Correct and effective communication requires the mastery of all language subsystems. In the process of acquiring foreign languages in the educational environment, the development of phonetic competence is often treated as marginal. This is evidenced by the research results quoted in the paper. The paper is a starting point for a discussion on the usefulness of mother tongue phonetics in improving phonetic skills in a foreign language. The author’s observations and research prove that the phonetics of the mother tongue should not be treated only as a source of interlingual interference. The knowledge and skills in phonetics acquired in the mother tongue can play the role of a positive transfer in shaping phonetic competence in a foreign language as well as help in mastering the correct perception and articulation of sounds and prosody.
Edith Piaf is one of the greatest icons of French culture in the 20th century. This exceptional singer was born in 1915 and died in 1963. Last year in December was the centennial of her birthday, an excellent occasion to take a closer look at the artist’s life and achievements. Today, the public remembers Edith Piaf mostly for her singing. She is still recognised as an unsurpassable master of vocal interpretation, endowed with an immediately recognisable, unique voice. But Edith Piaf was also a theatrical and film actress who had dramas and movie scenarios written specifically for her. Her acting accomplishments are impressive, even though in the minds of her fans she is still associated mostly with her singing career. The article aims at presenting Edith Piaf as a theatre actress. The productions in which Edit Piaf performed as an actress are presented from a diachronic and analytical perspective. Not only the plays written especially for Piaf by dramaturge Jean Cocteau and librettist Marcel Achard, in which she performed on stage, but also radio dramas in which she played have been taken into account. In addition, the study discusses the opinions about Piaf’s acting artistry, including those published in the French press.
Niniejszy artykuł poświęcony jest problemowi błędów obcojęzycznych powodowanych interferencją języka ojczystego. Pierwsza część pracy, zawiera wykaz i krótką charakterystykę błędów interferencyjnych w obrębie systemu morfo-syntaktycznego, popełnianych najczęściej przez Polaków uczących się języka francuskiego. Zestawienia i deskrypcji błędów dokonano na podstawie analizy błędnych form językowych ekscerpowanych z prac pisemnych oraz z ustnych wypowiedzi osób o różnym stopniu znajomości jęz. francuskiego: licealistów, słuchaczy Alliance Française przy UŁ oraz studentów filologii romańskiej UŁ w Łodzi. Po eksplikacji zebranych błędów interferencyjnych poruszono problem ich ewaluacji z punktu widzenia komunikacyjnego. W drugiej części artykułu przedstawiono metody i techniki zapobiegania błędom językowym powodowanym interferencją języka ojczystego. Ukazane zostały również typy ćwiczeń korekcyjnych pozwalających na terapię błędnych form językowych o charakterze interferencyjnym, pojawiających się w wypowiedzi ach ustnych i pisemnych u osób uczących się jęz. francuskiego.
Artykuł jest próba ukazania możliwości adaptacji materiału podręcznika do nauki języka francuskiego pt. Méthode Orange 1 w klasach szkoły średniej, w których program nauczania realizowany jest w oparciu o podręczniki polskie, z uwzględnieniem nowego podręcznika dla pierwszej i drugiej klasy Le français! - C'est facile! Janiny Glanowskiej i Sabiny Janickiej.
Przygotowanie metodyczne przyszłych nauczycieli języków obcych opiera się w znacznym stopniu na procesie obserwacji. Student, z chwilą rozpoczęcia zajęć w szkole ćwiczeń, spotyka się ze złożoną rzeczywistością procesu glottodydaktycznego oraz ze złożoną procedurą samego aktu obserwacji. Kształcenie poprzez obserwację może spełnić swoją wiedzotwórczą i kształcącą funkcję tylko wówczas, jeżeli przyszły nauczyciel zostanie odpowiednio przygotowany do prowadzenia obserwacji sytuacji glottodydaktycznych. Niniejszy artykuł został właśnie poświęcony metodologicznym aspektom obserwacji lekcji. Dokonano w nim omówienia specyfiki obserwacji sytuacji pedagogicznych oraz przeglądu technik obserwacyjnych i metod rejestracji danych. Krytycznej analizie poddane zostały trzy siatki obserwacyjne: matryca Flandersa, linearna siatka Weissa i ewaluacyjna siatka realizacji lekcji audiowizualnej opacowana przez CREDIF. Rozważania teoretyczne na temat procesu obserwacji, różnych technik gromadzenia danych oraz sposobów dokonywania ich analizy i oceny wykazały, że akt obserwacji jest procesem o dużym stopniu złożoności, wymagającym ze strony obserwującego rzetelnego przygotowania metodologicznego.
W lipcu 1931 r. braliśmy udział w stażu pedagogicznym zorganizowanym przez Ecole Internationale de l'Alliance Française w Paryżu. Pracując, między innymi, w grupie zajmującej się problemami współczesnego językoznawstwa, kierowanej przez panią Marie Therese Vasseur, skoncentrowaliśmy się nad zagadnieniem dzisiejszego języka mówionego Francuzów, a ściślej zgodnością czasów w mowie zależnej. Niniejszy artykuł stanowi prezentację i omówienie przeprowadzonego badania - sondażu, dotyczącego powyższego zagadnienia. W celu lepszego uwypuklenia zaobserwowanych zmian zachodzących we współczesnym języku mówionym Francuzów, uważaliśmy za konieczne przypomnienie teorii mowy zależnej i niezależnej, ze szczególnym uwzględnieniem wszelkich transformacji towarzyszących przejściu mowy niezależnej w zależną.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.