Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Przemoc wobec dzieci

100%
Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2017
|
vol. 16
|
issue 1
192-213
PL
Przemoc wobec dzieci ma konsekwencje nie tylko bezpośrednie i fizyczne, lecz także długofalowe i dotykające wielu obszarów życia dziecka. W niniejszym artykule przedstawione zostały podstawowe dane dotyczące skali przemocy fizycznej i psychicznej wobec dzieci w Polsce – zarówno pozyskane ze statystyk urzędowych, jak i badań społecznych. Badania te pokazują, że co trzecie dziecko w Polsce doświadcza przemocy ze strony bliskich dorosłych, zaś co najmniej co drugi rodzic stosuje kary fizyczne wobec swojego dziecka.
EN
Violence against children has not only direct and physical consequences, but also long-term and affecting many areas of the child’s life. This article presents the basic data on the scale of physical and emotional child abuse in Poland – both derived from official statistics and social research. These studies show that every third child in Poland experiences abuse from relatives adults and at least every other parent uses physical punishment to his/her child.
2
Publication available in full text mode
Content available

Klaps za karę. Wyniki badania postaw i stosowania kar fizycznych w Polsce

100%
Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2017
|
vol. 16
|
issue 4
81-107
PL
Kary fizyczne są najczęstszą formą przemocy fizycznej wobec dzieci. Głównym celem badania było poznanie postaw i doświadczenia dorosłych Polaków dotyczących stosowania kar fizycznych oraz ich wiedzy na temat prawnego zakazu stosowania tych kar w Polsce. Badanie zostało przeprowadzone metodą CAWI na próbie N = 1005 dorosłych Polaków, w tym n = 661 rodziców. Według Polaków rodzice coraz rzadziej stosują kary fizyczne wobec dzieci, szczególnie w porównaniu z innymi formami krzywdzenia. Spada także przyzwolenie na ich stosowanie przez rodziców. Nadal jednak niemal połowa dorosłych Polaków (48%) uznaje, że rodzic ma prawo uderzyć dziecko za karę. Większość Polaków (61%) wie, że stosowanie kar fizycznych wobec dzieci jest w Polsce zakazane. Więcej niż co czwarty polski rodzic (26%) przyznał, że zdarzyło mu się stosować kary cielesne. Jako powody rodzice podają z jednej strony zmęczenie, utratę cierpliwości i bezradność, a z drugiej – temperament i dobro dziecka.
EN
Physical punishment is the most common form of physical violence against children (UNICEF, 2014). The main objective of the study was to recognise the attitudes and experiences of adult Poles regarding the use of corporal punishment and their knowledge of the legal ban of corporal punishment in Poland. The study was conducted using the CAWI method on a sample of 1005 adult Poles, including 661 parents. According to Poles, parents are less likely to physically punish their children, especially when compared to other forms of abuse. The approval for use it by parents is falling. Still, almost half of adult Poles (48%) believe that a parent has the right to hit a child as a punishment. The majority of Poles (61%) know that the use of physical punishments against children is prohibited in Poland. More than every fourth Polish parent (26%) reported that he had ever used corporal punishment. As the reasons parents give on the one hand tiredness, loss of patience and helplessness, on the other – the temperament of the child and doing it for the child’s own good.
3
Publication available in full text mode
Content available

Cena słuchania. Czynniki ryzyka i ochronne wystąpienia traumy zastępczej u osób badających przemoc.

100%
Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2020
|
vol. 19
|
issue 3
84-101
PL
Artykuł przedstawia problem kosztów osobistych badaczy wrażliwych tematów i grup. Odnosi się do piśmiennictwa dotyczącego traumy zastępczej, zmęczenia współczuciem i wypalenia wśród badaczy oraz przedstawia czynniki ryzyka i czynniki ochronne na trzech poziomach: organizacyjnym, projektowym i indywidualnym.
EN
The article presents the problem of personal costs of researchers who study sensitive topics and vulnerable groups. It addresses the literature on vicarious trauma, compassion fatigue, and burnout among researchers, and presents risk and protective factors at three levels: organizational, project, and individual.
4
Publication available in full text mode
Content available

Podejście obiektywistyczne i konstrukcjonistyczne w badaniu problemów społecznych w kontekście badania wykorzystywania seksualnego dzieci w Polsce

