Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Celebracja Mszy św. w wierności lex orandi Kościoła

100%
Matwiejuk K.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2011
|
issue 2(58)
55-69
EN
Liturgy is a continuation of Christ’s salutary work. The Resurrected One actualizes it in the Church and through the Church. He wants to introduce man, especially through the holy sacraments, into the mystery of His passage through death to resurrection. His salutary presence in liturgical actions happens by the power of the Holy Spirit. The Second Vatican Council’s liturgical renovation has been directed at deepening the whole God’s People’s liturgical awareness of the fact that liturgy is a place and a way of experiencing Christ’s salutary presence. It also includes rites and liturgical books. Liturgical books contain norms that concern administering particular holy sacraments. Liturgical law guards the sacred character of liturgy. It has the obliging force. It does not allow voluntary actions. However, it gives the celebrant the possibility of creating certain elements within the Eucharist celebration. The actions should be taken in the spirit of the content of liturgical texts that are included in the missal.
2

Ormiańska tradycja liturgiczna

100%
Matwiejuk K.
Studia Pastoralne
|
2014
|
vol. 10
374-395
EN
The Holy Eucharist contains the whole spiritual good of Church. It is Jesus Christ, our Passover. The Church exists owing to the Eucharist. Its celebration in the Armenian Catholic Church is according to ancient rites, which are common in the Armenian Apostolic Church and with some elements of Roman Liturgy. It is presence of Jesus Christ and his saving act. A crucial aspect of the Eucharist is the mystery of crucifiction and resurrection of Jesus Christ. His presence is prolonged beyond celebration due to Eucharistic worship. The Church as people of The New Covenant celebrates The Mystery of Salvation of Jesus Christ from a day of Descent of the Holy Spirit. In sacramental way the passing from the cross to resurrection is presented. The Eucharist is the source and summit of the christian life.
3

Przez sakramentalne małżeństwo ku Kościołowi domowemu

100%
Matwiejuk K.
Studia Pastoralne
|
2009
|
vol. 5
89-94
DE
Heutzutage wird viel über die Position und Bedeutung der Ehe und der Familie in der modernen Welt diskutiert. Diese Wirklichkeit berühren auch die postmodernistischen Strömungen. Die Kirche verteidigt unaufhörlich die Würde der Ehe und unternimmt verschiedene Bemühungen um der Familie, bei Erfüllung ihrer Mission, mit Hilfe zu dienen Die Ehe ist vom Schöpfer beabsichtigt und erwünscht. Er hat die Menschen in das Werk der Übertragung des Lebens einbezogen. Den Eltern hat er die Begabung zum Erleben der menschlichen, treuen und einzigen, sowie vollen und fruchtbaren Liebe gegeben. Die Ehe ist der Weg zur Heiligung von Mann und Frau. Christus hat der Ehe die Unzerreißbarkeit (Unlösbarkeit) wiedergegeben. Die Ehe ist auf die Neuschöpfung ausgerichtet. Die Familie wird zur Hauskirche. Sie ist mit Macht der Eucharistie aufgebaut. Zum Zelebrieren werden die einzelnen Familienmitglieder durchs Gebet und fromme Praktiken vorbereitet. Die Andachten zur Verehrung von Christus, der Gottesmutter oder von Heiligen haben als Ziel, die Gläubigen zum Hören des Gottes Wortes während der Liturgie einzustimmen und um mit Christus ein, dem Himmlischen Vater angenehmes Opfer zu werden.
4

Troska Jana Pawła II o poprawną celebrację Eucharystii i pełne w niej uczestnictwo

100%
Matwiejuk K.
Studia Pastoralne
|
2006
|
vol. 2
85-94
DE
Von Anfang an bemühte sich Johannes Paul II um den Verlauf der Feier der Eucharistie und um eine bewusste, aktive und volle Teilnahme der Gläubigen. In der Eucharistiefeier, die das Werk des ganzen Christus, seines Hauptes und Leibes ist, soll in der Liturgie jeder seine angemessene, zutreffende Aufgabe haben. Die Messfeier wird durch den Priester geleitet. Der Verlauf der Heiligen Messe ist von der Kirche geordnet. Der Priester, der dazu geweiht wurde, muss seine Aufgabe nach dem liturgischen Recht erfüllen. Er hat keine Machtbefugnis über die liturgischen Handlungen und vorgeschriebenen Texte. Die Liturgie hat einen bestimmten, unveränderlichen Bestand-teil, über den zu wachen die Kirche verpflichtet ist. Die Gläubigen werden zur aktiven Beteiligung an der Eucharistiefeier eingeladen. Ihnen können auch manche liturgische Funktionen anvertraut werden, z. B.: Lektor, Kommunionshelfer, Kantor u. a. Die Grundlage, auf der die Gläubigen manche liturgischen Funktionen ausüben dürfen ist die Weihe durch die Sakramente der Taufe und der Firmung zu einem heiligen Priestertum.
5
Publication available in full text mode
Content available

