Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Podstawowe aspekty homilii w Mszach z udziałem dzieci

100%
Dyk S.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2011
|
issue 2(58)
133-146
EN
Owing to the homily children are to be brought not only to understanding the Biblical readings they hear, but also to responding to God’s Word by actual attitudes they take in their lives. In the content of the homily the preacher should first of all refer to sacred texts and the children’s life experience. He also must not forget about what decides about the identity of the homily as the homily, that is about its mystagogical function. Hence the goal of the homily in the Holy Mass, in which children participate, is actualization of God’s Word, aiming at helping the children to understand their own lives, at provoking the children’s attitudes responding to God’s Word they heard, and at inviting the children to follow Christ and to recognize the Lord who is present and who is active in the Eucharist. The basic types of homilies for children are: narrative homily, dialog homily and visualizing homily. The form of the homily should be adjusted to the children’s minds. Also the sacred character of liturgy whose integral part is the homily remains an important determinant.
2

Wielkopostne itinerarium chrzcielne w przepowiadaniu homilijnym

100%
Dyk S.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2013
|
vol. 4(60)
193-208
EN
Liturgical cycle A for the Lent makes an overt reference to baptism. The Sunday readings in that period are collected and organized in such a way as to gradually introduce the participants of the liturgy into the understanding and constant redefinition of the whole variety of aspects and meanings of baptism. The liturgical celebrations of the subsequent Sundays allow the faithful to re-experience and renew their comprehension of various aspects of the baptismal rite. The aim of homiletic preaching in this period is to help the faithful to deepen their understanding of the reality of which they became part through baptism and to make their life comply with the demands of baptismal spirituality. In this way, they will be able to renew their baptismal vows with full awareness and accountability during the celebration of the Easter Vigil.
PL
Wielkopostny cykl liturgiczny A ma charakter chrzcielny. Niedzielne czytania Lekcjonarza tego okresu zostały tak dobrane, aby stopniowo wprowadzać uczestników liturgii w zrozumienie i aktualizację różnych momentów i treści chrztu. Celebracje liturgiczne poszczególnych niedziel umożliwiają ponowne przeżycie i odnowienie różnych aspektów obrzędu chrztu. Celem przepowiadania homilijnego w tym okresie jest doprowadzenie wiernych do przyswojenia sobie rzeczywistości, którą otrzymali na chrzcie świętym oraz do podporządkowania swego życia chrzcielnej duchowości. W ten sposób będą oni mogli z całą świadomością i odpowiedzialnością odnowić przyrzeczenia chrzcielne podczas celebracji Wigilii Paschalnej.
3

