Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autor prezentuje dotychczasowy dorobek orzeczniczy dotyczący unijnej instytucji decyzji zobowiązującej. W pierwszej kolejności nakreślony został ogólny zarys instytucji oraz przytoczone statystyki jej stosowania przez Komisję. Następnie zaprezentowano wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące decyzji zobowiązujących. Sednem pracy była analiza obecnego podejścia TSUE do stosowania zasady proporcjonalności na potrzeby wydawania decyzji zobowiązujących oraz zaprezentowanie potencjalnych implikacji tego podejścia dla egzekwowania reguł prawa konkurencji w UE. Poruszono także kwestie dopuszczalności odwołań od decyzji zobowiązujących oraz kontroli takich decyzji, a także inne kwestie poboczne, które były przedmiotem dotychczasowego orzecznictwa.
EN
The author presents current EU case-law on commitment decisions. Presented first are an overview of the institution and the statistics of its application. Then, judgments of the CJEU relating to commitment decisions are debated. The essence of the article is the analysis of the current interpretation of the principle of proportionality in the context of commitment decisions by EU courts, and the consideration of its possible implications. The article also discusses the admissibility of appeals against commitment decisions and the scope of their judicial review, as well as other issues raised in case-law.
PL
Decyzją z dnia 18 września 2006 r., nr DOK-107/06 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) na podstawie art. 9 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. 2005 Nr 244, poz. 2080 ze zm.; dalej: uokik) stwierdził stosowanie przez Polifarb Cieszyn – Wrocław S.A. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: PCW), Praktiker Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Praktiker), OBI Centrala Systemowa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: OBI), Castorama Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Castorama), Leroy Merlin Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: LM), NOMI S.A. z siedzibą w Kielcach (dalej: NOMI), Saint-Gobain Dystrybucja Budowlana Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: SG), MGI Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu (dalej: MGI) praktyki ograniczającej konkurencję przez zawarcie porozumienia na krajowym rynku hurtowego obrotu farbami i lakierami, polegającego na ustalaniu cen odsprzedaży i nałożył kary pieniężne w następującej wysokości: na PCW – 32.086.150 zł; na Praktiker – 16.930.275 zł; na OBI – 4.644.440 zł; na LM – 32.646.180 zł; na NOMI – 13.992.497 zł; na SG – 8.794.242 zł; na MGI – 342.029 zł; na Castorama – 50.000 zł. Odwołanie od powyższej decyzji Prezesa UOKiK wnieśli PCW, Praktiker, OBI, LM, NOMI, SG i MGI. Wyrokiem z 29 maja 2008 r., XVII Arna 53/07 Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zmniejszył kary nałożone na LM do kwoty 17.000.000 zł, a na SG do kwoty 4.500.000 zł, a w pozostałym zakresie oddalił odwołanie i orzekł o kosztach postępowania. Apelację od powyższego wyroku Sądu Okręgowego wnieśli wszyscy powodowie oraz Prezes UOKiK.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.