polish Army. Some authors tried to find flaws committed by individual commanders, so it took some time before publishers started to focus on the heroism, of the soldiers. Since 1956, the discussion concerning the battle near the Bzura river was moved to „Wojskowy Przegląd Historyczny”, which was a continuation of the pre-war magazine „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. The historical analysis of the polish campaign 1939 quickly became one of the major topics in “Wojskowy Przegląd Historyczny” (between 1956-1990 only the articles about the Polish People's Army and the Red Army during WWII, where more popular), and the Bzura river battle was the most important of them. Most of these articles where published between the first issue of “WPH”, in 1956 and the seventies, but some articles where published also in the eighties.
3

Wkład Wielkopolski w budowę wojsk lotniczych II Rzeczypospolitej w ocenie publicystów „Przeglądu Lotniczego”

100%
Niestrawski M.
Studia z dziejów polskiej historiografii wojskowej
|
2012
|
vol. 13
39-54
EN
At the beginning of 1919 the creation of Polish air forces had begun in Wielkopolska. Air forces where built mostly on the basis of the Ławica airport and the property acquired in the Zeppelin Hall in Winiary, near Poznan. The shortage of pilots and navigators was filled with former Tsarist Army airmen, brought to Wielkopolska, and by arranging efficient aerial training. Good organization of aviation in Wielkopolska has become an interesting topic for the authors publishing in the Przegląd Lotniczy in `20 and `30. Many authors where officers in the Polish Air Force, some veterans of the wars in 1918-1921, and younger officers fascinated history of polish aviation. Nonetheless the topic wasn’t analyzed enough. There were few articles about the Wielkopolska Air Force, until the half of 1919, and many more about the involvement of cus-tom units in the Polish-Bolshevik war (1919-1920). Most articles were written about the 15th fighter wing, and much less about the 12th, 13th and 14th, and 21st bomber wing was men-tioned exceptional. Most articles on this topic were published in between `20 and `30, and in later years this problem wasn’t considered interesting by the authors. The common feature of these arti-cles, is that the Polish Air Forces, are shown in a positive way, however the contribution of Wielkopolska wasn’t acknowledged more or less, then other regions of Poland.
4
Publication available in full text mode
Content available

Koncepcja rozwoju polskich Wojsk Lotniczych autorstwa majora pilota Stanisława Jasińskiego z końca 1920 roku

100%
Niestrawski M.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2018
|
vol. XIX (LXX)
|
issue 3-4 (265-266)
85-97
EN
In October 1920 the military actions of the Polish–Soviet War came to an end. The exhausted Polish army faced demobilization and reorganization. The Air Force also had to adapt to service in the time of peace. Major pilot Stanisław Jasiński expressed interesting ideas concerning the peace organization of the Polish army already at the end of 1920. He saw the necessity of quantitive and qualitative expansion of the Polish Air Force. He believed that there should be at least 24 squadrons in the Polish Army. He also called for setting up 10 additional squadrons for fighting cavalry. In his deliberations, Jasiński did not omit technical and personnel issues. He considered it essential to bring from France and Italy the planes that had been bought there earlier, as well as to purchase additional fighter planes. Moreover, he put forward training over 400 officers and non-commissioned officers to become pilots, battlefield observers and air gunners. What is more, he saw the necessity of moving 1500 soldiers to air service schools. Jasiński’s interesting ideas were never implemented, however. Even the minimum plan was not carried out.
RU
В октябре 1920 г. закончились военные действия в польско-большевистской войне. Исчерпавшую свой запас сил польскую армию ждали демобилизация и реорганизация. Военная авиация также должна была перестроиться на функционирование в условиях мирного времени. Уже в конце 1920 г. интересные концепции на тему организации польских воздушных войск в мирное время представил пилот, майор Станислав Ясиньски. Ему представлялось необходимым увеличить и укрепить польские воздушные силы. Он считал, что в Войске Польском должны находится минимум 24 авиационные эскадрильи. Он также постулировал идею организации десяти дополнительных эскадрилий для борьбы с кавалерией. В своих соображениях Ясиньский не проходил мимо технических и личных, жизненных проблем. Он считал необходимым поставлять из Франции и Италии ранее приобретенные там самолеты, а также дополнительно поку пать охотничьи самолеты. В связи с этим майор Станислав Ясински подал заявку на подготовку более 400 офицеров и унтер-офицеров в качестве пилотов, наблюдателей и стрелков. Кроме того, он увидел необходимость переместить 1500 солдат в школы обслуживания авиации. Однако интересные концепции Ясинского не были воплощены в жизнь. Даже минимальный его план не был реализован.
PL
W październiku 1920 r. zakończyły się działania zbrojne wojny polsko-bolszewickiej. Wyczerpaną polską armię czekała demobilizacja i reorganizacja. Do służby pokojowej musiały dostosować się także Wojska Lotnicze. Już w końcu 1920 r. interesujące koncepcje na temat pokojowej organizacji polskiego lotnictwa wyraził mjr pil. Stanisław Jasiński. Widział on konieczność rozbudowy ilościowej i jakościowej polskiego lotnictwa. Uważał, że w Wojsku Polskim musiałyby znajdować się minimum 24 eskadry lotnicze. Postulował także zorganizowanie 10 dodatkowych eskadr przeznaczonych do zwalczania kawalerii. W swych rozważaniach Jasiński nie pomijał też kwestii technicznych i personalnych. Uważał za nieodzowne sprowadzenie z Francji i Włoch zakupionych tam wcześniej samolotów, a także dodatkowe zakupy samolotów myśliwskich. Major Stanisław Jasiński wnioskował przy tym o przeszkolenie ponad 400 oficerów i podoficerów na pilotów, obserwatorów i strzelców płatowcowych. Ponadto widział konieczność przesunięcia 1500 żołnierzy do szkół obsługi lotniczej. Interesujące koncepcje Jasińskiego nie zostały jednak wprowadzone. Nie został zrealizowany nawet plan minimalny.
5
Publication available in full text mode
Content available