Misterium Objawienia Pańskiego jako treść homilii

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 12: Homiletyka
19-37
PL
Niniejsze opracowanie, na podstawie analizy źródeł przepowiadania, ukazuje zarys treści homilii na uroczystość Objawienia Pańskiego. Głównym tematem tej celebracji jest Chrystus, który w wydarzeniu pokłonu Mędrców objawia chwałę Boga wszystkim narodom. Wyraźnie podkreślony jest uniwersalizm zbawienia. Chrystus jawi się jako osobowe „miejsce”, w którym każdy człowiek znaleźć może spełnienie swych duchowych dążeń. W celebracji mamy także objawienie Kościoła, który ukazany jest jako wspólnota nosząca w sobie pokój Boga, zgromadzenie ludzi pojednanych ze sobą oraz otwartych na tych, którzy szczerze szukają zbawienia. W treści homilii należy wskazać na uobecnienie tego zbawczego wydarzenia w celebracji liturgicznej. Znakami, które pomogą wiernym w rozpoznaniu tego misterium w liturgii, są chleb i wino, które przemienione w Ciało i Krew Chrystusa stają się źródłem jedności wszystkich narodów; postawa klęcząca jako wyraz adoracji Zbawiciela; światło jako objawienie Bożej miłości i chwały. Uczestnicy tej celebracji winni mieć także właściwą duchową dyspozycję, która odzwierciedli drogę Mędrców odbytą w poszukiwaniu Mesjasza. Duchowa wędrówka wiernych w czasie celebracji liturgicznej znajduje swoją kontynuację w życiu wierzących poprzez postawę ciągłego poszukiwania i kontemplowania Boga w „ubóstwie” codziennego życia, w ludziach ubogich, w pięknie natury, na drogach rozumu, w Kościele, który jest stróżem Bożego Objawienia. Wierni wezwani są także do duchowego nawrócenia, aby przez nowość swojego życia stali się „światłem”, które pociągnie do Boga innych ludzi.
EN
This study, based on the analysis of the sources of preaching, shows the contents of a homily for celebrating the Epiphany. The main theme of this celebration is Christ, who in the event of the homage paid him by the Magi reveals the glory of God to all nations. Universal salvation is clearly emphasized. Christ appears as a personal “place” where every human being can find fulfillment of his spiritual aspirations. In the celebration, we also have the revelation of the Church, which is shown as a community bearing the peace of God, gathering people who are reconciled with each other and open to those who sincerely seek salvation. The contents of a homily should indicate the presence of this salvific event in the liturgical celebration. The signs that will help the faithful in recognizing this mystery in the liturgy are: the bread and wine, which, transformed into the Body and Blood of Christ, become the source of unity among all nations; a kneeling attitude as an expression of adoring the Savior; and light as a revelation of God's love and glory. The participants of this celebration should also have a proper spiritual disposition that will reflect the path the Magi took in search of the Messiah. The spiritual journey of the faithful during the liturgical celebration finds its continuation in the life of believers through the constant search and contemplation of God in the “poverty” of everyday life, in the poor, in the beauty of nature, along the paths of reason, in the Church who is the guardian of God's revelation. The faithful are also called to spiritual conversion, so that through the newness of their lives, they become a “light” that will draw other people to God.
4

Misterium Wcielenia w przepowiadaniu homilijnym. Studium na podstawie lekcjonarza Uroczystości Narodzenia Pańskiego

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2017
|
vol. 64
|
issue 12: Homiletyka
31-46
EN
The Solemnity of the Nativity includes four formulas for celebrating the mystery of the Incarnation. Thanks to the unique theological crescendo, the Lectionary texts lead the community to the depths of this mystery in order to discover its meaning. The Lectionary readings take into account the direction of the interpretation of the mystery of the Incarnation, appropriate for both bottom-up and top-down Christology. In preaching a homily, we ought to rather appreciate the bottom-up approach appropriate for Christology that is dynamic and functional. A homily for this celebration should lead the faithful to contemplate God, who in Jesus Christ comes to meet man and is incarnated in human history, living in solidarity with mankind. In this way, he restores the transcendent dimension of human existence. By renewing the mystery of the Incarnation in the liturgy, God the Father, in the power of the Holy Spirit, enables man to be united with His Son so that he could open man to his first image of God, which was distorted by original sin. The homily is also to show how this mystery continues on in the life of believers through the implementation of Jesus' existence that is revealed in the humility of the Incarnation and the poverty of the birth in a Bethlehem shed.
PL
Uroczystość Narodzenia Pańskiego zawiera cztery formuły celebracji misterium Wcielenia. Poprzez swoiste teologiczne crescendo teksty Lekcjonarza prowadzą wspólnotę do wnętrza tego misterium, aby odkrywać jego znaczenie. Czytania Lekcjonarza uwzględniają kierunek interpretacji misterium Wcielenia właściwy zarówno dla chrystologii oddolnej, jak i odgórnej. W przepowiadaniu homilijnym dowartościować należy jednak bardziej ujęcie oddolne właściwe dla chrystologii dynamicznej, funkcjonalnej. Homilia tej celebracji winna prowadzić wiernych do kontemplacji Boga, który w Jezusie Chrystusie przybywa na spotkanie człowieka, wciela się w jego historię, solidaryzuje się z nim. W ten sposób przywraca ludzkiej egzystencji transcendentny wymiar. Poprzez aktualizację misterium Wcielenia w liturgii Ojciec, w mocy Ducha, umożliwia człowiekowi zjednoczenie z Jego Synem po to, aby mógł on odtworzyć w sobie pierwotne podobieństwo do Boga zniekształcone przez grzech pierworodny. Homilia ma także ukazać, jak misterium to znajduje swoje przedłużenie w życiu wierzących poprzez realizację stylu Jezusowej egzystencji objawionej w pokorze Wcielenia oraz w ubóstwie narodzin w betlejemskiej szopie.
5