100%
Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2019
|
vol. 18
|
issue 4
9 – 37
PL
Artykuł analizuje podejście obiektywistyczne Mertona oraz konstrucjonistyczne Spectora i Kitsusego w kontekście badania wykorzystywania seksualnego dzieci w Polsce jako problemu społecznego. Na podstawie tej analizy rekomendowane jest korzystanie przede wszystkim z podejścia konstrukcjonistycznego w nurcie umiarkowanym.
EN
The article analyzes the objectivist approach of Merton and the constructionist approach of Spector and Kitsuse in the context of the study of sexual abuse of children in Poland as a social problem. Based on this analysis, it is recommended to use primarily a modernist constructional approach.
5
Publication available in full text mode
Content available

Krzywdzenie emocjonalne w dzieciństwie a zachowania autodestrukcyjne. Wyniki badań polskich studentów

63%
Pilarczyk K., Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2019
|
vol. 18
|
issue 1
22-44
PL
Artykuł prezentuje wyniki badania ankietowego przeprowadzonego na próbie 1722 studentów z pięciu polskich uczelni. Jego celem było poznanie skali doświadczania przemocy i zaniedbania emocjonalnego w dzieciństwie oraz związku między nimi a zachowaniami autodestrukcyjnymi, takimi jak próby samobójcze i samookaleczenia. Wśród badanych studentów 42,18% potwierdziło, że było ofiarą przemocy emocjonalnej w dzieciństwie, a 25,07% – zaniedbania emocjonalnego. W przypadku zachowań autodestrukcyjnych 16,66% badanych deklarowało dokonywanie samookaleczeń, a 4,60% podjęło próbę samobójczą. Analizy wykazały silny związek między doświadczaniem krzywdzenia emocjonalnego w dzieciństwie a podejmowaniem zachowań autodestrukcyjnych.
EN
The article presents the results of a survey conducted on a sample of 1722 students from five Polish universities. Its purpose was is to determine the scale of emotional violence and neglect in childhood and the relationship between them and self-destructive behaviors, such as suicide attempts and self-harm. Among the surveyed students, 42,28% of respondents confirm that they were victims of emotional violence in childhood, and 25,07% of emotional neglect. In the case of self-destructive behaviors, 16,66% of respondents declared that they self-harmed, and 4.60% attempted suicide. Analyzes showed a strong relationship between experiencing emotional abuse in childhood and undertaking self-destructive behaviors.
6
Publication available in full text mode
Content available

Pracownicy ochrony zdrowia wobec zgłaszania podejrzeń krzywdzenia dzieci – podejmowane działania, bariery, dobre praktyki

63%
Makaruk K., Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2020
|
vol. 19
|
issue 1
43-75
PL
Pracownicy ochrony zdrowia w Polsce mają możliwość rozpoznania krzywdzenia dziecka i obowiązek zgłaszania swoich podejrzeń. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badania przeprowadzonego wśród pracujących w Polsce lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych i położnych. Pierwszym etapem badania były wywiady indywidualne (N = 14), a drugim – była ankieta internetowa (N = 506). Wyniki wskazują na podejmowane działania personelu medycznego w przypadku podejrzenia krzywdzenia dzieci, a także bariery i dobre praktyki w zgłaszaniu takich podejrzeń.
EN
Health care workers in Poland have the opportunity to recognize child maltreatment and the obligation to report their suspicions. This article presents the results of a study conducted among doctors, nurses, paramedics and midwives working in Poland. The first stage of the study involves individual interviews (N = 14), while the second one – an online survey (N = 506). The results indicate the actions taken by medical personnel in the event of suspected child maltreatment, as well as barriers and good practices in reporting such suspicions.
7
Publication available in full text mode
Content available