III Dywizjon Lotniczy w walce z 1 Armią Konną na przedpolach Lwowa (9–19 sierpnia 1920 roku)

100%
Niestrawski M.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2020
|
vol. XXI (LXXII)
|
issue 3 (273)
80-119
EN
In August 1920 the turning-point operations of the Polish-Soviet war took place. A battle was fought at the Wkra, Vistula and Wieprz rivers, which led to pushing back the Western Front troops of komandarm Mikhail Tukhachevsky from Warsaw and breaking up of part of his forces. The same month, in the southern section of the front, the Polish Army defended Lviv against the attempts of komandarms Alexander Yegorov and Semyon Budyonny. In the fights for Lviv, the Polish troops confronted the forces of the South-Western Front, including the legendary 1st Cavalry Army, which was the main force of the Bolsheviks intending to conquer the capital of Galicia. The Polish command, having no reserves at its disposal, directed the 3rd Air Squadron of Major Pilot Cedric Faunt le Roy to fight against the „Horsearmy”. Despite the strength of even four escadrilles at its peak (5th and 6th Reconnaissance Escadrilles, 7th Fighter Escadrille and, with time, 15th Fighter Escadrille), between 9–19 August it had in fact only a few operational planes. In spite of this, the Polish crews were tirelessly performing their tasks: reconnoitering enemy forces – their intentions and composition – and, most importantly, delaying their march. In this article the author describes the composition and tasks of the 3rd Air Squadron, and the course of its fights against the 1st Cavalry Army in August 9–19, 1920. He also drew attention to the combat tactics of Polish aviators, which he analyzed accordingly.
RU
В августе 1920 года состоялись переломные операции польско-большевистской войны. На Вкре, Висле и Вепше произошел бой, приведший к отбрасыванию войск Западного фронта под командованием Михаила Тухачевского из окрестностей Варшавы и разгрому части его войск. В том же месяце на южном участке фронта Войско Польское защищало Львов от попыток атаки командиров армии Александра Егорова и Семена Буденного. В боях за Львов польские войска столкнулись с силами Юго-Западного фронта, в том числе с легендарной 1-й Конной армией, которая была главной силой большевиков, стремившихся овладеть столицей Галиции. Польское командование, не имея резервных средств, на битву с Конармией отправило 3-ю авиационную эскадрилью майора Седрика Фаунта ле Ройя, который, имея в своем распоряжении четыре эскадрильи (5-ю и 6-ю разведывательные эскадрильи, 7-ю истребительную эскадрилью, а со временем и 15-ю истребительную эскадрилью), в действительности 9–19 августа располагал всего десятком исправных самолетов. Несмотря на это, польские экипажи в то время неустанно действовали: распознавали силы противника, их намерения и состав, а главное–тормозили его продвижение. В данной статье автор описывает состав, задачи и ход боев 3-й авиаэскадрильи против 1-й Конной армии 9–19 августа 1920 г. Также он обратил внимание на боевую тактику польских летчиков, которую подверг соответствующему анализу.
PL
W sierpniu 1920 r. doszło do przełomowych operacji wojny polsko-bolszewickiej. Nad Wkrą, Wisłą i Wieprzem rozegrała się bitwa, która doprowadziła do odrzucenia wojsk Frontu Zachodniego komandarma Michaiła Tuchaczewskiego spod Warszawy i rozbicia części jego sił. W tym samym miesiącu na południowym odcinku frontu Wojsko Polskie obroniło Lwów przed zakusami komandarmów Aleksandra Jegorowa i Siemiona Budionnego. W walkach o Lwów doszło do starcia wojsk polskich z siłami Frontu Południowo-Zachodniego, w tym z owianą legendą 1 Armią Konną, która była główną siłą bolszewików chcących opanować stolicę Galicji. Polskie dowództwo, nie dysponując odwodami, do walki z „Konarmią” skierowało III Dywizjon Lotniczy mjr. pil. Cedrica Faunt le Roy, który mimo siły wynoszącej w apogeum nawet cztery eskadry (5 i 6 Eskadra Wywiadowcza, 7 Eskadra Myśliwska, a z czasem także 15 Eskadra Myśliwska), w praktyce w dn. 9–19 sierpnia dysponował ledwie kilkunastoma sprawnymi samolotami. Mimo tego załogi polskich maszyn wykonywały w tym czasie niestrudzenie zadania: rozpoznania sił przeciwnika – ich intencji i składu – oraz, co najistotniejsze, opóźniania jego marszu. W artykule niniejszym autor opisał skład, zadania, przebieg walk III Dywizjonu Lotniczego w starciu z 1 Armią Konną w dn. 9–19 sierpnia 1920 r. Zwrócił również uwagę na taktykę walki polskich lotników, którą poddał stosownej analizie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.