Psalm responsoryjny jako źródło homilii mszalnej

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 12: Homiletyka
37-46
EN
The Responsorial Psalm, along with the other Lectionary readings, permanent texts or seasonal elements of the Mass for a given day are the basic sources for the homily. The homily comprises an integral part of the Liturgy of God's Word and is an important interpretation for the context of the remaining readings in the Lectionary. It helps us to meditate on the Word of God, and in this way it is of great value for the liturgy and pastoral ministry. For these reasons, the psalm cannot be underestimated in preparing and delivering the homily. As a source for the homily, the responsorial psalm must be correctly interpreted. The psalm's hermeneutics requires discovering the relationships between the psalm's contents and other readings so as to find allusions to the mystery of Christ observed in a given celebration. Next, such a Christological context in the psalms ought to help us search for exegetical feelings and existential experiences among the participants of the liturgical gathering. In this way, the homily can become a Christological interpretation of their human experiences and point to the response which the faithful can give to the Lord who is being revealed in the psalms.
PL
Psalm responsoryjny wraz z innymi czytaniami Lekcjonarza oraz z tekstami stałych lub zmiennych części Mszy danego dnia jest podstawowym źródłem homilii. Stanowi on integralną część liturgii słowa Bożego oraz ważny, interpretacyjny kontekst pozostałych czytań Lekcjonarza. Sprzyja medytacji słowa Bożego, przez co posiada wielkie znaczenie liturgiczne i duszpasterskie. Z tych też racji psalmu nie wolno lekceważyć w przygotowaniu i wygłoszeniu homilii. Psalm responsoryjny jako źródło homilii wymaga poprawnej interpretacji. Hermeneutyka psalmu domaga się odkrycia powiązania treści psalmu z innymi czytaniami oraz odnalezienia odniesienia do misterium Chrystusa obchodzonego w danej celebracji. W takim chrystologicznym kontekście należy następnie szukać w psalmach uczuć i doświadczeń egzystencjalnych uczestników zgromadzenia liturgicznego. W ten sposób homilia stać się może chrystologiczną interpretacją ludzkiego doświadczenia oraz pomocą w odnalezieniu odpowiedzi, jaką wierni mają dać objawiającemu się w psalmach Panu.
6

Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 12: Homiletyka
45-57
EN
Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.
PL
Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.
7

Paschalne ukierunkowanie homilii

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 12: Homiletyka
7-27
EN
The Homiletic Directory presents the correct dynamics for the contents of a homily by pointing to its three elements: explaining the sacred texts through the prism of the death and resurrection of Christ; making present the Paschal mystery in the liturgy; and extending this mystery into the life of the faithful. Such an approach to preaching a homily reveals the clear impact of liturgical theology, according to which the liturgy combines three elements: the misterium (the mystery of Christ), the actio (the liturgical celebration) and the vita (the Christian life). In this vision, the liturgy and the homily preached during mass are a celebration (an actualization) of the salvific mystery in order that it encompass the lives of Christians and at the same time it is a celebration of the life of Christians, placing them into the saving mystery. In this way, the homily, which is always at the service of the mystery of Christ, becomes a special meeting place for theology, the liturgy and Christian life. In this perspective, the basic task of the homilist is gradually uncovering and making present the whole mystery of Christ by continually referring to the Passover.
PL
Dyrektorium homiletyczne, przedstawiając dynamikę właściwą dla treści homilii, wskazuje na jej trzy elementy: wyjaśnienie tekstów świętych przez pryzmat śmierci i zmartwychwstania Chrystusa; uobecnienie misterium paschalnego w liturgii; przedłużenie owego misterium w życiu wiernych. Takie ujęcie homilii jest przejawem wyraźnego wpływu teologii liturgicznej, według której liturgia łączy w sobie trzy elementy: misterium (misterium Chrystusa), actio (celebrację liturgiczną) i vita (życie chrześcijańskie). Zgodnie z tym podejściem liturgia, a w niej i homilia, jest celebracją (aktualizacją) zbawczego misterium po to, aby ogarnęło ono życie chrześcijan, i zarazem celebracją życia chrześcijan w celu włączenia go w zbawcze misterium. Homilia, która pozostaje zawsze na służbie misterium Chrystusa, jawi się jako szczególne miejsce spotkania teologii, liturgii i chrześcijańskiego życia. W takiej perspektywie podstawowym zadaniem homilisty jest stopniowe odsłanianie i uobecnianie całego misterium Chrystusa z ciągłym odniesieniem do Paschy.
8
Publication available in full text mode
Content available