Przemoc w rodzinie. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci

63%
Szredzińska R., Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2019
|
vol. 18
|
issue 3
36-67
PL
W artykule przedstawiono wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci, którą przeprowadzono w 2018 r. na losowej próbie 1155 dzieci i nastolatków w wieku 11–17 lat. Analizie poddano zjawiska przemocy fizycznej, przemocy psychicznej i zaniedbania fizycznego oraz wiktymizacji pośredniej w postaci bycia świadkiem przemocy domowej. Okazało się, że co piąty nastolatek doświadczył przemocy fizycznej ze strony bliskich osób, a odsetek ten wzrósł do 33%, gdy do analizy włączono doświadczanie kar fizycznych w postaci klapsów. Spośród badanych 19% doświadczyło przemocy psychicznej w rodzinie, 6% – zaniedbania fizycznego, a 13% było świadkiem przemocy domowej wobec osoby dorosłej lub innego dziecka w rodzinie. Wykazano istotny związek wszystkich wymienionych kategorii krzywdzenia z podejmowaniem zachowań autodestrukcyjnych – samookaleczeń i prób samobójczych.
EN
Phenomena of physical and psychological violence, physical neglect and indirect victimization, in the form of witnessing domestic violence. Every fith teenager experienced physical violence from close relatives. This percentage grew to 33% when the experience of physical punishment in the form of spanking was included in the analysis. 19% of respondents experienced psychological violence in the family, 6% have physical negligence experience and 13% witnessed domestic violence against an adult or other child in the family. The analysis of the results showed a significant relationship between all the above categories of abuse and self-destructive behavior: self-harm and attempted suicide.
8
Publication available in full text mode
Content available

Skala i uwarunkowania przemocy rówieśniczej. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy krzywdzenia dzieci w Polsce

63%
Włodarczyk J., Wójcik S.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2019
|
vol. 18
|
issue 3
9-35
PL
Artykuł prezentuje wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci w Polsce dotyczące przemocy rówieśniczej. Wykazano, że doświadcza jej 57% dzieci w wieku 11–17 lat. Spośród pięciu form przemocy rówieśniczej najwięcej dzieci doświadczyło w swoim życiu przemocy fizycznej ze strony innych dzieci (42%), a następnie przemocy psychicznej (29%). Niemal ⅕ respondentów (18%) doświadczyła napaści zbiorowej, a tylko nieco mniej badanych (14%) doświadczyło długotrwałego znęcania. Sześć procent młodych osób padło w swoim życiu ofiarą przemocy na randce z inną młodą osobą. Dodatkowym celem było zbadanie zależności między sytuacją rodzinną a doświadczeniem przemocy rówieśniczej, a także zależności między przemocą rówieśniczą a zachowaniami autodestrukcyjnymi – samookaleczaniem i próbami samobójczymi. Nadużywanie alkoholu przez członka rodziny okazało się czynnikiem, który zwiększa szansę doświadczenia niemal wszystkich form przemocy rówieśniczej (trzykrotnie – przemocy fizycznej oraz znęcania się ze strony rówieśników, a dwukrotnie – przemocy psychicznej, napaści zbiorowej i przemocy podczas randki). Badani, którzy doświadczyli przemocy rówieśniczej, ponad trzykrotnie częściej okaleczali się oraz siedem razy częściej podejmowali próby samobójcze.
EN
The article presents the results of the National Diagnosis of the scale and determinants of child abuse in Poland regarding peer violence. Peer abuse was experienced by 57% of children aged 11–17. Out of the five forms of peer violence, the most common experience was physical violence from other children (42%), and 29% experienced psychological violence (in the whole lifetime). Almost one fith (18%) of respondents experienced a collective assault, and only slightly less (14%) bullying victimisation. 6% of young people experienced violence during a date with a peer. An additional goal was to investigate the relationship between family’s situation and the experience of peer violence, as well as the relationship between peer violence with self-destructive behaviour – self-harm and suicide attempts. Alcohol abuse by a family member is a factor that increases the risk of victimisation by almost all forms of peer violence. The respondents who experienced peer violence had three times higher odds of self-injury and seven times more of suicide attempt.
9
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczenia krzywdzenia oraz dobrostan psychiczny polskich nastolatków w pierwszym okresie pandemii

