Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Środek karny w postaci zakazu wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych nie występował w pierwotnej wersji kodeksu karnego z 1997 roku. Do katalogu środków określonych w art. 39 k.k. został wprowadzony ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. Cel Celem opracowania jest przede wszystkim przedstawienie zawartej w art. 41c kodeksu karnego regulacji tego środka karnego. Przeprowadzona analiza obejmuje uwagi dotyczące istoty wskazanego zakazu, w szczególności jego znaczenia, zakresu przedmiotowego, przesłanek stosowania, trybu orzekania, czasu trwania oraz wykonania. Ponadto wskazano przykładowe przestępstwa opisane w części szczególnej kodeksu karnego, których popełnienie może uzasadniać orzeczenie omawianego zakazu. Zwrócona została również uwaga na niemożność orzekania zakazu wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych wobec sprawców przestępstw określonych w rozdziale 9 kodeksu karnego skarbowego. W związku z tym, w opracowaniu zawarto także propozycje de lege ferenda. Metoda badawcza Metodą badawczą zastosowaną w przygotowaniu opracowania jest głównie metoda dogmatyczna. Poczynione ustalenia mają charakter teoretyczny. Korzystano z materiału normatywnego, poglądów doktryny oraz orzecznictwa sądowego. Rezultaty W rezultacie rozważań, stwierdzono, że art. 41c k.k. jest nieprecyzyjny. Zawarte w nim sformułowania są niejednoznaczne i w związku z tym rodzą szereg wątpliwości interpretacyjnych, Zdaniem autorek, warto byłoby również przeprowadzić modyfikacje, które pozwalałyby na orzekanie owego zakazu także wobec sprawców przestępstw skarbowych przeciwko organizacji gier hazardowych. Taką możliwość dałaby zmiana lokalizacji systemowej tych czynów zabronionych. Utworzenie w ustawie o grach hazardowych rozdziału obejmującego przepisy karne, w tym określające wymienione powyżej przestępstwa doprowadziłoby między innymi do ich przekwalifikowania do kategorii przestępstw powszechnych, a to oznaczałoby możliwość orzekania wobec ich sprawców zakazu wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych. Główny wniosek Podstawowy wniosek jaki nasuwa przeprowadzona analiza, sprowadza się do stwierdzenia, że wprowadzone ustawą z 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych omawiane rozwiązania nie zostały do końca przemyślane. Tym samym nie dają one gwarancji kompleksowej realizacji podstawowego celu wprowadzenia przedmiotowego zakazu, tj. uniemożliwienia udziału w grach osobom, które popełniły przestępstwo związane z urządzaniem, bądź udziałem w grach.
EN
Abstract Penal measure in the form of ban on entering gaming centers and participation in gambling did not appear in the original version of the Criminal Code from 1997 year. It was introduced into the catalog of penalties specified in the Article 39 C.C. by the law on gambling of 19 November 2009. Purpose The purpose of this study is to look more closely into regulations on this penalty. The analysis presents remarks on the merit of the ban, meaning of it in particular, scope, conditions for application, mode of judgment, duration time, and execution. Besides, exemplary offences described in detailed part of the Criminal Code are indicated, which, if committed, may justify court judgment. It is also noted that judgment of banning entry to gaming centers and gambling is not possible for perpetrators of offences specified in Chapter 9 of Fiscal Criminal Code. Therefore, the study also includes suggestions de lege ferenda. Research method The research method was conducted during the preparation of the study which was a dogmatic approach. The arrangements within this research have a theoretical undertone. As well, normative materials, doctrine views and judicial decisions were taken into consideration. Result of reflections As a result of reflections, it has been stated that Article 41 C.C. is imprecise. The wordings included are ambiguous. Resulting in the raise of concern in the various interpretations. According to the authors, caring out these modifications might allow for the ruling of this ban to also serve against perpetrators of the crimes in the Treasury Organizations of Gambling. This would provide an opportunity for the system location to change these offenses. Creating this chapter concerning penal provisions and the crimes listed about within The Gambling Law, will lead to a conversion of the common categories of offenses. Therefore, it will give the opportunity to rule against perpetrators of the Ban On Entering Gaming Centers and participating in the games of chance. The main conclusion In conclusion, the statement introduced in Act of 19 November 2009 about gambling, was not well-thought-out. Thus, it does not provide or guarantee comprehensive implementations to the main objective of the introduction to the ban. That main objective being to prevent those who have committed previous or current offenses from participating in the games.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.