Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Odejście osoby ludzkiej? Od ucieleśnienia do sfery wirtualnej

100%

HOŁUB G.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2016

vol. 29

issue 4 (116)

The article discusses the issue of a possible ‘passing’ of the human being. The starting point of the considerations is the postulate, put forward by radical environmental philosophers, to ‘liberate’ the natural world from the presence of the human being. Their idea my be accomplished by transferring humanness to virtual and technological spheres, as proposed by transhumanists. The author points out to various practical and theoretical problems involved by such an enterprise. Generally speaking, the latter would lead to the annihilation of both the human being and the human culture. While the virtual and technological domains may be helpful to humans, they fail to provide the environment where humanness-in the form familiar to us right now-could be constituted. The postulate to transfer humanness outside the biological domain stems from the ongoing ecological crisis as well as from the recognition that the human being is a threat to the natural world. However, the author points out to the need to adopt the ‘two-winners’ logic (regarding both humans and the environment as winners) rather than the ‘winner and loser’ one.

W artykule podjęte zostało zagadnienie odejścia osoby ludzkiej. Punktem wyjścia rozważań jest postulat radykalnych filozofów środowiskowych, którzy wskazują na potrzebę uwolnienia świata naturalnego od obecności istoty ludzkiej. Realizacją tego wskazania miałaby być próba przesunięcia człowieczeństwa do sfery wirtualnej i technosfery, co proponują transhumaniści. Autor wskazuje na trudności, jakie wiązałaby się z takim przedsięwzięciem: miałyby one charakter nie tylko praktyczny, ale i teoretyczny. Generalnie rzecz biorąc, oznaczałoby ono unicestwienie człowieka i ludzkiej kultury. Chociaż sfera wirtualna i technosfera mogą być człowiekowi pomocne, nie stanowią one środowiska, w którym człowieczeństwo mogłoby się ukonstytuować w postaci, w jakiej jest nam obecnie znane. Postulat transferu istoty ludzkiej poza sferę biologiczną wynika z narastającego kryzysu ekologicznego i uznania człowieka za zagrożenie dla świata naturalnego. Autor wskazuje jednak na potrzebę przyjęcia logiki „dwóch zwycięzców” (człowieka i środowiska) zamiast logiki „zwycięzcy i pokonanego”.

Transhumanizm a koncepcja osoby

100%

HOŁUB G.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2015

vol. 28

issue 3 (111)

The present article addresses the topic of transhumanism. A special emphasis is put on the issue of personhood, as well as on the idea of uploading the human person into machines, in particular computers. In this respect, the paper refers in detail to the analyses advanced by Ray Kurzweil. Firstly, the law of accelerating returns is discussed. Secondly, ideas such as scanning a human individual, uploading of an individual into computers, radical enhancement of the human being, as well as downloading a human being into a new vessel, are examined. Thirdly, on the example of Ray Kurzweil’s approach, the concept of the person in transhumanism is scrutinized and critically assessed. It is argued that the notion of ‘person’ in transhumanism is derivative of naturalistic thinking. Thus the person is considered as a bundle of information which can be copied, transferred, enhanced and downloaded. Such projects result from a reductionist standpoint, since they assume that the human person is a one-dimensional reality whose existence is not governed by any higher rule or principle. The transhumanist concept of ‘person’ precludes grasping the complexity and richness of the personal reality. Moreover, the transhumanist perspective prevents the view of ‘person’ as an agent revealing her subjectivity through her actions and other manifestations; rather, it is mere manifestations of the person that are considered as determinants of her being. Hence, in the case of transhumanism we are dealing with the reversed metaphysical order which renders the personal reality as such nonexistent, or at most interprets it as a result of something else, i.e., of natural processes.

Autor podejmuje zagadnienie transhumanizmu, koncentrując się na prześledzeniu kwestii osoby w świetle poglądów transhumanistycznych oraz analizie proponowanej przez zwolenników tego stanowiska idei przesyłu osoby do maszyn, w szczególności komputerów. W tym aspekcie autor analizuje idee rozwijane przez Raya Kurzweila: (1) prawo przyspieszonych zwrotów; (2) projekt skanowania jednostki ludzkiej, przenoszenia uzyskanych w ten sposób danych do komputera, udoskonalanie tych informacji i zapisywanie ich na nowym nośniku; (3) poglądy dotyczące osoby. W podsumowaniu autor przeprowadza krytyczną ocenę stanowiska Kurzweila. Pojęcie osoby pojawiające się w rozważaniach transhumanistycznych ma korzenie w myśleniu naturalistycznym. Osoba jest tu rozumiana jako wiązka informacji, które można skopiować, przesłać, udoskonalać i ponownie zapisywać. Projekt transhumanistyczny jest efektem myślenia redukcjonistycznego, ponieważ osoba prezentowana jest w nim jako rzeczywistość jednowymiarowa – zdaniem transhumanistów nie istnieje żadna wyższa zasada kierująca jej istnieniem. Podejście to nie pozwala zatem na uchwycenie złożoności i bogactwa rzeczywistości osobowej. Co więcej, perspektywa osoby, która działa i ujawnia się przez swoje zewnętrzne manifestacje, jest w stanowisku transhumanistycznym nieobecna. Bierze się natomiast pod uwagę perspektywę odwrotną: manifestacje osoby rozumiane są jako czynniki konstytuujące osobę. Mamy tu zatem do czynienia z odwróconym porządkiem metafizycznym – rzeczywistość osoby jako osoby nie istnieje albo staje się rezultatem czegoś innego: procesów naturalnych.

Refine search results

2 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2 HOŁUB G.

1 2016

1 2015

Search results

Odejście osoby ludzkiej? Od ucieleśnienia do sfery wirtualnej

Transhumanizm a koncepcja osoby