Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

O eseistycznym usuwaniu obrazów twarzy: Ulicami Londynu: przygoda (1927) Virginii Woolf i Akacje kwitną (1935) Debory Vogel

100%
Bruś T.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2018
|
issue 1(10)
37–49
PL
Artykuł O eseistycznym usuwaniu obrazów twarzy: „Ulicami Londynu: przygoda” (1927) Virginii Woolf i „Akacje kwitną” (1935) Debory Vogel proponuje analizę widzeniowych eksperymentów degradujących spojrzenia face-to-face jako kobiecych wyjść „bez twarzy” ku światu, poza widzialne i pewne „ja”. Te estetyczne strategie oporu i niedookreśloności ilustrują tendencje esejów autorstwa Woolf i Vogel do rozpraszania, rozczłonkowania i odchodzenia od żywości idei jedności wyrażanej przez twarz.
EN
The paper On Essayistic Erasure of the Images of the Face: Virginia Woolf‘s “Street Haunting: A London Adventure” and Debora Vogel’s “Accacias Blooming” addresses Woolf’s and Vogel’s essayistic acts of visual experimentation challenging the conventional “face-to-face” optics. The paper argues that both nomadic auteurs decompose and erase images of the face to transgress the visible and unified subject. The essaysitic “I”s leave their domestic habitus “without the face” to explore the cityscapes. I argue that by means of such departures they can exercise potent strategies of indeterminacy, even rebellion. Gesturing towards new paradigms of the face, they transform the essay.
2
Publication available in full text mode
Content available

Visual and verbal relationships in memoirs by Annie Leibovitz and Sally Mann

100%
Bruś T.
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
|
2015
|
vol. 20
244-264
PL
WIZUALNE I WERBALNE RELACJE WE WSPOMNIENIACH ANNIE LEIBOVITZ I SALLY MANN Najnowsze badania związków literatury z fotografią wskazują na istotne przesunięcia: literatura nie jest już hegemonem wykorzystującym motyw fotografii czy poszczególne obrazy fotograficzne. Rozpoznania François Bruneta (Photography and Literature) dostarczają poważnych argumentów świadczących o owocnym przyswajaniu literatury przez fotografię i ewolucji hybrydycznych mediów, w których ani fotografia, ani literatura nie są centralnymi figurami. W artykule Wizualne i werbalne relacje we wspomnieniach Annie Leibovitz i Sally Mann analizuję najnowsze projekty autobiograficzne dwóch amerykańskich artystek-fotografów, w których problematyka interakcji fotografii i literatury jako mediów dokumentu osobistego została wyeksponowana w sposób wielowymiarowy. Sally Mann, absolwentka kierunku „creative writing”, koncentruje uwagę nie tylko na kreowaniu narracji wokół własnych, dobrze znanych portretów. Tworzy również znakomity komentarz krytyczny projektujący możliwe rozumienia zależności pomiędzy słowem a obrazem fotograficznym w narracji fotografa-pisarza-krytyka w dobie tzw. „memoir boom” w USA. Wykorzystanie odniesień literackich w fototekście Pilgrimage Annie Leibovitz demonstruje przyległość tropów literackich w pracach fotograficznych, realizowanych jako intymne próby oswajania świata. W konkluzji stwierdzam, iż współczesne narracje autobiograficzne fotografów sytuujące się pomiędzy literaturą i fotografią stanowią specyficzny obszar użycia rosnącego potencjału strategii relacyjnych.
3
Content available remote

Selfies and the Self

100%
Bruś T.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2015
|
issue 1(4)
117–126
EN
Film cameras made it possible for individuals to present themselves to others, to assume and feel agency, also to change it, to utilize agency to claim participation in diverse collectivities. Most recently, digital cameras have presented their users with astonishing ways to encourage but also to disseminate diverse acts of agency. In this paper the author proposes to bring to the fore the selfie (an emerging sub-genre of portraiture) as a new cultural product responsible for mediation, production, and transmission of subjectivities in the global mediascapes. Framing the subject in ways which defy ennobled aesthetic principles of photography, its cultivated artistry, selfies reconfigure and adapt ways the subject represent and understand themselves. This paper argues that selfies create visual spaces of novel modes of selfhood, of its certification and assertion.
PL
Selfie, znane również jako „selfik” czy „słiftfocia”, jest nowym rodzajem wizerunku, „autoportrecikiem” wykonanym telefonem komórkowym. Zdaniem wielu krytyków, ta „sztuka na wyciągnięcie ręki” (Jerry Saltz) rozwija się i przeobraża, zmieniając naszą samoświadomość, mowę ciała, społeczne relacje i sfery prywatności. W artykule autorka referuje stanowiska badaczy na temat nowych technologii wytwarzania tożsamości, zarysowując główne obszary tych badań, które odnoszą się do performatywnego wymiaru tworzenia wizerunku fotograficznego, praktykowania „tożsamościowego turyzmu”, a w szczególności definiowania autobiografii jako obrazu subiektywności należącego do społeczności wirtualnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.