Celebracja Eucharystii jako przestrzeń realizacji wezwania do nowej ewangelizacji

100%
Dyk S.
Roczniki Teologiczne
|
2021
|
vol. 68
|
issue 1
107-121
EN
The content of the article answers the question of how celebrating the Eucharist can become a space for fulfilling the call to new evangelization. In answering this question, the possibilities of implementing such elements in the new evangelization, such as new enthusiasm, new means of expression, and kerygmatic and missionary methods were presented for celebrating the Eucharist. It has been shown that a new fervor can take the form of a celebration with renewed faith and the naturalness of experiencing God’s presence. This new way of expressing fervor should be integrated into the adaptive possibilities of the liturgical celebration without violating the holiness and mystery of the Eucharist. The motive for applying the kerygmatic method is Christ’s Passove r event, which is made present in the Eucharist and is the kerygma’s content source in the strict sense. The missionary method, on the other hand, can be manifested, for example, in the Mass homily opening up to the problems and desires of de-Christianized people.
PL
Treścią artykułu jest odpowiedź na pytanie: w jaki sposób celebracja Eucharystii może stać się przestrzenią realizacji wezwania do nowej ewangelizacji. Odpowiadając na tak postawione pytanie, wskazano na takie elementy nowej ewangelizacji, jak nowy zapał, nowe środki wyrazu, metoda kerygmatyczna i metoda „opcji misyjnej” (EG 27), oraz przedstawiono możliwości ich realizacji w ramach celebracji Eucharystii. Wykazano, że nowy zapał może przybrać formę celebracji z odnowioną wiarą oraz naturalnością doświadczenia przebywania z Bogiem. Nowe środki wyrazu powinny być wkomponowane w możliwości adaptacyjne celebracji liturgicznej, bez naruszania świętości i misterium Eucharystii. Motywem zastosowania metody kerygmatycznej jest wydarzenie Paschy Chrystusa uobecniającej się w Eucharystii, a będącej treściowym źródłem kerygmatu w sensie ścisłym. Metoda misyjna zaś może przejawić się choćby w otwarciu homilii mszalnej na problemy i pragnienia człowieka zdechrystianizowanego.
9
Publication available in full text mode
Content available