63%
Szredzińska R., Włodarczyk J.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2021
|
vol. 20
|
issue 2: Ochrona dzieci przed krzywdzeniem w czasie pandemii COVID-19
38-62
PL
Pandemia COVID-19 spowodowała, że od 25 marca 2020 r. do końca roku szkolnego w ramach dystansowania społecznego w polskich szkołach po raz pierwszy prowadzono edukację zdalną. W artykule przedstawiono wyniki badania, które miało na celu poznanie skali doświadczania przez młodzież różnego rodzaju krzywdzenia w tym okresie. Dodatkowo poruszono temat dobrostanu młodzieży, samopoczucia, zadowolenia z życia, wsparcia społecznego oraz podejmowania zachowań autodestrukcyjnych.
EN
As a result of the COVID-19 pandemic, from March 25, 2020 to the end of the school year, as part of social distancing, distance education was conducted in Polish schools for the first time. The article presents the results of a study aimed at understanding the scale of experiencing various types of abuse by adolescents during this period. Additionally, the topic of youth well-being, life satisfaction, social support and self-destructive behavior was discussed.
10
Publication available in full text mode
Content available

Kontakt dzieci i młodzieży z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi. Analiza zjawiska na podstawie wyników ogólnopolskiego badania uczniów

51%
Makaruk K., Włodarczyk J., Michalski P.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2017
|
vol. 16
|
issue 3
37-63
PL
Celem artykułu jest określenie skali zjawiska kontaktu dzieci i młodzieży z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, roli rodziców w profilaktyce tego kontaktu oraz wskazanie jego negatywnych korelatów. Badanie zostało zrealizowane techniką Audio-CASI na ogólnopolskiej losowej reprezentatywnej próbie uczniów w wieku 11–18 lat (N = 3943). Wykorzystany w badaniu kwestionariusz poruszał m.in. takie zagadnienia jak: nadużywanie internetu, kontrola rodzicielska, kontakt z pornografią, wiedza na temat seksualności, ocena zadowolenia z różnych aspektów życia i podejmowanie zachowań seksualnych. Wśród badanych 43% miało kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi. Chłopcy oglądają tego typu treści ponad dwa razy częściej (AOR = 2,228) niż dziewczyny. Ponad połowa dzieci i młodzieży (58%), która miała kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, deklaruje, że trafiła na nie przypadkiem. Osoby, które miały kontakt z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi, ponad trzy razy częściej otrzymywały zdjęcia o charakterze erotycznym (AOR = 3,335) i ponad pięć razy częściej je wysyłały (AOR = 5,014). Osoby, które miały kontakt z pornografią i materiałami seksualizującymi, są mniej zadowolone z osiągnięć szkolnych (rho = –0,124), rodziny (rho = –0,182), przyjaciół (rho = –0,065), czasu wolnego (rho = –0,110) i życia ogólnie (rho = –0,155). Nie wykazano żadnych istotnych statystycznie związków między wystąpieniem kontaktu z tego typu treściami a zadowoleniem z własnego wyglądu. Brak jakichkolwiek zasad dotyczących korzystania z internetu ma związek z kontaktem z materiałami pornograficznymi i seksualizującymi (AOR = 2,134).
EN
The aim of the article is to determine the scale of children and youth’s exposure to pornography and sexually explicit material, the role of parents in the prevention of this contact and an indication of its negative correlates. The aim of the article is to assess the, indicate on the risk factors of exposure and the relationship between children and youth’s exposure to pornography and its psychosocial and health variables. The study was carried out using the Audio-CASI technique on a nationwide random representative sample of students (N = 3943) aged 11–18. The questionnaire used in the survey covered issues such as: internet abuse, parental control, exposure to pornography, knowledge about sexuality, assessment of satisfaction of various aspects of life and engaging in sexual behaviors. Among the respondents, 43% had contact with pornographic sexual materials. Boys view this type of content more than twice as often (AOR = 2.228) than girls. More than half (58%) of children and youth who have had contact with pornographic and sexual material declare that it was accidental. Those who had contact with pornographic and sexual materials, more than three times more likely to receive erotic photos (AOR = 3.335) and more than five times more likely to send these types of photos (AOR = 5.014). People who have had contact with pornographic and sexual materials are less satisfied with school achievements (rho = –0.124), family (rho = –0.182), friends (rho = –0.065), free time (rho = –0.110) and life in general (rho = –0.155). There were no statistically significant relationships between exposure to this type of content and the satisfaction with one’s appearance. The lack of any rules regarding the use of the internet is related to exposure to pornographic and sexual materials (AOR = 2.134).
11
Publication available in full text mode
Content available