Aktualność świadectwa błogosławionych męczenników z Pratulina

100%
Matwiejuk K.
Teologiczne Studia Siedleckie
|
2022
|
vol. XIX/19
323-339
EN
The jubilee of the session of the Collegiate Chapter of Łuków on the occasion of its 25th anniversary was an opportunity to recall the spiritual heritage of the blessed martyrs of Pratulin. It also became an obligation for the canons of this chapter to disseminate it. And this heritage is: life according to the Gospel, courageous profession of faith, evangelical hierarchy of values, faithfulness in small things, love of the Church and the Homeland.
PL
Treści duchowego dziedzictwa błogosławionych unickich męczenników z Pratulina, które przypomnieliśmy w ramach jubileuszowej sesji kapituły łukowskiej, ustawicznie kształtują oblicze Kościoła Siedleckiego. To dziedzictwo jest pomocne w przeżywaniu chrześcijańskiego „dzisiaj”. Wprawdzie zmieniły się warunki społeczne i polityczne, ale współcześni wyznawcy Chrystusa są, podobnie jak w XIX wieku, znakiem sprzeciwu wobec upowszechnianych dziś z wielkim natręctwem irracjonalnych ideologii. W czasie prześladowań unitów były nagminnie łamane podstawowe prawa osoby ludzkiej, zwłaszcza prawo do wolności religijnej. Dzisiaj wielu chrześcijan cierpi z powodu bezkarności w deptaniu praw ludzi wierzących. Podjęta refleksja o aktualności świadectwa heroicznych świadków wiary z Pratulina prowadzi do konstatacji, że odpowiedzią współczesnych chrześcijan na problemy obecnego czasu jest mimo wszystko optymizm płynący z wiary w Boga żywego i życie z wiary. Właśnie unici byli ludźmi takich postaw. Błogosławieni z Pratulina uczą wierności chrześcijańskiemu powołaniu. Zachęcają do wypracowania w życiu klarownej hierarchii wartości, opartej na niezmiennej nauce Chrystusa. Apelują o wrażliwość ludzkiego sumienia, kształtowanego na fundamencie Dekalogu. Tak chrześcijanie stają się obrońcami godności człowieka i odpowiedzialnymi członkami Kościoła i Ojczyzny.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kontekst historyczny procesu beatyfikacyjnego męczenników z Pratulina i ich duchowe dziedzictwo dzisiaj

100%
Matwiejuk K.
Teologiczne Studia Siedleckie
|
2022
|
vol. XIX/19
217-245
EN
The trial of the Uniate martyrs from Pratulin in 1874 was started in 1919 by Bishop Henryk Przeździecki, the first ordinary of the resurrected diocese of Janów, i.e. Podlasie. The beatification of the Servants of God, Wincenty Lewoniuk and XII companions, was carried out in Rome on October 6, 1996 by Pope John Paul II. The attitude of the blessed Pratulin martyrs was shaped above all by the liturgy. The Synod of the Uniate Church, held in Zamość in 1720, contributed to the revival of religious life in Uniate dioceses through the in-depth formation of pastors and certain changes in liturgical rituals. Blessed martyrs from Pratulin grew up to sanctity in a climate of persecution provoked by politicized Orthodoxy. Their heroic testimony is the spiritual heritage of the Diocese of Siedlce. Successive generations of Christ's followers will recognize this heritage, accept it and consolidate it by living the Gospel, loving the Church and praying for the unity of divided Christians.
PL
Beatyfikacja w Kościele katolickim jest urzędowym aktem kościelnym. Zezwala on na publiczny kult o charakterze lokalnym, zatem w diecezji czy zakonie, konkretnej zmarłej osoby. Uroczyste ogłoszenie nowego błogosławionego poprzedza żmudny proces beatyfikacyjny. Proces unickich męczenników z Pratulina z 1874 roku rozpoczął w 1919 roku bp Henryk Przeździecki, pierwszy ordynariusz reaktywowanej diecezji janowskiej czyli podlaskiej. Kompletną dokumentację, tzw. Positio super martyrio, przygotowała prof. Hanna Dylągowa w 1995 roku. Papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Sług Bożych Wincentego Lewoniuka i XII współtowarzyszy w Rzymie 6 października 1996 roku. Prośbę o dokonanie beatyfikacji i podziękowanie za nią wygłosił wobec Ojca Świętego biskup siedlecki Jan Wiktor Nowak. Synod Kościoła unickiego, obradujący w 1720 roku w Zamościu, przyczynił się do ożywienia życia religijnego w diecezjach unickich. Zainicjował pogłębioną formację duszpasterzy i wprowadził pewne zmiany w obrzędowości liturgicznej. Postawę błogosławionych męczenników z Pratulina kształtowała nade wszystko liturgia. Jest ona bowiem miejscem i sposobem doświadczania zbawczej obecności Chrystusa. Męczennicy z Pratulina dorastali do świętości w klimacie prześladowań, prowokowanych przez upolitycznione prawosławie. Ich heroiczne świadectwo jest błogosławioną cząstką duchowego dziedzictwa diecezji siedleckiej. Kolejne pokolenia wyznawców Chrystusa to dziedzictwo poznają, przyjmują je i utrwalają, żyjąc według Ewangelii, miłując Kościół, i modląc się o zjednoczenie podzielonych chrześcijan.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.