Aktualność homilii Orygenesa we współczesnym przepowiadaniu

100%
Dyk S.
Vox Patrum
|
2020
|
vol. 75
139-162
EN
The goal of the article is to show the extent to which Origen’s homilies can be used as a model and inspiration for today’s homilies. It focuses on the formal aspects of Origen’s preaching, who was regarded as a master for spiritual interpretation of the Holy Scriptures and a “father” of the exegetical homily. His method of working with the sacred text and communicating its saving message was compared with the instructions for homilies contained in contemporary church documents and theological reflections. Our considerations lead to the following conclusions: Origen’s homilies are still current in terms of their Christological focus; the spiritual interpretation of the Bible is combined with openness to the light of the Holy Spirit; and he uses a direct, simple and dialogical style of preaching. On the other hand, objections are raised due to the lack of reference to the everyday life problems of his audience; Origen’s homilies are not acceptable today with regard to their composition because he elucidates the sacred text verse by verse.
PL
Celem artykułu było wykazanie na ile homilie Orygenesa mogą być inspiracją dla współczesnego przepowiadania homilijnego? Skupiono się przy tym na formalnych aspektach przepowiadania Orygenesa. Wskazano na Orygenesa jako na mistrza duchowej interpretacji Pisma Świętego oraz „ojca” homilii egzegetycznej. Jego metodę pracy nad tekstem świętym oraz sposób komunikacji zbawczego orędzia porównano ze wskazaniami dotyczącymi homilii zawartymi we współczesnych dokumentach Kościoła i refleksji teologicznej. Przeprowadzone analizy doprowadziły do następujących wniosków: homilie Orygenesa są aktualne pod względem chrystologicznej koncentracji swej treści, duchowej interpretacji Pisma św. połączonej z otwartością na światło Ducha Świętego oraz bezpośredniego, prostego i dialogicznego stylu przepowiadania; zastrzeżenie budzi natomiast zbyt małe odniesienie do problemów życia codziennego swych słuchaczy; nie do utrzymania jest także kompozycja Orygenesowej homilii polegająca na wyjaśnieniu tekstu świętego wiersz po wierszu.
10

Hermeneutyka słowa Bożego w liturgii

100%
Dyk S.
Studia Pastoralne
|
2011
|
vol. 7
148-165
EN
Bible and liturgy as sacred texts are basic, although not the only ones, sources of homilies. These sources should be analysed as closely related with one another. Homily, mystagogic in its nature and function, is preaching the mystery of Christ revealed in the Holy Scripture and celebrated in the liturgy. For in „here and now” of the liturgy redemptive events revealed in the Bible are being actualised. To a considerable extent the Bible was written for liturgical purposes. Therefore liturgy is the major exegetic place of the Holy Scripture. A preacher interpreting holy texts should be aware of this mutual intertwining of the Bible and liturgy. Liturgical hermeneutics of the Word of God takes into consideration both a sense and functions of biblical texts within liturgy. To achieve this aim the content of the Bible is compared to the meaning of other biblical texts, euchological texts as well as the meaning of signs and liturgical symbols. The Word of God in liturgy, however, is interpreted above all in the light of the mystery of Christ celebrated in the cult. The redemptive mystery itself receives, on the other hand, deeper light and understanding from the proclaimed Word of God. Hermeneutical technique analyses as well the way biblical texts are distributed within a liturgical year. Attention is drawn on this occasion to the rules of interpretation of the Word of God in liturgy, which are as follows: chrystocentrism, dynamics of acts of the Holy Spirit, ecclesiality, particular needs of listeners.
11

Duch Święty jako podmiot i treść przepowiadania homilijnego

100%
Dyk S.
Studia Pastoralne
|
2008
|
vol. 4
148-170
IT
Lo Spirito Santo è il principale soggetto della predicazione cristiana. Tale affermazione riguarda soprattutto l`omelia, la quale – essendo continuazione dela parola biblica e facendo parte viva della liturgia – possiede particorale efficaciasalvifica.Grazieall`azionedelloSpirito Santo l`omelia è parola di Dio e comunica Dio. Si può dire allora che l`omelia è il luogo della presenza e dell`azione dello Spirito Santo. Si tratta cioè della dimensione trinitaria, scritturistica, liturgica e antropologica della presenza e dell`azione dello Spirito nell`omelia. L’Omelia sta a dire „l’irruzione dello Spirito Santo” sull`omileta e sui partecipanti. Per questo l`omileta deve sempre in modo più profondo rendersi conto della sua „missione spirituale”. Deve essere aperto ai doni dello Spirito e deve aiutare i partecipanti a diventare più coscienti del ruolo dello Spirito Santo nella trasmissione della fede – attraverso la parola di Dio. L`omelia è anche una occasione privilegiata per presentare ai fedeli tutta la tematica pneumatologica. Tale catechesi l`omileta la deve realizzare non secondo il modo della teologia speculativa, ma secondo lo spirito della liturgia, cioè nel corso dell`anno liturgico. L`omelia pneumatologica deve avere soprattutto il carattare mistagogico: i fedeli devono approfondire la loro consapevolezza che lo Spirito Santo è una persona, persona divina, con la quale si può e si deve avere una relazione (una comunione) di fede e di vita. Questa comunione salvificaconloSpirtoSantoifedelilapossonosperimentaredurante la celebrazione liturgica.
12