Rozpoznanie sytuacji matek małych dzieci w temacie depresji poporodowej i zaburzeń nastroju

51%
Fejfer-Szpytko J., Włodarczyk J., Trąbińska-Haduch M.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2016
|
vol. 15
|
issue 3
91-116
PL
W niniejszym artykule przedstawiono problematykę związaną z depresją poporodową i innymi zaburzeniami nastroju okresu poporodowego. Scharakteryzowano rodzaje zmian emocjonalnych po porodzie, takich jak: przygnębienie poporodowe, depresja poporodowa, psychoza poporodowa i hipomania poporodowa. Przedstawiono również czynniki ryzyka wystąpienia depresji poporodowej oraz wpływ depresji matki na rozwój dziecka oraz prawdopodobieństwo krzywdzenia. Opisano także wyniki badania matek małych dzieci dotyczące ich sytuacji w kontekście depresji poporodowej. Zwrócono uwagę na ważne elementy w profilaktyce zaburzeń depresyjnych po porodzie.
EN
This article presents problems associated with postpartum depression and other mood disorders in postpartum period. Kinds of emotional changes after birth, such as: postpartum blues, postpartum depression, postpartum psychosis and postpartum hypomania has been characterized. Risk factors for postpartum depression were also presented and the impact of maternal depression on child development and the likelihood of abuse. The article presents also the results of survey of mothers of young children on their situation in the context of postpartum depression. Important elements in the prevention of depressive disorders after birth was highlighted.
12
Publication available in full text mode
Content available

Negatywne doświadczenia w dzieciństwie i związane z nimi zachowania szkodliwe dla zdrowia wśród polskich studentów

39%
Makaruk K., Włodarczyk J., Sethi D., Michalski P., Szredzińska R., Karwowska P.
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
|
2018
|
vol. 17
|
issue 2
58 - 97
PL
Celem przekrojowego badania ankietowego było oszacowanie częstości występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie (adverse childhood experiences, ACE) w Polsce oraz ich związek z zachowaniami ryzykownymi dla zdrowia. Badanie przeprowadzono na próbie złożonej ze 1722 losowo dobranych studentów z pięciu polskich uczelni, które zostały dobrane w sposób celowy. Badani wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń w dzieciństwie. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń: przemocy fizycznej doświadczyło 46% respondentów, przemocy emocjonalnej – 42%, wykorzystywania seksualnego – 5%, a zaniedbywania emocjonalnego – także 5%. Poziom dysfunkcji w rodzinie również był wysoki: 3% badanych w dzieciństwie mieszkało z osobą uzależnioną od narkotyków, 21% – z osobą uzależnioną od alkoholu, 19% – z kimś, kto cierpiał na zaburzenia psychiczne, 8% było świadkami przemocy domowej, a 5% zadeklarowało dorastanie w rodzinie dotkniętej przestępczością. Żadnych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie nie miało 23% respondentów, a 19% doświadczyło co najmniej czterech form ACE. Stwierdzono istotny związek między negatywnymi doświadczeniami a zachowaniami niekorzystnymi dla zdrowia, takimi jak próby samobójcze, nadużywanie alkoholu, używanie narkotyków, ryzykowne zachowania seksualne i palenie tytoniu. Otrzymane wyniki wskazują na potrzebę inwestowania w programy profilaktyczne.
EN
A cross-sectional survey was undertaken to estimate the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences, and their association with health-harming behaviours in Poland. The survey was conducted among 1722 randomly selected students from five purposefully selected Polish universities. Participants filled in the adverse childhood experiences survey instrument. The results showed that the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences was high: physical abuse was reported by 46%, emotional abuse by 42%, sexual abuse by 5% and emotional neglect by 25%. Household dysfunction was also high, with household street drug use reported by 3%, alcohol misuse by 21%, mental disorder by 19%, parental violence by 8% and household crime by 5%. Twenty-four per cent had not had any adverse childhood experience, while 19% reported that they had undergone four or more types of adverse childhood experiences. There was a significant association between adverse childhood experiences and health-harming behaviours such as suicide attempt, alcohol misuse, drug use, risky sexual behaviour and tobacco use. The findings suggest that there is a need to invest in prevention programming.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.