Homilia w celebracji obrzędu pokuty i pojednania

100%
Dyk S.
Studia Pastoralne
|
2007
|
vol. 3
78-93
IT
Lomelia costituisce una parte integrale e molto importante del rito delia riconciliazione. La fonte del contenuto delFomelia sono i testi biblici, previsti dal rito. II predicatore sceglie i testi e li raggruppa in tre seguenti temi: ii richiamo alla conversione, per essere conformi a Cristo; il mistero della riconciliazione; il giudizio di Dio sul bene e sul male. Di tali testi biblici soprannominati, si nutre Tomelia, per far comprendere ai fedeli: la misericordia di Dio, la necessita delia riconciliazione, ii senso e le dimensioni del peccato, ii vero significato delia penitenza. La principale funzione delFomelia consiste soprattutto nel sottolineare Tiniziativa che durante ii processo penitenziale prende Dio stesso. Lomelia approfondisce nel cuore dei fedeli anche la fiducia, la gratitudine e la coerenza. Essa deve anche mantenere il carattere mistagogico. Ascoltando tale omelia i fedeli potranno sperimentare la riconciliazione che si attualizza nel sacramento, per poter diventare creatura nuova. Per ąuanto riguarda la forma, Tomelia deVessere esistenziale, personale e breve.
13

Kaznodziejstwo – misja, która wypływa z kapłańskiej tożsamości

100%
Dyk S.
Studia Pastoralne
|
2010
|
vol. 6
75-86
IT
Ogni sacerdote, grazie al sacramento dell’ordinazione, diventa icona viva del Cristo. Durante la celebrazione liturgica agisce in persona Christi. Grazie al carattere sacramentale che possiede sin dal giorno dell’ordinazione ha un rapporto particolare con Cristo e lo Spirito Santo, partecipando all’unico sacerdozio del Nuovo Testamento, che è quello di Cristo. Tale fatto ha un significato profondo per la vita e la missione delle persone ordinate. L’aspetto partocolare di tale missione, e cioè l’annuncio della parola di Dio, non può essere letta soltanto sul piano di una attività esteriore, bensì scaturisce dal servizio della Chiesa. La predicazione equivale al segno del sacerdozio nuovotestamentale – vissuto e sperimentato. Anzi, la predicazione manifesta l’identità stessa del sacerdote. E’ il motivo, per cui ogni sacerdote-predicatore deve essere cosciente e responsabile della necessità di coniugare ogni giorno la sua vita e il servizio fatto a nome do Cristo e per il bene di tutta la Chiesa, soprattutto deve collaborare alla diffusione della Parola di salvezza. E’ necessario pertanto che ogni sacerdote-predicatore interiorizzi sempre più l’atteggiamento diaconale nel suo quotidiano. Un valido esempio di diaconalità può attongerlo dalla Bibbia, la quale mette in luce il servizio profetico delle persone scelte da Dio. Esse esprimono un grande desiderio di far avvicinare i popoli a Dio; profeti bruciano dello zelo dell’annuncio della Buona Novella, sono pronti a dare la vita per la Parola predicata. E’ chiaro che ogni forma di trascuramento dell’opera della predicazione della verità salvifica fa sempre pensare a una crisi di identità sacerdotale.
14
Publication available in full text mode
Content available

Udział świeckich w dziele ewangelizacji. Inspiracje Franciszka

100%
Dyk S.
Polonia Sacra
|
2022
|
vol. 26
|
issue 2
33-51
EN
For Francis, evangelization is the key to reforming the Church. The lay faithful, on the other hand, are an important and irreplaceable subject of this work. This study presents the Pope’s selected inspirations regarding the participation of the laity in contemporary evangelization. The first part, of the article points to the Pope’s ecclesiology, which underpins his thoughts concerning the  missionary assignment of the lay faithful. It also presents specific areas of evangelization in which Francis sees the laity as active  subjects. Next, two of Francis’ original exhortations are discussed, namely, his warning against clericalism and an encouragement to implement the synodality of the Church. Finally, the teachings of Francis are presented in the perspective of fulfilling the Church’s prophetic function. The focus here is on the theological and pastoral reading of the catechist’s ministry established by the Pope. The analyzes showed that Francis’ teaching on the participation of the laity in evangelization has many new accents. However, when understanding evangelization, the present pope maintains a hermeneutic continuity with the teachings of the Vatican Council. Francis’ invocations can stimulate contemporary evangelization and contribute to the Church’s renewal.
PL
Dla Franciszka ewangelizacja jest kluczem do reformy Kościoła. Wierni świeccy zaś są ważnym i niemożliwym do zastąpienia  podmiotem tego dzieła. Niniejsze opracowanie ukazuje wybrane inspiracje papieża odnoszące się do udziału laikatu we współczesnej ewangelizacji. W pierwszej części artykułu wskazano na eklezjologię papieża, która stoi u podstaw jego myśli dotyczącej misyjnego posłannictwa wiernych świeckich. Przedstawiono tu także konkretne przestrzenie ewangelizacji, w których Franciszek postrzega świeckich jako aktywne podmioty. Następnie omówiono dwa najbardziej oryginalne dla Franciszka wezwania, jak przestroga przed klerykalizmem oraz zachęta do realizacji synodalności Kościoła. W końcu ukazano nauczanie Franciszka w perspektywie realizacji prorockiej funkcji Kościoła. Skoncentrowano się tu na teologicznym i pastoralnym odczytaniu ustanowionej przez papieża posługi  katechisty. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że nauczanie Franciszka, dotyczące udziału świeckich w ewangelizacji, posiada wiele nowych akcentów. W pojmowaniu ewangelizacji obecny papież zachowuje jednak hermeneutykę ciągłości z nauką Soboru Watykańskiego II. Wezwania Franciszka mogą zdynamizować współczesną ewangelizację i przyczynić się do odnowy  Kościoła.
15
Publication available in full text mode
Content available

Przepowiadanie homilijne w Polsce. Analiza aspektów treściowych i formalnych wybranych homilii

51%
Dyk S., Sławiński H., Szewczyk L.
Collectanea Theologica
|
2023
|
vol. 93
|
issue 2
189-225
EN
The aim of the article is a critical analysis of the content and formal aspects of homilies delivered as parts of Holy Masses broadcasted via the Internet between May 9 and June 13, 2021. The study refers to 28 homilies registered in 38 transmissions delivered in twenty Polish dioceses. The analyses allowed to draw specific conclusions about the practice of homily preaching in Poland. The content of the homilies is usually positive and free from doctrinal errors. However, there is a lack of theological depth and solid analysis of biblical texts. It would therefore be necessary to improve their theological, biblical and mystagogical quality. Another serious shortcomings of the analyzed homilies are weak anthropological actualization and deficiencies in existential and moral dimensions. Shortcomings regarding the formal side make it necessary to improve competence of the homilists in the field of using the living word.
PL
Celem artykułu jest krytyczna analiza treściowych i formalnych aspektów homilii wygłoszonych w ramach Mszy Świętych transmitowanych przez Internet od 9 maja do 13 czerwca 2021 r. Ocenie poddano 28 homilii zawartych w 38 transmisjach, zarejestrowanych w dwudziestu polskich diecezjach. Przeprowadzone analizy pozwoliły na wyciagnięcie wniosków dających obraz przepowiadania homilijnego w Polsce. Głoszone treści mają zazwyczaj charakter pozytywny i są wolne od błędów doktrynalnych. Brakuje im jednak pogłębienia teologicznego i solidnych analiz tekstów biblijnych. Należałoby zatem poprawić ich teologiczną, biblijną i mistagogiczną jakość. Poważnym mankamentem badanych homilii jest także niski stopień aktualizacji antropologicznej oraz braki w warstwie egzystencjalnej i moralnej. Niedociągnięcia dotyczące strony formalnej rodzą konieczność poprawienia kompetencji homilistów w zakresie operowania żywym słowem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.